NASZE GRZECHY.pdf

Nasze grzechy!

J.C. Ryle

Łaska wam

i pokój od Boga,

Ojca naszego,

i od Pana Jezusa

Chrystusa

Flp 1,2

Krew Jezusa Chrystusa, Syna jego,

oczyszcza nas od wszelkiego grzechu

Informacja ogólna

.................................

Wydawca

Spis treści

Biuletyn „Augustinus”

jest wydawany przez

polskie dzieło

holenderskiej fundacji

„In de Rechte Straat”

I. Nasze liczne grzechy ............................................... 3

II. Nasze grzechy muszą zostać wyrzucone................... 6

III. Nie potraimy sami siebie oczyścić .......................... 9

IV. Oczyszczenie przez krew Jezusa Chrystusa ............ 11

V. Potrzeba wiary...................................................... 14

VI. Pytanie................................................................. 16

VII. Zaproszenie.......................................................... 17

VIII. Zachęta ................................................................ 18

Adres do korespondencji

„Augustinus”

Skr. Pocztowa 28

59-902 Zgorzelec 4

E-mail

augustinus@irs.nu

Cele „Augustinusa”

„Augustinus” jest dziełem, którego celem jest szerzenie

Ewangelii Jezusa Chrystusa. Słowa Ewangelii są posłaniem

niosącym wyzwolenie. Dzięki nim ludzie błądzący i poszu-

kujący mogą poznać Boga. Ewangelia wskazuje drogę do

prawdziwej jedności z Bogiem, owocem której jest pokój

serca. Prawdziwą Drogą, Prawdą i Życiem jest Jezus Chrys-

tus. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przez

Jezusa Chrystusa.

Internet

www.augustinus.pl

Fundacja

In de Rechte Straat

Prins Hendrikweg 4

6721 AD BENNEKOM

HOLANDIA

Konto bankowe

Osoby chcące wesprzeć

działalności wydawniczą

„Augustinusa” mogą tego

dokonać, przekazując

pieniądze na konto bankowe:

Fundacja In de Rechte Straat

Nr. 57 10902066 0000 0001

0602 8888

Bank Zachodni WBK S.A.,

I Oddział w Legnicy

Pragnieniem „Augustinusa” jest przybliżenie polskim czytel-

nikom klasycznego, biblijnego nauczania Kościołów Refor-

macji protestanckiej, opartego głównie o myśl Jana Kalwina i

tych, którzy czerpali i czerpią z jego releksji teologicznej.

Informacje dotyczące publikacji

Tłumaczenie z oryginału: J.C. Ryle, „Our Sins!” z: Old

Paths, Edinburgh, he Banner of Truth Trust, 1878, 1999.

Wydanie polskie: “Augustinus” / Fundacja „In de Rechte

Straat” 2008.

Za wszelką pomoc

serdecznie dziękujemy

Obmyj mnie zupełny z winy mojej i oczyść

mnie z grzechu mego!

ISBN 978-90-73444-03-4

Niniejsza broszura jest

przesyłana bezpłatnie i nie

jest przeznaczona do

sprzedaży

Psalm 51, 4

N asze grzechy …… te dwa wyrazy,

które tworzą tytuł tej broszury

powinny prowadzić nas do głębo-

kiego zbadania siebie. Dotyczą one każdego

człowieka. Poznać własne grzechy jest jakby

pierwszą literą alfabetu wiary. Świadomość

naszego stanu w odniesieniu do Boga jest

już pierwszym krokiem w drodze do nieba.

Prawdziwą tajemnicą pokoju w naszym

sumieniu jest to, że wiemy, że nasze grzechy

zostały „wyrzucone”. Jeżeli miłujemy życie,

nie powinniśmy zaznać spokoju zanim nie

znajdziemy odpowiedzi na pytanie: „Gdzie

są moje grzechy?”

Proszę Cię, drogi czytelniku, abyś rozważył

to krótkie, szczere pytanie. Chwila, w której

będziemy musieli odpowiedzieć na to pyta-

nie jest niedaleka. Wszystkie inne pytania w

porównaniu z tym wydają się tylko mały-

mi kropelkami wody. Nie spytamy wtedy:

„Gdzie są moje pieniądze”, „Gdzie jest mój

majątek?”, naszą jedyną myślą będzie: „Moje

grzechy!? – gdzie są moje grzechy!?”.

Chciałbym podać kilka uwag, które mogą

być pomocne, aby wyjaśnić tę bardzo ważną

sprawę. Jest to moje szczere życzenie i modlę

się do Boga o to, aby ten tekst mógł być uży-

teczny dla każdego czytelnika. Proszę więc -

czytaj uważnie. Czytaj, przeczytaj do końca!

Może Duch Święty zechce użyć tego, co jest

tutaj napisane, aby zbawić Twoją duszę.

I. Nasze liczne grzechy

10); „Przez jednego człowieka grzech wszedł

na świat, a przez grzech śmierć, tak i na

wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy

zgrzeszyli” (List do Rzymian 5, 12); „Jeśli

mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie

zwodzimy, i prawdy w nas nie ma” (1 list Jana

1, 8).

Nie ma sensu zaprzeczać - wszyscy zgrzeszyli-

śmy licznymi grzechami!

Czy ktoś jeszcze wątpi, że jest to prawdą? Prze-

studiuj w takim razie Prawo Boże i sprawdź,

jak Syn Boży sam to wytłumaczył. Przeczytaj

uważnie Ewangelię według Mateusza, rozdział

piąty. Tam przekonasz się, że przykazania Boże

są związane z naszymi słowami oraz czynami,

z naszymi myślami oraz słowami. Musisz

Wstęp

P ierwsza moja uwaga jest taka: Masz

wiele grzechów. Powiem to otwarcie,

szczerze i bez żadnego wahania. Nie

wiem kim jesteś, nie wiem jak wyglądało

Twoje życie w przeszłości. Ze Słowa Bożego

jednak wiem, że każdy syn lub córka Adama

jest wielkim grzesznikiem w oczach Bożych.

Nie ma wyjątków. Jest to choroba, na którą

cierpi cała ludzkość: od króla do bezdomnego,

od dyrektora irmy do pracownika, od bogatej

kobiety do sprzątaczki, od pastora do naj-

mniejszego dziecka – jesteśmy wszyscy z naszej

natury winni grzechu wobec Boga.

„Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu

uchybień” (List Jakuba 3, 2); „Nie ma ani

jednego sprawiedliwego” (List do Rzymian 3,

zrozumieć, że „Bóg nie patrzy na to, na co

patrzy człowiek. … Pan patrzy na serce” (1

Sam 16, 7). W Jego oczach „zamysł głupca

jest grzechem” (Przyp 24, 9).

Spójrz na historię twojego życia i porównaj

ją z Prawem Bożym. Pomyśl o swoim dzie-

ciństwie, o wszystkich twoich pomyłkach,

egoizmie, złych humorach, złych czynach i

opieszałości do czynienia dobrego, niechęci

do dyscypliny, pragnieniu złych rzeczy. Spró-

buj przypomnieć sobie swoje zachowanie od

chwili, kiedy stałeś się dorosłą osobą, gdy

każdego roku robiłeś wiele odstępstw od do-

brej drogi. Jeśli szczerze prześledzisz historię

swojego życia nie powiesz, że nie zgrzeszyłeś.

Spójrz potem na historię twojego własnego

serca. Pomyśl ile złych rzeczy - o których

inni nie wiedzą - tam się dzieje. Pomyśl, ile

tysięcy grzesznych myśli miałeś w swoim

sercu, pomimo, że twoje zachowanie było

dobre. Przypomnij sobie te złośliwe myśli,

podstępne i kłamliwe postępowania, fałszywe

motywacje, zazdrość i egoizm. Jeśli jesteś

świadomy historii własnego serca, nie bę-

dziesz mógł powiedzieć, że nie zgrzeszyłeś.

Jeszcze raz pytam, czy wątpisz, że to co

mówię jest prawdą? Czy wątpisz, że napraw-

dę możesz mieć tyle grzechów? Przeczytaj

rozdział dwudziesty piąty Ewangelii według

Mateusza. Przeczytaj o Dniu Sądu w tym

rozdziale. Zwróć uwagę na to, dlaczego

źli ludzi po lewej stronie zostaną osądzeni

na wieczny ogień (w. 41-46). Nie ma tam

mowy o czyichś złych czynach. Ludzie ci nie

zostaną oskarżeni o kradzież, morderstwo,

cudzołóstwo, kłamstwo. Zostaną natomiast

oskarżeni o grzechy zaniedbania. Tylko fakt,

że nie czynili rzeczy, które powinni byli czy-

nić był wystarczający, aby zostać ukaranymi

na wieczność.

Spójrz na siebie w świetle tego rozdziału z

Pisma Świętego. Spróbuj przypomnieć sobie

rzeczy, których nie robiłeś, a które mógłbyś

zrobić; słowa, których nie powiedziałeś, a

które mógłbyś wypowiedzieć. Czyny dobro-

ci, które mógłbyś czynić, a nie uczyniłeś.

Ileż razy tak było. Tyle dobrych czynów,

które mogłyby sprawić tak wiele radości, nie

zostało dokonanych. W świetle nauki Pana

Jezusa Chrystusa o grzechu zaniedbania nie

będziesz mógł powiedzieć, że nie zgrzeszyłeś.

Jeszcze raz pytam: czy wątpisz w prawdę tego

co mówię? Prawdopodobnie tak. Już ponad

dwadzieścia pięć lat jestem sługą Chrystusa

i w tym czasie poznałem ślepotę człowieka

wobec własnej sytuacji. Posłuchaj wobec tego

jeszcze innych moich argumentów.

Usiądź, weź kartkę i długopis. Spróbuj po-

liczyć swoje grzechy, które prawdopodobnie

dokonałeś od chwili, kiedy mogłeś rozróżnić

dobro i zło. Usiądź i policz. Załóżmy, że

podczas każdej doby nie śpisz 15 godzin. W

tym czasie jesteś więc aktywnym i odpo-

wiedzialnym człowiekiem. Załóżmy, że w

każdej z tych godzin wykonałeś tylko dwa

grzechy w czynach, mowie lub myśli. To jest

całkiem realne. Policz teraz, ile grzechów w

takim razie - w sumie - popełniłeś. Dziennie

jest to 30 grzechów, w tygodniu już 210.

W miesiącu około 840, w roku 1080. W

ciągu dziesięciu lat swojego życia popełniłeś

- według tych obliczeń - ponad sto tysięcy

grzechów.

Spójrz na te wyniki. Spróbuj udowodnić,

że podany wynik nie jest zgodny z prawdą.

Wobec tego chciałbym zadać pytanie: czy

nie zbyt lekko myślałeś o swoich grzechach?

Bądź szczery: czy nie jest prawdą, że było

wiele godzin i dni w twoim życiu, gdy bez

przerwy grzeszyłeś? Czy nawet nie jest tak, że

wynik byłby o wiele bliższy prawdy, gdyby

został pomnożony przez dziesięć?

Skończ z taką postawą, która mówi, że jeszcze

nie jest ze mną tak źle. Nie słuchaj starego

kłamcy którym jest szatan. Musimy przyznać,

że wszyscy popełniliśmy wiele grzechów.

Wiem jednak, że wielu czytelników nadal nie

będzie przekonanych. Mam smutne doświad-

czenie, że ostatnią rzeczą, którą człowiek chce

zrozumieć i widzieć jest właśnie jego stan w

oczach Boga. Duch Święty mówi, że z natury

jesteśmy „ślepi”, „głusi”, „niemi”, „śpiący”, że

„nie jesteśmy sobą” i że jesteśmy „martwi”. Nic

nie jest w stanie przekonać człowieka o jego

własnych grzechach. Tylko Duch Święty jest w

stanie przekonać serce ludzkie. Pokaż człowie-

kowi piekło, a jednak nie ucieknie od niego;

przemów do jego sumienia, a nie zmieni się.

Potrzebna jest siła z góry i to jest szczególne

zadanie Ducha Świętego, aby pokazać człowie-

kowi kim naprawdę jest.

Ten, kto ma poczucie własnego grzechu i

słabości może Bogu za to podziękować. To

poczucie, które sprawia, że jesteś niespokojny

jest dobrym znakiem. Jeżeli czujesz się źle z

powodu grzechów, to jest pierwszy krok ku

dobremu. Pierwszym przygotowaniem aby

dostąpić wejścia nieba jest wiedza, że nie za-

służyliśmy na nic innego, jak tylko na piekło.

Zanim możemy zostać zaliczeni do grona spra-

wiedliwych, musimy najpierw poznać siebie,

jako wielkich grzeszników. Zanim doświadczy-

my wewnętrznego pokoju i radości z Bogiem,

musimy najpierw być zawstydzeni i niespo-

kojni z powodu naszych licznych występków.

Zanim będziemy mogli się cieszyć dobrą

nadzieją, musimy najpierw powiedzieć: „Boże,

bądź miłościw mnie grzesznemu” (Ewangelia

wg Łukasza 18, 13).

Ten kto naprawdę miłuje własną duszę, musi

pilnować, że nie osłabi lub wyciszy wewnętrz-

nego poczucia grzeszności. Nie zniszcz tego

poczucia i nie bierz przykładu przez to z ludzi

niewierzących. Nie traktuj tego jako depresji,

czy ogólnego złego samopoczucia. Nie słuchaj

tego, co szatan o tym mówi. Nie próbuj o tym

zapomnieć przez uczestnictwo w spotkaniach

towarzyskich, przez picie alkoholu, czy inne

temu podobne rzeczy. Nie próbuj odwracać

swojej uwagi przez sport lub jakieś hobby.

Nie popełniaj duchowego samobójstwa, nie

zabijaj własnej duszy. Poczucie i doświadczenie

własnej grzeszności powinno nas przybliżyć

do Boga. Módl się, aby Bóg pokazał Ci, co

to znaczy. Poproś o Ducha Świętego, aby Cię

nauczał i czytaj Pismo Święte. Odkryj, że ist-

nieje bardzo dobry powód dla tego swoistego

niepokoju wewnętrznego.

Może to, wszystko pochodzi z góry. Może

jest to kamień rzucony z góry, przez który

królestwo szatana w twoim sercu zostanie

zniszczone. Kamień, który okaże się pierw-

szym kamieniem świątyni Ducha Świętego w

twoim sercu.

Człowiek, który zgodzi się z tym, co powie-

działem i powie, że prawdą jest: mam wiele

grzechów, ten człowiek będzie szczęśliwy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: