INSTRUKCJA TECHNICZNA O-1 (1988 - Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych).doc

INSTRUKCJA TECHNICZNA O-1

OGÓLNE ZASADY

WYKONYWANIA PRAC GEODEZYJNYCH

WYDANIE CZWARTE

Warszawa 1988

Instrukcję techniczną opracował zespół w składzie:

Wojciech Bychawski

Tadeusz Dąbrowski

Edward Jarosiński

Zbigniew Łukawski

Wojciech Markowski

Genowefa Pierścionek - Bielaniewicz

zgodnie z zaleceniami technicznymi wydanymi przez Biuro
Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii
reprezentowanego przez Andrzeja Zglińskiego.

Konsultacja naukowa: Czesław Kamela.

Recenzenci:

Antoni Barczewski

Czesław Kamela

ZARZĄDZENIE Nr 1 *)

PREZESA GŁÓWNEGO URZĘDU GEODEZJI I KARTOGRAFII

Z DNIA 9 LUTEGO 1979 r.

W sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznych

"O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych"

"O-2 Ogólne zasady opracowania map do celów gospodarczych".

   Na podstawie art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1956 r. o państwowej służbie geodezyjnej i kartograficznej / Dz. U. Nr 25, poz. 115 / oraz zarządzeniem nr 39 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie uprawnień Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii /Dz. Urz. GUGiK nr. 8, poz. 32 / zarządza się co następuje:

§ 1

Wprowadza się do stosowania instrukcję techniczną " O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" oraz " O-2 Ogólne zasady opracowania map do celów gospodarczych", stanowiące załączniki nr 1 i nr 2 do zarządzenia.

§ 2

   Traci moc:

   1/ zarządzenie nr 4 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 20 stycznia 1969 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji O-1 " Ogólne zasady techniczne i porządkowe " / Dz. Urz. GUGiK nr 3, poz. 10 /,

   2/ zarządzenie nr 2 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 30 kwietnia 1977 r. w sprawie stosowania lokalnych układów wysokości w pracach geodezyjnych i kartograficznych / Dz. Urz. GUGiK nr 2, poz. 6 /.

§ 2

   Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 31 marca 1979 r.

   W porozumieniu:

_________________________________________________________________
 *) Tekst instrukcji uwzględnia zmiany wprowadzone zarządzeniem nr 4
    Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 23 lipca 1983 r.
    Tekst zarządzenia podano na str. 42 i 43

S P I S   T R E Ś C I

R O Z D Z I A Ł   I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1

Przedmiot instrukcji

1.       Niniejsza instrukcja podaje ogólne zasady techniczne dotyczące prac geodezyjnych wykonywanych w celu:

a/ określenia danych o kształcie i wymiarach Ziemi oraz przebiegu geoidy,

b/ zakładania osnów geodezyjnych,

c/ określania danych dotyczących topografii powierzchni ziemi, złóż mineralnych i wyrobisk górniczych,

d/ pomiarów sytuacyjnych i rzeźby terenu do sporządzania map wielkoskalowych,

e/ pomiarów uzbrojenia terenu w urządzenia nadziemne, naziemne i podziemne,

f/ zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów,

g/ rozwiązywania geodezyjnych zagadnień projektowych i realizacyjnych w poszczególnych dziedzinach techniki i gospodarki narodowej,

h/ aktualizacji materiałów geodezyjno-kartograficznych.

2.       Przepisy niniejszej instrukcji ustalają:

- podstawy jednolitości prac geodezyjnych,

- ogólne zasady stosowania przepisów technicznych,

- podział prac geodezyjnych,

- podział i klasyfikację osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych,

- ogólne zasady zakładania osnów geodezyjnych oraz stosowania układów lokalnych,

- dokładności pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych - zasady wykonywania prac obliczeniowo-kontrolnych i obliczeniowych,

- ogólne zasady porządkowe.

§ 2

Podstawy jednolitości prac geodezyjnych

1.       O jednolitości wyników prac geodezyjnych stanowią:

- jednolity system miar,

- jednolite systemy odniesienia wyników pomiarów,

- określona przepisami technicznymi treść dokładność i forma opracowań.

2.       W pracach geodezyjnych powinny być stosowane jednostki miar międzynarodowego układu jednostek oraz jednostki miar ustalone jako legalne w Polsce.

3.       Przy prowadzeniu prac geodezyjnych dla potrzeb gospodarczych i obronnych kraju obowiązują:

a/ jednolity dla całego kraju system współrzędnych geograficznych geodezyjnych / B, L /,

b/ państwowy układ współrzędnych prostokątnych płaskich "1965" / X, Y /,

c/ jednolity dla całego kraju państwowy układ wysokości / H /,

d/ jednolity dla całego kraju poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych,

e/ jednolity dla całego kraju poziom odniesienia zdjęć magnetycznych.

4.       Współrzędne geograficzne geodezyjne: B - szerokość geodezyjna i L - długość geodezyjna określają położenie punktów na powierzchni odniesienia, jaką jest elipsoida obrotowa Krasowskiego z punktem przyłożenia elipsoidy do geoidy "Pułkowo" i orientacją określoną azymutem Ag na punkt "Bugry".

5.       Powszechnie obowiązującym układem współrzędnych stosowanym przy wykonywaniu prac geodezyjnych, jest państwowy układ współrzędnych zwany układem "1965". Układ "1965" jest układem współrzędnych prostokątnych płaskich w odwzorowaniu konforemnym.
   Na terenie kraju wprowadzono pięć stref układu "1965" mających własne początki układu współrzędnych, przy czym w każdym układzie dodatnia część osi x zwrócona jest na północ a dodatnia część osi y na wschód.

6.       Powszechnie obowiązującym układem wysokości, stosowanym przy wykonywaniu prac geodezyjnych jest państwowy układ wysokości, w którym wysokości H wyrażono w systemie wysokości normalnych odniesionych do zera mareografu w Kronsztadzie.

7.       Powszechnie obowiązującym poziomem odniesienia przy pracach grawimetrycznych wykonywanych dla potrzeb geodezyjnych jest system "1971" rozumiany jako poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych określony przez zespół wartości przyspieszenia

siły ciężkości, wyznaczonych na punktach międzynarodowej sieci grawimetrycznej, wyrażonych w jednolitej jednostce przyśpieszenia siły ciężkości.

8.       Powszechnie obowiązującym poziomem odniesienia zdjęć magnetycznych, wykonywanych dla wyznaczenia elementów pola magnetycznego Ziemi jest regionalny standard obserwatoriów magnetycznych, wyrównany dla Europy środkowej i południowo-wschodniej

§ 3

Ogólne zasady stosowania przepisów technicznych

1.       Prace geodezyjne o treści, dokładności i formie określonych przepisami technicznymi dla danego rodzaju prac są typowymi opracowaniami geodezyjnymi.

2.       Treść, dokładność i formę typowych prac geodezyjnych i kartograficznych określają przepisy techniczne zawarte w instrukcjach technicznych geodezyjnych i kartograficznych.

3.       Nazwy, określenia i oznaczenia podstawowych pojęć z zakresu geodezji i kartografii ustalają polskie normy / PN / i branżowe normy / BN /.

4.       Przepisy techniczne zawarte w instrukcjach geodezyjnych i kartograficznych, określające cechy opracowań końcowych są obligatoryjne dla danego rodzaju opracowań.

5.       Parametry techniczne etapów pośrednich prac geodezyjnych, warunkujące uzyskanie cech opracowań końcowych, powinny być podporządkowane przepisom właściwym dla danego rodzaju opracowań.

6.       Instrukcje techniczne dzielą się na grupy oznaczane symbolami następująco :

"O" - instrukcje regulujące obligatoryjnie sprawy ogólne,

"G" - instrukcje geodezyjne regulujące wykonywanie pomiarów osnów geodezyjnych, pomiarów astronomicznych, grawimetrycznych i magnetycznych do celów geodezyjnych, pomiarów sytuacyjnych i rzeźby terenu, pomiarów realizacyjnych i obsługi inwestycji, pomiarów i opracowań w zakresie ewidencji gruntów,

"K" - instrukcje kartograficzne regulujące opracowanie i reprodukcję mapy zasadniczej, map topograficznych do celów gospodarczych oraz map tematycznych,

·  Instrukcje techniczne grupy "G" i "K" składają się z:

a/części obligatoryjnej - zawierającej parametry dokładnościowe oraz określenie treści i formy produktu końcowo użytkowego - część ta zatytułowana jest " instrukcja techniczna ",

b/ szeregu wytycznych - według g zalecanych technologii, zawierających wzory, przykłady, parametry techniczne i dokładnościowe poszczególnych etapów pośrednich oraz wzory formularzy, tablice i nomogramy pomocne przy wykonywani u prac - część ta zatytułowana jest " wytyczne techniczne ".

·  Instrukcje powinny uwzględniać dostępne w danym okresie metody osiągania założonych standardów opracowań wynikowych.
   Zawarte w wytycznych metody i przykłady nie powinny ograniczać stosowania innych metod pracy, jeśli metody te są uzasadnione technicznie i ekonomicznie.

·  Stosowanie metod, narzędzi i materiałów nie przewidzianych instrukcjami technicznymi jest dopuszczalne, a metod będących wynikiem postępu technicznego jest zalecane, pod warunkiem zachowania wymaganych przez instrukcje dokładności opracowań wynikowych.

·  Zawarte w niniejszej instrukcji zasady i kryteria warunkujące wymagany stopień dokładności oraz jednolitości opracowań geodezyjnych, powinny być podstawowymi normami dla innych przepisów technicznych dotyczących wykonywania prac wymienionych w § 1 ust. 1.

·  Dla zapewnienia jednolitości i odpowiedniej jakości prac geodezyjnych wykonywanych na potrzeby poszczególnych resortów gospodarczych mogą być stosowane resortowe instrukcje techniczne przy zachowaniu zgodności z częściami obligatoryjnymi instrukcji technicznych wydanych przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii.

§ 4

Podział prac geodezyjnych

1.       Prace geodezyjne pod względem przedmiotu i specyfiki dzielą się na:

a/ pomiary osnów geodezyjnych, oraz pomiary podstawowych osnów grawimetrycznych i magnetycznych,

b/ pomiary szczegółowe sytuacyjne i wysokościowe,

c/ pomiary realizacyjne i obsługa inwestycji,

d/ prace geodezyjne związane z ewidencją gruntów,

e/ inne prace geodezyjne.

·  Pomiary osnów geodezyjnych, oraz pomiary podstawowych osnów grawimetrycznych i magnetycznych obejmują:

a/ pomiary i opracowania wyników tych pomiarów w zakresie astronomii geodezyjnej i obserwacji sztucznych satelitów Ziemi,

b/ zakładanie sieci, pomiary i opracowanie wyników tych pomiarów w zakresie grawimetrii geodezyjnej i pola magnetycznego Ziemi,

c/ zakładanie sieci, pomiar, wyrównanie podstawowych i szczegółowych osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych,

d/ prowadzenie geodezyjnego systemu informatycznego w zakresie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych,

e/ utrzymanie w aktualności osnów geodezyjnych, grawimetrycznych 1 magnetycznych poprzez przeglądy, konserwacje i odtwarzanie punktów.

·  Pomiary szczegółowe - sytuacyjne i wysokościowe, wykonywane poprzez bezpośredni pomiar geodezyjny w terenie lub pośredni pomiar metodami fotogrametrycznymi obejmują:

a/ zakładanie, pomiar i obliczenia geodezyjnych osnów pomiarowych poziomych i wysokościowych,

b/ pomiar i opracowanie wyników pomiaru szczegółów sytuacyjnych,

c/ pomiary stanu struktury zagospodarowania terenu pomiary granic podziału administracyjnego,

d/ pomiary inwentaryzacyjne uzbrojenia terenu w urządzenia techniczne nadziemne, naziemne i podziemne,

e/ pomiary rzeźby terenu tj., naturalnych i sztucznych form ukształtowania powierzchni terenu,

f/ pomiary uzupełniające,

g/ prowadzenie geodezyjnych systemów informatycznych w zakresie sytuacji terenowej, zagospodarowanie, ewidencji uzbrojenia terenu itp.

·  Pomiary realizacyjne i obsługa inwestycji obejmują:

a/ zakładanie, pomiar i obliczenia osnów realizacyjnych,

b/ wyznaczanie w terenie lokalizacji obiektów budowlanych,

c/ obsługę geodezyjną budowy i montażu,

d/ geodezyjną inwentaryzację powykonawczą,

e/ pomiary i opracowanie wyników pomiarów przemieszczeń i odkształceń.

·  Prace w geodezyjne w zakresie ewidencji gruntów obejmują:

a/ ustalenie stanu i pomiar granic władania gruntami,

b/pomiar konturów użytków i konturów klasyfikacyjnych gruntów,

c/ sporządzenie operatów ewidencji gruntów tj. map ewidencji gruntów, rejestrów i wykazów,

d/ prowadzenie systemu informatycznego ewidencji gruntów.

·  Inne prace geodezyjne wykonywane dla określonych potrzeb gospodarczych, a w szczególności:

a/ opracowania geodezyjne planów zagospodarowania przestrzennego,

b/ wyznaczenie i podział terenów pod budownictwo osiedlowe, zagrodowe i jednorodzinne,

c/ prace geodezyjne związane z eksploatacją zakładów przemysłowych,

d/ prace miernictwa górniczego,

e/ prace geodezyjne urządzeniowo-rolne i urządzeniowo-leśne,

f/ prace geodez...