Wyjaśnić pojęcia

TRWAŁÓŚĆ- właściwość obiektu charakteryzująca jego zdolność do zachowania stanu zdatności w określonych warunkach do zakończenia eksploatacji.

NAPRAWIALNOŚĆ -  właściwość wyrobu polegająca na przysposobieniu go do odnowy stanu zdatności poprzez usuwanie niesprawności oraz uszkodzeń drogą obsług tech. i napraw bez wymiany na nowy.

NIEZDATNOŚĆ – stan obiektu, w którym nie jest on zdolny do spełnienia wyznaczonych mu funkcji zgodnie z wymaganiami. Odnowa stanu zdatności ma miejsce przez wymianę obiektu uszkodzonego na nowy (nieuszkodzony ) dla obiektów nienaprawialnych oraz przez wymianę lub naprawę dla obiektów naprawialnych.

PRZECHOWYWALNOŚĆ – właściwość obiektu charakteryzująca jego zdolność do zachowania stanu zdolności w czasie przechowywania i co najmniej bezpośrednio po jego ustaniu

NIEZAWODNOŚĆ – własność obiektu charakteryzująca jego zdolność do wykonywania określonych funkcji, w określonych warunkach i przedziale czasowym.

PROFILAKTYKA – zbiór czynności organizacyjno-technicznych wykonywanych w określonych okresach, zgodnie z określonymi kryteriami w celu utrzymania obiektu w stanie zdolności.

NAPRAWA – czynności organizacyjno-techniczne mające na celu przywrócenie obiektowi stanu zdatności użytkowej.

NAPRAWA OKRESOWA - naprawa obiektu mająca na celu odtworzenie stanu zdatności dokonywana wg z góry ustalonych zasad np. po określonym czasie trwania eksploatacji, sumarycznym czasie pracy obiektu, ilości wykonanej pracy.

NAPRAWA DORAŹNA – naprawa obiektu mająca na celu odtworzenie stanu zdatności, utraconego w sposób losowy.

USZKODZENIE – zdarzenie polegające na przejściu obiektu ze stanu zdatności do stanu niezdatności

OBSŁUGA – (obsługiwanie) uporządkowany zbiór czynności organizacyjno-technicznych mających na celu utrzymanie i przywrócenie obiektowi stanu zdolności

POJĘCIA ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ:

DOZOROWANIE EKSPLOATACYJNE – dozorowanie obiektu umożliwiające uzyskiwanie w sposób ciągły lub doraźny informacji o bieżącej zmianie stanu obiektu, z dostatecznie małą zwłoką.

GENEZOWANIE EKSPLOATACYJNE – określenie na podstawie analizywyni ow odpowiednich badań – warunków i przyczyn, które spowodowały powodują lub mogą spowodować istnienie określonego stanu lub zmiany stanu obiektu.

DIAGNOZOWANIE EKSPLOATACYJNE – wnioskowanie o stanie obiektu w danej chwili na podstawie  analizy wyników badania dokonanego przy zastosowaniu odpowiednich metod oraz środków technicznych

PROGNOZOWANIE EKSPLOATACYJNE – przewidywanie stnów obiektu w przyszl;ości na podstawie wyników diagnozowania i genezowania, ustalające właściwości obiektu w określonym momencie lub przedziale czasu

OBSŁUGIWANIE  OPERACYJNE – operowanie (obiektem) – czynności operatorskie w użytkowaniu obiektu, wykonywane wg ustalonej kolejności, w zależności od rodzajów funkcji spełnianych przez obiekt podczas realizacji określonego zadania

OBSŁUGIWANIE PRZYGOTOWAWCZE - obsługiwanie mające na celu przygotowanie obiektu do użytkowanie, obejmujące min. Zasilanie energetyczno-paliwowe, materiałowe, informowanie o wynikach kontroli stanu zdatności obiektu i inne.

OBSŁUGIWANIE ZAPOBIEGAWCZE – obsługiwanie profilaktyczne- obsługiwanie mające na celu zmniejszenie prędkości utraty zdatności użytkowej obiektu przez przeglądy i kontrolę stanu obiektu, lokalizację i wymianę uszkodzonych lub zużywających się części, konserwację i inne niezbędne działania.

OBSŁUGIWANIE KONSERWACYJNE – działanie profilaktyczne mające na celu utrzymanie obiektu w stanie zdatności użytkowej przez planowe lub doraźne zabezpieczenia obiektu przed szkodliwym oddziaływaniem czynników otoczenia i utrzymanie czystości.

OBSŁUGIWANIE REGULACYJNE – działanie mające na celu utrzymanie zadanych z góry cech stanu eksploatacyjnego obiektu w dopuszczalnym przedziale zmienności, bez zmiany właściwości fizyczno-chemicznych obiektu .

KASACJA OBIEKTU – wycofanie ostateczne obiektu z eksploatacji na podstawie przyjętych kryteriów

LIKWIDACJA OBIEKTU – przekazanie na złom obiektu wycofanego z eksploatacji lub jego rozbiórka w celu odzyskania części przydatnych do ponownego wykorzystania

EKSPLOATACJA – zespół celowych działań organizacyjno-technicznych i ekonomicznych ludzi z obiektem technicznym oraz wzajemne relacje, występujące między nimi od chwili przyjęcia obiektu do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem, aż do jego likwidacji.

OBIEKT EKSPLOATACJI – dowolny obiekt techniczny np. maszyna znajdujące się w eksploatacji

UŻYTKOWANIE EKSPLOATACYJNE – działania związane z wykorzystywaniem obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem

OBSŁUGIWANIE EKSPLOATACYJNE – czynności organizacyjno-techniczne operowania obiektem oraz czynności mające na celu podtrzymywanie i przywracanie obiektowi stanu zdolności użytkowej

CHARAKTERYSTYKA EKSPLOATACYJNA – zespół informacji określających właściwości obiektu, wyrażonych za pomocą parametrów technicznych i ekonomicznych, istotnych z punktu widzenia eksploatatora tego obiektu

DOKUMENTACJA EKSPLOATACYJNA – zbiór dokumentów zawierających niezbędne informacje dot. Wymagań i zaleceń kształtujących racjonalną eksploatację danego obiektu technicznego.

JAKOŚĆ EKSPLOATACYJNA – zbiór właść. obiektu , określających jego przydatność do eksploatacji zgodnie z przeznaczeniem, obejmujący takie cechy jak funkcjonalność, niezawodność, ergonomiczność, potencjał i inne.

NIEZAWODNOŚĆ EKSPLOATACYJNA – właść. obiektu charakteryzujące jego zdolność do użytkowania i obsługiwania w określonych warunkach i w określonych przedziale czasu

ZDATNOŚĆ UŻYTKOWA - właściwośc obiektu charakteryzująca jego zdolność do spełniania funkcji i do realizacji zadań w sposób zgodny z wymaganiami dokumentacji eksploatacyjnej.

PODATNOŚĆ EKSPLOATACYJNA – zbiór właść. obiektu określających jego przystosowanie do eksploatacji w zadanych warunkach, obejmujących takie cechy jak podatność użytkowa, obsługowa, naprawcza w tym regeneracyjna i inne.

POTENCJAŁ EKSPLOATACYJNY – właść. Obiektu charakteryzująca jego zdolność do zachowania wymaganej zdatności użytkowej i obsługowej w danej chwili lub określonym czasie.

TRWAŁOŚĆ EKSPLOATACYJNA – właść. obiektu charakteryzująca jego zdolność do zachowania wymaganej zdatności użytkowej i obsługowej do chwili osiągnięcia umownego stanu granicznego

STAN EKSPLOATACYJNY – stan obiektu określony zbiorem wartości jego charakterystyk technicznych i ekonomicznych, ustalonych dla obiektu w danej chwili lub w określonym przedziale czasu.

STAN GRANICZNY – umowny stan obiektu w którym dalsze jego eksploatowanie nie jest wskazane

CECHY STANU EKSPLOATACYJNEGO – wielkości fizyczne, ekonomiczne lub funkcje charakteryzujące stany obiektu wyst. podczas eksploatacji

POSTÓJ – planowa przerwa w działaniu obiektu wynikająca z organizacji i jego eksploatacji

PRZESTÓJ – przerwa w działaniu obiektu wynikająca z przyczyn losowych w eksploatacji np. uszkodzenia, braku zasilania, zaburzeń organizacyjnych i innych