Anioły, demony (litera E).doc

Ea - bykokształtny anioł
Ebel (Aebel) - jeden z trzech aniołów służebnych (dwa pozostałe to Anusz i Szetel), których Bóg wyznaczył do pomocy Adamowi raju. Według jalkut Reubeni oraz Życia Adama : Ezuy, aniołowie ci "piekli mięsiwo" dla Adama, nawet "wyrabiali dlań wino".
Eblis (Iblis, Haris, "rozpacz") - w mitologii perskiej i arabskiej, Eblis jest odpowiednikiem judeochrześcijańskiego Szatana. Według Ibn Abbasa, Eblis, jako wysoki rangą anioł, był niegdyś ozdobą niebiańskiego raju (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian and Mohammedan Literature). W orientalnym romansie o Vatheku Beckford charakteryzuje Eblisa następująco: ,,Przed swoim upadkiem, nosił on imię Azazel. Kiedy Bóg stworzył Adama, rozkazał wszystkim aniołom, aby oddały mu pokłon, Eblis jednak odmówił" (por. Koran, sura XVIII, 50). Legendę tę przytacza również Ginzberg w The Legends of the Jews, t. 1, s. 63: "Czyż ja, stworzony z bezdymnego ognia, mam oddawać cześć isto- cie uczynionej z prochu?" - pytał anioł. Za karę Bóg zamienił Eblisa w szejtana (diabła), a ten stał się ojcem wszystkich diabłów. Według św. Augustyna (Enchiridion, 28) i Mahometa (Koran XVIII, 50) Eblis to dżinu, a nie anioł czy też anioł upadły. Mitologia arabska zna trzy kategorie duchów: aniołowie, dżinny (dobre i złe) oraz demony. Jak głosi legenda, Mahomet nauczył prawnuka Eblisa niektórych sur Koranu (zob. The Encyclopaedia of Islam, t. 3, s. 191).
Ebriel - dziewiąta z dziesięciu -~ sefirot zła i nieczystości (zob. pisma Izaaka ha-Kohena z Sorii).
Ebuhuel - jeden z ośmiu aniołów wszechmocy (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Ebuhuela można przywołać za pomocą zaklęć kabalistycznych.
Efchal (Efchiel) - prawdopodobnie jedno z imion anioła Zofiela (zob. Księga Razjela I, 42b; Schwab, Vocabulaire de 1'Angelologie; West, Names of Milton's Angels, "Studies in Philology" XLVII, 2)
Efniel - anioł chóru cherubinów (zob. Ksi?ga Razjela). Wed?ug Westa (Names of Milton's Angels. "Studies in Philology" XLVII, 2) w Raju utraconym Miltona anioł ten występuje pod imieniem Zefon.
Egibiel - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca. Imiona wszystkich 28 aniołów podano w Apendyksie.
Egion - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu) nieba.
Eglun (Aeglun) - duch (geniusz) błyskawicy i jeden z duchów godziny jedenastej (zob. Apoloniusz z Tiany, Nuctemeron).
Egrimiel (Egrumiel) - w Pirke Hejchalot, anioł strzegący jednej z sal (pałaców) szóstego nieba.
Egzael -- w etiopskiej Księdze Henocha, "dziesiąty spośród potężnych aniołów, którzy nauczyli ludzi budować machiny wojenne, wyrabiać ozdoby ze srebra i złota, nosić biżuterię, używać perfum" itd. Prawdopodobnie jego siedzibą jest piekło (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 64).
Egziston - anioł przywoływany w błogosławieństwie soli (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Ehajasz (Aehajasz) - jeden z 72 aniołów noszących mistyczne imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2).
Eheres - w tradycji okultystycznej, anioł przywoływany podczas egzorcyzmów wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis; Shah, Occultism. Its Theory and Practice, s. 25). Lewis Spence twierdzi, że Eheres to "określenie Ducha Swiętego".
Eirnilus - według Apoloniusza z Tiany (Nuctemeron), geniusz (anioł) naznaczony nad owocami. Jest on także aniołem godziny szóstej.
Eistibus -duch uświęcenia, jeden z aniołów godziny czwartej.
Ejael - anioł sprawujący pieczę nad naukami tajemnymi; także anioł długowieczności. Ejael jest jednym z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz. W kabale jego aniołem pokrewnym jest Abiou. Reprodukcję pieczęci Ejaela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 294. Przywołując Ejaela, inwokant powinien wyrecytować czwarty wers Psalmu 37.
Ejszet Zenunim (Iszet Zenunim) - w kabale, żeński anioł rozpusty i nierządu, jedna z czterech towarzyszek -~ Samaela.
Ekanus (Elkam) - według Czwartej Księgi Ezdrasza 14, 42, Ekanus jest jednym z pięciu "mężów" (tj. aniołów), którzy z rozkazu Boga spisali 94 (lub 204) księgi podyktowane im przez Ezdrasza. Pozostałymi "mężami" byli Sarea, Dabria, Selemia i Asjel. W niektórych wersjach tej legendy Ekanusa zastąpił Etan. Siedemdziesiąt spośród owych ksiąg miało być przechowywane w ukryciu i udostępniane jedynie "najmądrzejszym Żydom"; zawierały one wiedzę ezoteryczną. Reszta mogła być dopuszczona do "użytku publicznego" (por. Rubinkiewicz, Wprowadzenie do apokryfów Starego Testamentu, s. 100).
Ekstabor - "jeden ze sprawiedliwych aniołów Boga" przywoływany w egzorcyzmach wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonie; Shah, Occultism, s. 23).
El (Im. Elohim) - określenie Boga lub anioła. W kananejskiej tradycji epicznej El jest aniołem, który z kobietą śmiertelną spłodził Szahara i Szalima.
Eladel - jeden z 72 aniołów władających zodiakiem (Runes, The Wisdom of the KabbaIah).
El-Adrel - według Shaha (The Secret Lore o f Magic, s. 248), duch (anioł) potrafiący sprawić, że inwokant usłyszy wybraną przez siebie muzyk . Imię to wymienia Księga Potęg.
Elamiz - anioł jedenastej godziny nocy, służący pod Dardarielem (zob. Waite, The Lemegeton).
Elamos - w Salomonowych obrzędach magicznych, duch wzywany w modlitwie przez mistrza przywołań (zob. Grimorium Verum). El Auria - anioł płomieni. El Auria bywa utożsamiany z Ourielem lub Urielem.
Eleinos - w gnostycyzmie, jeden z eonów (zob. Doresse, The Secret Books o f the Egyptian Gnostics).
El El - jeden z aniołów strzegących bram Północnego Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316).
Elelet (Helelet) - w gnostyckim traktacie Istota (hipostaza) archontów, potężna istota niebiańska: "wielki anioł, który stoi przed Duchem Świętym"; "jego postać była jak czyste złoto, a szata jak śnieg" (zob. Doresse, The Secret Books of Egyptian Gnostics, s. 178). W gnostyckim Apokryfie Jana Elelet to jedna z czterech istot niebiańskich, towarzyszących arcyeonowi, Autogenesowi (zob. Rudolph, Gnoza, s. 73, 118, 123).
Elemiasz - w Sefer Jecira, jeden z ośmiu serafinów Drzewa Życia oraz jeden z 72 aniołów noszących mistyczne imię Boga Szemhameforasz. Elemiasz jest aniołem podróży i wypraw morskich. W kabale jego aniołem pokrewnym jest Senacher (reprodukcję pieczęci Elemiasza zob. w: Ambelain, La ICabbale Prati9ue, s. 260).
Eliasz (gr. Elias - "moim Bogiem jest Jehowa") - według Starego Testamentu tylko dwóch żydowskich patriarchów dostało się do nieba jeszcze za życia: Henocha "zabrał" Bóg (zob. Rdz 5, 23); Eliasz został zabrany "wozem ognistym" (zob. 2Kr12, 11). Henoch został przemieniony w anioła Metatrona, a Eliasz w anioła Sandalfona (choć istnieje także legenda głosząca, że Eliasz od samego początku był aniołem, "jednym z najwyższych rangą i najpotężniej szych wśród ognistych aniołów"). Inna legenda opowiada o tym, jak Eliasz pokonał w walce anioła śmierci i byłby go unicestwił, gdyby nie interwencja Boga (który najwyraźniej miał w stosunku do anioła śmierci dalsze plany). W Talmudzie znajdujemy podobną opowieść o spotkaniu Mojżesza z kilkoma aniołami śmierci. W Księdze Malachiasza 3, 23 znajduje się przepowiednia o Eliaszu jako zwiastunie Mesjasza. W Ewangelii według św. Łukasza 9, 30 Eliasz ukazuje się wraz z Mojżeszem na Górze Przemienienia, rozmawiając o odejściu Jezusa, "którego miał dokonać w Jerozolimie". Według Pirke rabi Eliezer Eliasz pełni w niebie funkcję przewodnika dusz ludzkich, a do jego obowiązków należy "czuwanie na rozstajnych drogach raju i kierowanie dusz pobożnych do miejsc im wyznaczonych". Chasydzki rabi Elimelech z Leżajska (1717-1786) określał Eliasza po jego przemienieniu jako --ł anioła przymierza. W domach żydowskich, podczas święta Pesech (Paschy), napełnia się winem puchar Eliasza, a w czasie sederu zostawia się wolne krzesło dla Eliasza, "oczekiwanego gościa" (zob. Ginzberg, The Legends o f the jews; Unterman, Encyklopedia tradycji i legend ?ydowskich, s. 83-84). W British Museum znajduje się manuskrypt (6637) przedstawiający Eliasza jedzącego, wraz z Henochem, owoce z rajskiego Drzewa Życia. Reprodukcję tego rysunku zob. w: Budge, Amulets and Talismans; s. 227. Blake w Zaślubinach nieba i piekła opisuje Eliasza jako anioła, który przemienił się w diabła: "Zobaczyłem jak Anioł, wyciągnąwszy ramiona i płomień ognia obejmując, strawiony został i objawił się jako Eliasz". Blake dodaje także: "Anioł ten, który się stał teraz Diabłem, wielkim jest przyjacielem moim" (zob. Manifesty romantyzmu, s. 38).
Eliel (Elael) - w Aramaic Incantation Texts from Nippur Montgomery'ego, anioł, który "może być przywołany podczas obrzędów magicznych" .
Elifaniasaj - anioł trzeciej wysokości przywoływany w modlitwach magicznych (zob. Almadel Salomona).
Elilajos - w gnostycyzmie, Elilajos jest jednym z siedmiu archontów przebywających w szóstym niebie (zob. [has?o] "Gnosticism" w: Catholic Encyclopedia; Doresse, The Secret Books of Egyptian Gnostics).
Elim ("drzewa"; hebr.: mocarni) - anioł stróż Lebbeusza (Judy). Elim to także nazwa chóru aniołów, o którym wspomina hebrajska Księga Henocha.
Elimelech ("mój Bóg jest Królem") - według Grama (Gnosticism and Early Christianity, s. 43), anioł jednej z czterech pór roku (lata); imię to wymienia etiopska Księga Henocha 82,13-20. Elimelech jest czasem utożsamiany z aniołem o imieniu He'el, który jest wodzem "tysięczników" zastępów niebieskich.
Elimiel - w kabale żydowskiej, anioł (duch, inteligencja) Księżyca.
Elion (fenie. Eljon: najwyższy) - adiutant Ofaniela w pierwszym niebie; anioł przywoływany w zaklęciu sitowia; także anioł służebny. V~'zywając Eliona, Mojżesz sprowadził na Egipt plagę gradu. Elion jest również bogiem Melchizedeka, którego Abraham miał uznać za Boga Jahwe (por. Rdz 14, 17-19 i 22; zob. te?: Forlong, Encyclopedia of Religions).
Elkana ~ Ekanus
Eloa - wysoki rangą, męski anioł w Mesjadzie Klopstocka. W poemacie Alfreda de Vigny'ego Eloa (1823), imię żeńskiego anioła zrodzonego z łzy uronionej przez Jezusa.
Eloai - według Orygenesa (Przeciw Celsusowi, s. 308), jeden z siedmiu ofickich (gnostyckich) archontów.
Eloeus - w mitologii fenickiej, jeden z siedmiu elohim (aniołów) obecności, budowniczych wszechświata. W gnostycyzmie ofickim Eloeus jest jednym z siedmiu władców siedmiu niebios, tworzących --~ hebdomadę (zob. Epifaniusz, Penarion).
Elogium - anioł rządzący żydowskim miesiącem elul (sierpień-wrzesień). Aniołem września jest jednak zazwyczaj Uriel lub Zuriel (zob. Schwab, Vocabulaire de l'Angelologie).
Eloha (lm. Elohajm lub Elohim) - według Szóstej i siódmej księgi Mojżeszowej, anioł chóru potęg, przywoływany w kabalistycznych zaklęciach magicznych.
Eloheij - anioł pieczęci (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Elohi - Elohi jest piątą z hierarchii anielskich odpowiadających dziesięciu imionom boskim; także anioł przywoływany w egzorcyzmach ognia oraz podczas Salomonowych obrzędów magicznych, w modlitwie mistrza ceremonii (zob. Spence, An Encyclopaedia of Occultism; Mathers, The Greater Key of Solomon). Według Mathersa wymówienie imienia Elohi sprawi, że "Bóg osuszy morze i rzeki".
Elohim - hebrajskie Elohim oznacza Jehowę (JHWH). Określenie to składa się z dwóch wyrazów: "eloh" (lp. r.m.) oraz "im" (lm. r.ż.), co sugeruje, że pierwotnie Bóg był pojmowany jako istota dwupłciowa. W Pierwszej Księdze Samuela 28, 13, gdzie kobieta (nie wróżka) z Endor widzi "istotę pozaziemską [w tekście hebrajskim - elohim] wyłaniającą się z ziemi", określenie to oznacza raczej dusze zmarłych niż Boga czy bogów. W Zoharze rabi Izaak, komentując ten fragment Pięcioksięgu, powiada: "Dochodzimy do wniosku, że Elohim oznacza tutaj anioła, ponieważ czasami aniołowie bywają nazywani imieniem Najwyższego". Według Mirandoli elohim są dziewiątym chórem hierarchii niebiańskiej (w systemie Pseudo-Dionizego miejsce to zajmuje chór aniołów). W Księdze Jecirah, eIohim są wymienione jako siódma z dziesięciu sefirot i odpowiadają sefirze Necach ("zwycięstwo"). Zob. też obraz Blake'a, Elohim stwarzający Adama.
Eloi (Elojein) - jeden z siedmiu aniołów (archontów) uczynionych przez Jaldabaota "na jego własny obraz i podobieństwo" (zob. King, The Gnostics and Their Remains, s. 15; (has?o] "Gnosticism" w: Catholic Encyclopedia).
Elomiel (Ililumiel) - w etiopskiej Księdze Henocha 82, 14, jeden z wodzów aniołów czterech pór roku.
Elomnia (Elomina) - jeden z pięciu książąt aniołów trzeciej wysokości (zob. Almadel Salomona).
Elorchajos - w gnostyckiej Parafrazie Sema, tajemnicze bóstwo, któremu wyjawiony został sekret Stworzenia.
Elubatel - jeden z ośmiu aniołów wszechmocy. W Szóstej i siódmej księdze Mojżeszowej dwoma aniołami wszechmocy są Ebuhuel i Atuesuel, wzywani w zaklęciu Lewiatana. Zwalniając ich ze służby, inwokant musi trzy razy wypowiedzieć imię każdego z aniołów, a następnie trzykrotnie zadąć w róg.
Emekmijahu - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Emial - w okultyzmie, anioł przywoływany w egzorcyzmach nietoperza (zob. Mathers, The Greater Key o f Solomon).
Emmanuel ("Bóg z nami") - ańioł, który zjawił się w ognistym rydwanie obok Sidrasza, Misaka i Abednego. Podczas obrzędów magicznych Emmanuel jest przyzywany "pod trzecią pieczęcią". W poemacie de Vigny'ego Le Deluge Emmanuel to zarówno imię anioła, jak i jego syna spłodzonego z kobietą śmiertelną. W kabale, Emmanuel to sefira Malchut ("królestwo") w świecie berija (zob. Ambelain, La Kabbale Pratique).
Empireum - w angelologii chrześcijańskiej Empireum to siedziba Boga i aniołów. Według Ptolemeusza, a także Dantego i Miltona, znajduje się ono w piątym niebie.
Enediel - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca; także anioł drugiego dnia pełni księżyca (zob. Barrett, The Magus, t. 2; Levi, Transcendental Magic).
Eneij e - w literaturze okultystycznej, anioł pieczęci przywoływany podczas obrzędów magicznych.
Enga - jedno z niewysłowionych imion Boga, używane w poniedziałkowych inwokacjach do Lucyfera.
Enwo - w mandaizmie, duch jednej z siedmiu planet; także uthra (anioł) nauki i wiedzy, utożsamiany z judeochrześcijańskim Rafałem (Rafaelem).
Eolut - cherubin lub serafin przywoływany w zaklęciach kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Eomiahe - w literaturze okultystycznej, anioł przywoływany podczas egzorcyzmów nietoperza (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Epima - anioł pokrewny ~ Ejaela.
Epinoja - w gnostycyzmie walentyniańskim, pierwsza żeńska manifestacja Boga (zob. Szechina, Duch Święty). W niektórych źródłach gnostyckich zwana jest matką żyjących, Zoe (zob. Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics, s. 202).
Epititioch - w tradycji gnostyckiej, dziewiczy eon (zob. Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics, s. 178).
Eradin -imię anioła przywoływanego podczas obrzędów magicznych (zob. Waite, The Book o f Black Magic and o f Pacts).
Erionas (Erione) - w okultyzmie, anioł przywoływany w egzorcyzmach wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis).
Erastiel - anioł służący w czwartej sferze piątego nieba (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Erataol (Erataot) - w gnostyckiej teologii jeden z siedmiu archontów. Orygenes (Przeciw Celsusowi, s. 306-307), opierając się na źródłach ofickich, wymienia Erataota (Erataola) obok Michała, Gabriela, Rafała (Rafaela), Onoela, Tautabaota i Suriela. Wezwany przez inwokanta, Erataol zjawia się pod postacią psa (zob. Mead, Thrice-Greatest Hermes, t. 1, s. 294).
Eregbuo - anioł pokrewny --~ Daniela.
Erel - w Salomonowych obrzędach magicznych, imię świętego anioła lub Boga; wymówienie tego imienia zmusza demony do zjawienia się przed inwokantem (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Eremiel (Jerimiel, Jeremiel, Hierimiel, Hieremihel, Remiel itd.) - anioł pilnujący dusz ludzkich w "niższym świecie". W Apokalipsie Eliasza Eremiela utożsamia się z Urielem (por. Czwarta Księga Ezdrasza; Apokalipsa Sofoniasza).
Ergedial - jeden z 28 aniołów władających ?~ pałacami Księżyca (zob. Barrett, The Magus,
Ermosjel - anioł godziny drugiej, służący pod Anaelem.
Ero - anioł pokrewny ~ Chazjela.
Erotosi - duch planetarny Marsa, przywoływany za pomocą talizmanów magicznych (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 1, s. 68, 317; t. 2, s. 475). W literaturze hermetycznej Erotosi jest wodzem chóru potęg.
Ertrael - upadły anioł, którego imię wymienia Księga Henocha.
Erygion - imię anioła (lub Boga), którym posłużył się Jozue, prosząc o zwycięstwo nad Moabitami (zob. Mathers, The Greater Key o f Solomon).
Erzla - w Clavicula Salomonie, życzliwy anioł przywoływany podczas obrzędów magicznych.
Esabiel - anioł chóru potęg (zob. Schwab, Vocabulaire de 1'Angelologie).
Eserchie/Oriston - imię anioła (lub Boga), którym posłużył się Mojżesz, sprowadzając na Egipt plagę żab. Plagę tę sprowadza również wypowiedzenie imienia Zabaot (zob. Waite, The Book o f Black Magic and o f Pacts). Według Barretta (The Magus, t. 2) imieniem Eserchie/Oristona posłużył sil Mojżesz, zamieniając wody rzek Egiptu w krew.
Esfares - imię anioła lub Boga używane w zaklęciach magicznych (zob. The Secret Grimoire of Turiel).
Eskawor - w Grimorium Verum, anioł przywołany w zaklęciach Salomonowych.
Esor - cherubin lub serafin przywoływany podczas obrzędów kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Espiacent - anioł przywoływany podczas egzorcyzmów wosku, a także w prośbach o pomoc w realizacji zaplanowanych przedsięwzięć. Po egzorcyzmach inwokant zobowiązany jest recytować Psalmy (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Estael - w czarnej magii (The Secret Grimoire of Turiel) Estael jest duchem planety Jowisz. Zazwyczaj jest przywoływany w towarzystwie trzech innych inteligencji tej planety: Kadiela, Maltiela i Hufatriela.
Estes - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Esziei - jeden z czterech aniołów, których imiona widnieją na pierwszym pentagramie planety Mars. Trzej pozostali to Ituriel, Madimiel i Borcachiak (Barcachia).
Esziniel - w syryjskiej Księdze Opieki, anioł przywoływany w zaklęciach magicznych.
Esziros - w kabale, anioł siedmiu planet, przywoływany podczas obrzędów magicznych (zob. The Secret Grimoire of Turiel).
Eszmadaj - w literaturze rabinackiej, król demonów; w niektórych źródłach bywa porównywany z perskim Aeszma Daewa, w innych - z hebrajskim Szamadem Niszczycielem (zob. Bouisson, Magic. Its History and Principal Rites); -~ Aszmedaj.
Et ("czas") - anioł służebny odpowiedzialny za to, aby "wszystko się działo o wyznaczonej porze" (zob. Zohar Mikez 194a); -~ Czas.
Etan ~ Ekanus
Etnarchowie - 70 aniołów opiekuńczych, sprawujących władzę nad narodami (-~ aniołowie stróżowie; por. też: Danielou, The Angels and Their Mission).
Etrafil - w mitologii arabskiej, jeden z ariołów, którzy zadmą w trąby w dniu Sądu Ostatecznego. Etrafil to prawdopodobnie jedna z wersji imienia Izrafel.
Etrempsuchos (Astrompsuchos) - jeden z anielskich strażników siódmego nieba (zob. Bruce Papyrus).
Euchej - anioł przywoływany podczas egzorcyzmów, zazwyczaj w czasie okadzania (zob. Grimorium Verum).
Eudemon - dobry duch, demon. Jedno z greckich określeń anioła.
Eurabatres - anioł planety Wenus (-~ Jurabatres).
Ewed - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Exterminans - łacińska wersja imienia Abaddon.
Ezdrasz - w apokryficznej Czwartej Księdze Ezdrasza, kiedy Ezdrasz za życia trafił do nieba, został "niebiańskim skrybą, na wieki wieków"; ~ Wretil, Henoch, Dabriel. Według legendy wszyscy oni pełnili funkcję niebiańskich pisarzy.
Ezekiel (hebr.: moc Boża) - w etiopskiej Księdze Henocha, upadły anioł, który nauczył ludzi "wróżyć z chmur" (zob. Ginzberg, The Legends of the jews, t. 1, s. 125).
Ezgadi - imię anioła przywoływane w zaklęciach gwarantujących szczęśliwe zakończenie podróży (zob. Hejchalot Rabati; Schwab, Vocabulaire de I'Angelologie).
Ezojil - duch (anioł?) przywoływany podczas egzorcyzmów wody (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Ezrael (hebr.: pomoc Boża) - w apokryficznej Apokalipsie Piotra, anioł gniewu. W Sefer Gan Eden mowa o aniele, "którego zadaniem jest chronienie ludzi niewielkich zasług oraz chwiejnych w wierze przed aniołami zniszczenia; aniołem tym jest Ezrael [od ezra - pomoc]" (zob. hebrajska Księga Henocha, wyd. Odeberga, s. 182).
Ezriel - imię anioła zapisane na aramejskim amulecie, odkrytym ostatnio wśród rękopisów znad Morza Martwego. W Aramaic Incantation Texts from Nippur Montgomery'ego Ezriel jest wymieniony w gronie archaniołów (zob. też Scholem, jewish Gnosticism, Merkabah Mysticism, and Talmudic Tradition).