EdgeCAM, po uruchomieniu, rozpoczyna pracę zawsze w trybie Modelowania, zakładając, że część będzie projektowana. Jeżeli część jest już zamodelowana lub korzysta się z już istniejącej geometrii, wówczas można przejść do trybu Obróbki.
Większość komend, z których korzysta się w Obróbce, nie jest dostępna w trybie Modelowania. Wywołanie komend do obróbki danej części wymaga aktywacji trybu Obróbczego.
Wybranie Obróbki (menu Opcje) lub kliknięcie na ikonę Obróbki powoduje przejście do trybu Obróbczego.
Przejście z powrotem do trybu Modelowania, w dowolnym momencie, odbywa się poprzez kliknięcie ikony Modelowanie lub wybranie Modelowanie (menu Opcje).
Jeżeli tryb Obróbczy, po uruchomieniu EdgeCAM, jest wywołany po raz pierwszy, należy wybrać odpowiedni Rodzaj obróbki. Definiuje się w ten sposób nową Sekwencję maszynową lub proces obróbki.Należy przy tym również określić rodzaj Postprocesora, który będzie się stosować. Dostępne Postprocesory odpowiadają wcześniej określonemu Rodzajowi obróbki. Postprocesor umożliwia skorzystanie z odpowiednich komend obróbczych, poza tym zawiera informacje potrzebne do przekształcenia ścieżki narzędzia w odpowiedni kod CNC odpowiadający danemu sterowaniu.
Istnieje możliwość uruchomienia trybu Obróbki z realizacją nowych danych (np. PDI) lub nowym plikiem Generatora kodu. Wymagane jest wtedy wprowadzenie nazw komend specyficznych dla danej maszyny, które udostępnione są później w menu M-Funkcje.
Lista instrukcji jest zbiorem wszystkich komend obróbki występujących bieżącej części. Każda nowa komenda wykonywana w bieżącej sekwencji maszynowej jest dopisywana do Historii obróbki. Komend tych nie można bezpośrednio zamieniać na kod NC.
Historia widoczna w programie po lewej stronie ekranu pokazuje wszystkie sekwencje maszynowe i instrukcje asocjatywne z bieżącą częścią obrabianą. Sekwencje maszynowe są reprezentowane przez zielone ikony.
Przy ikonie sekwencji maszynowej widoczny jest jej opis oraz używany w niej postprocesor.
Po kliknięciu myszką na znak ‘plus’ rozwijana jest cała historia obróbki danej sekwencji maszynowej. Jeżeli chcemy ukryć historię wystarczy kliknąc na znak ‘minus’, a wówczas historia jest zwijana.
Za pomocą przeciągnięcia myszką można zmieniać kolejność instrukcji w Historii obróbki. Jeżeli chcemy skopiować instrukcję wówczas przy przeciąganiu należy nacisnąć klawisz '‘Ctrl'’.
Po naciśnięciu prawego klawisza myszy na instrukcji na ekranie wyświetlane jest małe menu z opcjami widocznymi na rysunku powyżej. Opcja Do pliku umożliwia przeniesienie do pliku tekstowego technologii obróbki z sekwencji maszynowej. Po zmianie na liście instrukcji plik nie jest automatycznie uaktualniany.
W przypadku programowania Operacjami na liście występują poszczególne operacje, które zawierają wewnątrz listę instrukcji.
Sekwencja Maszynowa składa się z ciągu informacji, które są uwzględniane przy obróbce danej części w EdgeCAM.
Jeżeli część zostanie zapisana, zapamiętana zostaje również obróbka zdefiniowana do tego momentu. Przy ponownym uruchomieniu pliku zdefiniowana obróbka zostaje wywołana automatycznie po przejściu do trybu Obróbki.
Nową sekwencję definiuje się w trybie Obróbczym komendą Nowa sekwencja (menu Plik).
Istniejącą sekwencję można wybrać komendą Wybierz sekwencje (menu Plik).
W ramach jednej części można zdefiniować kilka sekwencji maszynowych np. dwa procesy toczenia. Dodatkowo na tej samej części możemy stosować różne rodzaje obróbki (frezowanie, toczenie itd.) które zostaną zapisane w jednej sekwencji maszynowej.
Jeżeli część musi być obrabiana na rożnych maszynach, które umożliwią przeprowadzenie różnych typów obróbki, należy zdefiniować dwie oddzielne sekwencje maszynowe w których należy określić odpowiedni typ obróbki oraz postprocesor.
Jeżeli część jest skomplikowana i jej odświeżanie zajmuje dużo czasu, sekwencje maszynową możemy podzielić na więcej odcinków. Te dane muszą jednak później połączone za pomocą Edytora (poleca się Edytor EdgeCAM).
Jeżeli tryb Obróbczy jest uruchomiony po raz pierwszy lub wybrana została komenda Nowa sekwencja (menu Plik), należy zdefiniować odpowiednie parametry sekwencji.
Okienko dialogowe sekwencji:
Do parametrów sekwencji należą:Zestaw narzędzi – wpisanie (lub wybranie) istniejącego zestawu narzędzi. Zestaw narzędzi wybrany z bazy danych EdgeCAM zawiera wcześniej zdefiniowane narzędzia z których można teraz korzystać.
Jeżeli to pole pozostanie puste, zostanie mu automatycznie przyporządkowana nazwa postprocesora. W tym przypadku 'edgeturn'.
Opis – określa nazwę dla nowej sekwencji maszynowej. Każda sekwencja maszynowa musi posiadać nazwę.
Zakres obróbki – ten parametr zaznacza się, aby zdefiniować zakres materiału do usunięcia.
Kliknij OK, aby zakończyć definicję parametrów w okienku dialogowym sekwencji maszynowej. Teraz możesz wskazać elementy, które są profilem wyjściowym lub zakresem obróbki. Alternatywnym rozwiązaniem jest wskazanie dwóch naprzeciw leżących rogów zakresu obróbki. Można do tego wykorzystać zarówno mysz jak i ikonę .
Pierwszy punkt przedstawia zewnętrzny róg materiału wyjściowego do obróbki:
Widok lustrzany – ten parametr zaznacza się, jeżeli chcemy utworzyć profil lustrzany względem osi Z, który może być obrabiany np. w cyklu czteroosiowym. W EdgeCAM rysuje się tylko górną połowę obrabianego profilu.
Kliknij OK, aby zakończyć definicję parametrów w okienku dialogowym sekwencji maszynowej. Teraz możesz wskazać elementy, które chcesz odbić. Następnie kliknij OK i profil lustrzany zostanie utworzony.
Rodzaj obróbki – wybiera określony rodzaj obróbki. Jednocześnie są dobierane odpowiednie postprocesory w polu wyboru Postprocesora, odpowiadające danemu typowi obróbki.
Jeżeli chcesz utworzyć sekwencję maszynową, która jest kombinacją Toczenia i Frezowania danej części na centrum obróbczym jako rodzaj obróbki wybierz Toczenia. Jeżeli chcesz przeprowadzić obróbkę Toczenia i Frezowania na dwóch osobnych maszynach powinieneś zastosować dwie osobne sekwencje.
Postprocesor – wybiera odpowiedni postprocesor z dostępnych na rozwijalnej liście. Wybór postprocesora determinuje formę zapisu wynikowego kodu NC, generowanego na obrabiarkę z danym sterowaniem. Poza tym, wybór postprocesora określa jakie komendy i opcje mamy do dyspozycji w wybranym typie obróbki.
Początkowy CPL – Wybiera CPL od którego rozpoczyna się obróbka. Do wybory są następujące możliwości:
· Toczenie
· Toczeni odwrócone
· <Wskaż>
Zero maszyny – Definiuje rzeczywisty punkt zera maszyny. Standardowo jest nim Początkowy CPL, można jednak wybrać każde inne miejsce.
Punkt na ekranie wybiera się poprzez wprowadzenie współrzędnych lub wskazanie myszą. Na wybranym miejscu zostanie utworzony CPL o tym samym kierunku co Początkowy CPL.
Aby go zwizualizować należy kliknąć prawym klawiszem na niebieski pasek widoków w lewym dolnym rogu i zaznaczyć tam opcję Zero maszyny.
Programowanie – ten parametr nie jest stosowany przy Toczeniu.
Chodzi tu o każdy CPL, od którego rozpoczyna się obróbka. Standardowo jest nim Początkowy CPL, który jest aktywny w momencie przejścia z trybu Modelowania do trybu Obróbki.
Od wyboru Rodzaju obróbki zależy jakiego rodzaju CPL są dostępne w opcjach wyboru.
Uwaga: W przypadku wyboru sekwencji obróbki z toczeniem, geometria do obróbki musi się znajdować w płaszczyźnie ZX.
Geometrię zdefiniowaną w płaszczyźnie XY można odpowiednio przenieść do płaszczyzny ZX komendą Przekształcenie, Transponuj (menu Edycja).
Wybór istniejącej Sekwencji maszynowej odbywa się poprzez kliknięcie na komendę Wybierz sekwencję w menu Plik.
Pokazuje się okienko z listą dostępnych sekwencji:
Wybiera się określoną sekwencję. Definiowanie nowej Sekwencji maszynowej odbywa się poprzez komendę Nowa sekwencja w menu Plik.
Lista instrukcji składa się z kolejnych komend, które składają się na obróbkę bieżącej części. Każdorazowo po zdefiniowaniu danej komendy, dopisywana jest ona do Listy instrukcji.
Komendy, które nie są uwzględniane w kodzie NC (np. Widok czy Edycja) nie są dopisywane do Listy instrukcji.
Przykład listy instrukcji:
Pojedyncze komendy mogą zostać zgrupowane razem w Operacje (komenda Operacje w menu Instrukcje). W dalszej kolejności można edytować pojedyncze komendy lub całe operacje.
Sprawdzenie bieżących ustawień maszyny, odbywa się komendą Parametry maszyny (menu Weryfikacja). Po użyciu tej komendy zostanie wyświetlone okno z aktualnie zastosowanymi parametrami maszyny.
W każdej chwili istnieje możliwość zmiana tych parametrów komendą Parametry maszyny (menu M-Funkcje) :
Można zmienić następujące parametry:
Opis – wprowadza nową nazwę dla bieżącej sekwencji maszynowej.
Tolerancja kodu – definiuje najmniejszy odcinek, jaki postprocesor analizuje i urzeczywistnia w wynikowym kodzie NC.
Postprocesor - wybiera Generator kodu do danej sekwencji maszynowej. Wybór postprocesora determinuje formę zapisu wynikowego kodu NC, generowanego na obrabiarkę z danym sterowaniem
Jednostki* - Definiuje jednostki dla wynikowego kodu CNC. Jeżeli część miała inne jednostki, zostaną one automatycznie przeliczone.
Standardowe jednostki definiuje się w pliku Generatora kodu. Istnieje możliwość wyboru pomiędzy mm (milimetry) i cale.
Punkt bazowy* - definiuje nowe współrzędne globalne Punktu bazowego narzędzia w X, Y i Z .
Punkt wymiany narzędzia* - - Definiuje nowe współrzędne globalne Punktu wymiany narzędzia w X, Y i Z .
*Standardowo przyporządkowane są parametry z pliku Generatora kodu.
Po wywołaniu w trybie Modelowania komendy Zakres tokarski (menu Geometria) można utworzyć na bazie istniejącej geometrii profil do obróbki. Funkcja ta służy do utworzenia dwuwymiarowego profilu. Jednocześnie również tworzona jest powierzchnia 3D poprzez obrót utworzonego profilu o 360°, która jest widoczna w module Weryfikacji.
Wygładź – jeżeli ten parametr jest zaznaczony linie i łuki na profilach są do siebie dopasowane. W wyniku działania tego parametru powstaje Ciągłość.
Tolerancja – określa dokładność procesu wygładzania.
Wybierz wszystkie elementy, które odnoszą się do tego procesu (np. okienkiem). Następnie możesz odznaczyć elementy, które nie maja być obracane. Uwaga: Do utworzenia profilu jest wykorzystana oś pozioma aktywnego CPL, która traktowana jest jako oś obrotu.
W tym przykładzie pokazany jest cylinder główny hamulca, na którym został utworzony Zakres tokarski:
Materiał może zostać zdjęty w cyklu toczenia zgrubnego, a następnie frezowaniem. Zakres tokarski reprezentuje minimalny materiał do toczenia.
Uwaga: Zgrubne zdejmowanie materiału w procesie toczenia jest bardziej wydajne od frezowania, poza tym koszty użycia narzędzi są mniejsze.
Po utworzeniu geometrii profilu toczonego często jest wskazane przedstawienie go w formie bryły obrotowej.
Komenda Obróć (menu Widok) powoduje kopiowanie wybranego profilu w regularnych odstępach. Kontur jest obracany wokół osi Z lub każdej dowolnej wybranej osi. utworzone powtórzenia i powstała geometria jest określaną jako elementy wyciągnięte obrotowo.
W tworzeniu takiej obrotowej geometrii określa się następujące parametry:
Kąt końcowy –parametr ten określa kąt na którym tworzone jest ostatnie powtórzenie.
Powtórz – parametr ten określa jak wiele powtórzeń jest zawartych w obrocie o 360°.
Okręgi – jeżeli ten parametr jest zaznaczony elementy obrotowe są połączone okręgami.
Widoki – parametr ten określa widoki w jakich powstaje geometria obrotowa.
CPL – parametr ten określa oś wokół której jest obracany profil.
Przykład
Prosty profil w jednej osi (przedstawiony w widoku Tokarski):
Poniżej ten sam profil w widoku Izometrycznym po użyciu komendy Obróć. Zastosowano parametry: Kąt końcowy -90°, Powtórz=4 i zaznaczony parametr Okręgi:
Proszę zauważyć Powtórz=4 znaczy, że powstaje cztery powtórzenia na 360°. Jeżeli w obrocie został zastosowany kąt 90°, zostanie wykonane jedynie jedno Powtórzenie.
W następnym przykładzie profil został obrócony z innymi parametrami (Powtórz=8 i Kąt koncowy=360°):
Po zdefiniowaniu cyklu system może wyświetlić na ekranie symulację ruchów narzędzia, czyli poruszanie się narzędzia po wygenerowanych ścieżkach. Sterowanie ta symulacją umożliwia pasek symulacji:
Bieżąca instrukcja której ruch jest symulowany na ekranie podświetlana jest w Historii obróbki. Kilka cykli do obróbki można wybrać przy pomocy zaznaczenia z Historii za pomocą klawisza ‘Shift’
Kontrolę ruchu umożliwiają poszczególne klawisze:
Szybkość symulacji można kontrolować dolnym suwakiem. Górny suwak pokazuje zaawansowanie symulacji.
Po zaznaczeniu parametru Stała ruchy szybkie i ruchy robocze symulowane są z tą samą prędkością.
Symulacja ruchów toczenia 4-osiowego jest poprawna w wypadku gdy parametr Stała jest wyłączony.
Naciśnięcie klawisza Stop powoduje zatrzymanie aktualnie wykonywanego ruchu a nie całej symulacji.
Zakres obróbki przedstawia stan bieżącego materiału do usunięcia. Jeżeli chcemy zastosować np. odlew lub inną część jako materiał wyjściowy, można ten profil narysować lub zaimportować geometrię, a następnie zdefiniować ją jako materiał wyjściowy.
Na bazie materiału wyjściowego możliwe jest utworzenie różnych cyklów toczenia. Przy definiowaniu sekwencji maszynowej. można zdefiniować istniejąca geometrię jako Zakres obróbki. Jako zakres obróbki można wskazać Ciągłość lub ścieżkę narzędzia.
W EdgeCAM do definiowania bieżącego Zakresu obróbki, można stosować już utworzoną ścieżkę narzędzia. W ten sposób unika się pustych przejść narzędzia. Nazwano go ’Dynamiczny Zakres obróbki’ ponieważ zakres obróbki zmienia się jeżeli ścieżka jest edytowana.
W procesie obróbki zgrubnej można usunąć ewentualne pozostałości materiału, których nie był w stanie zdjąć poprzedni nóź tokarski.
Przykład: Nóż tokarski prawy mógłby pozostawić niedocięty materiał, który następnie zostanie usunięty nożem lewym.
Ścieżka narzędzia utworzona przez nóż tokarski prawy może służyć jako dynamiczny Zakres obróbki dla noża tokarskiego lewego.
Przed rozpoczęciem obróbki części w EdgeCAM, należy wcześniej wywołać narzędzie z poprawnymi parametrami. Jest to konieczne do obliczenia bezkolizyjnej odległości i pozycjonowania narzędzia w odniesieniu do części obrabianej.
Jeżeli głowica posiada tylko jedno narzędzie, wówczas pozycjonowanie jej powinno się odbywać poprzez M-Funkcje. Jeżeli narzędzie zostanie zmienione, wówczas wyświetlane są cykle obróbcze, z których można skorzystać przy danym typie narzędzia.
EdgeCAM udostępnia cztery metody wywołania narzędzia:
· Wywołanie zdefiniowanego narzędzia z Zestawu narzędzi
· Wywołanie zdefiniowanego narzędzia z Biblioteki narzędzi
· Wywołanie zdefiniowanego narzędzia z Magazynu narzędzi
· Wprowadzenie parametrów do aktualnie definiowanego narzędzia.
Wybór narzędzia z Magazynu narzędzi
1. Naciśnij ikonę lub wybierz Magazyn (menu Narzędzia) .
Pojawi się okienko dialogowe ze zdefiniowanymi wcześniej narzędziami.
2. Wybierz odpowiednie narzędzie lub zdefiniuj nowe.
3. Kliknij Wybierz.
Przed dalszą kontynuacja należy się zapoznać z bibliotekami. Zobacz Biblioteki narzędzi i Wyszukiwanie pozycji.
Wybór narzędzia z Zestawu narzędzi
Opis sposobu przypisania Zestawu narzędzi wyjaśniony został w Definiowaniu Sekwencji Maszynowych.
1. Wybierz Wczytaj z zestawu (menu Narzędzia) lub kliknij ikonę .
2. Wybierz odpowiednie narzędzie.
3. Kliknij OK.
Wybór narzędzia z Biblioteki narzędzi
1. Wybierz spośród Nóż zwykły, Nóż do gwintów, Wytaczak, Nóż do rowków, Przecinak, wybierz narzędzie Frezarskie (menu Narzędzia) lub kliknij na odpowiednią ikonę:
EdgeCAM wyświetla parametry odpowiadające określonemu typowi narzędzia.
2. Kliknij na kartę Biblioteka.
Pojawi się okienko dialogowe Biblioteki:
Nazwa – w tym polu wstawiona zostanie nazwa wybranego narzędzia.
Zapisz narzędzie – zaznaczenie tego pola powoduje zapisanie zdefiniowanego lub zmodyfikowanego narzędzia w Bibliotece pod określoną Nazwą narzędzia.
Nazwa narzędzia – definiuje nazwę narzędzia.
Katalog - umożliwia wczytanie narzędzia z odpowiedniego katalogu: Narzędzia, Złożenia i Zestawy.
Wywołaj filtr - określa sposób przeszukiwania baz danych. Wybór spośród:
Tylko nazwa - przeszukuje bazę według wprowadzonej Nazwy narzędzia.
Modyfikatory - przeszukuje bazę według wprowadzonych parametrów narzędzia.
...
madziaipawelek