Aura, Enegia - Techniki.pdf - Magiczne - xmariadjx

Forum - ładowanie 3 oka

Ładować czakrę 3oka ile wlezie ,najlepiej we dwie osoby stosowałem technikę podwójnego jądra ,w wysokofalowej częstotliwości energii ,oczywiście

istnieją efekty uboczne.

Częste ćwiczenia mogą wywołać bóle głowy ,i drobne "przeciąŜenie" na kilka godzin.

Poparzyłem się tylko 2 razy ,uczucie otwarcia czakry 3oka to prawdziwy orgazm po długotrwałej stymulacji ,tworzą się nowe kanały energii.

MoŜna spróbować ,wpakować sobie kilka tysiaków KI.

Są 2 scenariusze.

Śmierć i ślepota nawet jako duch lub ,widzenie sferyczne ,infrawizja ,postrzeganie fal radiowych itd. itp.

Gratuluje wszystkim którzy potrafią robić astralnego Zoom'a tak jeszcze nie mam

Dwie osoby wysyłają silny strumień białej energii ,moŜna robić wizualizacje z kimkolwiek jeśli to ma pomóc przy ćwiczeniu w pojedynkę lub po

prostu na wyczucie grzać ,(dodać szmery ,bajery ,pustynia ,rozwiane włosy ,wszystko wokół się trzęsie etc.)ale Exp jest znacznie mniejszy , karma jest jak

bumerang ,dopakujesz kogoś a ,wróci do Ciebie 2 razy silniejsze( nie licząc jeszcze Ŝe ta druga osoba będzie Ciebie dopakowywać).

Przyznaje na początku byłem zawiedziony tym faktem.

Ja o kaŜdej porze dnia i nocy miałem silnie pobudzoną ,dzięki więzom karmy z moim Masta ,dzięki temu czasem moŜna nie robić nic a mieć ten luksus.

A i jeszcze jeden szczegół ,jeśli druga osoba jest słabsza to efekty przez (czasem naprawdę

długi) czas będą wpływać tylko na nią.

Czakry (centra psychoenergetyczne)

KaŜdy z nas ma 7 czakramów głównych, a oprócz tego cały szereg pobocznych. Czakramy rozprowadzają i modyfikują energię w ciałach niewidzialnych

człowieka. Z ich harmonijnego rozwoju wyciągamy róŜne korzyści, gdyŜ wiąŜą się z nimi niezwykłe moŜliwości i moce wewnętrzne (które mogą być

uŜywane równieŜ na zewnątrz).

A oto skrócony opis umiejscowienia czakr i ich funkcji:

1. u podstawy kr ę gosłupa, mi ę dzy odbytem a genitaliami.

a. funkcje: byt i przetrwanie. PrzezwycięŜenie lęku o przetrwanie umoŜliwia zmiany, daje moŜliwość rozwoju, pewność siebie (ugruntowanie), zdrowie.

b. afirmacje:"...zasługuję, by zawsze rozkoszować się zdrowiem i Ŝyciem"."...jestem w pełni bezpieczny".

2. Dwa palce poniŜej pępka.

a. funkcje: seksualne i prokreacja. Blokada centrum powoduje niepewność w roli seksualnej, bywa przyczyną nerwic i dysfunkcji seksualnych (np. pochwica)

oraz agresywności. Rozwój jej juŜ w wczesnym okresie dziecięcym umoŜliwia harmonijny rozwój uczuciowy i samo leczenie.

3. splot słoneczny.

a. funkcje: emocjonalność, miłość warunkowa, zdrowie. Brak równowagi energetycznej prowadzi do zaburzeń osobowości typu neurotycznego (wewnętrzna

walka, szamotanina, niezdecydowanie, chaos uczuciowy).

4. Serce (duchowe - ś rodek klatki piersiowej).

a. funkcje: miłość bezwarunkowa, harmonia organizmu i uczuciowa. Gdzie nie ma przywiązania, nie ma teŜ bólu rozstania czy utraty. Zanika poczucie

przyjemności, zaspokojenia potrzeb, a za to pojawiają się uczucia wyŜsze i kontakt z WyŜszą Inteligencją, które to - w imię rozwoju tej czakry - stabilizują

się, stają doświadczeniem codziennym lub stanem trwałym. Warunkiem przejścia do poziomu świadomości serca jest uwolnienie się od uczuć przywiązania

„do", od chęci zawłaszczenia.

b. afirmacje:"...wczuwam się i wsłuchuje w głos (spokój) mego serca"."...wszystkie moje myśli, słowa i uczucia wychodzą z serca".

5. gardło (tarczyca).

a. funkcję wyraŜania się, komunikacja, intelekt, rozumienie, wyobraźnia. Jej rozwój prowadzi do akceptacji świata takim, jakim on jest, wykorzystywania

wszelkich doświadczeń w celu rozwoju jednostki. Dzięki niej moŜemy skorygować rozwój niŜszych czakr (ich blokady) wynikający z błędów wychowania

europejskiego. Przy dysharmonii odczuwa się wraŜenie przygniatania, cięŜaru, duszenia oraz bałagan myślowy.

6. Trzecie oko (w środku czoła, między brwiami).

a. funkcje: mądrość jako zrozumienie wszystkich procesów na ich najbardziej subtelnym poziomie. Zawiera nieoceniający ogląd rzeczywistości.

Dysharmonia powoduje napięcie mentalne. Rozwój jej daje zdolność czynienia „cudów", wpływania na rzeczywistość świata materialnego (kreacja) w

niepojęty naukowo sposób.

7. czubek głowy (korona).

a. funkcje: stan nirwany, zjednoczenie ze świadomością kosmiczną.

WaŜny jest teŜ czakram śledziony (naleŜy do pobocznych) zawiadujący dostarczaniem i rozdzielaniem prany (energii

Ŝyciowej) w organizmie. Z czakrą tą moŜe być związane uczucie niedostatku, czy lęk przed utratą lub pragnienie głębokich uczuć z jednoczesnym

odczuwaniem ich niedostatku. Jasnowidzenie wiąŜe się z czakrą serca i trzeciego oka. Z gardłem powiązane są zdolności jasnosłyszenia. Z kolei splot

słoneczny odgrywa waŜną rolę w uruchamianiu telepatii i zdolności radiestezyjnych.

Człowiek nie moŜe być zharmonizowany, a zatem nie moŜe skutecznie funkcjonować w świecie, gdy jego czakry nie są zharmonizowane.

Tymczasem niektórzy uwaŜają dolne centra za mało duchowe, ignorują je więc, a nawet świadomie blokują, zajmując się tylko górnymi. Czują się oni

oderwani od rzeczywistości, nie uziemionymi i popełniają duŜe pomyłki w swoim wartościowaniu płaszczyzn świadomości. WyŜsze nie jest lepsze, a niŜsze

nie gorsze. NiŜsze czakry pomagają poruszać się w praktycznym Ŝyciu i dojść do ładu z codziennością. To, co poznałeś na wyŜszych płaszczyznach,

powinieneś być w stanie zamanifestować w świcie przejawionym, a to wymaga urzeczywistnienia duchowych inspiracji w powiązaniu c codziennym Ŝyciem.

Praca z czakramami, to element zaawansowanych praktyk. Na początek polecam ćwiczenia relaksacyjne z wyrównywaniem energii czakramów: gdzie

po kolej relaksuje się i energetyzuje czakramy od najniŜszego do najwyŜszego i części ciała zawiadywane przez nie. Dobrze teŜ afirmować cechy

urzeczywistnienia właściwe dla kaŜdej z czakr.

Poszczególnym czakramom: odpowiadają tematy do medytacji:

7. Czubek głowy: prostota, rzeczywistość, piękno, szczęśliwość

6. Trzecie oko: pewność, spokój, radość, sprawiedliwość, łagodność, mądrość, cierpliwość

5. Gardło: łatwość, lekkość, radość, delikatność, wolność, swoboda, spontaniczność

4. Serce duchowe: miłość, ufność, hojność, szczerość, ciepło, radość

3. Splot słoneczny: dostatek, pełnia, szacunek, przebaczenie, ciepło, radość

2. PoniŜej pępka: bezpieczeństwo, zgoda, ugruntowanie, Ŝyczliwość, akceptacja, niezaleŜność, przyjemność, zadowolenie

1. Podstawa: niewinność, zdrowie, moc, spełnienie, błogość

Cechy światłość i czystość nadają się do afirmowania na wszystkich czakramach.

Ćwiczenia wyrównujące energię w ciele :

Usiądź z zamkniętymi oczami i wyprostowanym kręgosłupem. ZłóŜ dłonie jak do modlitwy i unieś je naprzeciw czakry serca. To ułoŜenie twoich dłoni

rozpocznie wyrównywanie wewnętrznej energii. Zamknij oczy i skoncentruj się na czakrze serca. (w medytacji): Śpiewaj mantrę „hum" lub „om' Ćwicz

najmniej 3 minuty. By doświadczyć w pełni skutków tego ćwiczenia, które stymuluje centrum serca i gardła, naleŜy je wykonywać 30 dni. Wzmocnić

działanie ćwiczenia, moŜesz powiesić swój kryształowy talizman na piersi.

Ćwiczenie odblokowujące czakrę podstawy i brzucha:

Usiądź, lub połóŜ się wygodnie. Wejdź w medytację. Zacznij od afirmowania, Ŝe zawsze i wszędzie jesteś niewinny i bezpieczny. Wyobraź sobie, Ŝe twoja

czakra podstawy świeci intensywnym czerwonym, czystym światłem. Poczuj jak wypełnia cię dając poczucie mocy i ugruntowania. Wyobraź sobie, Ŝe

oddychasz przez tę czakrę rozprowadzając najpierw po całym brzuchu, a potem po całym ciele tę wzmacniającą i uzdrawiającą energię (ta część ćwiczenia

nadaje się do samouzdrawiania w przypadku chorób z gorączką). Następnie wyobraź sobie, Ŝe w twoim brzuchu świeci intensywne pomarańczowe światło.

Pozwól mu promieniować na wszystkie organy wewnętrzne i rozejść się po całym ciele. Poczuj moc tego światła. Zdaj sobie sprawę z faktu, Ŝe ta moc jest w

tobie. Ćwiczenie nadaje się szczególnie do usuwania zmęczenia, a przede wszystkim stanów lękowych.

Ćwiczenie stymulujące czakrę serca:

(w medytacji): Wdycham i wydycham głęboko ze swego serca. Śpiewam mantrę Aroha (co znaczy miłość) lub wymawiam słowa: „RA-MA:. Ten dźwięk

płynie z centrum mego serca, (przed którym trzymam dłonie złoŜone jak do modlitwy). Teraz widzę i doświadczam, jak dźwięk krąŜy ponad moją głowa i

powraca do piersi. Swoją wolą kieruje dźwiękiem w róŜne strony. Kiedy to robię, mam świadomość, jak moja czakra wibruje tą mantrą. (co najmniej 3

minuty). MoŜesz wspomóc ćwiczenie przez uŜycie twojego talizmanu lub kryształu, otoczyć się kryształami, włoŜyć kryształ w swoje dłonie, czy tez

powiesić naszyjnik (talizman) z kryształem na piersi. UŜyj kamienia zielonego albo róŜowego koloru.

Ćwiczenie stymulujące czakrę gardła

(w medytacji): koncentruje się na centrum gardła, oddycham wolnym, głębokim oddechem, aby ten oddech wpływał i wypływał z czakry gardła. (ok. 11

minut).

I jeszcze drugie ćwiczenie, które moŜesz połączyć w pierwszym lub wykonywać je oddzielnie.

(w medytacji): Koncentruje się na „trzecim oku" i zaczynam wdychać i wydychać przez to centrum. MoŜesz równieŜ śpiewań mantrę OM lub wymawiać

dźwięk „EEE".

MoŜesz otworzyć kanał przepływu energii i informacji między „trzecim okiem", a centrum serca:

(w medytacji): Wdycham przez czakrę serca, a wydycham przez „trzecie oko". Ćwicz tak przez trzy minuty . Następnie wdychaj przez „trzecie oko", a

wydychaj przez centrum serca (3 minuty).

By wzmocnić działanie ćwiczenia, moŜesz uŜyć oczyszczonych kryształów kwarcu, lapis lazuli czy turkusu kładzionych na trzecie oko.

Ćwiczenie stymulujące czakrę korony:

Zamknij oczy i zacznij oddychać przez nos głębokim i długim oddechem.

(w medytacji): koncentruje się na czubku głowy. Pozwalam wibrować tej czakrze poprzez mój oddech. Wizualizuje świecące, złote światło. Otulam się tym

światłem na zewnątrz i wypełniam się nim wewnątrz. Widzę, Ŝe to złote światło rozciąga się ponad głową i wokół niej w nieskończoność. (3 minuty). W

trakcie wizualizacji moŜesz śpiewać mantrę „OM".

Po skończeniu kaŜdego ćwiczenia stymulującego czakry posiedź jeszcze chwile i wykonaj uziemienie. Powinieneś pozostawać w stanie wewnętrznej

harmonii. Kiedy zbyt wiele energii kieruje się do jakiejś czakry, moŜe to spowodować wybicie z równowagi. Nie powinno się utrzymywać stanu wysokiej

energii bez odpręŜenia. MoŜna przez to nawet wywołać chorobę. Wykonując opisane tu ćwiczenia dokonujesz systematycznej poprawy stanu zdrowia,

samopoczucia, a we wszystkich czakrach uwalniasz energię. Te ćwiczenia pomogą ci przełamać blokady znajdujące się w twojej psychice, a co za tym idzie,

uwalniać się od stresów. Jeśli chcesz wzmocnić efektywność ćwiczeń, moŜesz uŜywać kolorowych szlachetnych kamieni., które umieszcza się pod opaską na

właściwych im czakramach. Muszę one odpowiadać barwom czakr, na które mają wpływać.

Ćwiczenia oddechowe

Oddychanie jest niezbędnym warunkiem Ŝycia. Bez oddychania nie ma Ŝycia. Im czystsze powietrze, im mocniej i głębiej je wdychamy, tym

pomyślniejsze będą warunki naszego Ŝycia cielesnego. Nie tylko przez Ŝołądek dostarczamy ciału potrzebnych składników, lecz odŜywiamy się takŜe przez

oddychanie. To wie juŜ kaŜde dziecko. Nasza dusza równieŜ oddycha. Z kaŜdym wdechem wprowadzamy do naszego wnętrza pewną ilość

najdelikatniejszych składników, którymi przepełnione jest powietrze. Te delikatne składniki materialne przekazują nam zdolności i siły naleŜące do sfery

(dziedziny) duchowej, które jednak przez ich przemianę w naszym ciele oddziaływają na nasz świat materialny, skoro tylko wytworzymy do tego warunki.

JeŜeli oddychamy pełna piersią i głęboko, to wprowadzamy do krwi wielki zasób tlenu, który jest tak bardzo potrzebny do funkcjonowania naszego ciała.

Jednak jeszcze większy zapas delikatnych, nieuchwytnych cząsteczek eterycznych, które wdychamy razem z powietrzem, przenika przy tym nasze ciało,

przemieniając się w nim i oddając siły i właściwości naszemu delikatnemu, nieuchwytnemu ciału, tej powłoce, niby szacie, naszej duszy. To

delikatne, nieuchwytne ciało odyczne zwane ciałem astralnym, którego działanie u przewaŜnej części ludzi jest powstrzymane w powodu ich zupełnego

oddania się swojej cielesności, zyskuje przez takie głębokie i pełne oddychanie tyle sił, Ŝe moŜe po pewnym czasie przezwycięŜyć opór zwykłego ciała

fizycznego i zdobyć prawo obywatelstwa, rozumie się, bez szkody, dla naszej ziemskiej cielesności. Najpierw musimy stosowanymi ćwiczeniami tak

wzmocnić w nas człowieka astralnego, Ŝeby zapanował nad nami.

On bowiem jest piastunem naszych tajemniczych sił duchowych, a im mocniej wpływa on na nas, tym lepiej będziemy się mogli tymi siłami posługiwać.

Ludzie ogóle oddychają za mało. Nie znajdują czasu na oddychanie. Nowo narodzone dziecko oddycha czterdzieści cztery razy na minutę, pięcioletnie

dziecko tylko dwadzieścia sześć razy, a dorosły człowiek zadowala się szesnastoma-siedemnastoma oddechami na minutę, chociaŜ potrzebuje trzy razy tyle.

Tych kilkanaście oddechów wykonuje wciągając zepsute, zanieczyszczone powietrze i robi to w dodatku całkowicie niewłaściwie. Powietrze przy tym jest

nie tylko bardzo waŜnym środkiem odŜywczym, lecz takŜe jedynym bezpłatnym pokarmem i zapewne dlatego teŜ tak bardzo nie docenianym. ChociaŜ w

większości zmuszeni jesteśmy przebywać przewaŜającą część dnia w ciasnych, dusznych lub cuchnących pomieszczeniach fabrycznych, to jednak moŜemy

przynajmniej raz na dzień zaŜyć obficie powietrza, sprawić sobie prawdziwą ucztę. Lecz któŜ myśli o czymś podobnym! Po trudach dnia szuka się

wytchnienia i odpoczynku przy dymiącej fajce lub w zakurzonych, cuchnących lokalach, w gospodzie i kawiarni. CzyŜby tak wiele te nasz płuca wymagały?!

śądając jedynie ćwierć godziny z dwudziestu czterech dla siebie, a w zamian za to, gotowe są po królewsku nam odpłacić naszą wspaniałomyślność,

przynosząc nam w darze siłę, zdrowie radość i odporność Ŝyciową! Nasz człowiek wewnętrzny napomina nas ciągle i stale, bo i on potrzebuje pokarmu i sił,

aby mógł być ciału pomocny i uwolnić je z cierpienia i dolegliwości - lecz my go nie usłyszymy i nie chcemy go słyszeć, a nikotyna i alkohol wespół z marną

naszą wiedzą i zmysłowością odetnie resztę delikatnych ścieŜek świadomości błąkającego się i potykającego człowieka cielesnego.

Ci jednak, którzy wyrwali się z tego szkodliwego i powszechnego trybu Ŝycia, którzy chcą iść własnymi celowymi i świadomymi drogami prawdy,

wsłuchają się z wielką uwagą w mowę tego człowieka wewnętrznego, tego naszego wiernego stróŜa; oni ochoczo usuwają wszelkie zapory i przeszkody,

które nas od niego oddzielają, i są gotowi zbudować most i ułatwić połączenie z naszym człowiekiem duchowym. Chcemy się więc wzmocnić i oczyścić

przez rozumne oddychanie, aby nasze ciało astralne, a przez nie i nasze ciało materialne stały się odpowiednimi narzędziami dla przejawów nieśmiertelnego

ducha! Zaledwie pierwszym ćwiczeniem będzie nauczyć się naleŜycie oddychać całymi płucami. Szczyty naszych płuc są przy niewłaściwym

oddychaniu zawsze pokrzywdzone. Powinniśmy się takŜe przyzwyczaić do oddychania nosem. Co do ćwiczeń oddechowych, trzeba zaznaczyć na

wstępie, naleŜy je latem odbywać na świeŜym powietrzu lub w pokoju w pobliŜu otwartego okna. W porze zimowej pokój trzeba dobrze przewietrzyć i

następnie ogrzać. JeŜeli pomieszczenie jest dobrze ogrzane, moŜna uchylić okno, lecz nie naleŜy stawać przed nim tak, Ŝeby przeszywał nas zimny prąd

powietrza. Tutaj nie moŜna ustanowić jakiejś niezmiennej zasady; naleŜy się tego przestrzegać bezpośredniego wdychania zimnego prądu powietrza, aby

sobie nie zaszkodzić. Ćwiczenia moŜna wykonywać o kaŜdej porze; początkujący powinien się tylko wystrzegać wdychania ostrego, surowego powietrza

wieczornego. Odradzam ćwiczyć wieczorem gdy jest zimno lub wilgotno. PoniŜsze ćwiczenie wykonuje się na stojąco. Ręce wyciągamy poziomo w

prawo i lewo. Napinając wszelkie mięśnie, podnosimy je bez zginania łukiem, następnie, zginając je, zaciskamy pięści i przykładamy do karku tak, Ŝeby

pięści się stykał. Potem podnosimy ramiona, odwracamy nieco głowę , wypręŜamy pierś i zamykamy usta. W tej postawie wydychamy powietrze powoli,

głęboko nosem i wydychamy bardzo powoli ustami. W ten sposób oddychamy siedem do dziesięciu razy, jak najszybciej, codziennie przez cały tydzień. Przy

tym starajmy się takŜe wdychać powietrze jedną dziurką nosa, zatykając drugą watą. Skoro przyzwyczailiśmy się juŜ do pełnego i głębokiego

oddychania, przejdźmy do zatrzymywania powietrza przez dłuŜszy czas w płucach; ręce powinny pozostać ciągle za głową w przepisanej pozycji.

Początkowo moŜna zastosować następujący rytm: wdech przez dziesięć sekund, zatrzymanie powietrza na dziesięć sekund i wydech znowu przez dziesięć

sekund. Potem dodajemy przy kaŜdej czynności po dwie sekundy tak długo, jak to tylko moŜliwe, wystrzegając się jednak wszelkiej przesady. Po

dziesięciu-czternastu dniach zmieniamy ćwiczenie w ten sposób, Ŝe kładziemy się na kanapie z rękami załoŜonymi jak poprzednio na karku lub swobodnie

połoŜonymi przy sobie. Podczas zatrzymywania oddechu wydymamy na zmianę najpierw wklęsłość brzuszną - to jest okolice od Ŝeber aŜ po pępek - i piersi.

Dzieje się to w ten sposób, Ŝe najpierw wciągamy do oporu jamę brzuszną i równocześnie mocno wydymamy pierś, a zaraz potem ściągamy, kurczymy pierś i

napinamy jamę brzuszną. W tym miejscu znajduje się bowiem tak zwany splot słoneczny, czyli ośrodek sympatycznego splotu nerwowego, którzy bardzo

korzystnie pobudzony przez to ćwiczenie i w ten sposób wywieramy ogromny wpływ na nasze zdolności umysłowe i duchowe. Wszyscy staroŜytni mistycy

zgadzali się w przekonaniu, Ŝe splot słoneczny jest związany ściśle z człowiekiem astralnym i jego zdolnościami. Zwraca się przeto uwagę na wartość i

znaczenie tego ćwiczenia. Podczas zmian i napręŜenia i kurczenia jamy brzusznej i piersi naleŜy oddech bezwarunkowo wstrzymać, a dopiero po pięciu,

sześciu, później dziesięciu aŜ do piętnastu uniesieniach i opuszczeniach klatki piersiowej i brzucha powoli wypuścić powietrze. Po siedmiu - dziesięciu takich

oddechach - ćwiczenie jest skończone. Po oswojeniu się z tym ćwiczeniem moŜna je codziennie wykonywać w łóŜku; rano przed wstaniem, a

wieczorem przed zaśnięciem. Oprócz tego próbujemy je wykonywać na stojąco w czasie naszych regularnych ćwiczeń. Nie rezygnujemy jednak z

ćwiczeń w łóŜku, poniewaŜ będą nam one potrzebne w połączeniu z koncentracją myśli przy dalszych ćwiczeniach. Po kilku dniach wykonujemy w

ciągu dnia następujące ćwiczenie. Podczas wdechu odginamy głowę mocno w tył, zatrzymując ją w tym połoŜeniu aŜ do wydechu, a potem wracamy powili

do pozycji pierwotnej. Wdech, zatrzymanie i wydech powietrza moŜna wykonać w takich samych odstępach co przy poprzednich ćwiczeniach, powtarzając je

siedem do dziesięciu razy. Wykonujemy je w pozycji stojącej przez kilka tygodni na przemian ze zwyczajnymi ćwiczeniami oddechowymi i ćwiczeniami

splotu słonecznego. Zaleca się wykonywanie po kaŜdym jedzeniu kilka głębokich oddechów, a wkrótce przekonamy się o ich korzystnym

oddziaływaniu na trawienie Ŝołądka. TakŜe przebudziwszy się w nocy powinniśmy zasilić i odświeŜyć nasze płuca kilkoma głębokimi oddechami. Ci, którzy

dotychczas byli przyzwyczajeni spać przy zamkniętym oknie, powinni być przy tym bardzo ostroŜni, szczególnie w porze zimowej i zadbać o to, Ŝeby nie

wdychać bezpośrednio ostrego prądu powietrza nocnego. Najpierw uchylić w drogim pokoju okno i przez drzwi sypialni umoŜliwić wymianę powietrza.

Później wprowadzamy, zamiast porannego ćwiczenia splotu słonecznego, następujące ćwiczenie: JeŜeli spaliśmy w pomieszczeniu zamkniętym,

to otwórzmy okno w pokoju sąsiednim i postarajmy się, Ŝeby - szczególnie zimą - był trochę ogrzany. Potem zaczynamy na leŜąco zwyczajne

ćwiczenia oddechowe, kładąc przy tym ręce równolegle wzdłuŜ ciała. Teraz, podczas zatrzymania oddechu napinamy z całą mocą wszystkie mięśnie - jednak

nie gwałtownie, lecz powoli stopniowo. Zaczynamy od napięcia mięśni rąk i tak postępujemy, aŜ całe ciało znajdzie się w stanie nieruchomego napięcia.

Tylko mięśnie głowy i szyi pozostają rozluźnione. Z chwilą zaś, gdy juŜ nie moŜemy zatrzymać oddechu, rozluźniamy nieznacznie wszystkie mięśnie, a

dopiero potem powoli wypuszczamy powietrze. To ćwiczenie równieŜ jest bardzo waŜne i nie powinno być pomijane; wykonywać je moŜna takŜe w

ciągu dnia. Przy wszystkich ćwiczeniach oddechowych moŜna się posługiwać małym fortelem, szczególnie te osoby ,które nie potrafią się

przyzwyczaić do powolnego oddechu, a mianowicie bezpośrednio przed wydechem moŜna jeszcze wciągnąć trochę powietrza, a dopiero potem z wolna je

wypuścić.

Ostrzega się jednak przed wszelką przesadą. Nadmierna gorliwość moŜe być bardzo niebezpieczna. Stopniujmy zatem wszystkie ćwiczenia, tak byśmy

w Ŝadnym razie nie doznali odczucia bólu.

Doświadczenie to potwierdza pewien związek przyczynowy między oddychaniem, a siłą woli.

Kapłani Egiptu i Persji włączali sztukę oddychania od tajemnych nauk świątynnych i doprowadzili ją do doskonałości. TakŜe indyjscy wtajemniczeni

cenią wysoko „cud" gimnastyki oddechowej, która oddaje im wielkie usługi.

Jasnowidzenie aury

Człowiek jest istotą nie tylko fizyczną, a jego istnienie i aktywność równieŜ nie ograniczają się do świata fizycznego. Istnieje ogromny świat nie

przejawiony, wobec którego nasze umysły zewnętrzne są nic nie warte. A przecieŜ większość naszej aktywności ma miejsce właśnie na planach

informacyjnych świata nieprzejawionego. Abyś mógł zacząć poznawać świat takim jaki on jest, musisz posłuŜyć się odpowiednimi narzędziami, które

umoŜliwiają ci badanie. Wszystkimi z owych narzędzi dysponuje twój umysł juŜ w tej chwili. I zawsze nimi dysponował. Rzecz w tym, Ŝe wychowałeś się w

kulturze, która nie docenia moŜliwości umysłu, a przecenia intelekt /tak, jakby był on poza umysłowy/. To wydaje się nielogiczne, gdy ktoś mówi, Ŝe moŜesz

poznać cały świat nie ruszając się z miejsca. Ale to zaczyna się wydawać moŜliwe ludziom przed telewizorem, komputerem lub czytającym ksiąŜki!. Z

nieświadomości siebie i swoich moŜliwości wynika zawsze tylko pomieszanie. A jak moŜesz podjąć właściwie decyzje i skuteczne działania bez właściwej

diagnozy? śyjemy w doskonałym świecie. Ale nie potrafimy w nim doskonale funkcjonować, dopóki nie zaczniemy go doskonale postrzegać. ZałoŜę się, Ŝe

teraz nawet jesteś w stanie spręŜyć własne siły, Ŝeby mi udowodnić, Ŝe ten świat wcale nie jest taki dobry, jak mi się wydaje. No właśnie, teraz masz dowód

na to, na czym tak naprawdę ci zaleŜy. Zapewne chodzi ci o to, Ŝeby mieć rację. A twoje racja wynika tylko z twojej diagnozy. Czy zuŜyłeś sam wszystkich

dostępnych ci środków do poznania rzeczywistości? A jeśli nie, to skąd wiesz, Ŝe ona właśnie taką jest? Jak rozpoznać róŜnice między rzeczywistością, a

wyobraŜeniami? Przede wszystkim przez rozwijanie intuicji. Pierwsze próby poznawanie rzeczywistości mogą się wydawać przykre, ale są trzeźwiące.

Wywołują płacz, łkanie, radość, ogólnie: przepływ energii. Podczas trzeźwienia, czyli przechodzenia do rzeczywistości, wyzwalają się czasami wielkie

zasoby zgromadzonej energii, zablokowane we wzorcach przeŜywania. W czasie trzeźwości umysłu mięśnie rozluźniają się, kręgosłup staje się bardziej

prosty, a cała postać widocznie „atrakcyjniejsza”, posiada większą grację. Do takich stanów moŜna dochodzić w medytacji przez proste, spokojne

wypowiadanie pozytywnych sugestii. W praktyce parapsychicznej masz do czynienia nie tylko z podświadomym umysłem, ale i z niewidzialnymi ciałami

energetycznymi: fizycznym, eterycznym, astralnym i mentalnym. Im bardziej będziesz świadomy istnienia tych niewidzialnych obszarów rzeczywistości, tym

efektywniejsza będzie twoja praktyka. Dopiero po pewnym czasie zaawansowanych ćwiczeń moŜesz świadomie korzystać z ciała przyczynowego i

buddycznego. Te ciała energetyczne człowieka układają się wokół fizycznego ciała w formie owalu. MoŜna zauwaŜyć, Ŝe w rzeczywistości kaŜde ciało

zawarte jest w następnym, wyŜszym energetycznie ciele. KaŜde z nich posiada własny poziom wibracji. ChociaŜ wszystkie one posiadają róŜną gęstość, są ze

sobą połączone i reagują wzajemnie na siebie. W związku z tym zmiana w którymkolwiek energetycznym ciele wpływa na wszystkie pozostałe. Zmieniając

coś na subtelnej płaszczyźnie, w rzeczywistości wpływasz bezpośrednio na wibracje ciała eterycznego, astralnego i czasami mentalnego. Po jakimś czasie

zauwaŜysz, Ŝe twoja koncentracja w wizualizacji zaczyna przynosić konkretne, fizyczne efekty.

Kiedy pracujesz z medytacją i wizualizacją, masz do czynienia z bardzo subtelnymi energiami i wibracjami, które na co dzień mało kto postrzega.

Powinieneś więc poznać system energetyczny niewidzialnych ciał i zewnętrznego otoczenia. A wówczas twoje przeŜycia i doświadczenia będą bardziej

świadome.

Najczęściej w praktykach parapsychicznych spotykamy się ze sferą astralną. Płaszczyzna astralna, do której naleŜy ciało astralne, zajmuje tą samą przestrzeń,

co świat fizyczny. PoniewaŜ jednak wibrację płaszczyzny astralnej są znacznie wyŜsze od fizycznej, nie jesteśmy w stanie postrzegać jej naszymi zmysłami

fizycznymi. Płaszczyzna astralna egzystuje niezaleŜnie od intelektu. W świecie astralnym panują astralne prawa, a takŜe istnieje światło, dźwięki i barwy nie

występujące w fizycznym świecie. Postrzeganie na tej płaszczyźnie róŜnie się od fizycznej percepcji, co bywa mylące, dopóki nie nauczysz się orientować w

swoich doświadczeniach dotyczących niewidzialnych światów. Wielu czuje się przyciąganymi przez niezwykłość i inność świata astralnego. Musisz jednak

wiedzieć, Ŝe jeśli twoim celem jest oświecenie, to powinieneś traktować swój pobyt w świecie astralnym jako krótkotrwałą, a niekonieczną przygodę i

otworzyć swą świadomość na znacznie subtelniejsze wibracje świata mentalnego i intuicyjnego. Kiedy podniosą się wibrację twego umysłu, a intuicja i

wewnętrzna świadomość lepiej rozwiną, będziesz zdolny postrzegać równieŜ na jawie płaszczyzny świata nieprzejawionego. Twoja zdolność postrzegania

rzeczywistości rozszerzy się ponad granice, które dotychczas ją ograniczały, a wówczas doświadczysz swej egzystencji niezaleŜnie od ciała, emocji i umysłu.

Szamani, mistycy, kapłani i uzdrowiciele od wieków wiedzieli, Ŝe wszystkie fizyczne manifestację są w istocie wibracjami energetycznymi, Mogli oni

wykorzystywać swe praktyki do zmiany własnego ciała, uczuć, myśli i innych form fizycznych a takŜe do stworzenia realistycznych iluzji. Wszystko, co

istnieje w niewidzialnych poziomach rzeczywistości, jest połączone łańcuchem przyczynowo- skutkowym z wszystkimi stworzeniami. KaŜda zmiana jednej

formy energetycznej w danym miejscu przyczynia się do odpowiadającej jej zmiany wibracji innego przedmiotu na innym miejscu, itd. Kiedy praktykujemy

medytację i wizualizację, wywołujemy zmiany na subtelnej, niefizycznej płaszczyźnie, wręcz fizyczną manifestację. Im wyŜsze i bardziej subtelne wibracje,

tym wyŜszy poziom informacji z nimi związanych.

Teraz pora na parę słów o aurze .

Aura to energetyczna otoczka ludzi, zwierząt i roślin. Wszystko co Ŝyje, ma aurę. Po pewnym przeszkoleniu moŜliwe jest widzenia aury na róŜnych jej

poziomach.

a/ rośliny mają tylko aurę eteryczną, która jest odblaskiem energii Ŝyciowej kaŜdego organizmu. Rozciąga się ona na ok. 1 cm od Ŝywego organizmu. Tędy

płynie energia Ŝyciowa - prana. Aby go „dotknąć” lub zobaczyć trzeba trochę treningu.

b/ zwierzęta oprócz aury eterycznej mają jeszcze aurę astralną. Jest to otoczka energetyczna, znacznie szersza i jaśniejsza, największe zwykle w okolicach

dłoni. Wielkość jej jest bardzo zróŜnicowana.

W aurze astralnej zachodzą wszystkie procesy emocjonalne, takŜe komunikacja telepatyczna między Ŝywymi istotami. Aura astralna ulega zaburzeniom i

odchyleniom w czasie chorób, jak i w pobliŜu innych istot. Świat astralny, to takŜe świat „duchów” zmarłych, „demonów” - wytworów chorej wyobraźni i

wszelkich wyobraŜeń formalnych. Ciało astralne czuje i pamięta. To tu zachodzą wszelkie kontakty telepatyczne, tu kodujemy emocje i obrazy. Czasami

bywa, Ŝe ludzie zamykają świadomość na tym poziomie.

c/ ludzie teŜ posiadają aurę mentalną. (Niektórzy upośledzeni umysłowo nie posiadają jej). Aura mentalna jest jeszcze szersza od aury astralnej, najczęściej

widoczna w formie balonu lub gruszki. Zachodzą w niej procesy myślenia (za wyjątkiem myślenia abstrakcyjnego). Świat mentalny podobny jest do

astralnego, tylko piękniejszy i przyjemniejszy.

d/ Ponad głową lub w okuł głowy ludzi zaawansowanych w rozwoju duchowym, moŜna dostrzec ciało przyczynowe w formie świetlistej kuli. Zachodzą w

niej procesy myślenia abstrakcyjnego.

To siedziba intuicji, źródło wyŜszej inspiracji - WyŜsze Ja.

e/ Prócz tego istnieją atmiczne i buddyczne ciała urzeczywistniania i oświecenia. Ich dostrzeŜenie jest moŜliwe tylko przy wyjątkowych zdolnościach.

Najłatwiej jest zobaczyć aurę eteryczną, najtrudniej przyczynową. W medytacji jest taka zasada, Ŝe moŜesz zobaczyć wszystko, co tylko potrafisz nazwać i

zdefiniować. Nie musi ci się to udać za pierwszym razem, ale warto próbować. Widzenia barw, kształtów aury, zaleŜy od indywidualnych zdolności

jasnowidza. Widzenia auty moŜe być niezwykłe waŜne w procesie diagnozowania pacjentów. Zmiany koloru lub kształtu świadczą o chorobach, których

medycyna nie moŜe jeszcze wykryć. W niewidzialnych ciałach znajdują się tyk zwane czakry (centra energii psychicznej), które aktywizują się poprzez

energię gromadzoną podczas energetyzujących oddechów czy medytacji. Tę energię moŜesz teŜ wyzwalać w innych ludziach.

Procedura do ćwiczenia widzenia aury.

(W medytacji): Koncentruje się na patrzeniu na jakąś osobę. Teraz postrzegam wszystkimi wewnętrznymi zmysłami, zgodnie z moją wolą. śyczę sobie

natychmiast zobaczyć jej aurę eteryczną. Wewnętrznym wzrokiem widzę jej aurę eteryczną. (Po chwili): śyczę sobie natychmiast zobaczyć jej aurę astralną.

Teraz widzę aurę astralną - oglądam ją dokładnie. (teraz spróbuj zobaczyć ciało przyczynowe). Po tych oględzinach moŜesz sobie zaŜyczyć: widzę najsłabsze,

najbardziej chore miejsca w ciele tej osoby. Widzę je w porządku od najbardziej chorych do najmniej chorych. (w takim przypadku dokonaj uzdrowienia

przez wizualizację).

Procedura do ćwiczenia widzenia swojej własnej aury.

(W medytacji): W „trzecim oku” (ponad nasadą nosa), widzę miniaturę siebie. Teraz ta miniatura oddala się ode mnie od odległość ok. 2m., a ja postrzegam

jej zmysłami. Jej oczami widzę swoją aurę eteryczną (miniatura moŜe mnie okrąŜyć), (Po chwili): Teraz widzę swoją aurę astralną - oglądam ją dokładnie.

(Po chwili): A teraz widzę swoją aurę mentalną - oglądam ją dokładnie (teraz spróbuj zobaczyć ciało przyczynowe). Po tych oględzinach moŜesz sobie

zaŜyczyć: A teraz wzrok mojej miniaturki pada na najsłabsze, najbardziej chore miejsce w moim ciele. Widzę je w porządku od najbardziej chorych (dokonaj

uzdrowienia). Po ćwiczeniu moja miniaturka wraca do mojego „trzeciego oka” i znika w nim.

Oglądając aurę innych ludzi nie trzeba robić sztuczek z miniaturyzacją siebie, choć moŜe to być poŜyteczne, gdy chcemy zbadać pacjenta od wewnątrz. Siebie

teŜ moŜna zbadać od wewnątrz „wchodząc” do środka przez nos czy usta.

(W medytacji): W „trzecim oku” ponad nasadą nosa (ponad nasadą nosa), widzę miniaturę siebie i teraz postrzegam jej zmysłami. Teraz ta miniatura wchodzi

we mnie (przez nos czy usta). Jej oczami widzę wszystko, co się znajduje w moim wnętrzu. Odczuwam wszystkimi jej zmysłami. Przechodzi ona i obserwuje

ona wszystko, na co tylko natrafia , Teraz badam główne drogi oddechowe. Przechodzę do gardła i badam je dokładnie. Następnie schodzę przez krtań do

tchawicy i rejestruje wszystkie spostrzeŜenia wszystkich zmysłów. Dalej badam kanaliki w płucach, sprawdzam, czym są wypełnione i jakie to ma dla mnie

znacznie. (moŜesz kontynuować).

Alternatywną metodą rozwijania jasnowidzenia jest wpatrywanie się w kryształ lub w kryształową kulę. Przeźroczyste bezbarwne kryształy kwarcu

zdają się przepuszczać największą róŜnorodność informacji.

Wszelkie oceny jakimi posługuje się umysł, wynikają z subiektywizmu postrzegania. Jednak kiedy nie przestaniesz mędrkować, a odwołasz się do właściwej

medytacji, zorientujesz się, Ŝe w stanie medytacyjnym pewne idee i wibrację ogóle się nie pojawiają. A nie pojawiają się właśnie te, które mają niską jakość,

które charakteryzują się niską wibracją. Medytacja więc odcina cię od pewnych źródeł informacji, które są jakościowo niskie, a otwiera cię na informację

jakościowo wyŜsze. Twój umysł jednak jest przyzwyczajony, by lgnąć do tego, z czym mu wygodnie. A wygodnie mu z tym, do czego się przyzwyczaił, co

polubił. Aby zmienić, przekierunkować zainteresowania twojego umysłu, potrzebujesz i czasu, i właściwej praktyki, a przede wszystkim ugruntowania się w

poczuciu bezpieczeństwa.

Medytacja kondolini - medytacja czakr

Medytacja czakr StaroŜytni pisarze sanskryccy nazwali siedem ośrodków energii usytuowanych wzdłuŜ kręgosłupa czakrami, czyli słowem

oznaczającym koło albo lotos. Czakry są zwykle odpręŜone, jakby uśpione i pełne ukrytej energii. Kiedy jednak stymuluje się je przez medytację, ich

promienie energetyczne zwracają się ku górze.

Medytacja pobudza równieŜ kundalini, zwaną teŜ „ogniem węŜa". Kundalini jest dynamiczną siłą duchową, wywodzącą się z czakry podstawy.

Kundalini często przedstawiana jest w postaci zwiniętego w środku tej czakry węŜa, w kaŜdej chwili gotowego do akcji. WąŜ przez tysiące lat uznawany był

za symbol seksu, a zatem kundalini stymuluje narządy płciowe, wytwarzając spermę i jajeczka. Niewielka jej część przesuwa się równieŜ w górę ciała,

pobudzając kreatywność mózgu. W medytacji czakr ta energia moŜe się zwinąć w spiralę, która sięga przez poszczególne czakry do szyszynki, wywołując na

chwilę transcendentną iluminację. Trzeba długo praktykować, Ŝeby osiągnąć ten stan, ale warto wytrwać. Z czasem ta zdolność spotęguje twoją percepcję

intuicyjną, zdolności uzdrowicielskie i duchowe zrozumienie oraz rozluźni ciało fizyczne, dzięki czemu znacznie łatwiej ci będzie podróŜować astralnie.

Medytacja

1. PołóŜ się lub usiądź wyprostowany. Musi ci być wygodnie, kręgosłup ma być prosty, dlatego leŜenie płasko na podłodze jest lepsze niŜ w łóŜku, a

zwykłe krzesło lepsze niŜ fotel z odchylanym oparciem.

2. Oddychaj powoli i równomiernie przez nos. W MON przypadku najlepiej się sprawdza wdychanie z liczeniem do czterech, wstrzymywanie

oddechu przy kolejnym liczeniu do czterech, a następnie wydychanie przy liczeniu do sześciu. Po kilku minutach robimy wydech, licząc do ośmiu.

3. Skoncentruj się na podstawie kręgosłupa. Wizualizuj czakrę podstawy jako wirujący krąg czerwonej energii. Kiedy zobaczysz to wyraźnie w

swoim umyśle, poczuj Ŝółty kwadrat w środku czerwonego kręgu. Wewnątrz Ŝółtego kwadratu jest niebieski trójkąt. To dom węŜa. Jeśli masz duŜe zdolności

wizualizacyjne, moŜesz wizualizować tego węŜa zwiniętego trzy i pół raza wewnątrz trójkąta. Uświadom sobie niewiarygodną moc tego centrum energii.

MoŜe zdołasz odczuć, jak jego ciepło i energia obejmują kaŜdą cząstkę twojego ciała.

4. Skoncentruj się teraz na czakrze krzyŜowej, mniej więcej 2,5 centymetra poniŜej pępka. Wizualizuj ją jako wirującą pomarańczową kulkę.

Wewnątrz barwy pomarańczowej znajduje się błękitny pół-księŜyc, odwrócony poziomo, tak Ŝe tworzy pojemnik. Wdychając, wizualizuj ten pojemnik

napełniany czystym uzdrawiającym płynem. Podczas wydechu poczuj, jak uzdrawiający płyn rozprzestrzenia się po całym twoim ciele, dostarczając ci

nieograniczonej energii.

5. Do tego czasu powinieneś juŜ być w pełni zrelaksowany i całkowicie koncentrować się na dwóch dolnych czakrach. Skupiając na nich uwagę,

pomyśl równieŜ o czakrze splotu słonecznego. Wizualizuj ją jako obracający się krąg Ŝółtej energii. Wewnątrz tego kręgu znajduje się mniejszy krąg

czerwony, zawierający trójkąt o jeszcze głębszej czerwieni. Poczuj, jak czerwień staje się intensywniejsza przy wdechu, a łagodniejsza przy wydechu.

Wizualizuj czerwień w trójkącie, spalającą wszelkie objawy choroby w całym twoim ciele.

6. Wizualizuj czakrę serca jako wirujący krąg zielonej energii. W środku zieleni tkwią dwa zachodzące na siebie trójkąty z czystego złota. Jeden

trójkąt skierowany jest w górę, ku niebu, a drugi w dół, ku ziemi. Wizualizuj miejsce, w którym te trójkąty zachodzą na siebie, i poczuj delikatne,

uzdrawiające promienie słońca, które wychodzą z tego obszaru, aby zrównowaŜyć i zharmonizować całe twoje ciało.

Wdychając i wydychając powietrze z jednoczesnym koncentrowaniem się na tej czakrze, odczuj, Ŝe stajesz się lŜejszy, gdy twoje ciało napełnia się

uniwersalną miłością.

7. Skoncentruj się na obszarze czakry gardła, wizualizując ją jako kulkę nieskazitelnego błękitu. Wewnątrz tej wirującej kulki znajduje się czerwony

trójkąt, zawierający krąg fioletowej energii. Przy wdechu poczuj, jak fioletowy krąg napełnia się kreatywną inspiracją. Wydychając powoli, pozwól tej

kreatywności przepłynąć przez całe twoje ciało. Poczujesz, Ŝe wierzysz, iŜ moŜesz osiągnąć wszystko, o czymkolwiek pomyślisz.

8. Skoncentruj się teraz na czakrze brwiowej pośrodku czoła tuŜ nad brwiami. Zobacz ją jako koło barwy indygo. Gdy uda ci się ją wizualizować przy

jednoczesnym zachowaniu świadomości poprzednich czakr, wyobraź sobie krąg złota w środku indygo. Złoty krąg ma po kaŜdej stronie coś, co przypomina

płatek lub uchwyt. Podczas wdechu zauwaŜysz, Ŝe po prawej stronie gromadzi się złoto, natomiast podczas wydechu - Ŝe lewa strona coraz intensywniej

fosforyzuje. Po kilku oddechach wizualizuj czerwony trójkąt w środku złotego kręgu. Weź jeszcze kilka oddechów, a potem zobacz oko w środku trójkąta.

ChociaŜ jest to tylko jedno oko, emanuje ono ogromną miłością, inteligencją i intuicją. Oczywiście chodzi o „trzecie oko", kierujące szyszynką.

9. Skoncentruj się na obszarze tuŜ nad koroną głowy. To obszar czakry korony. Wizualizuj szybko OBRA się krąg fioletowej energii bezpośrednio

nad głową. W środku tego kręgu promienieje olśniewające białe światło, które wychodzi na zewnątrz, tworząc kręgi złoŜone z maleńkich trójkącików. Często

nazywa się je lotosem o tysiącu płatków.

10. Gdy dotrzesz do tego etapu, poczujesz równomierny strumień energii przepływający wzdłuŜ kręgosłupa przy kaŜdym wdechu. Tworzy on potęŜną

baterię woli. Napełni cię moc, wiedza, duchowe zrozumienie i miłość. Poczujesz się jak w stanie niewaŜkości, a kaŜda komórka twojego ciała będzie

wibrować dobrym samopoczuciem. Ostajesz osiągniesz stan czystej świadomości.

11. Jeśli wykonujesz to ćwiczenie po to, aby wyjść z ciała, przerwij na kilka minut. Gdy czujesz, Ŝe nadszedł juŜ czas, weź głęboki wdech i wstrzymuj

go tak długo, jak moŜesz. Potem jak najszybciej wypuść powietrze i powiedz sobie: „Teraz!". Natychmiast zaczniesz się unosić bezpośrednio nad swoim

ciałem fizycznym. Jeśli przeprowadzasz to ćwiczenie w celu medytacji i w celach duchowych, przerwij na kilka minut i uświadom sobie, Ŝe wszystkie czakry

są zrównowaŜone i wysyłają pozytywną energię do kaŜdej cząstki twego ciała. Następnie powtórz wszystkie etapy po kolei, upewniając się, Ŝe energie kaŜdej

czakry mogą wrócić, zanim przejdą do następnej.

Gdy skończysz, poleź spokojnie przez kilka minut, zanim otworzysz oczy i wstaniesz. Przeciągnij się i pomyśl o medytacji. Poczujesz się lepiej niŜ

kiedykolwiek w ciągu wielu lat, poniewaŜ w pełni wypocząłeś, odzyskałeś równowagę, naenergetyzowałeś czakry i doświadczyłeś wzrostu miłości i

duchowości.

Z pewnością nie będzie to pełna medytacja za pierwszym razem, a nawet po kilkudziesięciu próbach, poniewaŜ niezmiernie trudno Jest skoncentrować

się na jednej czakrze, dopóki zachowujemy świadomość o poprzednich.

Cały proces jest znacznie łatwiejszy, jeśli masz nauczyciela, który poprowadzi cię krok po kroku, gdy zaczniesz rozbudzać siłę kundalini. Podobno

ktoś, kto doświadczył pełnej medytacji, moŜe przekazać tę wiedzę komuś innemu w procesie zwanym Shaktipat. Przekazuje się tę informację przez dotyk,

telepatię, pieśni religijne albo techniki unieruchamiania wzroku. Przy medytacji kondolini bardzo waŜne jest równieŜ uziemienie.

Uziemienie

Celem tego ćwiczenia jest oczyszczenie i uaktywnienie energetycznych więzów łączących nas z ziemią. Jest to bardzo potrzebne, gdy eksperymentujemy z

nieznanymi nam lub bardzo potęŜnymi energiami, zapobiega ono równieŜ, jeśli pracujemy nad kundalini pojawieniu się efektu tzw. spirali śmierci, czyli

nieprawidłowego ukierunkowania energii, które moŜe zakończyć się nawet zgonem. Efektem tego ćwiczenia jest zbudowanie energetycznego

"piorunochronu".

1. Usiądź z wyprostowanym kręgosłupem, ześrodkuj się i zamknij oczy.

2. Wyobraź sobie sznur złotego światła, który zaczyna się u podstawy kręgosłupa i wrasta w ziemię. Wyobraź sobie, Ŝe ten złoty sznur przenika

podłogę, niŜsze piętra budynku w którym mieszkasz (choć lepiej robić je bezpośrednio na gołej ziemi) i wrasta w ziemię, przenika przez warstwy gleby,

kamienie, tętniące Ŝyciem podziemne tunele róŜnych zwierząt, coraz głębiej.

3. MoŜesz uŜyć oddechu. Przy kaŜdym wdechu posyłaj w dół energię, by przedłuŜała sznur, tak długo, aŜ poczujesz, Ŝe jego koniec osiągnął środek

ziemi (pamiętaj - energia zawsze podąŜa za myślą)

4. W tym momencie moŜesz poczuć się cięŜko, moŜliwe, Ŝe pojawi się mrowienie w dolnej części kręgosłupa

5. JeŜeli odczuwasz mrowienie lub sztywność, wyobraź sobie Ŝe kaŜdy wydech rozpuszcza te blokady.

6. Kontynuuj ćwiczenie aŜ poczujesz się uziemiony i zrelaksowany, albo przez 3 minuty

Medytacja, czy to takie trudne?

Zanim zaczniesz medytować, naprawdę warto wiedzieć, po co się to robi. OtóŜ medytacja jest najlepszym sposobem uświadomienia sobie swojej

boskości, otwarcia się na nią. Tak prawdę mówiąc, to nie ma innego. ChociaŜ podczas swojej ścieŜki moŜesz napotkać na wiele róŜnych metod.

Ćwiczenia (Uwaga. Medytacje i relaks najlepiej jest wykonywać zaraz po przebudzeniu lub przed spaniem):

1. Zwróć się z twarzą na południe lub wschód (medytację z mantrą wykonuj tylko na siedząco). Usiądź na krześle, stopy postaw luźno na podłodze.

Jeśli będzie ci wygodniej, moŜesz skrzyŜować nogi. Siedź z wyprostowanym kręgosłupem.

2. Wykonaj relaks, kilkanaście spokojnych, głębokich oddechów. Wykonaj teŜ ćwiczenie na uziemienie.

3. Wejdź w stan medytacyjny: przez pierwsze 10 dni odliczaj w myślach od 100 do 1, przez następne 10 dni od 50 d0 1, później od 20 o 1 i wreszcie

od 5 do 1. Zawsze powoli, jedna cyfra to 2 do 4 sekund. Gdy się pomylisz, zacznij od początku. To umoŜliwi ci szybkie wchodzenie w stan medytacji. Gdy

chcesz go pogłębić, znów odlicz od 5 do 1.

Stwórz mentalny ekran (czarny lub biały) w odległości ok. 1m. przed sobą. Najpierw będzie ci słuŜył do „wyświetlania” na nim cyfr, które właśnie odliczasz

Później pomoŜe ci w rozwiązywaniu zdolności zdalnego czytania w medytacji.

4. (tu następuje opis właściwej procedury):

Wyobraź sobie na ekranie jakiś przedmiot (np. jabłko) i obejrzyj go dokładnie z zewnątrz, zbadaj wszystkimi zmysłami. Potem przekrój go, teŜ go obejrzyj,

dotknij, powąchaj, a potem poczuj, Ŝe jesteś jedno z nim, Ŝe czujesz tak, jak on.

5. Po medytacji podziękuj opiekunowi duchowemu za pomoc, opiekę i inspirację. Pozwól, aby przez czubek głowy wpłynęła do twojego ciała czysta,

świetlista, uzdrawiająca energia, wypełniając je całkowicie, a nawet wypełniając przestrzeń wokół ciebie. Podziel się jej nadmiarem ze wszystkimi

potrzebującymi istotami, wypromieniowując ją z serca (bez wysiłku).

Wyjdź z medytacji odliczając od 1 do 5.

Pozostań chwile w ciszy i spokoju.

Gdy jesteś na etapie wchodzenia w medytację poprzez odliczanie od 10 do 1, to wprowadź sobie kod: gdy odliczę od 5 do 1, będę głęboko zrelaksowany,

będę w stanie medytacji 5,4,3,2,1. JuŜ jestem w stanie medytacji..

Za kaŜdym razem medytuj tylko na jeden temat. Niech twoje wizje i odczucia będą jak najbardziej pełne, wyraziste Ŝywe. W ten sposób uczysz się

wizualizacji. Proponuje, abyś podczas medytacji świadomością był obecny w swoim duchowym sercu. To naprawdę jest dosyć skuteczny sposób. Swoją

drogą, warto wiedzieć, o czym będzie medytacja. Określ temat. W samej medytacji bądź świadkiem ,a nie twórcą to zostaw Bogu. PrzecieŜ otwierasz się na

Niego nieprawdaŜ? Jeśli jest ci trudno, zacznij od relaksu ciała i krótkich afirmacji. To teŜ działa! Pozwól być temu, co się pojawi, nie oceniaj, obejrzyj, niech

intuicja ci powie, co z tym zrobić. Zaufaj temu. Gdy jednak nie zrozumiesz lub nie dostrzeŜesz tych wskazówek, podziękuj bogu, czy mistrzowi duchowemu

za najkorzystniejsze rozwiązania tego problemu. Tak! Podziękuj zanim się dokona, tak jakby juŜ się dokonało. Po pewnym czasie zauwaŜysz zmiany w

twoim Ŝyciu, Podziękuj wtedy Bogu za to, co juŜ masz, z to, co dostajesz w tej chwili i za to, co On ma jeszcze dla ciebie. A wtedy zauwaŜysz, Ŝe fakt twego

istnienia nie jest przypadkowy. Jesteś najwaŜniejszą istotą dla Boga, tak jak i wszyscy inni. Bóg bowiem, nie stosuje Ŝadnej hierarchii. To wszystko pojmiesz,

jeśli pozwolisz sobie na uspokojenie i wypełnienie twego umysłu boskością. To najdelikatniejsza wibracja, najsubtelniejsza energia wypełniona mocą

twórczą. Nie moŜna ją doświadczyć inaczej, niŜ poprzez medytację. Praca z medytacjami zajmuje się rozszerzeniem naszego prawdziwego, boskiego ja. Aby

twoja praca była efektywna, musisz się poświęcić i stać się kanałem, poprzez który moŜe działać twórcza siła Wszechświata. By to osiągnąć, musisz nauczyć

się utrzymywać stan duchowej równowagi Podświadoma pamięć i przyzwyczajenie do błędów, niestety, działa. I moŜna to łatwo zaobserwować, jak paczy

się wyczyny niektórych medytujących. śeby było śmiesznie, to niektórzy uczą jeszcze tych dziwów. Zamiast medytować, siadają i to tyle, jeśli chodzi o ich

medytację. Potem to jest makabra. Myślą nie wiadomo o czym, a medytacja nie ma nic wspólnego z myśleniem. Prawdę mówiąc, to nie moŜna ich za nic

winić, tak ich nauczono. Nierzadko uczyli tego ludzie , którzy podawali się za kwalifikowanych guru z najlepszej linii przekazu. Oczywiście, kaŜdy trafia na

takiego nauczyciela, na jakiego go stać. Zachęcam cię więc do zbadania, a potem oczyszczenia, twoich intencji dotyczących medytacji.

Tarcze Ochronne

Tarcze są pierwszą linią obrony przeciwko atakowi. Mogą odeprzeć atak innego wampira zamierzającego czerpać z nas energię, ale mogą nas takŜe ochronić

przed np. napływem niekorzystnej energii emocjonalnej. Tarcze są bardzo proste w swej konstrukcji, ale im więcej praktykujesz, tym będą skuteczniejsze.

Tarczę budujemy na bazie umysłu. Ich skonstruowanie nie wymaga wkładu wielkiej ilości energii, poniewaŜ moŜna w prosty sposób 'przeformatować' swą

aurę tak, by nas ochraniała przy naszym minimalnym wysiłku. Tym sposobem nic się nie tworzy, a jedynie reorganizuje i przerabia aurę w tarczę czy barierę.

Jeśli chcesz stworzyć najprostszą tarczę, musisz poczuć jak twa aura zmienia się w bańkę i otacza cię jak skorupka jajka. Jest jednolita i twarda. MoŜe

nabierać odpowiadającego ci koloru. Kolor moŜe filtrować emocje innych ludzi np. złość lub depresję tak, Ŝeby negatywna energia nie docierała do ciebie.

Biały kolor blokuje wszelkie płynące emocje. Czarny kolor blokuje emocje innych, jak i twoje. Jeśli jesteś empatią nie uŜywaj koloru niebieskiego. Kolor

niebieski ma za zadanie rozszerzenie emocji wokół nas, gdy się karmimy. Emocje te przelewamy na dawcę. A jeśli okazałoby się Ŝe i dawca jest empatą,

wtedy mamy istny kocioł emocji z którymi moglibyśmy sobie nie poradzić. Rodzaje Tarcz:

Aura, Enegia - Techniki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: