I TEMAT DNIA: CZYM SIĘ ŻYWIĄ KOŃ I KROWA?
1. Zestaw zabaw dydaktycznych
a) „Zgadnij, które obrazki mogą być razem?”
►ćwiczenia rozwijające umiejętność uogólniania
►ćwiczenie w sferze percepcyjnej
Nauczycielka przygotowała zestawy obrazków (po 3 obrazki w zestawie, które łączy jakaś wspólna cecha, 1 obrazek, który nie pasuje do tego zestawu oraz pusta karteczka, na której dziecko może narysować jeszcze coś, co pasuje do grupy przedmiotów)
- obejrzyjcie obrazki znajdujące się w kopertach i zgadnijcie, dlaczego znalazły się razem, a może jakiś obrazek nie pasuje?
◦ dom, buda, gniazdo, most;
◦ kura, krowa, koń, buty;
◦ drzewo, kwiaty, trawa, kredki;
◦ stół, krzesło, szafa, samochód;
- dzieci udzielają odpowiedzi na pytanie: dlaczego obrazki znalazły się razem, dlaczego jeden nie pasuje?
- Chętne dzieci dorysowują na pustej kartce jeszcze coś, co mogłoby pasować do obrazków.
b) „Coś ciekawego” – zabawa z guzikami
Nauczycielka zawiązuje dzieciom oczy. Przed każdym kładzie tackę z kilkoma guzikami, specjalnie dobranymi pod względem kształtu, wielkości, materiału, z którego są wykonane oraz faktury.
( guziki małe, bardzo małe, bardzo duże, ozdobne, plastikowe, metalowe, obszyte materiałem, dwustronne, z dziurkami, z nóżkami...)
Dzieci „badają” guziki, obracają w rękach, stukają, ściskają i wyrażają swoje spostrzeżenia.
Dzieci odsłaniają oczy. Nauczycielka podtrzymuje aktywność dzieci zadając pytania:
Co to jest?
Jaki jest ten guzik?
Jakiego jest koloru?
Po co te dziurki?........
Nauczycielka prosi dzieci, aby wyszukały guziki na swoim ubraniu.
- Po co przyszyty jest guzik do twojej koszulki?....
►rozwijanie umiejętności rozpoznawania przedmiotów po dotyku oraz
określania ich charakterystycznych cech.
c) „Przeciwnie” – zabawa na podstawie wiersza
Nauczycielka mówi wiersz pomijając niektóre słowa:
Coś jest duże, a coś małe,
Coś jest czarne, a coś........ (białe).
Jedno tłuste, inne chude,
Tamto cienkie, a to .......... (grube).
To głębokie, a to ............ (płytkie),
Może piękne być i ...........(brzydkie).
Wiele jest przeciwnych słów,
Więc się pobawimy znów.
Zadaniem dzieci jest dopowiedzenie brakujących określeń.
►doskonalenie umiejętności w dobieraniu wyrazów o przeciwnym znaczeniu.
„Przeciwnie” – łączenie rysunków na zasadzie przeciwności.
Dom niski – dom wysoki
Pasek krótki – pasek długi
Wstążka cienka – wstążka szeroka
Kot biały – kot czarny......
►poprawne posługiwanie się przymiotnikami,
► rozwijanie umiejętności porównywania.
2. Zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa „Zwierciadło”
►kształtowanie pamięci rytmiczno-ruchowej
►rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
Nauczycielka wystukuje rytm, po czym demonstruje odpowiednio dobrane, różnoraki ruchy.
Zadanie dzieci polega na dokładnym ich powtórzeniu (podskoki, biegi w miejscu, wymachy ramion, skręty tułowia, lekkie przeskakiwanie z nogi na nogę, przesuwanie się z palców na pięty i odwrotnie, płynne ruchy rąk i nóg naśladujące jakby „skradanie się”...)
NA PASTWISKU – teatrzyk kukiełkowy
►zapoznanie z ulubionym pokarmem krowy (trawa, koniczyna)
►poznanie potrzeb zwierząt domowych oraz pracy człowieka związanej z ich
hodowlą
Metody: słowna, oglądowa
Formy: grupowa
Środki dydaktyczne: sylwety krów, sylwetki Zosi i taty, scenka z tłem obory i
łąki.
Zosia wstała dzisiaj bardzo wcześnie. Tato obiecał, że zabierze ją na pastwisko. Po śniadaniu wyszła przed dom, by czekać na tatę. Nagle usłyszała donośny ryk „muuu...”
- Tatusiu, dlaczego krówki tak głośno ryczą? – zapytała.
- Niecierpliwią się. Chciałyby wyjść już na pastwisko.
- Więc chodźmy. Tato, czy mogę ci pomagać?
- Możesz. Właściwie krowy znają dobrze drogę na pastwisko, ale możesz pilnować by się nie rozchodziły na boki.
Zosia bardzo była przejęta, starała się jak mogła by pomóc tacie. Wreszcie doszli do pastwiska. Zosia otworzyła bramę i weszli na rozległy teren.
- Tatusiu, co krowy będą jadły?
- Myślałem, że wiesz – roześmiał się tato.
- Oczywiście, wiem: trawkę i koniczynkę – zawstydziła się dziewczynka.
A czy one będą piły wodę?
- Tak. Zobacz, tam dalej stoją korytka, z których krówki będą mogły się napić. I tato pokazał jej miejsce w rogu pastwiska.
- Tyle z nimi pracy – Zosia szepnęła do siebie, ale tato ją usłyszał.
- Masz rację. Trzeba wcześnie wstać, żeby wyprowadzić krowy na łąkę. W odpowiedniej porze trzeba je wydoić. I to jeszcze nie wszystko. Należy pamiętać, by przygotować im pożywienie na zimę.
- Ach, takie zapasy dla zwierząt? – zapytała Zosia.
Tato uśmiechnął się.
- Rzeczywiście, zapasy dla zwierząt.
- A jakie? – dopytywała się Zosia.
- Suszymy trawę i mamy z niej siano, uprawiamy buraki, które krowy bardzo lubią.
Zosia zamyśliła się.
- Zwierzęta, które hodujemy potrzebują naszej pomocy.
- Tak. Wymagają od ludzi wiele pracy i poświęcenia. Musimy o nie dobrze dbać – odpowiedział tato. Wracajmy do domu, w południe wrócimy tu znów.
Kto brał udział w przedstawieniu?
Dlaczego tato i Zosia poszli rano na pastwisko?
Dlaczego krowy się niecierpliwiły? Dlaczego chciały iść na łąkę?
Czym się żywią krowy?
Jakie pożywienie przygotowuje się im na zimę?
Po co ludzie hodują krowy?
Jakie przetwory robi się z mleka?
►- uświadomienie dzieciom co to jest siano.
Wybierzemy się teraz na spacer. Pójdziemy na łąkę i być może kogoś tam spotkamy. Kto to może być? Zwróćcie uwagę na zwierzęta, które spotkamy, jak one wyglądają, jak się poruszają. Zwróćcie również uwagę na roślinność łąki.
Zerwiemy trochę trawy i wysuszymy na słońcu w przedszkolnym ogródku. Zobaczymy w co się zmieni trawa.
II TEMAT DNIA: CZARNA KROWA W KROPKI BORDO
1. „Skąd słychać ten głos?” – ćwiczenia słuchowe
► rozpoznawanie i nazywanie głosów wydawanych przez zwierzęta
domowe
►rozwijanie umiejętności dopasowywania zwierząt do ich „domków”
Środki dydaktyczne: taśma z nagraniem głosów zwierząt; ilustracje: buda, siano, stajnia; sylwety: pies, krowa, koń, kura.
- Słuchanie głosu psa
Naśladowanie głosu psa przez dzieci
Wyszukanie odpowiedniej sylwety i przyczepienie do tablicy.
Ponowne odtworzenie głosu psa.
- Gdzie mieszka to zwierzę? – w budzie – dzieci wyszukują odpowiednią ilustrację i przyczepiają przy sylwecie psa.
- Nauczycielka umieszcza na tablicę kopę siana w żłobie pytając – „Kto tutaj może mieszkać?
Wspólnie z dziećmi ustalają – krowa.
Słuchanie nagrania głosu krowy – dzieci naśladują
Wyjaśnieni, że dom krowy to obora.
- Wysłuchanie głosu konia.
„Kto się odzywał” – koń – dzieci naśladują głos.
Jak wygląda koń?
Dzieci wyszukują sylwetę konia i umieszczają ją obok stajni.
2. „Koń” – zapełnianie konturów plasteliną
►wzmacnianie mięśni palców i dłoni
►kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
3. „Niemy film” – zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa.
►ćwiczenia na wyczucie tempa i szybkości reakcji
Dzieci naśladują ruchy ilustrujące różne czynności. Wykonują je w zmiennym tempie podawanym kołatką przez nauczycielkę:
-koszenie trawy
-kopanie ziemi
-sypanie ziarna itd.
ŁACIATA KROWA – malowanie farbą klejową plam na dużym arkuszu papieru – praca w małych grupach.
►próby pokrywania farbą plam na „Skórze” krowy z wykorzystaniem
pędzla lub palcami.
wyrabianie płynności ruchów podczas malowani
utrwalenie wyglądu krowy
dokładne mycie rąk po pracy
1. Śpiew piosenki „Na podwórku koło bramy”
2. „Zwierzęta” zabawa ortofoniczna – naśladowanie głosów zwierząt w gospodarstwie wiejskim (krowa, koń, baran, pies, kot, gęsi, kura, kaczka, indyk...)
3. Praca dzieci
- podział dzieci na zespoły – każdy zespół ma przygotowany arkusz papieru
- Waszym zadaniem będzie pomalowanie krów, tak aby były one łaciate, czyli w duże plamy. Uzgodnijcie między sobą jakiego koloru będziecie używa. Zachowajcie ostrożność, aby nie pomalować siebie i kolegów.
4. Wspólne obejrzenie wszystkich prac. Wyeksponowanie ich w sali.
5. „Na pastwisku” – zabawa ruchowa z elementem czworakowania
Przy akompaniamencie muzyki dzieci chodzą na czworakach. Na sygnał kładą się i odpoczywają.
Zabawy na powietrzu – „Wilk rozbójnik”
Jedno dziecko jest „wilkiem”; jedno dziecko jest pastuszkiem, reszta dzieci to kózki.
Wilk: Jestem wilk, rozbójnik zły
Muszę schrupać kózki trzy.
Pastuszek: Zjesz jedną kózkę
jeśli potrafisz zrobić to co ci powiem.
Wilk: Co?
Pastuszek: Musisz wilku rozbójniku
Przejść po kładce na strumyku.
Wilk przechodzi po narysowanej linii „noga za nogą”
Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły......
Pastuszek: Dostaniesz drugą kózkę
Jeśli wykonasz drugą trudną rzecz.
Wilk: Jaką?
Pastuszek: Przez ten strumyk musisz skoczyć
Żadnej łapy nie zamoczyć
Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły....
Pastuszek: Wykonaj trzecie zadanie.
Wilk: Jakie?
Pastuszek: Wilku, wilku idź przez wieś
I na głowie jajko nieś.
Wilk z kamykiem na głowie musi dojść do narysowanej kreski. Jeżeli wilkowi nie uda się zadanie, wówczas rolę przejmuje uratowana kózka.
III TEMAT DNIA: MŁODE ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU
1. „Kto żyje w wodzie, w lesie, na łące...” – teatr pantomimy
►uporządkowanie wiedzy o świecie zwierząt jaką posiadają dzieci.
Środki dydaktyczne: duża kostka do gry
plansza z okienkami (łąka, dom, las, woda, chmury)
Dzieci siedzą w kole. Wybrane dziecko rzuca kostką. Po wyrzuceniu np. „trójki” otwiera okienko oznaczone kropkami tak jak na kostce. Ukazuje się np. obraz lasu.
- W naszym teatrze pantomimy pokażemy, kto mieszka w lesie. Dzieci przyjmują rolę różnych zwierząt leśnych.
- Następne dziecko rzuca kostką, itd.
Dom – np. pies, kot, chomik... Woda – ryba, kaczka, łabędź...
Wiejska zagroda – koń, krowa, kura, świnia.... Łąka – owady, kret, mysz.
Las – lis, zając, wiewiórka ... Chmury – ptaki, owady...
2. „Czego brakuje?” – zabawa w parach
środki dydaktyczne: obrazki ze zbiorami przedmiotów lub z jakąś treścią
►poprawne używanie formy dopełniacza
Dzieci siedzą w parach. Jedno dziecko ma obrazek, na którym przedstawiony jest pewien zbiór przedmiotów lub określona treść np. wiejskie podwórko. Drugie dziecko posiada taki sam obrazek ale z brakującymi elementami.
Dzieci porównują obrazki. Zadaniem dzieci jest odpowiedzieć na pytanie czego brakuje na jednej z ilustracji np. kury, domu, płotu, budy....
3. „Kostka do gry” – praca przy stoliku
Dzieci naklejają na tekturowe kostki kółeczka
Te kostki posłużą do nowej gry, którą wykonamy
również sami za kilka dni.
4. „Przyszywamy guziki” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Na podłodze rozłożone są szarfy. Dzieci są „guzikami”. Podczas muzyki guziki turlają się po podłodze w różnych kierunkach. Na zmianę melodii „guziki przyszywają się do bluzeczki” – podskokami ustawiają się w rzędzie. Na hasło „guziki zapinają się” dzieci przechodzą przez szarfy.
►rozwijanie umiejętności odtwarzania ruchem treści oraz dostosowania
ruchu do tempa piosenki
►uwrażliwienie na dźwięki wysokie i niski
►...
cornel3