Orwig Sara - Żar i popiół.pdf - nowosci czy aby(43) - dobrodziej111

Sara Orwig

Żar i popiół

Tytuł oryginału Cowboys Special Woman

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Pożar był jedną z tych niewielu rzeczy, które napra-

wdę potrafiły nim wstrząsnąć.

Jake Reiner mocno zacisnął dłonie na kierownicy

harleya i spojrzał przez ramię na płomienie błyskające

spoza drzew.

Zmroził go widok ognia - mimo sierpniowego upału

i zwykłych w Oklahomie podmuchów gorącego wiatru.

Wiedział, że pędzi niebezpiecznie szybko pokrytą ku-

rzem drogą, ale musiał przecież ostrzec właścicieli ran-

cza.

Po kilku minutach ryczący harley wyłonił się z za-

głębienia drogi. Jake wziął zakręt i ujrzał piętrowy wi-

ktoriański dom. Cieniste drzewa otaczały budynki go-

spodarskie i koral dla bydła.

Nad wrotami stodoły widniał, wypalony w drewnie,

znak korporacji czołowych hodowców - „A" wpisane

w okrąg. Wewnątrz ogrodzonego dziedzińca, koło gru-

bego pnia potężnej topoli uwijała się kobieta. W dło-

niach trzymała piłę mechaniczną.

Jake zmierzył jednym spojrzeniem jej sylwetkę i po-

czuł, że jego serce zabiło mocniej.

Skąpe szorty opinały szczupłe biodra, odsłaniając

długie, zgrabne nogi. Dół napiętej na bujnych piersiach

koszulki schowany był w spodenkach.

Podjechał bliżej i przeniósł powoli spojrzenie na za-

niepokojoną i nieufną twarz kobiety. Dostrzegł też zło-

ciste włosy zaplecione w gruby, sięgający pasa war-

kocz.

Zza stodoły wybiegł z ostrzegawczym ujadaniem

czaraobrązowy pies. Kobieta obróciła głowę i coś do

niego powiedziała. Zatrzymał się za nią, nie przestając

szczekać.

Jake zwolnił i zahamował, wznosząc tuman pyłu.

Wparł stopy w ziemię i w tej samej chwili usłyszał

płacz dziecka, dobiegający od strony topoli.

Spojrzawszy na drzewo, dojrzał małą dziewczynkę

uwięzioną w rozwidleniu gałęzi. Miała rozciętą głowę,

a po jej policzkach spływały łzy.

- Mama!

- Trzymaj się, Katy - powiedziała spokojnie kobie-

ta. Rzuciwszy na Jake'a ostre spojrzenie, warknęła:

- O co chodzi?

- Mogę pomóc? - zapytał, zsiadając z motocykla.

Zdał sobie sprawę, że ci ludzie są w poważnych kłopo-

tach - z jednej strony pożar pastwiska, z drugiej sytu-

acja, którą zastał tutaj. W tej chwili należało zająć się

dzieckiem.

- Co pan tu robi? - zapytała kobieta ze złością.

Gniewny błysk w jej błękitnych oczach wyraźnie

wskazywał, że Jake nie wzbudził zaufania: obcy facet

na motocyklu, w wytartych dżinsach, ze zmierzwiony-

mi włosami.

- Tam przy drodze wybuchł pożar.

Spojrzała poza niego i krew odpłynęła z jej twarzy.

- Nie teraz! - wykrztusiła i uniosła wzrok na dziec-

ko. - Najpierw muszę uwolnić Katy.

Odwróciła się, zapominając o intruzie.

Maggie Langford ogarnęła panika. Katy była uwię-

ziona i pokaleczona, a na dodatek wybuchł pożar, który

może ich zrujnować.

Modliła się w duchu, by udało jej się uwolnić stopę

Katy, zaklinowaną między gałęzią i pniem. Uniosła

ciężką piłę i poczuła na nadgarstku dłoń nieznajomego,

który chciał odebrać jej narzędzie.

- Podetnę jeszcze trochę i odłamię tę gałąź. Niech

pani tam wejdzie i uważa, żeby mała nie spadła - po-

wiedział głębokim głosem.

- Trzymaj się, Katy! Idę po ciebie - uspokajała

dziecko Maggie.

- To jest moja mała chłopczyca - zwróciła się do

nieznajomego. - Katy, wszystko będzie dobrze. Zaraz

cię uwolnimy.

- Musisz uważać na te drzewa. One wyciągają

gałęzie, żeby cię schwytać - rzekł nieznajomy do

Katy.

Na mokrej od łez, zakrwawionej buzi pojawił się

uśmiech.

Maggie zawisła na gałęzi i podciągnęła się do góry.

Katy przywarła do niej kurczowo.

Maggie przyglądała się z ciekawością wysokiemu,

pięknie opalonemu mężczyźnie. Potargane ciemne wło-

sy wystawały spod czerwonej bandany zawiązanej na

głowie.

Nosił czarną koszulkę z oderwanymi rękawami, od-

słaniającą mocne muskuły, napięte teraz od wysiłku.

Przez długą chwilę słychać było jedynie głośny war-

kot. Intruz skończył, odłożył piłę i spojrzał na nią pyta-

jąco.

- Gotowa?

Przytaknęła.

- Trzymaj się mnie, Katy - powiedziała, obejmując

mocniej córkę.

Nieznajomy podskoczył, uchwycił gałąź i zawisł na

niej, aż z głośnym trzaskiem odłamała się od pnia, uwal-

niając stopę dziewczynki. Mężczyzna opadł na ziemię

zwinnie jak kot i odrzucił gałąź na bok.

Katy zacisnęła ramiona wokół szyi matki, a Maggie

przytuliła ją mocno. Poczuła ulgę - jej córka była bez-

pieczna. Nieznajomy wyciągną! do niej ręce.

- Proszę mi podać małą.

Maggie przekazała mu córkę. Delikatnie posadził

dziewczynkę na ziemi. Katy tarła kostkę i pociągała

nosem. Maggie zwiesiła nogi, gotowa do skoku. Nie

wiedziała nawet, kiedy poczuła silne dłonie, chwytające

ją w talii.

Orwig Sara - Żar i popiół.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: