Energia odnawialna.pdf

(985 KB) Pobierz
untitled
206387469.002.png
Copyright by: Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego
Białystok 2007
Wydawca
Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego
ul. Starobojarska 15
15-073 Białystok
Tel. +48 85 740 86 83, fax +48 85 740 86 85
e-mail: pfrr@pfrr.pl
www.pfrr.pl
Skład i druk
Wydawnictwo Prasa Podlaska
ul. Św. Mikołaja 1
15-419 Białystok
tel. +48 85 748 95 93
2
Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego,
poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej.
206387469.003.png
Dr inż. Anna Edyta Gutowska
BIOMASA
JAKO SUROWIEC ENERGETYCZNY
Wstęp
słu przetwarzającego ich produkty, a także części pozosta-
łych odpadów, które ulegają biodegradacji [Dz. U. Nr 267,
poz. 2656].
Zapotrzebowanie na energię jest bezpośrednią po-
chodną rozwoju gospodarczego, stąd też w ciągu naj-
bliższych kilkunastu lat przewidywany jest dalszy
znaczny wzrost jej konsumpcji. We wszystkich rozpatry-
wanych scenariuszach przewiduje się, że po 2020 roku
następować będzie zmniejszanie udziału paliw kon-
wencjonalnych: ropy naftowej, gazu ziemnego i węgla,
stosownie do wyczerpywania się zasobów i związanego
z tym wzrostu cen energii. Ich miejsce zajmować będą
odnawialne źródła energii (OZE). W Polsce wśród OZE
największe znaczenie ma biomasa, która może być uży-
wana na cele energetyczne w procesach bezpośrednie-
go spalania (np. drewno, słoma, osady ściekowe), prze-
twarzana na paliwa ciekłe (np. estry oleju rzepakowego,
alkohol) bądź gazowe (np. biogaz rolniczy, biogaz z
oczyszczalni ścieków, gaz wysypiskowy). Powszechne jej
wykorzystanie na cele energetyczne może stymulować
rozwój wsi i rolnictwa. Wypełnienie tylko zobowiązań
wynikających z czterech Dyrektyw Unii Europejskiej
(2001/77/WE, 2003/30/WE, 2003/54/WE, 2003/96/WE)
do 2010 roku może skutkować popytem na surowce rol-
nicze z powierzchni około 1 mln ha gruntów rolnych, a
w 2020 roku zapotrzebowanie to co najmniej ulegnie
podwojeniu. Tworzy to szansę nie tylko na dodatkowe
dochody z produkcji rolniczej, ale także nowe miejsca
pracy i czystsze środowisko.
Rola odnawialnych źródeł energii w Polsce, po przyję-
ciu proekologicznych dokumentów politycznych i roz-
wiązań prawnych, stale wzrasta i jest zamierzona głównie
na wykorzystanie biomasy. Głównymi przesłankami ak-
tywnego rozwoju odnawialnych źródeł energii są:
tworzenie nowych miejsc pracy,
rozwój regionalny, mający na celu osiągnięcie większej
społecznej i ekonomicznej spójności pomiędzy po-
szczególnymi regionami Unii Europejskiej,
wzrost konkurencyjności gospodarki europejskiej na
rynkach trzecich.
Udział ilościowy energii elektrycznej w Polsce ze źró-
deł odnawialnych w całkowitej sprzedaży w latach 2001-
2010 ma wynosić nie mniej niż:
2,40% w 2001 r.;
3,60% w 2006 r.;
2,50% w 2002 r.;
4,20% w 2007 r.;
2,65% w 2003 r.;
5,00% w 2008 r.;
2,85% w 2004 r.;
6,00% w 2009 r.;
3,10% w 2005 r.;
7,50% w 2010 r.
Biomasa stanowi trzecie, co do wielkości na świecie,
naturalne źródło energii. Według definicji Unii Europej-
skiej biomasa oznacza podatne na rozkład biologiczny
produkty oraz ich frakcje, odpady i pozostałości przemy-
słu rolnego (łącznie z substancjami roślinnymi i zwierzę-
cymi), leśnictwa i związanych z nim gałęzi gospodarki, jak
również podatne na rozkład biologiczny frakcje odpadów
przemysłowych i miejskich (Dyrektywa 2001/77/WE).
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy
z dnia 9 grudnia 2004 r. biomasa to stałe lub ciekłe sub-
stancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które
ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpa-
dów i pozostałości z produkcji rolnej, leśnej oraz przemy-
Już w pierwszych latach obowiązywania tych norm,
wystąpiły problemy z ich spełnieniem. Przeprowadzone
kontrole (nadzór nad przestrzeganiem tego obowiązku
powierzono Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki) wy-
kazały, że w 2001 r. znacząca część przedsiębiorstw zaj-
mujących się obrotem energią elektryczną nie wypełniła
tego obowiązku. Główną przyczyną była niewystarczająca
ilość takiej energii na rynku, która zapewniłaby wszystkim
zobowiązanym przedsiębiorstwom możliwość jej zakupu
w wymaganej rozporządzeniem ilości. W kolejnych latach
realizacja tego obowiązku może być jeszcze trudniejsza, z
uwagi na rosnący popyt oraz konieczność dostosowania
polskiego prawa do rygorystycznych Dyrektyw
(2001/77/WE i 2003/54/WE).
Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego,
poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej.
3
wzrost bezpieczeństwa energetycznego (zmniejszenie
zależności od importu energii),
redukcja emisji CO2 z sektora energetycznego,
206387469.004.png
BIOMASA
BIOPALIWA STAŁE
BIOPALIWA GAZOWE
BIOPALIWA CIEKŁE
- pozostałości z rolnictwa: słoma
zbóż, rzepaku, siano, łęty,
-drewno opałowe: ścinki, kora,
wióry, zrębki, trociny,
- odpady z produkcji zwierzęcej,
- osady ściekowe odwodnione,
- rośliny energetycznedrzewiaste i
trawiaste,
-biogaz rolniczy z fermentacji
gnojowicy i odpadów rolniczych,
- gaz drzewny,
- gaz wysypiskowy z fermentacji
odpadów komunalnych,
-biogaz z fermentacji osadów
ściekowych,
-biogaz z fermentacji odpadów
przetwórstwa spożywczego,
- biodiesel - olej rzepakowy:
- etanol,
- metanol
- biooleje,
- oleje po smażeniu z placówek
żywienia zbiorowego,
Tabela 1. Możliwości energetycznego wykorzystania biomasy [Wojciechowski 2004]
Możliwości energetycznego wykorzystania biomasy
przedstawiono w tabeli 1, są one uzależnione od metody
konwersji i obejmują postać stałą, gazową i ciekłą.
lansie paliwowo-energetycznym kraju do 7,5% w 2010 r. i
do 14% w 2020 r. w strukturze zużycia nośników pierwot-
nych. W Polsce najważniejszym odnawialnym źródłem
energii jest biomasa. Ma ona 98% udział w rynku energii
odnawialnej [EC BREC, 2000] i ocenia się, że jej wykorzy-
stanie będzie stale wzrastać.
Najważniejsze jej źródła to:
drewno pochodzące z lasów, przesiek, sadów, spe-
cjalnych upraw oraz odpadowe z przemysłu drzew-
nego (drewno kawałkowe, trociny, wióry, zrębki, ko-
ra),
Głównymi zaletami wdrażania odnawialnych źródeł
energii są: decentralizacja krajowego sektora energe-
tycznego, zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego
kraju, stworzenie szansy rozwoju lokalnych społeczno-
ści na utrzymanie niezależności energetycznej, rozwo-
ju regionalnego i stworzenie nowych miejsc pracy, a
także przyczynienie się do poprawy stanu środowiska.
Szacuje się, że emisja gazów cieplarnianych zostanie
zredukowana o ok. 18 mln ton oraz zostanie stworzo-
nych ok. 30-40 tys. miejsc pracy [www.biomasa.org].
nasiona roślin oleistych przetwarzane na estryfikowa-
ne oleje stanowiące materiał pędny,
ziemniaki i zboża przetwarzane na alkohol etylowy do-
dawany do benzyn,
słoma i inne pozostałości roślinne, stanowiące mate-
riał odpadowy przy produkcji rolniczej,
odpady powstające w przemyśle rolno-spożywczym,
gnojowica lub obornik wykorzystywane do fermenta-
cji metanowej,
organiczne odpady komunalne,
organiczne odpady przemysłowe, np. w przemyśle pa-
pierniczo-celulozowym.
Zasoby oraz możliwości pozyskiwania
i przetwarzania biomasy
Szacuje się, że obecny udział energii pozyskiwanej z od-
nawialnych źródeł w bilansie energetycznym Polski wynosi
ok. 2,5%, czyli 104 PJ, przy całkowitym zużyciu energii pier-
wotnej w 1998 r. wynoszącym ok. 4 000 PJ. Udział odnawial-
nych źródeł energii w światowym bilansie energetycznym
wynosi ok. 18%. Światowa Komisja Rady Energetycznej
przewiduje do roku 2020 wzrost udziału energii odnawial-
nej do 21,3% (scenariusz pesymistyczny) lub nawet do
29,6% (scenariusz optymistyczny). Unia Europejska do roku
2010 planuje zwiększenie udziału OZE w bilansie energe-
tycznym krajów członkowskich do 12%. Tak wysoki udział
nośników odnawialnych w bilansie energetycznym wyma-
ga uruchomienia i stosowaniu mechanizmów wspierają-
cych rozwój odnawialnych źródeł energii.
Znaczenie biomasy w bilansie energetycznym Polski
wyraźnie wzrosło po wstąpieniu do UE, kiedy poszukując
możliwości realizacji polskich zobowiązań odnośnie
udziału energii pozyskiwanej z odnawialnych źródeł,
zwrócono szczególna uwagę na biomasę. Zasoby biomasy
w Polsce są zbliżone do potencjału Unii Europejskiej, ale
wykorzystanie jest różne. W krajach Unii Europejskiej wy-
korzystanie biomasy jest szacowane na ok. 16%, podczas
gdy w Polsce wynosi on zaledwie 4%-8% i wynika głównie
z energetycznego wykorzystania słomy, drewna i odpa-
dów drzewnych.
Potencjalne zasoby biomasy można podzielić na dwie
grupy:
plantacje roślin uprawnych z przeznaczeniem na cele
energetyczne,
- rośliny drzewiaste szybko rosnące (np. wierzba, to-
pola),
Strategia Rozwoju Energetyki Odnawialnej zakłada
zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych w bi-
4
Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego,
poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej.
206387469.005.png
- wieloletnie byliny dwuliścienne (np. topinambur,
ślazowiec pensylwański, rdesty), trawy wieloletnie
(np. trzcina pospolita, miskanty),
organiczne pozostałości i odpady, a w tym pozostało-
ści roślin uprawnych.
zalicza się do wysoko produktywnych roślin wytwarzają-
cych lignino-celulozową biomasę o potencjalnym plonie
suchej masy 30 t·ha-1?rok-1. Produkcja biomasy tych ro-
ślin i jej przetwarzanie stwarza możliwość wykorzystania
części gruntów rolniczych [Szczukowski, Tworkowski
2006].
Biomasę stałą pozyskuje się z odpadów: leśnych, rol-
niczych, przemysłu drzewnego, zieleni miejskiej oraz nie-
wielkie ilości z segregowanych organicznych odpadów
komunalnych.
Szacuje się, że powierzchnia użytków rolnych odłogo-
wanych lub mało intensywnie wykorzystanych rolniczo w
Polsce wynosi ok. 1,6-1,8 mln ha. Pomimo iż w znacznej
części są to gleby mało urodzajne, to jednak połowa z nich
nadaje się pod uprawę roślin energetycznych, które przy
prawidłowej agrotechnice i nawożeniu, mogą zapewnić
zadawalające plony biomasy. Aby uzyskać powierzchnie
upraw energetycznych ok. 600-800 tys. ha konieczne jest
wdrożenie mechanizmów spierających plantatorów ro-
ślin energetycznych, głownie w zakresie finansowego
wsparcia zakładania plantacji, a przede wszystkim właści-
wego zorganizowania „rynku biomasy”.
Potencjał techniczny biopaliw stałych oszacowano
na ok. 407,5 PJ w skali roku. Składają się na niego nad-
wyżki biomasy pozyskanej w rolnictwie (ok. 195 PJ), w
leśnictwie (101 PJ), w sadownictwie (57,6 PJ) oraz odpa-
dy drzewne z przemysłu drzewnego (53,9 PJ). Ponad 11%
drewna pozyskiwanego z Lasów Państwowych wykorzy-
stywane jest do wytwarzania energii, jednak możliwy
jest wzrost potencjału drzewnego w lasach (tabela 2).
Sortyment
Zużycie [mln m 3 ]
obecne
Aktualnie w Polsce powierzchnie wieloletnich roślin
energetycznych szacuje się na ok. 4 tys. ha, w tym poło-
wę areału stanowią plantacje wierzby energetycznej. Po-
tencjalną podaż biomasy z plantacji roślin energetycz-
nych określa się na poziomie ok. 50 mln ton o wartości
energetycznej ok. 400 mln GJ, co jest równoważne ener-
getycznie 20% węgla zużywanego aktualnie w krajowej
energetyce (1.900 mln GJ · 0,2 = 380 mln GJ). Pozyskanie
takiej ilości biomasy wiązałoby się z przeznaczeniem na
ten cel od 1,3 do 1,5 mln hektarów użytków rolnych. Ba-
zą do zakładania potencjalnych plantacji roślin energe-
tycznych mógłby być ciągle rosnący obszar odłogowa-
nych użytków rolnych, oraz część ekstensywnie wyko-
rzystywanych użytków zielonych [Szczukowski, Twor-
kowski 2006]. Także warunki klimatyczne w Polsce o cha-
rakterze przejściowym, z dostateczną liczbą opadów
500-700 mm w okresie wegetacji są sprzyjające do upra-
wy roślin energetycznych [Dubas 2005].
możliwości
wzrostu
Papierówka
0,8
0,4-1,5
Drewno opałowe
1,4
0-0.2
Drewno małowymiarowe
0,9
0,5-1
Pozostałości zrębowe:
- drobnica gałęziowa
- chrust
- drewno pniakowe
000
0,20,51,3
Razem
3,1
1,1-2,9
Tabela 2. Zasoby drewna leśnego na cele energetyczne
[Grzybek 2004]
Zasoby biomasy rolniczej możliwej do wykorzystania
na cele energetyczne zależne są od upraw zbóż i rzepa-
ku. Podaje się, że z 1 ha uprawy różnych zbóż można ze-
brać od 10 do 14 t·ha-1 s.m. słomy. Średnie plony suchej
masy siana z łąk wynoszą ponad 12-15 t·ha-1, a w do-
brych warunkach nawet więcej. Z traw rodzimych najle-
piej plonuje trzcina pospolita, bowiem jej plony wycenia
się na 12-30 t·ha-1. Należy nadmienić, że przytoczone
wartości stanowią nadwyżkę traw zbędnych jako pasza
lub specjalnie uprawianych do celów energetycznych
[Grzybek 2004].
Podstawowe źródła biomasy w Polsce (rys. 1-3) wska-
zują na znaczny potencjał biomasy z różnych źródeł [Gaj
2004].
Zapotrzebowanie na biomasę
przez energetykę zawodową
Realizacja zobowiązań Polski odnośnie spełnienia
udziału 7,5% energii z odnawialnych źródeł w bilansie
energetycznym Polski, oprócz działań o charakterze
promocyjnym i wspierającym, wymaga także działań w
zakresie monitoringu i bilansowania zużycia przez roz-
proszonych, indywidualnych użytkowników odnawial-
nych nośników energii. Wskazuje na to ciągły brak jed-
nolitego systemu bilansowania zużycia biomasy słomy i
drewna przez indywidualnych użytkowników kotłów do
spalania słomy i drewna.
W przyszłości uzupełnieniem bilansu podaży biomasy
na rynku energetycznym może być jej pozyskiwanie z
plantacji wieloletnich roślin rodzimych, takich jak wierz-
ba krzewiasta (Salix spp.), jak również z gatunków aklima-
tyzowanych w Polsce, np.: ślazowca pensylwańskiego ( Si-
da hermafrodita Rusby), czy też miskanta ( Miscanthus
spp.). Obecnie obserwuje się duże zainteresowanie tymi
gatunkami w wielu krajach Europy. Wymienione gatunki
Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Podlaska Fundacja Rozwoju Regionalnego,
poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej.
5
206387469.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin