Hydroponiczne
System sznurowy
System pasywny, nie zawiera ruchomych elementów. Pożywka na drodze podsiąku przemieszcza się ze zbiornika do podłoża. Zalety: niskie koszty. Wady: brak kontroli ilości podawanej pożywki. Zastosowanie: uprawy amatorskie.
Kultury wodne
Najprostszy rodzaj hydroponiczny, system korzeniowy roślin rozwija się w wodzie. Rośliny sa umieszczone na konstrukcji zawieszonej lub pływającej po pożywce. Na skalę towarową uprawiana jest tak sałata. Zalety: niskie koszty. Wada: dość wysokie koszty inwestycyjne. Ograniczone możliwości uprawy innych gatunków.
Uprawa torfowo- wodna
W basenie z pożywką ustawiano cylindry o wysokości 50-60cm i sadzono w nich rozsadę. Kontrolowano zasolenie pożywki 3-5g KCL na litr.
Systemy zalewowe
Uprawa jest okresowo zalewana pożywką na głębokości kilku centymetrów (2-5cm) na okres 10-15 minut. Podłoże (torf lub podobne) absorbuje pożywkę. Powszechnie stosowane do produkcji rozsad w wełnie mineralnej i doniczkowych roślin ozdobnych. Zalety to równomierność fertygacji i brak zwilżania liści. Wada: wysokie koszty inwestycyjne.
Systemy kroplowe z recyrkulacją pożywki lub bez recyrkulacji
Najczęściej stosowane hydroponiki, głównie w podłożach inertnych. Zalety: stosunkowo prosta instalacja i umiarkowane nakłady inwestycyjne. Wady: wymagana bardzo czysta woda (brak zanieczyszczeń mechanicznych i chemicznych Fe).
Cienkowarstwowe kultury przepływowe- CKP
Pożywka jest w ciągłym ruchu, podczas którego ulega napowietrzeniu. Uprawa może być praktycznie bez podłoża albo z jego dużą minimalizacją. Kosztowne konstrukcje i spore nakłady na pracę pomp. Zastosowanie: nauka i dydaktyka, uprawa roślin w nietypowych miejscach.
Aeroponika
Najbardziej zaawansowany system uprawy roślin, praktycznie bez podłoża. System korzeniowy jest obmywany aerozolem rozpylonej pożywki. Zalety: bardzo efektywne wykorzystanie wody i nawozów. Wady: wysokie koszty inwestycyjne i duże nakłady energetyczne na rozpylenie pożywki. Rozwiązanie dla podróży w kosmosie, gdzie nie ma grawitacji.
Ochroniacze1991