Homoseksualiści w obozach zagłady.pdf

Krótka historia homocaustu

Autor tekstu: Paweł Krukow

Oryginał: www.racjonalista.pl/kk.php/s,2739

"wszak tych, których Hitler prze¶ladował przez lat dwana¶cie,

Ko¶ciół prze¶laduje ju¿ od dwóch tysiêcy lat!" [_1_]

Deschner

Prze¶ladowanie homoseksualistów nie jest tak stare jak sam homoseksualizm.

Wiêkszo¶æ osób doskonale zdaje sobie sprawê z tego, i¿ w wielu starych

cywilizacjach kontakty tego rodzaju nie były ani zbaraniane, ani karane. Co wiêcej,

- były to jedne z najwspanialszych cywilizacji w historii ludzko¶ci. Potêpienie

homoseksualizmu spotykamy po raz pierwszy w¶ród ludów hebrajskich (choæ te¿

nie od samego pocz±tku istnienia tego plemienia) i pó¼niej u chrze¶cijan.

Pierwszym oficjalnie zwalczaj±cym homoseksualizm był ¶w. Paweł, po nim,

znaczna wiêkszo¶æ teologów i ojców Ko¶cioła z wielk± pasj± prze¶ladowała piórem i

czynem kochaj±cych inaczej. Homofobiczne nastroje hierarchów eskalowały do

pogl±du Nauczyciela Ko¶cioła Petrusa Canisiusa (1521-1597), który uznał, ¿e

kontakty homoseksualne to "peccata in coelum clamatina" - grzech krzycz±cy o

pomstê do nieba. Ju¿ od pierwszych synodów (III-IV wiek) ekskomunikuje siê

osoby homoseksualne, odmawia im siê praw, które posiadali wówczas

chrze¶cijanie, w tym miêdzy innymi prawa do komunii w stanie zagro¿enia

¶mierci±. W koñcu około VII wieku nakazuje siê ró¿nego rodzaju kary cielesne i

wygnanie, za¶ ju¿ w XI karê ¶mierci na stosie (Synod w Nablus, 1120). Zasada ta

obowi±zywała jeszcze do XVIII wieku - tj. dok±d obowi±zywał tzw. "Kodeks

Wizygocki". Wbrew pozorom, tego rodzaju ustawodawstwo karne nie jest tylko

¶redniowiecznym zabobonem, w Anglii na przykład kara pozbawienia wolno¶ci

obowi±zywała jeszcze do 1957 roku.

Skrajn± postaci± prze¶ladowani mniejszo¶ci homoseksualnych w czasach

niezbyt jeszcze nam odległych jest historia prze¶ladowañ, jakie miały miejsce w III

Rzeszy Niemieckiej.

[obrazek ]Mo¿na uznaæ, ¿e pocz±tek tych działañ okre¶la data 30 czerwca 1934

roku, kiedy to miał miejsce tzw. "pucz Rohma", który to wła¶nie pucz stanowił

wstêp do eksterminacji homoseksualistów. Prze¶ladowania prowadzono w bardzo

ro¿ny sposób, tak¿e z ró¿nych powodów i dla osi±gniêcia ró¿nych celów. Politycy

Niemiec postulowali np. dokonanie "czystek" w szeregach NSDAP (chodzi

oczywi¶cie o wychwycenie wszystkich homoseksualistów) dla oczyszczenia

organizacji i tym samym zdobycia uznania obywateli Niemiec. Głównym jednak

motywem, powodem eksterminacji homoseksualistów było twierdzenie, ¿e

popełniaj± oni wykroczenie przeciwko narodowi i pañstwu poniewa¿ nie płodz±, ani

nie rodz± dzieci. W jednym z referatów urzêdnika niemieckiego padaj± takie słowa:

"poniewa¿ homoseksuali¶ci, jak wiadomo z do¶wiadczenia, s± niezdatni do

normalnego współ¿ycia płciowego, homoseksualizm odbija siê tak¿e na nastêpnym

pokoleniu, gdy¿ musi prowadziæ do spadku liczby urodzeñ. Skutkiem tego jest

osłabienie ogólnej siły narodu, które zagra¿a równie¿ interesom wojskowym"

[_2_]. Organy ¶cigania wszelkiego rodzaju domniemanych "wrogów Rzeszy"

powoływały siê na koncepcje ówczesnych psychiatrów, zgodnie z którymi

homoseksualizm był skłonno¶ci± nabyt± i niejako ¶wiadomie wybran±. St±d te¿

uznawano, ¿e homoseksuali¶ci poprzez "uwiedzenie" innych osobników tej samej

płci mog± ich niejako "zaraziæ".

W zwi±zku z tak powa¿nym zagro¿eniem losu i dobrobytu Rzeszy, 10

pa¼dziernika 1936 roku utworzono Centralê do zwalczania Aborcji i

Homoseksualizmu. Dziêki temu prze¶ladowaniem osób o odmiennej orientacji

płciowej zajmuj± siê organy pañstwa na czele z policj±, innymi słowy machina,

która doprowadzi w koñcu do wymordowania kilkunastu tysiêcy homoseksualistów

zaczyna swe działanie. Nie zapomina siê tak¿e o własnym krêgu. Od 1941 roku

homoseksuali¶ci, którzy nale¿± do NSDAP lub SS karani s± ¶mierci±. W wyniku

prze¶ladowañ społeczno¶ci homoseksualistów zaczynaj± siê ukrywaæ, przede

wszystkim znikaj± lokale, w których mo¿na siê było do tej pory spotykaæ. Co

istotne - poniewa¿ regularne spotkania z partnerem i w ogóle posiadanie stałego

partnera staj± siê niemo¿liwe - pojawia siê bowiem instytucja anonimowego

donosiciela - geje i lesbijki mog± zaspokajaæ swoje potrzeby seksualne tylko w

przypadkowych (przede wszystkim bardzo krótkich) kontaktach. Niewykluczone, ¿e

ten fakt w jakim¶ sensie tłumaczy "zarzut" kierowany pod adresem

homoseksualistów, zarzut wielu, przelotnych znajomo¶ci i kontaktów seksualnych.

Rozwija siê tak¿e mêska prostytucja - niejako w odpowiedzi na spatologizowanie

¿ycia osób o odmiennej orientacji.

W zwi±zku ze stałym poczuciem zagro¿enia, ze strony pañstwa, ale przede

wszystkim prywatnych osób, które chc± przypodobaæ siê nowemu re¿imowi lub te¿

maj± do wyrównania "stare porachunki" osoby odmiennej orientacji czuj± stałe

zagro¿enie przed zadenuncjowaniem. Oznacza to tak¿e, i¿ ka¿dego niemal

"podejrzanego", np. bezdzietnego kawalera mo¿na szanta¿owaæ zgłoszeniem do

policji jako potencjalnego homoseksualisty. Heinrich Himmler - szef SS, jedna z

najwa¿niejszych postaci w nazistowskim systemie domaga siê jeszcze przed

wybuchem II wojny ¶wiatowej policyjnej ewidencji homoseksualistów i tym samym

ich stałej kontroli. W roku 1935 dokonuje siê zmiany w §175, który od tego czasu

legalizuje karanie wszelkich kontaktów o charakterze homoseksualnym. Szykany

przyjmuj± pewien wymiar wcze¶niej, bowiem ju¿ w roku 1933 kawalerowie musz±

oddawaæ 10% swej pensji na rodziny wielodzietne (wiemy ju¿ sk±d siê wziêła tzw.

polityka prorodzinna..). Mê¿czy¼ni ¿onaci, ale nie maj±cy dzieci, musz± przed

odpowiedni± komisj± wyja¶niæ dlaczego jeszcze nie maja dzieci. Poszukiwania

homoseksualistów (które w dalszej perspektywie słu¿± ich zagładzie) nabieraj±

znacznie wiêkszego tempa (polowanie na gejów jest tak¿e powinno¶ci± SS), z

4000 zarejestrowanych w roku 1937 ilo¶æ ro¶nie do 42 000 w roku 1942.

W roku 1940, głównie z polecenia Himmlera rozpoczyna siê systematyczne

zabijanie homoseksualistów. Wtedy to dowódca SS zarz±dził, aby ka¿dego

mê¿czyznê, który miał wiêcej ni¿ jednego partnera seksualnego tej samej płci

internowaæ do obozu koncentracyjnego. Homoseksualistów oznacza siê tam

ró¿owym trójk±tem na pasiaku.

Oczywi¶cie sytuacja wszystkich wiê¼niów obozów koncentracyjnych była trudna,

je¶li nie wprost tragiczna, ale nale¿y u¶wiadomiæ sobie, ¿e

wiê¼niowie-homoseksuali¶ci byli w jeszcze gorszej ni¿ inni. Po pierwsze, szykany

mogły ich spotykaæ ze strony współwiê¼niów, poza tym, nie mogli oni wła¶ciwie

pomagaæ sobie nawzajem, bo to spotkałoby siê z podejrzeniem zachowañ

homoseksualnych w obozie, co mogłoby zakoñczyæ siê natychmiastow± ¶mierci±

wiê¼nia. Nale¿y te¿ dodaæ sytuacje wykorzystywania seksualnego przez

stra¿ników. ¦miertelno¶æ w grupach homoseksualistów osadzonych w obozach jest

wy¿sza ni¿ w¶ród innych grup uwiêzionych. Prawdziwy los, jaki czeka wiêkszo¶æ

homoseksualistów z obozów koncentracyjnych zdradza adnotacja "R.u" - Ruckehr

unerwunscht (powrót niewskazany) w aktach poszczególnych wiê¼niów. Osoby z

tym naznaczeniem miały zgin±æ w obozie.

W obozie poza mordercz± prac± czekaj± osoby o odmiennej orientacji

seksualnej inne formy prze¶ladowañ. Jedn± z nich jest przymusowa kastracja,

która czêsto jest stawiana jako wybór wiê¼nia (na drugiej szali stoi komora

gazowa). Poza tym, znajduje siê te¿ ró¿nego rodzaju "lekarstwa" na

homoseksualizm, które czêsto uzyskuje siê poprzez badania medyczne na

wiê¼niach-homoseksualistach. Przykładem jest działalno¶æ lekarza Carla Petera

Jensena, który w obozie Buchenwald prowadził do¶wiadczenia hormonalne maj±ce

na celu "nawrócenie homoseksualistów na wła¶ciw± drogê ¿ycia płciowego".

Do¶wiadczenia polegaj± na wszywaniu w tkankê dawki testosteronu, nastêpnie

umieszczanie "pacjenta" w pomieszczeniu wraz z kobiet± (prostytutk±), je¶li w

jaki¶ sposób dochodzi do zbli¿enia z kobiet± - pacjent jest "uzdrowiony" (dzi¶

wiadomo, ¿e zwiêkszenie poziomu testosterony u gejów nie zmniejsza ich poci±gu

do własnej płci - przeciwnie, z reguły go zwiêksza).

Chyba najbardziej tragicznym faktem jest to, i¿ gdy w 1945 roku wojska

alianckie przyniosły wolno¶æ wiê¼niom obozów koncentracyjnych, homoseksuali¶ci

musieli w nich pozostaæ, bowiem nowe władze równie¿ uwa¿ały odmienno¶æ

seksualn± za co¶ w rodzaju przestêpstwa.

Specyficzna jest natomiast sytuacja kobiet kochaj±cych inne kobiety. Oczywi¶cie

one tak¿e były prze¶ladowane, tak¿e były osadzane w obozach koncentracyjnych,

mimo tego, brunatne władze nie wykazywały a¿ tak wielkiej, fanatycznej gorliwo¶ci

w ich zwalczaniu, jak to czyniły w przypadku homoseksualnych mê¿czyzn.

Wynikało to z faktu, i¿ władze Rzeszy nie uwa¿ały, ¿e kobiety w ogóle mog± wie¶æ

aktywne i niezale¿ne ¿ycie erotyczne. Wszak było oczywiste, ¿e seksualno¶æ

kobiety w sposób "naturalny" jest stworzona tylko dla zaspokajania pragnieñ ich

mê¿ów. St±d te¿ nazi¶ci nie traktowali miło¶ci lesbijskiej na tyle serio, ¿eby j±

zwalczaæ z tak wielkim zapałem. Ponadto, istniało wówczas przekonanie (równie

absurdalne jak wiêkszo¶æ innych), ¿e kobiety tak na prawdê w ka¿dej chwili mo¿na

"uleczyæ" i nawróciæ na wła¶ciw± drogê bycia przede wszystkim dobr± matk± wielu

dzieci. Kwestia stosunku nazistów do lesbijek obrazuje poza tym jeszcze inne

interesuj±ce wnioski. Mianowicie, pewn± homofobiczn± obsesjê zwi±zan± z

przekonaniem, i¿ lesbijki infiltruj± wiele pañstwowych instytucji zajmuj±cych siê

sprawami rodziny i praw człowieka. Przykładem jest na przykład delegalizacja

wszelkiego rodzaju ruchów kobiecych, które uznano za szkodliwe ze wzglêdu na

feministyczne zacieranie granic pomiêdzy płciami, co miało rzekomo powodowaæ

zwiêkszenie wystêpowania lesbijskich zwi±zków. Władze hitlerowskie w ogóle miały

konserwatywne pogl±dy na temat kobiety. Rozwi±zano Institut fur

Sexualforschung (Instytut badañ seksuologicznych), podobny los spotkał Bund fur

Menschenrecht (Zwi±zek na rzecz Praw Człowieka) - obie te instytucje przed

pocz±tkiem III Rzeszy zajmowały siê miedzy innymi niwelowaniem zbyt

restrykcyjnych postaw w stosunku do ¿ycia seksualnego. Mo¿na wiêc stwierdziæ, ¿e

eliminacja mniejszo¶ci seksualnych w Niemczech pod władz± Hitlera była akcj±

zakrojona na bardzo szerok± skalê, zaplanowan± w wielk± precyzj±, co wiêcej -

wynikaj±c± wprost z jednej z najgorszych, najbardziej zbrodniczych ideologii w

historii ludzkiej cywilizacji.

Wydarzenia zwi±zane z prze¶ladowaniem gejów i lesbijek w III Rzeszy nie s±

dobrze znane osobom nie zainteresowanym histori± mniejszo¶ci seksualnych w

Europie. Jest to nawet do dzi¶ temat tabu, prawie nikt nie wie, ¿e homoseksuali¶ci

byli wiêzieni i mordowani w obozach koncentracyjnych i nale¿eli do grupy, która

była przeznaczona do eksterminacji. Mo¿na tylko w takim razie zastanowiæ siê do

jakich "tradycji" ¶wiatopogl±dowych doł±czaj± współcze¶ni homofobowie..

Przypisy:

[_1_] Deschner K.: Krzy¿ Pañski z Ko¶ciołem. Seksualizm w historii

Chrze¶cijañstwa, Gdynia 1994.

[_2_] Maiwald S., Mischler G.: Seksualno¶æ w cieniu swastyki, 2003.

< www.racjonalista.pl >

Autorem tej witryny jest Michał Przech, zwany ni¿ej Autorem.

Wła¶cicielem witryny s± Mariusz Agnosiewicz oraz Autor.

¯adana czê¶æ niniejszych opracowañ nie mo¿e byæ wykorzystywana w celach

komercyjnych, bez uprzedniej pisemnej zgody Wła¶ciciela, który zastrzega sobie

niniejszym wszelkie prawa, przewidzaiane w przepisach szczególnych, oraz zgodnie

z prawem cywilnym i handlowym, w szczególno¶ci z tytułu praw autorskich,

wynalazczych, znaków towarowych do tej witryny i jakiejkolwiek ich czê¶ci.

Wszystkie strony tego serwisu, wliczaj±c w to strukturê podkatalogów, skrypty

JavaScript oraz inne programy komputerowe, zostały wytworzone i s±

administrowane przez Autora. Stanowi± one wył±czn± własno¶æ Wła¶ciciela.

Wła¶ciciel zastrzega sobie prawo do okresowych modyfikacji zawarto¶ci tej witryny

oraz niniejszych Praw Autorskich bez uprzedniego powiadomienia. Je¿eli nie

akceptujesz tej polityki mo¿esz nie odwiedzaæ tej witryny i nie korzystaæ z jej

zasobów.

Informacje zawarte na tej witrynie przeznaczone s± do u¿ytku prywatnego osób

odwiedzaj±cych te strony. Mo¿na je pobieraæ, drukowaæ i przegl±daæ jedynie w

celach informacyjnych, to znaczy bez czerpania z tego tytułu korzy¶ci finansowych

lub pobierania wynagrodzenia w dowolej formie. Modyfikacja zawarto¶ci stron oraz

skryptów jest zabroniona. Niniejszym udziela sie zgody na swobodne kopiowanie

dokumentów serwisu Racjonalista.pl tak w formie elektronicznej, jak i drukowanej,

w celach innych niz handlowe, z zachowaniem tej informacji.

Plik PDF, który czytasz, mo¿e byæ rozpowszechniany jedynie w formie oryginalnej,

w jakiej wystêpuje na witrynie.

Plik ten nie mo¿e byæ traktowany jako oficjalna lub oryginalna wersja tekstu, jaki

zawiera.

Tre¶æ tego zapisu stosuje siê do wersji zarówno polsko jak i angielskojêzycznych

serwisu pod domenami Racjonalista.pl, TheRationalist.org, TheRationalist.eu.org,

Neutrum.Racjonalista.pl oraz Neutrum.eu.org.

Wszelkie pytania proszê kierowaæ do info@racjonalista.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: