Chryzantemy złociste.pdf

Chryzantemy złociste

Chryzantemy cudne, szczerozłote

Na wystawie czekały co dzień,

Wysyłając w przestrzeń swą tęsknotę

Od poranku aż po wieczorny cień.

l przyszedł ktoś tak smutny, zadumany,

Co w oczach miał kryształy srebrnych łez,

l w jesienny ranek zapłakany

Wyczekiwań chryzantem nadszedł kres.

Ref.

Chryzantemy złociste

W kryształowym wazonie

Stoją na fortepianie,

Kojąc smutek i żal.

Poprzez łzy srebrno mgliste

Do nich wyciągam dłonie,

Szepcząc wciąż jedno zdanie:

Czemu odeszłaś w dal?

Nic mnie dzisiaj nie cieszy,

Gdy skończyły się sny.

Któż me serce uleczy

l otrze z oczu łzy?

Ref.

Chryzantemy złociste,

Uśmiechnijcie się do mnie,

Może wśród dawnych wspomnień

Zaginie żal.

Słowa i muzyka: Z. Maciejowski