Warstwa łącza danych – ma za zadanie przekształcić zawodny kanał transmisyjny w kanał niezawodny. Mówimy tu o kanale pomiędzy dwoma sąsiednimi węzłami sieci. Zabezpieczenie przed błędami uzyskiwane jest zazwyczaj przez organizowanie danych w numerowane bloki, które poddawane są kodowaniu nadmiarowemu (detekcyjnemu) oraz przekazywanie potwierdzeń poprawnego odbioru bloków.
Warstwa sieciowa – zapewnia transmisję bloków danych przez sieć komunikacyjną po odpowiednio dobranych trasach (np. w drodze komutacji łączy lub komutacji pakietów) i dostarczanie ich wskazanym adresatom.
Warstwa transportowa – dokonuje podziału wiadomości na bloki (i przekształcenia odwrotnego) oraz zapewnia bezbłędne ich przekazywanie pomiędzy punktami końcowymi, bez ich utraty, duplikacji bądź zmiany kolejności, kontrolując ich priorytety, opóźnienia oraz tajność.
Warstwa sesji – odpowiada za przebieg dialogu pomiędzy użytkownikami (reprezentowanymi tu przez warstwy wyższe). Określa tryb dialogu (przekazywanie danych dwukierunkowe jednoczesne, naprzemienne, jednokierunkowe), momenty przekazywania danych (np. związane z synchronizacją dostępu do wspólnych zasobów), punkty i sposób restartowania.
Warstwa prezentacji – dokonuje transformacji kodów i formatów danych stosowanych przez użytkownika na kody i formaty stosowane w sieci (w tym np. kompresji lub szyfrowania danych), i odwrotnie. Protokoły tej warstwy bywają nazywane terminalami wirtualnymi.
Warstwa zastosowań – świadczy usługi użytkownikom środowiska OSI. Przykładami takich usług wysokiego poziomu są: transfer zbiorów, poczta elektroniczna, obsługa transakcji. Ostatecznym efektem realizacji protokołu warstwy zastosowań jest pomyślne przesłanie danych.
morion