„Kiedy pójdę do szkoły”

Wiersz inscenizowany, przeznaczony jest dla dzieci odchodzących do szkoły. Może stanowić część składową uroczystości zakończenia roku szkolnego.

Występują

Wszystkie dzieci odchodzące do szkoły. Dzieci recytujące poszczególne zwrotki wiersza mogą mieć dobrane zgodnie z ich tre­ścią ubiory lub rekwizyty – np. koszyk z grzybami, zimową czapkę i szalik, latawiec, parasolkę od słońca, tornister, książkę, zeszyt itp.

(Podczas gdy Dziecko 1 mówi - pozostałe osoby spacerują po sali i naśladują zbieranie grzybów. Potem zatrzymują się i powtarzają ostatni wiersz zwrotki.)

DZIECKO 1 (dziewczynka)

Kiedy jesienią zbierałam grzyby,

wąchałam w lesie wrzosy kwitnące -

myślałam sobie:

jesieni szkoda,

lecz niech śnieg spadnie

i niech zimowo zaświeci słońce...

DZIECI (razem)

Niech już zimowo zaświeci słońce!

(W czasie mówienia kwestii przez Dziecko 2, pozostałe naśladują ruchy lepienia bałwana i jak poprzednio powtarzają ostatni wiersz zwrotki.)

DZIECKO 2 (chłopiec)

Lepiąc ze śniegu zimą bałwana

i pędząc w dół na sankach z górki -

myślałem sobie:

fajna jest zima,

lecz lubię zieleń

i niech przylecą pierwsze jaskółki...

DZIECI

Niech już przylecą pierwsze jaskółki...

(Dzieci biegając naśladują lot ptaków w czasie mówienia kwestii przez Dziecko 3 i powtarzają ostatni wiersz zwrotki.)

DZIECKO 3 (chłopiec)

Gdy już śpiewały wiosną ptaki,

a mój latawiec wiaterek gnał -

myślałem sobie:

niech przyjdzie lato,

wtedy się będę w słońcu grzał.

DZIECI

Będę się w słońcu grzał!

(Dzieci leżą w różnych pozach na podłodze.)

DZIECKO 4 (dziewczynka)

Słuchając latem śpiewu ptaków

i gdy brzęczały w ulach pszczoły -

tak pomyślałam:

niech jesień będzie,

bo wtedy pójdę wreszcie do szkoły...

(Dzieci siedzą na podłodze w siadzie skrzyżnym. Ręce na kolanach.)

DZIECKO 5

Kiedy już siedzieć będę w ławce

i poznam, jak wygląda szkoła -

wtedy zrozumiem,

że jednak tęsknię

do mego przedszkola...

DZIECI

Tak bardzo tęsknię znów do przedszkola!

(Pozostałe dzieci ustawiają się w półkolu za występującymi.)

DZIECKO 6

Wtedy ktoś powie - to nie wypada,

bo lata lecą, nauka czeka -

a ja pomyślę:

ten ktoś ma rację,

wyrosnąć muszę na człowieka...

DZIECI

Wyrosnąć trzeba na człowieka!

DZIECKO 7

Jeśli tęsknota mnie ogarnie,

kiedy już będę uczniem w szkole -

to znajdę wyjście,

wiem, co zrobię:

przyjdę odwiedzić swe przedszkole.

DZIECI

Będziemy odwiedzać przedszkole!