Wędrówka przez Biblię -twr-25_2007_01-03.pdf

.ZDUWDOQLNZ\GDZDQ\SU]H]

Ä,PSXOV´7:53ROVND

6W\F]Hˇ

/XW\

0DU]HF

Mi³oæ rodzi radoæ!

Gdy rodzi³ siê Jezus, wielk¹ radoæ prze¿yli anio³owie, pasterze,

mêdrcy, ludzie ubodzy i bogaci, mieszkañcy nieba i ziemi. Musia³o

tak byæ, bo przecie¿ narodzi³ siê Syn Boga, Zbawiciel! Sam Pan

zst¹pi³ z nieba na ziemiê, by ukazaæ nam pe³niê swej mi³oci.

Jak¿e wspaniale o mi³oci tej opowiada nam Biblia, Stary i Nowy

Testament. Prorok Ozeasz, pierwszy z dwunastu proroków mniejszych,

na w³asnej skórze prze¿y³, jak niepokonana jest przebaczaj¹ca, zba-

wienna mi³oæ Boga. Aposto³owie na w³asne uszy us³yszeli s³owa Jezu-

sa, i¿ "Bóg tak umi³owa³ wiat, ¿e Syna swego jednorodzonego da³,

aby ka¿dy, kto w Niego wierzy, nie zgin¹³, ale mia³ ¿ycie wieczne."

Dzisiaj, kiedy przypominamy sobie tê radosn¹ prawdê, mo¿emy

o niej dowiadywaæ siê wiêcej i wiêcej, s³uchaj¹c s³ów proroków,

poznaj¹c listy aposto³ów. Poselstwo Biblii jest wa¿niejsze, ni¿ treæ

wszystkich innych ksi¹¿ek razem wziêtych, wa¿niejsze ni¿ to, co

pisz¹ gazety, o czym s³yszymy w radiu, co ogl¹damy w telewizji.

Tylko przyjêcie mi³oci Boga mo¿e zrodziæ w nas prawdziw¹, g³ê-

bok¹ radoæ. Tej radoci ¿yczymy Wam z ca³ego serca, na czas

wi¹teczny i na ca³y nowy rok!

Redakcja TWR

Ksiêga Ozeasza

Ozeasz jest pierwszym z dwunastu proroków Starego Testamentu

nazywanych mniejszymi. Za proroków wielkich uwa¿a siê Izaja-

sza, Jeremiasza, Ezechiela i Daniela. Natomiast pocz¹wszy od Oze-

asza, po Malachiasza, okrela siê proroków mianem mniejszych.

Jest to jednak podzia³ umowny. W³aciwie wszystkich proroków Sta-

rego Testamentu mo¿emy nazywaæ wielkimi. Wszyscy byli wybra-

nymi przez Boga pos³añcami, przekazuj¹cymi jego wolê, jego wyroki,

w poselstwie ka¿dego z nich zawarte s¹ niepowtarzalne, bezcenne,

niezwykle wa¿ne prawdy.

Prorocy, zwani mniejszymi byli wielkimi patriotami, ostrzegali

swój naród przed konsekwencjami oddalania siê od Boga, przed skut-

kami ³amania praw, które On da³ Izraelowi. Napominali naród wybra-

ny za jego odstêpstwo, ba³wochwalstwo, niemoralnoæ, zapowiadali

upadek pañstwa, wi¹tyni, rodziny. Piêtnowali nieprawoæ i skorum-

powanie przywódców politycznych i religijnych. W ich poselstwie znaj-

dujemy wiele przestróg niezwykle aktualnych, brzmi¹cych bardzo

wspó³czenie, gdy¿ dzisiejszy wiat nie ró¿ni siê zasadniczo od ów-

czesnego.

Autor

Ozeasz ¿y³ w czasie, gdy Izrael podzielony by³ na dwa królestwa.

By³ prorokiem dzia³aj¹cym w pó³nocnym królestwie, zwanym izrael-

skim, którego stolic¹ by³a Samaria (jak wiemy królestwo po³udniowe,

którego stolic¹ by³a Jerozolima, zwane by³o Jud¹). Ozeasz dzia³a³

w Izraelu jako prorok w okresie oko³o czterdziestu lat. Dowiadujemy

siê o tym ze wstêpnych s³ów jego ksiêgi. Czytamy: S³owo Pana,

które dosz³o Ozeasza, syna Beeriego, w czasach Uzjasza, Jotama,

Achaza, Hiskiasza, królów judzkich i w czasach Jeroboama, syna

Joasa, króla izraelskiego. Ozeasz wymienia najpierw imiona czte-

rech królów judzkich, zasiadaj¹cych na tronie Dawida w Jerozolimie,

a potem podaje imiê Jeroboama, króla, który sprawowa³ rz¹dy w pó³-

nocnym Izraelu, tam, gdzie ¿y³ i dzia³a³ prorok. Wszyscy wymienieni

przez Ozeasza królowie sprawowali w³adzê w okresie czasu jego

prorockiej dzia³alnoci.

Ozeasz rozpocz¹³ swe us³ugiwanie, gdy pó³nocne pañstwo Izraela

pod panowaniem Jeroboama II by³o u szczytu potêgi. Jako m³ody

cz³owiek Ozeasz wspó³czesny by³ Amosowi, dzia³aj¹cemu tak¿e w pó³-

nocnym Izraelu, a w póniejszym wieku by³ wspó³czesny Izajaszowi

i Micheaszowi, prorokom po³udniowego królestwa Judy. Poniewa¿

s³u¿ba Ozeasza trwa³a kilkadziesi¹t lat, do¿y³ on czasu, w którym wy-

pe³ni³y siê jego proroctwa, gdy pó³nocny Izrael zosta³ podbity przez

Asyriê. Ozeasz odegra³ w pó³nocnym Izraelu podobn¹ rolê, jak Jere-

miasz w królestwie po³udniowym. Jeremiasz przestrzega³ Judejczy-

ków, ¿e odstêpstwo od Boga doprowadzi ich do upadku i zniewolenia,

i do¿y³ upadku Jerozolimy, zdobytej przez wojska babiloñskie. Podob-

nie Ozeasz ostrzega³ plemiona pó³nocne przed upadkiem i wraz ze

swym ludem dowiadczy³ niewoli asyryjskiej.

Poselstwo Ksiêgi

Wielkim tematem Ksiêgi Ozeasza jest wo³anie o powrót do Boga.

Têsknota za prawdziw¹ ³¹cznoci¹ z Bogiem ukazana jest w obrazie

intymnej relacji ma³¿eñskiej. Prorok otrzymuje polecenie, by polubiæ

niemoraln¹ kobietê, co symbolicznie wskazuje na mi³oæ Boga do nie-

wiernego Izraela. Osobiste dowiadczenia Ozeasza stanowi¹ niejako

t³o dla treci jego poselstwa. Dramatyczne, trudne prze¿ycia w ma³-

¿eñstwie pozwalaj¹ prorokowi wyraziæ ca³y ból i tragizm zdrady Izra-

ela, niewiernoci ludu izraelskiego wzglêdem Pana.

¯eby zrozumieæ poselstwo Ksiêgi Ozeasza trzeba poznaæ historiê

¿ycia proroka. Mo¿na opowiedzieæ j¹ nastêpuj¹co: W górzystej krainie,

w ma³ym miasteczku, jednym z tych, których pró¿no szukaæ na mapie

wiata, ¿y³o dwoje m³odych ludzi: m³ody mê¿czyzna o imieniu Ozeasz

i m³oda kobieta o imieniu Gomer. Pokochali siê i rozpoczê³a siê historia

podobna do milionów innych, ale nigdy nie nudnych i na swój sposób

niepowtarzalnych. Niestety, nagle co zmieni³o siê w postêpowaniu

Gomer. Z niewiadomych przyczyn zaczê³a prowadziæ niemoralne ¿ycie.

Ozeasz, ze z³amanym sercem, znalaz³ siê w wielkiej rozterce. Zgodnie

z Prawem Moj¿eszowym powinien przyprowadziæ Gomer do starszych

miasta i wydaæ j¹ na mieræ przez ukamienowanie, bo taka by³a kara

przewidziana za pope³nienie cudzo³óstwa.

Czy to nie przypomina nam innej historii, która wydarzy³a siê oko³o

siedmiuset lat póniej, w tej samej krainie, gdzie w miecie Nazaret

pewien mê¿czyzna zarêczy³ siê z m³od¹ kobiet¹ o imieniu Maria?

Józef tak¿e rozwa¿a³, co robiæ... Podstawow¹ ró¿nic¹ by³o to, ¿e jego

przypuszczenia by³y b³êdne i musia³y byæ skorygowane przez pos³añ-

ca nieba, anio³a Gabriela, natomiast w przypadku Ozeasza by³o ina-

czej - Gomer naprawdê by³a winna.

Jak potoczy siê dalej historia Ozeasza i upad³ej Gomer? W tym

miejscu rozpoczyna siê opowieæ niezwyk³ej prorockiej ksiêgi. Czy-

tamy: Pan rzek³ do Ozeasza: Id, we sobie za ¿onê nierz¹dnicê

i miej z ni¹ dzieci z nierz¹du, gdy¿ kraj przez nierz¹d stale odwraca

siê od Pana. (1, 2) Pos³uchajmy uwa¿nie tych s³ów: Bóg poleca

Ozeaszowi polubiæ Gomer, która sta³a siê nierz¹dnic¹; zamiast pro-

wadziæ j¹ na ukamienowanie, zgodnie z Prawem, Ozeasz ma j¹ po-

lubiæ, na polecenie Pana. Ozeasz, Bo¿y prorok, jest pos³uszny we-

zwaniu Pana. Czytamy: Poszed³ wiêc i poj¹³ za ¿onê Gomer (...)

a ona poczê³a i urodzi³a mu syna.

Mo¿emy sobie wyobraziæ, w jakim tempie rozesz³y siê plotki o tym,

co dzieje siê w rodzinie Ozeasza. Jego dom sta³ siê samotn¹ wysp¹

na morzu niechêci, krytyki, potêpienia. W domu tym zaczê³y rodziæ

siê dzieci. By³o ich troje - dwóch ch³opców i dziewczynka. Pierwo-

rodny mia³ na imiê Jezreel. Imiê to nada³ mu sam Bóg. Jezreel by³o

nazw¹ miasta, gdzie wczeniej Jehu popisa³ siê krwaw¹ brutalnoci¹.

Samo s³owo Jezreel znaczy Bóg dokona pomsty. Przez nadanie

dziecku imienia Jezreel Bóg ostrzega³ lud izraelski: Nadchodzi godzi-

na pomsty i kary.

Drugie dziecko, dziewczynka, otrzyma³a imiê Lo-Ruchama. Zna-

czy ono: Nie ma wiêcej mi³osierdzia dla Izraela. Imiê to t³umaczy siê

te¿ jako Niemi³owana, ta która nie zazna³a mi³oci Ojca. Bóg powie-

dzia³ Ozeaszowi: Daj jej na imiê Niemi³owana, bo ju¿ nie bêdê d³u¿ej

okazywa³ mi³oci domowi Izraela (1, 6). Niemi³owana nie by³a córk¹

Ozeasza, nie zna³a swego ojca, nie zazna³a jego mi³oci. Bóg przemó-

wi³ poprzez to wydarzenie do niewiernego ludu izraelskiego: Nie za-

znasz ojcowskiej mi³oci, bo Ja nie jestem ju¿ twoim Ojcem.

Trzecie dziecko, ch³opczyk, otrzyma³, na polecenie Boga, imiê Lo-

Ammi, czyli Nie-mój-lud. To tak¿e nie by³o dziecko Ozeasza. Bóg

da³ swemu ludowi ostrze¿enie: Wasze niepos³uszeñstwo doprowadzi

do tego, ¿e przestanê siê o was troszczyæ. Nie bêdziecie ju¿ mogli

nazywaæ siê moim ludem.

Niewierna Gomer opuci³a dom, powróci³a do swojej dawnej pro-

fesji. Mo¿na by siê spodziewaæ, ¿e teraz Bóg powie swemu proroko-

wi: Ozeaszu, uczyni³e wszystko, co by³o w twojej mocy, by odmie-

niæ los tej kobiety. Nie przynios³o to ¿adnego skutku, zostaw wiêc j¹

w spokoju, zapomnij o niej. Nie, nie takie polecenie otrzyma³ Oze-

asz. Bóg poleci³ swemu prorokowi: Id, pokochaj jeszcze raz tê ko-

bietê, przyprowad j¹ do domu... Ozeasz uczyni³ tak, jak poleci³ mu

Pan, musia³ jednak wykupiæ Gomer, gdy¿ w miêdzyczasie ona - co

nie by³o rzadkoci¹ w tamtym czasie wród kobiet lekkich obyczajów

- sprzeda³a siê w niewolê. Prorok zap³aci³ za ni¹ wysok¹ cenê i przy-

prowadzi³ j¹ na powrót do domu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: