PRZYGODY TOMKA_8 - Tomek w Gran Chaco.pdf - Alfred SZKLARSKI - pilot1216

Alfred Szklarski



Księgozbiór DiGG



2012

ROZDZIAŁ I



OJCIEC I SYN

Lima, dnia 18 marca 1910 r.

Przed wyruszeniem z Manaos na poszukiwanie zaginionego pana Smugi

wysłałem list, w którym informowałem Cię o zaistniałej niezwykle trudnej

sytuacji. Wyprawa nasza, niestety, tylko połowicznie osiągnęła cel. Odnaleźliśmy

pana Smugę, potem jednak już nam się nie poszczęściło. Wspaniały pan Smuga

zapobiegł tragedii, lecz teraz nie tylko Jemu grozi śmiertelne niebezpieczeństwo,

razem z nim jest bowiem Tadek Nowicki.

Kochany Ojcze!

Obecnie przebywam z Sally, Natką i Zbyszkiem oraz z kilkoma indiańskimi

przyjaciółmi w Limie w Peru i pospiesznie organizujemy następną wyprawę

ratunkową. Niełatwe zadanie, boję się, że pochopnie mógłbym popełnić jakiś

błąd. Tak nam tu Ciebie brakowało, kochany Ojcze! I nagle olbrzymia

niespodzianka!

Właśnie napisałem do dyrektora banku w Iquitos w sprawie przekazu

pieniędzy dla Tadka Nowickiego i w odpowiedzi powiadomiono mnie, że Ty,

kochany Ojcze, znajdujesz się już w drodze z Manaos do Iquitos. Nawet nie

potrafię wyrazić, jak olbrzymia radość ogarnęła nas na wieść, że wkrótce

będziesz z nami w Limie. Byłem tak wzruszony, jak niegdyś w Trieście, gdy po

latach tragicznej rozłąki znów Cię ujrzałem. Nie będę ukrywał - popłakaliśmy się

wszyscy. Radość nasza jest tym większa, że Twoja wiedza i życiowe

doświadczenie mogą uchronić nas przed jakimś nierozważnym krokiem. Przecież

chodzi o ratowanie życia naszych najbliższych przyjaciół - Tadka Nowickiego i

pana Smugi!

Domyślam się, że Twój nieoczekiwany przyjazd do Ameryki Południowej mimo

woli spowodował Tadek, który w tajemnicy przed nami wysłał Ci

pełnomocnictwo na sprzedaż swego jachtu i prosił o jak najszybsze przekazanie

pieniędzy do banku w Iquitos. Aż się dziwię, że właśnie Tadek, który zawsze

najpierw uderza, a dopiero potem myśli, tym razem okazał się najbardziej z nas

wszystkich przewidujący. Jeszcze w drodze do Brazylii, gdy markotno nam było,

że nie mogłeś wyruszyć z nami, Kapitan pocieszał nas mówiąc: „Niezbyt to

roztropnie wyrzucać za burtę od razu wszystkie koła ratunkowe.” Miało to

PRZYGODY TOMKA_8 - Tomek w Gran Chaco.pdf