Ratownik medyczny.pdf

(236 KB) Pobierz
untitled
OPINIE
Rozdział 5/2.G.1.
5/2.G.1. Ocena ryzyka zawodowego ratownika
medycznego
5/2.G.1. Ocena ryzyka zawodowego ratownika medycznego
Spis treœci
1. Opis stanowiska ............................ 1
2. Zakres obowi¹zków ratownika medycznego ...... 1
3. Organizacja pracy ........................... 2
4. Wymagania kwalifikacyjne .................... 2
5. Identyfikacja zagro¿eñ ....................... 3
6. Stosowane œrodki profilaktyczne ............... 10
7. Statystyka wypadków na stanowisku pracy
za ostatnie 5 lat ............................ 10
8. Karta oceny ryzyka zawodowego............... 11
1. Opis stanowiska
Ratownik medyczny udziela szybkiej i sprawnej pomocy o charakterze ratowni-
czym w stanach nag³ych zagro¿enia ¿ycia, wypadkach i katastrofach. W trakcie wy-
konywania czynnoœci stosuje œrodki ratownictwa technicznego i medycznego.
Podstawowym miejscem pracy ratownika medycznego jest teren szpitala oraz te-
ren miasta w razie wyjazdów na wezwanie.
2. Zakres obowi¹zków ratownika medycznego
Zadania ratownika to:
zabezpieczenie osób znajduj¹cych siê w miejscu zdarzenia oraz podejmowaniu
dzia³añ zapobiegaj¹cych zwiêkszeniu liczby ofiar i degradacji œrodowiska,
ocena stanu zdrowia osób w stanie nag³ego zagro¿enia zdrowotnego i podej-
mowanie medycznych czynnoœci ratunkowych,
transport osób w stanie nag³ego zagro¿enia zdrowotnego,
komunikowanie siê z osob¹ w stanie nag³ego zagro¿enia zdrowotnego i udzie-
lanie jej wsparcia psychicznego w sytuacji powoduj¹cej stan nag³ego zagro¿e-
nia zdrowotnego,
organizowanie i prowadzenie zajêæ z zakresu pierwszej pomocy, kwalifikowa-
nej pierwszej pomocy oraz medycznych czynnoœci ratunkowych.
(Zgodnie z art. 11 ustawy z 8.9.2006 r. o Pañstwowym Ratownictwie Medycznym
– Dz.U. Nr 191, poz. 1410).
Zakres
obowiązków
W ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy ratownik wykonuje resuscytacjê
kr¹¿eniowo-oddechow¹, bezprzyrz¹dow¹ i przyrz¹dow¹, z podaniem tlenu oraz
zastosowaniem wg wskazañ defibrylatora zautomatyzowanego. Ponadto do zakre-
su jego obowi¹zków nale¿y:
tamowanie krwotoków zewnêtrznych i opatrywanie ran,
unieruchamianie z³amañ i podejrzeñ z³amañ koœci oraz zwichniêæ,
luty 2007
1
Rozdzia³ 5/2.G.1.
Iwona Romanowska-S³omka
5. Ryzyko zawodowe
luty 2007
155601092.001.png
OPINIE
5. Ryzyko zawodowe
Rozdział 5/2.G.1.
ochrona przed wych³odzeniem lub przegrzaniem,
prowadzenie wstêpnego postêpowania przeciwwstrz¹sowego poprzez w³aœci-
we u³o¿enie i ochronê termiczn¹ osób w stanie nag³ego zagro¿enia zdrowotnego,
stosowanie tlenoterapii biernej,
ewakuowanie z miejsca zdarzenia osób w stanie nag³ego zagro¿enia zdro-
wotnego,
prowadzenie wstêpnej segregacji medycznej (ustalanie kolejnoœci, wg której
bêdzie udzielana pomoc poszczególnym osobom bêd¹cym w stanie nag³ego
zagro¿enia zdrowotnego).
3. Organizacja pracy
Ratownik pracuje w systemie zmianowym, zgodnie z grafikiem dy¿urów ustalo-
nym przez prze³o¿onego.
4. Wymagania kwalifikacyjne
Wymagane
kwalifikacje
Zawód ratownika medycznego mo¿e wykonywaæ osoba , która:
ma pe³n¹ zdolnoœæ do czynnoœci prawnych i stan zdrowia pozwalaj¹cy na wy-
konywanie tego zawodu;
zna jêzyk polski w stopniu wystarczaj¹cym do wykonywania tego zawodu;
spe³nia nastêpuj¹ce wymagania:
ukoñczy³a studia wy¿sze o specjalnoœci ratownictwo medyczne lub pub-
liczn¹ szko³ê policealn¹ lub niepubliczn¹ szko³ê policealn¹ o uprawnieniach
szko³y publicznej i ma dyplom potwierdzaj¹cy uzyskanie tytu³u zawodowe-
go „ratownik medyczny”, lub
ma dyplom wydany w pañstwie innym ni¿: pañstwo cz³onkowskie Unii Eu-
ropejskiej, Szwajcaria lub pañstwo cz³onkowskie Europejskiego Porozu-
mienia o Wolnym Handlu (EFTA), uznany w Polsce za równowa¿ny z dy-
plomem uzyskiwanym w naszym kraju, potwierdzaj¹cy tytu³ zawodowy
ratownika medycznego, lub
ma kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego naby-
te w pañstwie cz³onkowskim UE, Szwajcarii lub pañstwie cz³onkowskim
EFTA, uznane w Polsce zgodnie z ustaw¹ z 26.4.2001 r. o zasadach uznawa-
nia nabytych w pañstwach cz³onkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do
wykonywania zawodów regulowanych (Dz.U. Nr 87, poz. 954, ze zm.).
(Zgodnie z art. 10 powo³anej wczeœniej ustawy z 8.9.2006 r. o Pañstwowym Ratow-
nictwie Medycznym).
Wykorzystywa-
ne narzędzia
i urządzenia
W trakcie pracy ratownik wykorzystuje :
nosze i systemy do bezpiecznego transportu ma³ych dzieci,
krzese³ko kardiologiczne,
deskê ortopedyczn¹ i pediatryczny zestaw unieruchamiaj¹cy,
defibrylator i respirator transportowy,
walizkê reanimacyjn¹,
ssak mechaniczny,
pulsoksymetr przenoœny,
pompê infuzyjn¹ bateryjno-sieciow¹ i aparat do szybkiego toczenia p³ynów,
2
luty 2007
5/2.G.1. Ocena ryzyka zawodowego ratownika medycznego
OPINIE
Rozdział 5/2.G.1.
worek samorozprê¿alny dla doros³ych oraz dla dzieci i noworodków,
no¿yczki do ciêcia ró¿nych materia³ów,
jednorazowy zestaw do drena¿u op³ucnej z zastawk¹ bezzwrotn¹,
zestawy cewników do odsysania i strzykawek (w tym strzykawki do pomp
infuzyjnych),
zestawy do cewnikowania pêcherza moczowego,
ochrony dla personelu (m.in. okulary ochronne) i ochrony do przewozu zakaŸ-
nie chorego,
sondê ¿o³¹dkow¹.
5. Identyfikacja zagro¿eñ
Lp. Zagro¿enie lub czynnik
niebezpieczny,
szkodliwy, uci¹¿liwy
ród³o zagro¿enia
Mo¿liwe skutki
1
2
3
4
Zagro¿enia fizyczne, chemiczne, psychofizyczne
1. Substancje i preparaty
chemiczne – dra¿ni¹ce.
Œrodki do dezynfekcji,
rêkawice lateksowe, leki
i preparaty.
Najczêœciej podra¿nienia
skóry i dróg oddechowych.
2. Substancje i preparaty
chemiczne – alergeny.
Œrodki do dezynfekcji,
rêkawice lateksowe, leki,
preparaty.
Alergie skórne i dróg od-
dechowych.
3. Agresywni pacjenci, oso-
by pod wp³ywem alkoho-
lu, narkotyków.
Agresywne zachowania
pacjentów.
Urazy g³owy, pot³uczenie,
pogryzienia, guzy, siniaki,
ciê¿kie uszkodzenie cia³a.
4. Pogryzienie przez
zwierzêta.
Agresywne zachowanie
zwierz¹t domowych – naj-
czêœciej psów.
Rany szarpane i k³ute,
zw³aszcza nóg.
5. Przeci¹¿enie uk³adu
ruchu.
Podnoszenie, przenosze-
nie chorego i sprzêtu.
Zwyrodnienia i urazy
krêgos³upa, barku,
nadgarstków, itp.
6. Skaleczenia, zak³ucia.
U¿ywany sprzêt medycz-
ny (m.in.: ig³y, skalpel,
no¿yczki), ostre krawê-
dzie (np. opakowañ le-
ków, otwarte ampu³ki).
Zranienia r¹k – szczegól-
nie d³oni.
7. Stres.
OdpowiedzialnoϾ za pod-
jête decyzje, zw³aszcza
w trakcie trudnych akcji
ratowniczych i dzia³ania
pod presj¹ czasu.
BezsennoϾ, choroba
wrzodowa, nerwice,
przenoszenie napiêcia
na kontakty w domu, itp.
8. Pr¹d elektryczny o napiê-
ciu do 1 kV.
Wykorzystywane
urz¹dzenia zasilane
pr¹dem i oœwietlenie.
Poparzenia, ciê¿kie uszko-
dzenie cia³a, w skrajnych
przypadkach œmieræ.
luty 2007
3
155601092.002.png
OPINIE
5. Ryzyko zawodowe
Rozdział 5/2.G.1.
1
2
3
4
9. Pole elektromagnetyczne. Urz¹dzenia diagnostycz-
ne, inne urz¹dzenia na
terenie prowadzenia akcji
ratowniczej.
Choroby uk³adu krwio-
twórczego, nerwowego,
bia³aczki.
10. Po¿ar. Wybuch.
Wypadek drogowy,
zaprószenie ognia
przez pacjentów
w trakcie prowadzenia
akcji ratowniczej.
Poparzenie termiczne naj-
czêœciej koñczyn, a nawet
œmieræ.
11. Przygniecenie.
Akcja ratownicza, Ÿle za-
mocowane wyposa¿enie
karetki.
Zmia¿d¿enia, z³amania,
a nawet œmieræ.
12. Uderzenie o nieruchome
czynniki materialne.
Wyposa¿enie karetki,
drzwi, dojœcia i przejœcia,
sprzêt na korytarzach
(³ó¿ka, szafki, itp.).
Pot³uczenie, guzy, siniaki
– najgroŸniejsze s¹ urazy
g³owy.
13. Uderzenie przez ruchome
przedmioty, przygniece-
nie.
Ruchomy sprzêt medycz-
ny, ³ó¿ka, ruchome ele-
menty wyposa¿enia
szpitala, pojazdy (w tym
karetka).
Pot³uczenia, przygniece-
nia, skaleczenia, guzy,
siniaki.
14. Upadek na tym samym
poziomie.
Nierówne, œliskie pod³ogi,
ubytki w wyk³adzinie,
progi (zw³aszcza w trak-
cie wyjazdów), praca
w terenie w ró¿nych
warunkach pogodowych.
Z³amania – najczêœciej
koñczyn, pot³uczenia,
zwichniêcia.
15. Upadek ze schodów.
Œliskie, nierówne schody
(zw³aszcza podczas pracy
w trakcie wyjazdów).
Z³amania, pot³uczenia,
zwichniêcia – najczêœciej
koñczyn.
16. Wypadek drogowy,
kolizja.
Wyjazdy do wypadków
na wezwanie, poœpiech.
Z³amania koñczyn,
pot³uczenia, obra¿enia
cia³a, a nawet œmieræ.
17. Zmienny mikroklimat.
Praca w terenie w zmien-
nych warunkach atmosfe-
rycznych.
Choroby uk³adu oddecho-
wego – przeziêbienia.
Zagro¿enia biologiczne
1. Adenoviridae
Gr. 2.
Ludzie, zwierzêta.
Drog¹ powietrzno-kropel-
kow¹, bezpoœrednie.
Gor¹czka, nie¿yt zajêtego
odcinka uk³adu oddecho-
wego.
2. Astroviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Drog¹ powietrz-
no-py³ow¹, bezpoœrednie
(skaleczenia).
Gor¹czka, biegunki.
4
luty 2007
155601092.003.png
5/2.G.1. Ocena ryzyka zawodowego ratownika medycznego
OPINIE
Rozdział 5/2.G.1.
1
2
3
4
3. Bunyaviridae
(inne Hantawirusy )
Gr. 2.
Ludzie.
Drog¹ powietrzno-kropel-
kow¹ i powietrzno-py³ow¹.
Gor¹czka.
4. Wirus Coronaviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Bezpoœrednie (przez
uszkodzona skórê).
£agodne choroby górnych
dróg oddechowych.
5. Wirus zapalenia w¹troby
typu C
Hepatitisviridae Gr. 3.
Ludzie.
Bezpoœrednie (skaleczenie),
przez krew i inne p³yny
ustrojowe cz³owieka.
Zapalenie w¹troby.
Marskoœæ, nowotwór
w¹troby.
6. Wirus zapalenia w¹troby
typuBiD Hepatitisviridae
Gr. 3.
Ludzie.
Bezpoœrednie (skaleczenie),
przez krew i inne p³yny
ustrojowe cz³owieka.
Zapalenie w¹troby.
Marskoœæ, nowotwór
w¹troby.
7. Herpeswirus Epsteina
i Barr Herpesviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Bezpoœrednie, w wyniku
pogryzienia, skaleczenia.
Klasyczna mononukleoza,
rak jamy nosowo-
-gard³owej.
8. Wirus opryszczki pospoli-
tej Herpesviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Bezpoœrednie przez
uszkodzon¹ skórê, kon-
takt ze skór¹ osoby chorej.
Opryszczka, pêcherzy-
kowe zapalenie b³on
œluzowych jamy ustnej,
skóry, zapalenie rogówki,
mózgu.
9. Ludzki wirus herpes
herpesviridae (HHV6, HIV7,
HIV8)
Gr. 2.
Ludzie.
Bezpoœrednie.
Wysypka.
10. Wirus ospy wietrznej,
pó³paœca
Herpesviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Drog¹ powietrzno-kropel-
kow¹.
Ospa wietrzna, pó³pasiec.
11. Wirusy grypy (typ A, B, C)
Orthomyxoviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Drog¹ powietrzno-kropel-
kow¹.
Grypa, zapalenie p³uc.
12. Wirusy BK i JC
Papovaviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Drog¹ powietrzno-kropel-
kow¹.
Zaka¿enie bezobjawowe
nerek.
13. Wirusy brodawczaka
ludzkiego
Papovaviridae
Gr. 2.
Ludzie.
Bezpoœrednie.
Brodawki, nowotwory.
luty 2007
5
155601092.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin