Radzenie sobie ze stresem dotyczyć może:
a) rozwiązywania problemów w sposób poznawczy, intelektualny;
b) pewnych czynności, działań;
c) określonych emocji, procesów emocjonalnych.
a) Poznawcze:
1. polega na analizowaniu zjawiska stresu, konsekwencji i przyjmowania postawy badawczej wobec swojego stresu.
2. stosowanie praktyk relatywizacji, porównywania własnej sytuacji stresowe z sytuacją innych ludzi, porównanie to ma zmierzać do porównania na własną korzyść
3. polega na wzroście religijności wg schematu „jak trwoga to do boga”, myśleniu magicznym
4. przewartościowaniu sytuacji zagrożenia w ten sposób, że nadaje się tej sytuacji szczególne znaczenie, wartość
b) Działania:
1. polega na podejmowaniu różnego typu zajęć zastępczych, np. chora osoba rzuca się w wir pracy, by nie myśleć o chorobie
2. polega na aktywności kompensacyjnej, czyli zaspokajaniu różnych własnych pragnień, zachcianek sprawiających człowiekowi przyjemność
3. polega na poszukiwaniu informacji o źródłach stresu i zwraca się o pomoc do osób bliskich lub kompetentnych
4. polega na tym, że człowiek ma potrzebę wypowiadania się i bycia słuchanym (domaganie się opieki, wsparcia psychicznego, opieki)
c) Emocje:
1. polega na buncie wobec zaistniałego zagrożenia „dlaczego mnie to spotkało?”
2. polega na ekspresji emocji: złości i gniewu albo strachu
3. polega na przyjęciu postawy fatalizmu i rezygnacji, na utracie nadziei
4. polega na samoobwinianiu się lub samoobarczaniu winą.
Niekorzystne formy radzenia sobie ze stresem: alkohol, leki psychotropowe, palenie papierosów.
orfeusz15