Antologia - Księga Smoków.pdf - Grzędowicz Jarosław - xprzem1

KSIEGA

SMOKOW

Brzezińska

Kossakowska

Jacek Piekara

Ewa Białołęcka

SZCZENIAK

Dzień pierwszy

Panuje powszechne przekonanie, że dla Miejskich Oddziałów

Drakonizacyjnych (w skrócie MOD) pracują zapaleńcy, młodziaki, którym

trudno usiedzieć na jednym miejscu, popaprańcy wszelkiej maści, synowie

siódmych synów lub nawet jeszcze gorzej. Natomiast sami smokerzy są

zdania, że nie masz to jak nudny, rutynowy patrol, kiedy absolutnie nic się

nie dzieje, po którym wraca się na posterunek, żeby w spokoju wypić

herbatę pieprzową. Jak wiadomo, herbatka pieprzowa jest napojem

prawdziwych twardzieli, co to, jak w ludowej piosence, „i smoka rozumią, i

w mordę dać umią”, tylko zwykle im się nie chce.

Posterunek MOD-u w Łomnicy nie był w tej kwestii wyjątkiem.

Pani Pumparak potoczyła wzrokiem po izbie, sprawdzając, czy

wszystko w porządku. Kiedyś zwano ją „Bezlitosną Luaną”, teraz

smokerska załoga zwracała się do niej z szacunkiem „pani kapitan”.

Oczywiście prócz tych smokerów, którzy mówili do niej „mamo”.

Oględziny wypadły pomyślnie - plansze poglądowe, przedstawiające

rodzaje smokowatych i rozmaite pseudosmoczyska, wisiały równiutko na

ścianach, a wypchane łby zombaka, pofrunek (pomorskiej i leśnej) oraz

wywerna krótkorogiego były starannie odkurzone, podobnie jak zabytkowy

typ garłacza dwulufowego w gablotce. Wieść gminna niosła, że należał

swego czasu do jakiegoś księcia, czy może nawet króla, a został

podarowany tutejszym smokerom po udanym polowaniu w łomnickich

borach.

Bezlitosna Luana chrząknęła z aprobatą, kiwając głową do swojego

syna, polerującego w kącie służbową szablę. Drugi z jej synów aktualnie

odbywał patrol, a synowa robiła remanent na zapleczu, licząc smokerskie

skórznie, rękawice, kaski, cięciwy do kusz i tym podobne rzeczy. Wszystko

było jak należy, wszystko prawidłowo. Pani kapitan sięgnęła do stosika

„spraw bieżących” po leżący na wierzchu list. Złamała pieczęć, podniosła

do oczu szkła i przebiegła wzrokiem tekst. Zmarszczka między jej brwiami

się pogłębiła.

- Lin, przysyłają nam praktykanta - powiedziała z rozdrażnieniem. -

Co za pech. Wyniańczyłam ośmioro własnych i mam dość niańczenia

cudzych!

- A dopiero co pozbyłaś się tego poprzedniego - mruknął Lin ze swego

kąta.

- To był wypadek! - odparła z naciskiem pani kapitan.

- Mamo, zrobienie dziecka córce burmistrza nazywasz wypadkiem?

- A jak byś to nazwał? Celowym działaniem?

- Mamo, ale to ty ich sobie przedstawiłaś na pikniku dobroczynnym,

prawda? - Smoker nie dawał za wygraną. - I bardzo się starałaś, żeby sobie

przypadli do gustu. To podpada pod działanie na szkodę pozwanego. Z

premedytacją.

Pani Pumparak ściągnęła usta w dziobek i milcząc, uniosła wzrok ku

powale. Linus Pumparak uznał, że lepiej zmienić temat, nim zostanie

zagoniony do karnego cerowania sieci na pofrunki. Matka stawała się

drażliwa, kiedy na dworze padało i jej poraniona przed laty noga

przypominała sobie o starym bólu.

- To kiedy będzie ten nowy?

Bezlitosna Luana z dezaprobatą siąknęła nosem, spoglądając na daty.

- Wygląda na to, że dziś.

* * *

Dzień pierwszy, dziesięć minut później

Vortaro Ney był pewny siebie. Bardzo pewny siebie. A w każdym

razie taki usiłował być. Przez całą drogę do Łomnicy powtarzał sobie, niby

litanię do Świętego Młota, uzyskane na egzaminach oceny, na przemian z

fragmentami podręcznika „Smokologia teoretyczna we czternastu

rozdziałach przystempnie wyłożona, ze dwudziestoma rycinami

kolorowemi” pióra Fazeola Wamtesco. Żeby być już całkiem ścisłym, panu

Neyowi było strasznie niedobrze i miał nadzieję, że to skutek trzęsącego

niemiłosiernie dyliżansu, a nie zdenerwowania. Do licha, był najlepszy na

roku! No dobrze, drugi z kolei, ale tak czy owak, to się liczyło!

Łomnica, oglądana przez kogoś, kto studiował w stolicy,

przedstawiała się jako wzorzec prowincjonalizmu - ryneczek wybrukowany

kocimi łbami, na który woźnica zajechał z zabójczą dla kiszek fantazją,

jedna gospoda, kilka straganów oferujących jarzyny i ryby pod płóciennymi

daszkami, jak okiem sięgnąć domki niziutkie, co najwyżej z jednym piętrem.

Ot, szewc... ot, szyld krawca i kapelusznika zarazem. Vortaro wiedział

Antologia - Księga Smoków.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: