NR-10-01-12-q.pdf

Winiarze wœród rolników

7 marca przebywa³ z wizyt¹ w Gorzowie

Wlkp. wiceminister rolnictwa i rozwoju

wsi Krzysztof Ardanowski, który spotka³

siê z przedstawicielami Lubuskiego

Forum Rolniczego, zwi¹zkami

i organizacjami rolniczymi oraz rolnika-

mi. W debacie wziêli udzia³ przedstawi-

ciele zarz¹du OSPWiPW, prezes Roman

Grad i sekretarz Przemys³aw Karwowski.

Karnawa³ w „ZajeŸdzie

Pocztowym”

24 lutego zielonogórscy winiarze

zorganizowali w odrestaurowanym

„ZajeŸdzie Pocztowym” zabawê

karnawa³ow¹. Kosztowano win pañstwa

Lewandowskich z winnicy na „Leœnej

Polanie”, pañstwa Kowalewskich

i Koziarskich z Winnicy „Kinga”, pañstwa

Gradów z Winnicy „Julia” i miodów pana

Marka Senatora. Przy degustacji

asystowa³ producent miodu pszczelego

z podzielonogórskiej Œwidnicy,

Marcin Nocoñ.

Dyskusja na Forum

25 lutego w „ZajeŸdzie Pocztowym”

w Zielonej Górze odby³o siê Forum

Winiarskie. W spotkaniu, które

zrealizowano przy pomocy finansowej

Miasta Zielona Góra, wziê³a udzia³

prezydent miasta pani Bo¿ena Ronowicz.

Oprócz cz³onków obu stowarzyszeñ,

mieszkañców miasta na czele ze

Zdzis³awem Piotrowskim-Starówkowym

Szambelanem, goœciliœmy przedstawicieli

Winnicy Miêkinia, Sabinê Po³oñsk¹

i Grzegorza Nowakowskiego oraz £ukasza

Chrostowskiego z Winnicy Pa³ac

Mierzêcin.

Na klasztornej winnicy

W weekend 18-19 marca w winnicy

Stowarzyszenia Winiarzy z Ostritz,

po³o¿onej na wzgórzu klasztoru St.

Marienthal nad Nys¹ £u¿yck¹, odby³o siê

spotkanie polskich i niemieckich

winiarzy. Pierwszego dnia na winnicy

odby³o siê praktyczne szkolenie

w zakresie ciêcia zimowego i prowadze-

nia krzewów. W dniu kolejnym zapoznano

siê z gospodarstwem piwnicznym

winiarzy z Ostritz. Uczestnicy otrzymali

pami¹tkowe dyplomy.

Winiarze w internecie

Od 6 grudnia dzia³a internetowa strona

zielonogórskich winiarzy.

Zainteresowanych

zaprasza-my na: www.winiarze.zgora.pl.

W Archiwum zgromadzono wszystkie

wydania „Winiarza Zielonogórskiego”,

a zdjêcia z ciekawych wydarzeñ

i okolicznych winnic zaprezentowano

w galeriach. Przez trzy miesi¹ce stronê

odwiedzi³o ponad 21 tysiêcy internautów.

„Chrystus

w prasie winiarskiej”,

obraz o³tarzowy

z koœcio³a Bo¿ego Cia³a

(Corpus Christikirche)

we Wroc³awiu.

Miros³aw Kuleba

Nie znamy imienia artysty, który namalowa³ gotyckiego Chrystusa zgiêtego pod

drzewcem winiarskiej prasy. Nie podpisa³ swego dzie³a, gdy¿ stworzy³ je dla wiêkszej

chwa³y Bo¿ej - nie w³asnej. By³ zapewne synem œl¹skiej ziemi, krainy wiejskich koœcio³ów

o strzelistych wie¿ach, budowanych z kamienia polnego i darniowej rudy, warsztatów

snycerskich rzeŸbi¹cych Piêkne Madonny, ¿ywej pamiêci o œwiêtej Jadwidze. Krainy

winnic - bo tylko na takiej ziemi mog³o powstaæ to naiwne, zdumiewaj¹co dos³owne

wyobra¿enie transsubstancjacji, liturgicznej przemiany wina w krew Zbawiciela.

V Targi Winiarskie

13 maja w godzinach od 10 do 16 przed

zielonogórsk¹ „Palmiarni¹” odbêdzie siê

V Zielonogórskie Targowisko Winiarskie.

Impreza ma s³u¿yæ prezentacji i sprzeda¿y

nie tylko winoroœli, ale wszystkiego co

zwi¹zane jest z tematyk¹ ich uprawy

i wytwarzania wina. W czasie trwania

targowiska odbêdzie siê forum

dyskusyjne na temat: „Regionalne

tradycje winiarskie, historia i dzieñ

dzisiejszy”. Wezm¹ w nim udzia³ goœcie

ze S³owacji i Niemiec.

Dalszy ci¹g na stronie 2

Nie znamy nie tylko imion - nawet liczby pokoleñ winiarzy, którzy

kielichy mszalne ca³ego Œl¹ska nape³niali winem, od tych najdawniejszych,

pierwszych braci zakonnych nios¹cych zacz¹tki Pañskiej Winnicy na

ziemie S³owian. Ale to oni wszyscy w mozolnym trudzie budowali

fundament, którego zwieñczeniem s¹ dzisiaj s³owa œwiêtego Jana Paw³a II:

„Eucharystia narodzi³a siê w wieczór Wielkiego Czwartku w kontekœcie wieczerzy paschalnej. Dlatego w jej strukturê

wpisany jest sens uczty: „Bierzcie i jedzcie. Pijcie z niego wszyscy”.

Do kielicha, z prasy winiarskiej, cieknie krew-wino. „W niej Chrystus przedk³ada nam na nowo ofiarê spe³nion¹ raz na

zawsze na Golgocie”, naucza papie¿-Polak w encyklice „Mane nobiscum, Domine”.

Pewnie ka¿dy z nas, pochylaj¹cy siê dzisiaj nad winnym krzewem, badaj¹cy z trosk¹ jego rany zadane przez

tegoroczne srogie mrozy, jest œwiadomy odwiecznej wznios³oœci pracy winiarza. Poœród wielkiego bogactwa pokarmów

danych cz³owiekowi, tylko dwa: chleb i wino, dost¹pi³y uczestniczenia w œwiêtoœci. Bowiem „kielich mszalny, nape³niony

winem, jest wst¹pieniem w odwiecznie dokonuj¹c¹ siê liturgiê niebios - przypomina³ kardyna³ Joseph Ratzinger, zanim

jeszcze zosta³ papie¿em Benedyktem XVI. - Jest naszym uczestnictwem w „dziele Bo¿ym”. I jest nim ów gotycki Chrystus

Paschalny z o³tarza wroc³awskiego koœcio³a, wpisany w drewniany ko³owrót winiarskiej prasy, niezwyk³e przedstawienie

eucharystii - punktu, w którym wiecznoœæ krzy¿uje siê z czasem.

Dalszy ci¹g ze str. 1

Przemys³aw Karwowski

Na zaproszenie wojewody lubuskiego 7 marca przebywa³

z wizyt¹ w Gorzowie Wlkp. wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi

Krzysztof Ardanowski. Po rozmowach z wojewod¹ Markiem Astem

oraz wice wojewod¹ Ireneuszem Madejem minister spotka³ siê

z przedstawicielami Lubuskiego Forum Rolniczego, zwi¹zkami

i organizacjami rolniczymi oraz rolnikami.

Do Gorzowa pojechali przedstawiciele zarz¹du OSPWiPW,

prezes Roman Grad i sekretarz Przemys³aw Karwowski. Spotkanie w LUW dotyczy³o programu dzia³ania MRiRW oraz

zadañ do realizacji w latach 2006-2009. Minister Ardanowski krótko i rzeczowo omówi³ bie¿¹c¹ sytuacjê i stoj¹ce przed

resortem problemy. Nastêpnie odpowiada³ na pytania z sali.

W ogólnej debacie zabra³ g³os Roman Grad, który zwróci³ uwagê na potrzebê uznania uprawy winoroœli i produkcji wina

za dzia³alnoœæ rolnicz¹ oraz stworzenia w programach pomocowych dofinansowania odradzaj¹cego siê winiarstwa.

W odpowiedzi mini-

zakoñczenie spotkania prezes OSPWiPW wrêczy³ panu ministrowi pami¹tki

i materia³y promo-

cyjne miasta Zielona Góra (w tym „Ampelografiê Zielonej Góry” i ostatnie numery

„Winiarza Zielo-

nogórskiego”) oraz postulaty winiarzy dotycz¹ce niezbêdnych zmian w przepisach.

Wskazaliœmy na

potrzebê zastosowanie uproszczonych procedur produkcji

i sprzeda¿y wina z upraw w³asnych, zg³aszaj¹c piêæ propozycji

regulacji, które wed³ug œrodowisk winiarskich powinny byæ

wprowadzone w pierwszej kolejnoœci:

• Stworzenie w¹skich programów finansowych wspieraj¹cych

rozwój winnic i produkcji wina z upraw w³asnych;

• Uznanie dzia³alnoœci polegaj¹cej na uprawie winoroœli i wy-

twarzaniu wina gronowego z uprawy w³asnej do 300 hektolitrów za

dzia³alnoœæ rolnicz¹, kwalifikuj¹c¹ siê do ubezpieczenia w KRUS;

• Stworzenie z³agodzonych przepisów sanitarnych oraz fiskalnych

wobec dzia³alnoœci rolniczo-winiarskiej do poziomu produkcji 300

hektolitrów wina gronowego, wprowadzonego na rynek w danym

roku winiarskim;

• W momencie przekroczenia limitu ustawowego 25 000 hektolitrów

wina gronowego z upraw w³asnych, uznanie istniej¹cych

towarowych nasadzeñ winoroœli, zgodnych z ustaw¹ o wyrobie i

rozlewie wyrobów winiarskich, za mieszcz¹ce siê w przyznanym Polsce

limicie powierzchni winnic;

• Umo¿liwienie okazjonalnego obrotu winem gronowym regionalnym z

upraw w³asnych cz³onkom stowarzyszeñ winiarskich w oparciu o

ka¿dorazow¹ decyzjê w³aœciwego organu na zakup ograniczonej iloœci

znaków akcyzowych przez stowarzyszenia winiarskie.

Œwi¹teczny numer

„Winiarza”

ozdabiaj¹ elementy

architektoniczne

z zielonogórskich

budowli,

zwi¹zane z winoroœl¹

i winem.

Kto potrafi

je zlokalizowaæ?

Miros³aw Kuleba

pomocowych. Na

ster Ardanowski poinformowa³ o mo¿liwoœci korzystania z inwestycyjnych funduszy

Pomimo szczególniejszej niedba³oœci, jak¹ odzna-

czamy siê w ogóle przy zachowaniu nazwisk hodowanych

odmian drzew i krzewów owocowych, s¹ i byli jednak

miêdzy nami tacy, którzy wa¿noœæ zachowania roœlinie jej

nazwiska dobrze rozumiej¹ i przedsiêbior¹ skuteczne œrodki,

¿eby wiedzieæ co hoduj¹. Tymto w³aœnie prawdziwym amatorom zawdziêczamy, ¿e mo¿emy na pewno sadziæ niektóre odmiany

winoroœli, nie nara¿aj¹c siê na zawód i straty. Postaram siê poni¿ej wyliczyæ przynajmniej g³ówniejsze takie odmiany, a do nich doliczyæ i

te jeszcze, które z dobrym skutkiem uprawiamy w Ogrodzie Pomologicznym Warszawskim. Przy wyliczeniu tem, postêpowaæ bêdziemy

wed³ug pory dojrzewania.

1. Madeleine blanche, Magdalena bia³a. Grona œredniej wielkoœci, jagody zielone, niewielkie, dojrzewaj¹ stosownie do lata

pomiêdzy 10-tym a 20-tym sierpnia. Odmiana wyborna, bardzo p³odna, zawi¹zuj¹ca owoc dobrze. Mo¿na j¹ hodowaæ nawet pod

odkrytem niebem, na po³udniowej pochy³oœci lub te¿ w formie sznurów, na kilka ³okci odleg³oœci od p³otu. Rozumie siê, ¿e w tym

ostatnim razie dojrzewa nieco póŸniej. Ci¹æ krótko.

Niedawno wprowadzona do nas

2. Madeleine Angevine, Magdalena Andegawenka, ró¿ni siê od poprzedzaj¹cej bardzo cienkimi wiciami i barw¹ jagód ró¿owaw¹;

dojrzewa wczeœniej, mianowicie w koñcu lipca lub pocz¹tku sierpnia. P³odnoœæ tej odmiany nie jest mi znan¹. Ci¹æ krótko.

Madeleine noire, Magdalena czarna, dojrzewa w tej samej porze co M. bia³a, lecz grona ma mniejsze, œciœlejsze i dwie pestki.

Hodowaæ j¹ mo¿na chyba tylko dla wczesnoœci i barwy jagód. Pod go³em

niebem dojrzewa. Ci¹æ krótko.

3. Leipziger früher, Lipskie wczesne. Grona tak du¿e jak u M. bia³ej,

nieco luŸniejsze; jagody zielone, wybornego smaku. Dojrzewa od

po³owy do koñca sierpnia; bardzo powszechnie hodowane dla swych

zalet; p³odne, zawi¹zuje dobrze, pod go³em niebem dojrzewa. Ci¹æ

krótko.

4. Malingre precoce, Wczesny Malinger. Tê ma nad Lipskiem

wczesnem wy¿szoœæ, ¿e skórka jego jest delikatniejsz¹, a pestki jeszcze

mniejsze. Zreszt¹ zaleta taka staje siê wad¹, gdy chodzi o przesy³anie

gron z miejsca na miejsce, bo do tego Malinger zupe³nie siê nie nadaje.

Dojrzewa jednoczeœnie z poprzedzaj¹cem; pod go³em niebem dojrzewa

tak¿e. Ci¹æ krótko.

5. Muscat hâtif de Saumur, Muszkatel wczesny Somiurski, i

6. Muscat de la mi-aout, Muszkatel pó³sierpniowy, grona maj¹ i jagody

œredniej wielkoœci, œcis³e, w skutek czego ³atwo na krzaku gnij¹; barwy s¹

zielonej, smaku wyraŸnie muszkatowego, lecz nie przyjemnego, przytem bardzo

s³odkie. Dojrzewaj¹ w drugiej po³owie sierpnia; zawi¹zuj¹ tak dobrze, ¿e nawet

w r. 1876, szczególnie dla winoroœli nieprzyjaznym, du¿o owoców wyda³y. Pod

go³em niebem udaj¹ siê, ale ³atwo gnij¹, a przytem dojrzewaj¹ w takiej porze

(po³owa wrzeœnia), w której nie mog¹ znieœæ konkurencyi z odmianami pod

p³otem dojrzewaj¹cymi. Ci¹æ obadwa d³ugo.

7. Chasselas dyament, Dyament. Ze wszech miar cenna odmiana, gdyby nie

ta wada, ¿e w nieprzyjazne lata ma³o zawi¹zuje owocu (coule). Grona i jagody

du¿e, te ostatnie barwy najprzód zielonej, potem z³otawo-¿ó³tej, przedziwnego,

s³odkiego smaku; skórka na nich cienka, pestka ma³a i zwykle tylko jedna.

Dojrzewa stosownie do roku, czasami w ostatnich dniach sierpnia, zwykle

dopiero oko³o 10-20 wrzeœnia; lecz je¿eli tylko zawi¹¿e, dojrzewa zawsze. ¯eby zapewniæ zawi¹zanie owocu, nale¿y dawaæ koniecznie

nad t¹ odmian¹ daszki na czas kwitnienia. Dyjament do hodowli pod go³em niebem jest nieprzydatny, bo ma³o bardzo owocu zawi¹zuje.

Ci¹æ krótko.

Regulówka

Rozmna¿anie winoroœli przez „sadzenie z naginaniem”

8. Chasselas Vibert, Szasla Wibert. Znakomita odmiana, wypróbowanej u nas od lat

kilkunastu dobroci, z ka¿dym dniem zyskuje coraz wiêkszy rozg³os. Grona du¿e, luŸne,

jagody wiêcej ni¿ œrednie, zielone, wybornego smaku. Wprost przeciwnie jak Dyjament,

Wibert plonuje nawet w najnieprzyjaŸniejsze lata i to bardzo obficie. Dojrzewa mniej

wiêcej w pocz¹tku wrzeœnia, niekiedy trochê wczeœniej. Próbowano trzymaæ go na

odkrytem powietrzu; próby wypad³y, jak dot¹d, wcale pomyœlnie. Przed wieloma innemi

dojrzewaj¹cymi o tej porze, Wibert zas³uguje na pierwszeñstwo z powodu wybornego

smaku, p³odnoœci i corocznego dojrzewania, ustêpuje jednak przed Z³otem szasla. Ci¹æ

krótko.

9. Chasselas hâtif, Wczesne szasla. Prawdopodobnie jestto odmiana Z³otego szasla,

o tydzieñ lub dziesiêæ dni wczeœniej dojrzewaj¹ca. Te¿ same co i ono posiada zalety. Ci¹æ

krótko.

10. Chasselas blanc, Bia³e szasla, u nas bardzo rozpowszechnione, niew¹tpliwie

jest tak¿e pododmian¹ Z³otego szasla, lecz nie przyjmuj¹c¹ od s³oñca ¿ó³tawego

zabarwienia. Hodowane od kilku dziesi¹tków lat w okolicach Warszawy, okaza³o siê

p³odnem, zdrowem, wybornem w smaku i dojrzewaj¹cem corocznie. Dojrzewa w ci¹gu

wrzeœnia. Ci¹æ krótko.

Uprawa winoroœli w szklarni na sposób angielski

Fragment ksi¹¿ki: „Krzew winny, jego hodowla w gruncie i w budynkach. Przez

Edmunda Jankowskiego kandydata nauk przyrodniczych, Starszego Ogrodnika Ogrodu

Pomologicznego w Warszawie. Z 34-ma drzeworytami”. Warszawa 1877.

Edmund Jankowski

Pierwsze w tym roku Forum Winiarskie

odby³o siê w sobotê 25 lutego w ZajeŸdzie

Pocztowym w Zielonej Górze. W spotkaniu, które

zrealizowano przy pomocy finansowej miasta

Zielona Góra, wziê³a udzia³ prezydent miasta pani

Bo¿ena Ronowicz, daj¹c kolejny dowód du¿ej dba³oœci o odradzanie tradycji winiarskich. Oprócz cz³onków obu stowarzyszeñ,

mieszkañców miasta na czele ze Zdzis³awem Piotrowskim - Starówkowym Szambelanem, goœciliœmy przedstawicieli Winnicy

Miêkinia, Sabinê Po³oñsk¹ i Grzegorza Nowakowskiego oraz £ukasza Chrostowskiego z Winnicy Pa³ac Mierzêcin. Zebranych

przywita³ Prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Plantatorów Winoroœli i Producentów Wina, Roman Grad, który przedstawi³

program forum, omówi³ ostatnie dzia³ania zielonogórskich winiarzy oraz oczekiwania œrodowiska w zwi¹zku z nowymi

rozporz¹dzeniami ministerstwa rolnictwa. Podsumowa³ te¿ aktualny stan przepisów prawnych dotycz¹cych produkcji i sprzeda¿y wina

gronowego z upraw w³asnych. Zatrzyma³ siê na roli jak¹ mo¿e tu odegraæ Krajowa Rada Winiarstwa i Miodosytnictwa, w której

obradach wziê³a udzia³ nasza delegacja. Jej cz³onkowie zostali w³¹czeni do nowo utworzonej w Krajowej Radzie sekcji win gronowych

z upraw w³asnych. Poruszy³ w koñcu postulaty przekazane pani sekretarz stanu w MRiRW i wyrazi³ zadowolenie ze spotkania

z naczelnikiem wydzia³u w ministerstwie rolnictwa, Krzysztofem Potockim, który popar³ nasz wniosek na dos³adzanie win

zielonogórskich.

Zebranym rozdano rozporz¹dzenie MRiRW z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie odmian winoroœli przeznaczonych do uprawy

w celu pozyskiwania winogron do wyrobu win gronowych, jako podstawê do kolejnego punktu obrad - doboru odmian do nasadzeñ

w regionie zielonogórskim. Dyskusjê na ten temat rozpocz¹³ Marek Senator. Zaznaczy³, ¿e tegoroczna zima na pewno zweryfikuje

niektóre opinie na temat doboru odmian. Omówi³ g³ówne cechy, wady i zalety odmian winoroœli o owocach zarówno jasnych jak i

ciemnych. Odradza³ uprawê odmian wymagaj¹cych do 9 oprysków rocznie, jak np. Blauer Portugieser. Chwali³

Dornfeldera za wczesne dojrzewanie, ale ostrzega³ przed jego plennoœci¹. Inne odmiany o pozytywnych cechach dla

naszego regionu to wed³ug M. Senatora: Saint Laurent (Svatovavrinecke - klon K2), Frankovka - klon Andre,

Riesling, Pinot gris, Chardonnay. Wspomnia³ o instytucie z Karlstajnu ko³o Pragi, który prowadzi

badania i szuka chêtnych do testowania w³asnych klonów Traminera, Müller - Thurgau,

Palavy i Veltlinera. Sugerowa³ proporcjê winnicy: 70% nasadzeñ dla win bia³ych i 30%

dla czerwonych. Zaproponowa³ podkreœlenie to¿samoœci regionalnej

poprzez wypromowanie odmian charakterystycznych dla naszych

terenów, na przyk³ad Silvanera. Wed³ug niego op³acalna bêdzie

dopiero produkcja win jako- œciowych.

Nastêpnie g³os zabrali Kinga i Robert Koziarscy. Kinga pokrótce

omówi³a historiê rodzinnej winnicy, która zaczyna³a od odmian dese-

rowych, przez moszczowe, a¿ do nowych nasadzeñ, gdzie testuj¹ odmiany

zgodne z rozporz¹dzeniem ministra rolnictwa, m.in. Pinot noir, Veltliner,

Müller - Thurgau. Wed³ug niej, dla wielu gospodarstw agroturystycznych za³o¿enie

winnicy jest rozszerzeniem oferty i sposobem na zwiêkszenie przychodów, nie tylko ze zbytu

wina, ale tak¿e octu czy kiszonych liœci przydatnych do wielu potraw. Koziarscy zaproponowali jako

alternatywê dla win jakoœciowych wina kupa¿owane. W ich produkcji upatruj¹ szansy dla ma³ych

producentów, którzy mog¹ zdobyæ rynek w³asnymi, ciekawymi kompozycjami smakowymi.

Na pytanie z sali o koszty za³o¿enia winnicy pad³a kwota oko³o 50 tysiêcy z³otych na hektar nasadzeñ. Obejmuje ona

wartoœæ sadzonek, ogrodzenia, drutu (potrzeba ok. 20 km), s³upków (pad³a propozycja stosowania betonowych, a nawet chiñskich

wykonanych z tworzyw sztucznych). Decyduje o nak³adach gêstoœæ nasadzeñ, która bêdzie zale¿a³a od przewidywanego sposobu

obróbki winnicy - rêcznego lub przemys³owego. Prostym sposobem na obni¿enie tych kosztów jest rozpoczêcie od mniejszego area³u

i produkcja w³asnych sadzonek dla przysz³ych nasadzeñ.

Kolejnym rozmówc¹ by³ Grzegorz Nowakowski z Winnicy Miêkinia. Równie¿ rozpocz¹³ od charakterystyki tej piêcioletniej ju¿

winnicy. Nie jest ona, niestety, wysoko po³o¿ona i ze wzglêdu na poziom wód gruntowych wymaga dodatkowych prac odwadniaj¹cych

i drena¿u. Obecnie testuj¹ na niej 36 odmian ze szczepionych sadzonek dwuoczkowych. Byli przygotowani do zimy, m³ode sadzonki

zosta³y przykryte geow³óknin¹. Od dwóch lat rejestruj¹ automatycznie pogodê. Tego roku na szczêœcie nie zanotowano du¿ych wahañ

temperatury, a najmroŸniej by³o w dwa dni, po -24 stopnie. Dyskutant spod Œrody Œl¹skiej potwierdzi³ brak problemów z Rieslingiem,

pozytywnie mówi³ o Auxerrois, polemizowa³ z M. Senatorem odnoœnie nowej odmiany Bacchus. Podobnie jak Koziarscy, Miêkinia nie

lekcewa¿y zalet kupa¿owania win. Równie¿ jako dodatku do miodów, w których te¿ chc¹ siê specjalizowaæ. Swoje wyroby widzi

w restauracjach, sklepach specjalistycznych, a tak¿e jako serwowane na miejscu. W kwestii kosztów zak³adania winnicy dorzuci³

koniecznoœæ wykupienia licencji na niektóre odmiany (Dornfelder, Regent). Takich sadzonek nie wolno rozmna¿aæ, a uzyskane wino

nale¿y poddawaæ kontroli. Zalet¹ za to jest mo¿liwoœæ otrzymania pomocy i wsparcia od instytutu, który sprzeda³ licencjê. Ze wzglêdu

na moce przerobowe gospodarstwo w Miêkini gotowe jest przyjmowaæ moszcz z innych plantacji.

I tak doszliœmy do roli spó³dzielni i grup producenckich jako sposobu na konsolidacjê grup winiarskich. O swoim doœwiadczeniu w

tworzeniu takich grup mówi³ prezes Lubuskiego Stowarzyszenia Winiarskiego, Stanis³aw Ostrowski. Podkreœli³ wysok¹ op³acalnoœæ

uprawy winoroœli oraz pozytywne klimatyczne, geograficzne i historyczne uwarunkowania, których nikt nie mo¿e podwa¿yæ.

Przypomnia³ dzia³ania popularyzuj¹ce vitis vinifera w szko³ach rolniczych, miêdzy innymi w Nowym Miasteczku i Czerwieñsku.

Podkreœli³ rolê samorz¹dów, którym powinno zale¿eæ na zmniejszeniu bezrobocia i rozwoju turystyki. Proponowa³ zaczynaæ w³aœnie

od ma³ych, 10 arowych winnic, w celu nauki i zdobycia praktyki. Obieca³ pomoc doœwiadczonych winiarzy. Jako nowe zadanie przed

zarz¹dem po³¹czonych stowarzyszeñ winiarskich postawi³ opracowanie rejonizacji winnic. Czyli, co i w jakim rejonie powinno zalecaæ

siê do nasadzeñ.

Po przerwie forum zakoñczy³a ogólna dyskusja po³¹czona z degustacj¹ wina Romana Grada oraz trunków z Miêkini: Pinot gris

2004, Cabernet sauvignon 2004 i Miodu Pitnego 2004, le¿akowanego 8 miesiêcy w beczce, zrobionego na bazie miodu gryczanego

i spadziowego oraz soków z Rieslinga i Chardonnay, z dodatkiem wina riesling.

Przemys³aw Karwowski

Arkadiusz Cincio*

W zbiorach Muzeum Ziemi Lubuskiej znajduje siê ogromnych rozmiarów witra¿ o tematyce winiarskiej pt.

„Winobranie”. Jego autork¹ jest Maria Powalisz-Bardoñska. Urodzona w 1935 r. w Poznaniu artystka, rzemios³o

witra¿ownicze pozna³a zarówno od strony teoretycznej pisz¹c pracê dyplomow¹ z historii sztuki na Uniwersytecie im. Adama

Mickiewicza w Poznaniu, na temat pomorskich witra¿y œredniowiecznych, jak i praktycznie: w pracowni swego ojca

Stanis³awa. Podczas studiów na wydziale rzeŸby Pañstwowej Wy¿szej Szko³y Sztuk Plastycznych w Poznaniu artystka

zainteresowa³a siê zagadnieniem

kompozycji monumentalnej,

wielkoformatowej.

Maria Powalisz-Bardoñska

pos³uguje siê ró¿nymi œrodkami

wyrazu, stosuj¹c bogaty zestaw

form i barw. W swoim dorobku

artystycznym autorka posiada

zarówno dzie³a figuratywne, jak

i abstrakcyjne. Obok sakralnych

i œwieckich kompozycji monu-

mentalnych artystka wykonuje

tak¿e witra¿e gabinetowe.

Uczestniczy³a w wielu wystawach

krajowych i zagranicznych. W

styczniu 1987 r. w zielonogórskim

muzeum zaprezentowano wystawê

jubileuszow¹ „Piêædziesi¹t lat

tradycji pracowni witra¿y Marii

Powalisz-Bardoñskiej”.

W Muzeum Ziemi Lubuskiej

w Zielonej Górze znajduj¹ siê prace wchodz¹ce w sk³ad galerii autorskiej artystki. Dzie³a wykonane na zamówienie

zielonogórskiego muzeum w 1978 i 1982 r. nale¿¹ do najwiêkszych prac artystki. Witra¿ „Winobranie”, wykonany w 1982 r.,

zawiera sceny oparte na motywach bordiury Drzwi GnieŸnieñskich, których gipsowy odlew naturalnej wielkoœci

umieszczony jest obok witra¿a. W centralnej czêœci kompozycji witra¿a znajduj¹ siê sceny przedstawiaj¹ce winobranie

i uprawê winnicy. Witra¿ zawiera liczne treœci symboliczne, odnosz¹ce siê g³ównie do nowotestamentowych przypowieœci.

Do wykonania witra¿a u¿yto szk³a antycznego, konturowanego i patynowanego tlenkami metali, o³owionego. Wœród barw

dominuj¹ ¿ó³cienie, br¹zy, fiolety, b³êkity i szaroœci. Witra¿ ma wymiary 820 x 355 cm.

W roku 1978 Maria Powalisz-Bardoñska wykona³a dla muzeum poziom¹ kompozycjê witra¿ownicz¹ pt. „Panorama

dawnej Zielonej Góry”. Witra¿ przedstawia charakterystyczn¹ sylwetê miasta, nad którym dominuj¹ trzy wie¿e - ratuszowa,

koœcio³a katolickiego i koœcio³a protestanckiego. Jako motywu zdobniczego u¿yto kiœci winogron, z których upraw¹ miasto

jest zwi¹zane od wieków i które uros³y do rangi jego symbolu. Dzie³o ma wymiary 340 x 570 cm, w jego kolorystyce

wystêpuj¹ ugry, b³êkity i br¹zy.

Witra¿ wykonano t¹ sam¹ technik¹

jak „Winobranie”. W¹sko wykrojone

kawa³ki szk³a po³¹czone wygiêtym

o³owiem tworz¹ dynamicznie, wielo-

sk³adnikowe i wielobarwne kompo-

zycje.

W muzeum znajduje siê jeszcze

szereg innych prac artystki o mniej-

szych rozmiarach, nie zwi¹zanych z

tematyk¹ winiarsk¹.

____________

*Mgr Arkadiusz Cincio, z wykszta³cenia historyk

sztuki, jest pracownikiem Dzia³u Winiarskiego

Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: