Adam 10-99.pdf

10 ' 9 9

N r 1 0 ( 1 5 )

P A è D Z I E R N I K ’ 9 9

C e n a 5 z ∏

I N D E K S 3 4 3 7 8 1

I S S N 1 4 2 5 - 4 5 5 7

Helsinki – „Bia∏e Miasto

Pó∏nocy“, „Córka Ba∏tyku“.

Obie te nazwy w pe∏ni oddajà

charakter i urok tego miasta.

Niezapomniane wra˝enia

pozostawiajà Helsinki,

gdy przybywa si´ do nich

statkiem, od strony morza.

Ju˝ z oddali widaç katedr´

protestanckà i bia∏à

zabudow´ centrum.

Codziennie na Placu

Kuopatori, naprzeciwko

Pa∏acu Prezydenta, rozk∏ada

si´ targ, gdzie mo˝na kupiç

towary prosto z ∏odzi.

Po po∏udniu wszystko si´

sprzàta i myje, a targ

ponownie staje si´ placem.

Przewróci∏em go na brzuch i zaczà∏em ca∏owaç kakaowe oczko. Zupe∏nie

nieow∏osiona dupka jak u niemowl´cia, z ma∏ym, ledwo widocznym otwor-

kiem. Liza∏em powoli, dziurka rozwiera∏a si´ nieco, a gdy by∏ ju˝ na tyle pod-

niecony – wpierdoli∏em j´zyk g∏´biej. Krzyknà∏, ale sta∏ si´ aktywniejszy. Za-

czà∏ ruszaç dupskiem, a mój j´zor wchodzi∏ w dup´ rytmicznie, miarowo

i coraz g∏´biej. By∏em podniecony do granic, a mój kutas domaga∏ si´ szyb-

kiego spuszczenia. Odwróci∏em go na plecy i unios∏em wysoko i szeroko je-

go nogi, które za∏o˝y∏em na ramiona. W tej pozycji chcia∏em wjechaç, ale je-

go zwieracz zacisnà∏ si´ mocno. Nie zrezygnowa∏em jednak i ustawi∏em go

w pozycji kl´czàcej, z wysoko uniesionà dupà. Natar∏em ˝o∏´dzià z ca∏ym

impetem. Poczu∏em, ˝e wesz∏a, wi´c na moment zaprzesta∏em ruchów, aby

dupa przystosowa∏a si´ do gruboÊci pyty. Po chwili wjecha∏em g∏´biej, do

po∏owy chuja. Poczu∏em, ˝e otwór si´ rozluênia i mog´ zaczàç go uje˝d˝aç.

Powoli, a póêniej nieco szybciej zaczà∏em jebank´, a równoczeÊnie obiema

r´koma rozchyla∏em jego pó∏dupki. By∏ niesamowicie wàski, ale to mnie raj-

cowa∏o najbardziej. Gdy wszed∏em w niego ca∏y, zaczà∏em morderczà jaz-

d´, nie zwracajàc uwagi na jego krzyki, które póêniej przerodzi∏y si´ we

wspania∏e westchnienia. By∏o a˝ tak ciasno, ˝e myÊla∏em, ˝e oszalej´. Mo-

je wory uderza∏y rytmicznie o jego dupsko,

dajàc Êmieszny odg∏os. Po chwili wystrzeli-

∏em g∏´boko w jego dupsko. Chuj stercza∏

nadal, wi´c nie by∏o potrzeby go wyjmowaç,

jeba∏em wi´c nadal. Wiedzia∏em, ˝e spusz-

cz´ si´ znowu. Po jakimÊ czasie wla∏em

w niego znowu nieco mniej spermy, aby po

chwili powoli si´ wycofaç.

Wychodzi∏em centymetr po centymetrze,

aby w koƒcu wyjàç i g∏owic´. Obejrza∏em je-

go dziurk´ – nie by∏a ju˝ dziewicza, maleƒka

iwàska, ale pi´kna, rozjebana, ró˝owa dziu-

ra mogàca teraz pomieÊciç ka˝dego ogiera.

Wyliza∏em jà dok∏adnie i wyca∏owa∏em. Te-

raz spojrza∏em w jego oczy. Twarz mia∏ ró-

˝owà, zadowolonà, a oczy b∏yszczàce. Po-

wiedzia∏ tylko: „By∏o bardzo dobrze“ – i po-

ca∏owa∏ mnie w usta. Niespodziewanie z je-

go cienkiej, d∏ugiej pa∏y wystrzeli∏a bia∏a

sperma.

Tam w∏aÊnie mojà uwag´ zwróci∏ pi´kny ch∏opiec w tra-

dycyjnym, barwnym stroju lapoƒskim. Nie by∏ autentycz-

nym Lapoƒczykiem, o czym Êwiadczy∏y jego nordyckie ry-

sy i pi´kne niebieskie oczy oraz jasnoblond w∏osy. By∏ deli-

katny, pi´kny, o aksamitnej, jasnej, g∏adziutkiej skórze.

Sprzedawa∏ pamiàtki, a strój zak∏ada∏ dla turystów.

UmówiliÊmy si´ na wieczorne spotkanie w hotelu. Przy-

szed∏ o umówionej godzinie. By∏ bardzo spi´ty i ma∏omów-

ny, zresztà to cecha wszystkich Finów. Zaczà∏em go delikat-

nie pieÊciç j´zykiem po uszach, ca∏owaç aksamitne usta.

By∏ ca∏kiem bierny. Zaczà∏em zdejmowaç z niego ubranie,

a gdy by∏ ju˝ zupe∏nie nagi, moim oczom ukaza∏ si´ wspa-

nia∏y obraz. Pi´kny, zupe∏nie nieow∏osiony, o dziewcz´cej

sylwetce, wiotkiej i powabnej. Chuj stercza∏ mu pionowo do

brzucha, by∏ jasny, z odkrytà, ma∏à, ró˝owà g∏ówkà, ale

bardzo d∏ugi – ok. 24 cm, a przy tym niesamowicie cienki.

Mia∏o to swój urok.

Kair ma niepowtarzalny charakter, jest

miastem nieporównywalnym z ˝ad-

nym innym. Mo˝na je polubiç, a nawet

si´ w nim zakochaç, ale na poczàtku

nie∏atwo si´ do niego przywyczaiç. Ty-

siàce m´˝czyzn w bia∏ych koszulach

do kostek, zwanych tu galabijami.

Dzieci (ch∏opcy) ubrane w pasiaste pi-

˝amy i grajàce w pi∏k´ na Êrodku jezd-

ni, tu˝ przy p´dzàcych samochodach.

Nieustajàcy krzyk, tràbienie tysi´cy

klaksonów, ryk os∏ów, g∏oÊna muzyka

radiowa, nawo∏ywania i Êpiewy tysi´cy

handlarzy ulicznych. Ca∏e ulice b´dàce

jednym wielkim sklepem. Plastyczna,

jakby baletowa gestykulacja ludzi –

ka˝de s∏owo podkreÊlone mi´kkim ru-

chem r´ki. Ogromna gama barw ludz-

kiej skóry: od zupe∏nie bia∏ej do czarnej

poprzez nieskoƒczonà iloÊç odcieni

bràzu. Silny, wsz´dzie obecny zapach

oliwy, czosnku, wschodnich przypraw

zmieszany z wonià kadzid∏a i oriental-

nych pachnide∏. Âpiew muezzinów

z minaretów, chrapliwa mowa arabska

o tysiàcach intonacji, k∏ótnie, zakl´cia,

dzwonki tysi´cy rowerów.

I oni – m´˝czyêni Kairu – niezmier-

nie sympatyczni, pogodni i uÊmiech-

ni´ci. Przystojni, ze szlachetnymi ry-

sami twarzy, smagli od s∏oƒca. Nie-

mal˝e zawsze podnieceni. Ich genitalia

ciàgle w pogotowiu do roz∏adowania

tej niesamowitej potencji. ¸agodni

iprzychylni dla Europejczyka – bez na-

ra˝ania si´ na przykroÊci mo˝esz do-

tknàç, chwyciç, obciàgnàç. Pa∏y ciàgle

sterczàce i goràce, podobnie jak gorà-

ce powietrze miasta. Je˝eli sobie za˝y-

czyç, za niewielkà op∏atà lub za drobny

podarunek mo˝esz byç solidnie i po-

rzàdnie zer˝ni´ty. A r˝nà g∏eboko

iprecyzyjnie swymi wielkimi, bràzo-

wymi, koƒskimi pytami. Chuje d∏u-

gie i grube sà tutaj codziennoÊcià.

Mo˝esz poderwaç równie ∏atwo

biednego baladi (tj. pochodzàcego

ze wsi), ubranego w bia∏à galabij´,

pod którà kryje si´ pokaêna wypu-

k∏oÊç m´skoÊci, jak i frand˝i (m´˝-

czyzn´ typu europejskiego). Nie b´-

dzie k∏opotu z uwiedzeniem poli-

cjanta czy studenta uniwersytetu.

Wszyscy jednakowo jurni, napaleni,

zawsze gotowi na zaspokajanie

swego fiuta i obwis∏ego z goràca,

spoconego wora z jajami jak dwie

olbrzymie kule.

Taki jest Kair i wszystko to odbywa

si´ zawsze w tej samej scenerii, wÊród

tych samych dêwi´ków i zapachów,

wÊród tego smaku egzotyki i obcoÊci,

znanego Europejczykom w pierwszych

dniach pobytu. Póêniej, gdy wróc´ do

Europy, nie b´d´ móg∏ zrozumieç, dla-

czego w autobusie panuje milczenie,

nikt nie gestykuluje, nikt si´ nie chwy-

ta za rozporek i nie prowokuje; dlacze-

go?, dlaczego?...

cz´Êç 2

Drugim, legendarnym wr´cz miej-

scem dawnego pedalskiego Krakowa

by∏a ∏aênia na ulicy – nomen omen –

Êw. Sebastiana. O niej mo˝na by napi-

saç opas∏à ksià˝k´, a je˝eliby og∏osiç

konkurs na wspomnienia z tego przy-

bytku, mielibyÊmy ca∏à bibliotek´, ty-

siàce historii i historyjek. Byli tacy, któ-

rzy przez ca∏e ˝ycie – kilkadziesiàt lat –

bywali tam niemal codziennie... Teraz

w ∏aêni znajduje si´ Muzeum Przyrod-

nicze, któremu nie wiedzieç dlaczego

zacz´∏o byç êle w swojej dawnej sie-

dzibie. Ale przecie˝ kamienica musia∏a

mieç kiedyÊ w∏aÊciciela i powinien byç

jakiÊ spadkobierca. ¸aênia jest z pew-

noÊcià instytucjà bardziej dochodowà

ni˝ muzeum...

A s∏u˝y∏a swoim klientom ze sto lat.

W gmachu mieÊci∏y si´ i sale masa˝u,

ifryzjer, i kosmetyczka z manikiurzyst-

kami i pediukiurzystkami, i bufet...

Stopniowo, w okresie schy∏ku ∏aêni, te

dzia∏y kolejno znika∏y. Ale sama ∏aênia

trwa∏a bodaj do 1990 roku. Zaraz po

wejÊciu trafia∏o si´ do holu z kasà bile-

towà i fotelami stojàcymi pod suszar-

kami do w∏osów. Dalej by∏a hala kabin.

Ka˝da zaopatrzona w drewnianà kozet-

k´, lustro, wieszaki, zamykana na

klucz i przykryta drobnà siatkà od gó-

ry. Do sal ∏aziebnych prowadzi∏o dwo-

je drzwi i by∏o oboj´tne, w które si´

wejdzie, bo i tak wraca∏o si´ drugà pa-

rà. Najpierw zatem by∏a sala z base-

nem z ciep∏à wodà, przy którym sta∏a

barierka zajmowana cz´sto przez u˝yt-

kowników. A przyczyna by∏a taka, ˝e

naprzeciwko by∏y prysznice (bez ja-

kichkolwiek zas∏onek, przegródek itp.),

wi´c widoki pi´kne. W nast´pnej sali

by∏ basen z zimnà wodà i prysznic

w niszy (z którego korzystali cz´sto ci,

którzy chcieli troch´ bli˝ej kogoÊ po-

znaç przed zaproszeniem do kabiny)

oraz stó∏ do masa˝u, który za moich

czasów by∏ obs∏ugiwany chyba tylko

towarzysko, bo oddzielnego masa˝y-

sty nie op∏aca∏o si´ trzymaç. Te˝ tam

by∏o na co popatrzeç. By∏o te˝ za-

mkni´te wejÊcie do dalszych pomiesz-

czeƒ, których ju˝ nie zna∏em, u˝ywa-

nych w czasach prehistorycznych.

Mi´dzy jednà salà a drugà by∏y naprze-

ciw siebie dwa wejÊcia: do sauny i ∏aê-

ni mokrej pary. Wreszcie na koƒcu tej

amfilady by∏y stoliki, fotele, le˝aki –

czyli bufet po∏àczony z salà relaksu.

Ka˝de z tych miejsc stwarza∏o mo˝-

liwoÊci innego rodzaju obserwacji i za-

wierania znajomoÊci. Jak w ka˝dej te-

go typu ∏aêni, 90% stanowili geje.

A pozostali goÊcie doskonale wiedzie-

li, kto kim jest, i zgodnie z niepisanym

kodeksem przyjmowali to milczàco do

wiadomoÊci. Byli zresztà bardzo ˝ycz-

liwi i nienatr´tni.

W numerze 6/99 „ADAM“

drukowa∏ wspomnienia

Krakusa dotyczàce

nigdysiejszych miejsc

s∏u˝àcych gejowskim

rozkoszom. Tekst przeczyta∏em

z sentymentem, bo dobre kilka

lat sp´dzi∏em w tym uroczym

mieÊcie w okresie swoich

studiów i zdà˝y∏em si´ jeszcze

nakorzystaç – tu˝ przed ich

anihilacjà – z owych

przybytków. To by∏y obiekty

rzeczywiÊcie fascynujàce.

Atmosfera dwuznacznoÊci

i jakiÊ stopieƒ niepewnoÊci –

bo przecie˝ oficjalnie by∏y

przeznaczone do zgo∏a innych

zadaƒ – nadawa∏y im

niepowtarzalnego czaru.

Seks w tych miejscach by∏

niezwykle podniecajàcy. Autor

wspomnieƒ pominà∏ w swojej

relacji przynajmniej dwa, bodaj

najwa˝niejsze, punkty na

niegdysiejszej mapie

pedalskiego Krakowa.

Opisz´ wi´c kilka ze swoich

przygód z nimi zwiàzanych.

No i na przyk∏ad taka historia. Stoj´

nad basenem z ciep∏à wodà. Podcho-

dzi ch∏opak – no, dwudziestojedno-

letni, czyli w moim wieku. Zdecydowa-

nie ciemny, choç nie czarny, delikatny

zarost (widaç, ˝e bardzo jedwabisty,

mi´kki) na ca∏ej twarzy, pi´knie ow∏o-

sione poÊladki, nogi, troch´ w∏osów na

piersiach. Bardzo ∏adny. Wchodzi do

basenu. Przep∏ywa raz i drugi z jednej

strony na drugà, tu˝ przy brzegu, tu˝

obok mnie. Widz´ jego wspaniale pra-

cujàce poÊladki, które rozchylajà si´

wprost genialnie! Mój fajfus staje na

ca∏ego! Musz´ albo zas∏oniç si´ r´cz-

nikiem (no bo jednak niby nikogo to tu

nie dziwi, ale ciekawscy zaraz si´ zain-

teresujà), albo wskoczyç do basenu.

Robi´ to drugie. JesteÊmy tylko we

dwóch. Wiem, ˝e on zauwa˝y∏ mojà

erekcj´. Âmieje si´ zresztà ukradkiem

(ale z´by!) – jest jeszcze pi´kniejszy

ni˝ myÊla∏em. P∏ynàc odwraca si´ na

plecy. Jego pa∏a stoi tak jak moja. Ja-

kiÊ czas p∏ywamy obok siebie, niby tak

sobie, a przyglàdamy si´ ka˝demu

centymetrowi naszych cia∏. W koƒcu

podp∏ywa do mnie i zatrzymuje si´

przy bocznej Êciance basenu. Czuj´,

jak jego d∏oƒ sunie po moim udzie do

jàder i pa∏y. Odwzajemniam mu piesz-

czot´. Prawie mój rozmiar. No, odrobi-

n´ mniejszy.

Ale w tym momencie do basenu

wchodzi pan w zdecydowanie Êrednim

wieku i – oczywiÊcie – p∏ynie do nas.

Naturalnie wie doskonale, co my tam

w tej wodzie wyczyniamy, i ma

(???!!!) chyba nadziej´, ˝e te˝ mu coÊ

z tego „skapnie“ (!). CoÊ tam zagaduje

– i ju˝ czuj´ jego ∏ap´ na ty∏ku. Odp∏y-

wamy, wychodzimy z basenu, ostenta-

cyjnie pokazujàc mu stojàce chuje. Po-

jawia si´ ktoÊ jeszcze. Widz´, ˝e mój

pi´kny zmierza do pokoju relaksu. Kie-

dy nadchodz´, widz´ go, jak z podkur-

czonymi nogami siedzi na murku na-

przeciw basenu. S∏ysz´, ˝e w relakso-

wym ktoÊ gada. Dobrze, ˝e si´ zatrzy-

ma∏ tutaj. Nikogo na horyzoncie. Usiad∏

tak zabawnie, ˝e pod r´cznikiem, który

mia∏ wszystko zakrywaç – a si´ga∏

przed kolana – widz´ ca∏y aparat

ch∏opca: sztywny i pi´kny. Siadam tu˝

przy nim, w takiej samej pozycji. Zer-

kamy na siebie. Celowo nie rozpoczy-

nam rozmowy, bawi mnie ta sytuacja.

W koƒcu on nie wytrzymuje i Êmiejàc

si´ pyta:

– D∏ugo tak b´dziemy tu siedzieç?

– A co proponujesz? – pytam, te˝

si´ Êmiejàc.

Wtedy wstaje i kieruje si´ do sali

kabin. Po chwili jesteÊmy w jednej

z nich. Odwiàzuj´ jego r´cznik. On

mój. Najpierw oglàdamy swoje cia∏a,

bardzo delikatnie ich dotykamy. K∏a-

dzie d∏oƒ na moim karku i przyciàga

mojà g∏ow´ do swojej. Ca∏ujemy si´

bardzo d∏ugo i g∏´boko. Ma na imi´

Ryszard. Studiuje w Tarnowie w ja-

kiejÊ filii Szko∏y Pedagogicznej czy

czymÊ takim, choç pochodzi z Krako-

wa. PieÊcimy swoje jàdra i pràcia.

Âciàgamy napletki, ca∏ujemy si´

w sutki. Li˝emy skór´. On mnie, ja je-

mu bierzemy do ust i d∏ugo smakuje-

my w´dzide∏ka, ˝o∏´dzie, skóry mo-

szen. Dotykam jego poÊladków. Chc´

wsunàç palce do Êrodka. Odsuwa mi

d∏oƒ – delikatnie lecz stanowczo.

– Prosz´, nie – mówi.

– Masz takà pi´knà pup´, pozwól...

– Nnnn... – mruczy i znów odsuwa

mojà r´k´.

– Taka pupa nie powinna si´ marno-

waç... Mam na nià takà ochot´! Po-

zwól!.. – i gryz´ go delikatnie w ucho.

– Nie mog´! Raz spróbowa∏em

i koszmarnie mnie bola∏o, a potem

mia∏em krwotok. Nie... – i poca∏unkiem

zamyka mi usta.

Nie nalegam. W´druj´ d∏oƒmi tylko

po powierzchni tego cudownego ty∏-

ka. Potem odsuwamy si´ nieco od

siebie i po prostu onanizujemy jeden

drugiego – jesteÊmy na tej czynnoÊci

tak skoncentrowani, ˝e daje nam to

niesamowità satysfakcj´. Pierwszy

eksploduj´ ja i zalewm mu brzuch,

klatk´ piersiowà, a nawet twarz stru-

gami nasienia. Ryszard wolnà d∏onià

rozsmarowuje mojà sperm´ po ca∏ej

skórze i zaraz odp∏aca mi tym sa-

mym. Ca∏kowicie zmoczeni naszym

nasieniem przywieramy do siebie,

ibrzuchami, piersiami, policzkami

wcieramy je w skór´. Ca∏ujemy si´

przy tym do utraty tchu i te minuty po

orgazmie sà w∏aÊciwie dalszym jego

ciàgiem, przynajmniej tak wspania-

∏ym, jak sama ejakulacja. Ca∏kiem na-

go, z r´cznikami w r´kach, biegniemy

do ciep∏ego basenu i wskakujemy do

wody. OczywiÊcie wszyscy wiedzà,

dlaczego.

prostym do linii brzucha. Dosyç moc-

no pracuje d∏oƒmi na mojej skórze, sil-

nie Êciska i mi´Ênie, i fujar´. Wiem, ˝e

oczekuje tego samego, wi´c wykonuj´

mu ten mi∏osny masa˝. Troch´ w trak-

cie gadamy – takie tam pó∏s∏ówka.

Mówi, ˝e uczy si´ w technikum ogrod-

niczym i ˝e ma „przechlapane“ w ro-

dzinnym Kryspinowie, gdzie mieszka,

bo w szkole i w miasteczku wszyscy

wiedzà, ˝e jest peda∏em. Ale opowiada

otym raczej ˝artem, a w ka˝dym razie

nie robi z tego tragedii.

W pewnej chwili zabiera si´ ustami

za mojà pa∏´ i jaja. Odwraca mnie i li˝e

mi ty∏ek. Podnosi si´. Teraz kolej na

mnie, Wyczuwam, ˝e ca∏y czas dzia∏a

wed∏ug zasady: a teraz poka˝´ ci, cze-

go oczekuj´. Brandzlujemy si´ nawza-

jem. On wsuwa mi palce do odbytu. Ja

robi´ to samo i widz´, ˝e sprawia mu

to wielkà przyjemnoÊç. Penetruj´ wi´c

jego dup´ ostro i g∏´boko – jest w eks-

tazie. Mówi:

– Zaczekaj!

Po czym staje na drewnianej ∏awce,

chwyta si´ r´koma siatki na suficie ka-

biny i oplata nogami moje biodra.

– Weê mnie tak! – dyszy.

Rozciàgam d∏oƒmi jego pó∏kule, ce-

luj´ chujem i nadziewam go sobie a˝

po same jaja. W tej pozycji pràcie

wchodzi maksymalnie g∏´boko do od-

bytu. Podciàgajàc si´ na r´kach jeêdzi

na moim ogierze. Pomagam mu ru-

chami bioder, podtrzymuj´ mu troch´

ty∏ek. Jest rewelacyjnie! W koƒcu, do-

chodzàc, obejmuj´ go tylko lewà r´kà,

a prawà zaczynam mu waliç kutasa.

Albo inne zdarzenie. W ró˝nych

cz´Êciach ∏aêni widz´ ch∏opaka. Wy-

glàda na siedemnaÊcie lat. Bardzo do-

brze zbudowany, Êwietnie rozwini´te

mi´Ênie, jasny blondyn. Z∏oty ∏aƒcu-

szek na szyi. Nie jest jakimÊ nadzwy-

czajnym okazem urody, ale ma

wdzi´k m∏odego êrebi´cia. Raczej

z gatunku ch∏opców nieskomplikowa-

nych. Par´ razy zerka na mnie – ale tu

wszyscy si´ taksujà, wi´c to nic nad-

zwyczajnego; nie jest jakoÊ szczegól-

nie mnà zainteresowany (tak mi si´

wydaje). Ale coÊ za cz´sto natykam

si´ na niego. Id´ wziàç coÊ ze swojej

kabiny. W innej, którà w∏aÊnie mijam,

drzwi sà uchylone, a na ∏aweczce sie-

dzi blondynek. Wyraênie ∏apie mój

wzrok. Za chwil´ przechodz´ jeszcze

raz, ˝eby sprawdziç sytuacj´. Siedzi

nadal, tylko r´cznik zdjà∏ z bioder

i mi´dzy rozchylonymi nogami widaç

mu lekko postawionego kutasa. Znów

∏apie moje spojrzenie. Przechodz´ po

raz trzeci. Ch∏opak ma pe∏nà erekcj´

i onanizuje si´ lekko. OczywiÊcie si´

gapi. Wchodz´ do Êrodka. On natych-

miast zamyka drzwi.

– CzeÊç. Jestem Marek. Czekam

i czekam, kiedy w koƒcu przyjdziesz!

Zdejmuje mój r´cznik z ty∏ka. Zaczy-

na g∏´boki poca∏unek. Palanta ma spo-

rego, wi´kszego nawet ni˝ ja, i – co

charakterystyczne w takich razach –

stoi mu nie pionowo, ale pod kàtem

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: