WYKWALIFIKOWANI
DO SŁUŻBY KAZNODZIEJSKIEJ
CZĘŚĆ II
„Nasze odpowiednie wykwalifikowanie wypływa od Boga,
który nas istotnie odpowiednio wykwalifikował,
abyśmy byli sługami nowego przymierza.”
- 2 Koryntów 3:5, 6, Przekład Nowego Świata.
T R E Ś Ć
Studium Strona
ZEBRANIA 3
21 Zadanie przewodniczącego 3
22 Wykłady publiczne 7
23 Pouczające zebrania służby 11
24 Studium „Strażnicy” 17
25 Zborowe studium książki 21
26 Szkoła usługiwania teokratycznego 25
27 Audycje radiowe i telewizyjne 31
UTWÓR JĘZYKOWY 36
28 Streszczanie 36
29 Sztuka pisania 41
30 Budowa utworu językowego 46
31 Pismo przed potopem 52
32 Pismo po potopie 56
33 Budowa hebrajszczyzny biblijnej 62
34 Budowa greczyzny biblijnej 67
35 Właściwy dobór słów 71
36 Listy 76
STUDIUM OSOBISTE 81
37 Czytanie 81
38 Jak studiować 85
39 Studiowanie „Strażnicy” 90
40 Posługiwanie się pomocami biblijnymi wydanymi
przez Strażnicę 94
41 Posługiwanie się konkordancjami 100
42 Słowniki biblijne 106
43 Inne pomoce do stadium 111
ZEBRANIA
Studium 21
ZADANIE PRZEWODNICZĄCEGO
1 Zebrania urządzane przez świadków Jehowy są najważniejszymi zebraniami na ziemi. Są to spotkania o najwyższych walorach wychowawczych, mające najwznioślejszy cel. Choćby to, co na tych zebraniach jest mówione i czynione przez mówców lub osoby uczestniczące w programie, było starannie zaplanowane i dobrze wykonane, to skuteczność programu może wiele ucierpieć, jeśli przewodniczący nie spełnia swych obowiązków. Tak więc przewodniczący może się w dużej mierze przyczynić do powodzenia zebrania.
2 Gdy sługa zboru planuje na swym terenie zebrania publiczne, nie powinien zaniedbać obowiązku wyznaczenia przewodniczącego dla każdego miejsca, gdzie takie zebrania mają się odbyć. Na przewodniczącego spada wielka odpowiedzialność, a sprostanie jej może się wielce przyczynić do pomnożenia radości obecnych. Przede wszystkim przewodniczący powinien dopilnować, żeby miejsce zebrań było przygotowane na czas. Upewnia się, czy na sali jest dosyć krzeseł i czy są na swoim miejscu, nadto czy sala jest czysta, krzesła odkurzone i w ogóle czy wszystko jest w porządku. Przy chłodnej pogodzie troszczy się o to, żeby lokal był dostatecznie ogrzany. A nie mniej ważną rzeczą jest wentylacja. Jeśli nie zadbano o należyte przewietrzanie lub nie czuwam nad wentylacją i nie kontrolowano jej stanu podczas zebrania, to obecni albo odczują duszność i ospałość, albo niektórzy z nich będą wystawieni na przeciągi i narażeni na zaziębienie. Przewodniczący upewni się, czy są porządkowi, którzy mają mieć baczenie na te rzeczy.
3 Jest odpowiedzialny za współpracę ze sługami przy należytym wyłożeniu literatury, aby publiczność mogła zauważyć publikacje Towarzystwa i nabyć je sobie na sali. Powinien doglądnąć, żeby byli porządkowi, którzy by wskazywali miejsce przychodzącym ludziom dobrej woli i ustalali liczbę obecnych, powiadamiając go o tym.
4 Wygląd podium w znacznej mierze przyczynia się do pomyślnego przebiegu programu; zatem przewodniczący powinien zatroszczyć się o przygotowanie podium, żeby tam był pulpit lub stół, krzesła czy inne konieczne przedmioty, i żeby wszystko wyglądało tak przyjemnie, jak to jest możliwe w danych okolicznościach. Jeśli jest potrzebna instalacja głośnikowa, powinien także sprawdzić, czy ją założono i czy właściwie działa. Jeśli przed wykładem ma być odegrany jakiś utwór muzyczny, obowiązkiem przewodniczącego jest dopilnować, żeby poczyniono odpowiednie przygotowania i żeby to był utwór stosowny, przyczyniający się do spokojnego nastroju i wytwarzający właściwą atmosferę do wysłuchania wykładu biblijnego. Należy unikać muzyki jazzowej i świeckich piosenek, których słowa schlebiają próżności ludzkiej.
5 Przewodniczący powinien też ustalić, jaką broszurę lub jakie czasopismo należy wręczyć publiczności, żeby to odpowiadało tematowi wykładu, i powinien zważać na to, żeby porządkowi rozdawali je, gdy ludzie dobrej woli wychodzą z sali.
6 Jeśli zapowiedziano porę rozpoczęcia wykładu, obowiązkiem przewodniczącego jest punktualne rozpoczęcie zebrania. Może rozpocząć krótkim powitaniem a następnie podaje do wiadomości, kto jest organizatorem wykładu (miejscowy zbór), nazwisko mówcy i to, że występuje on z ramienia Towarzystwa Strażnica, oraz temat przemówienia. To wprowadzenie powinno jednak być krótkie, nie należy się wdawać w roztrząsanie przemówienia, lecz tylko wprowadzić je przez podanie tytułu wykładu, po czym należy jak najprędzej przedstawić słuchaczom mówcę.
7 Byłoby dobrze, żeby przewodniczący zebrania zapoznał się ze szkicem przemówienia, aby w razie potrzeby mógł zająć miejsce mówcy i sam wygłosić przemówienie. Końcowe uwagi przewodniczącego po zakończeniu wykładu przez mówcę powinny być także krótkie i trafne. Powinien unikać komentowania przemówienia, powtarzania lub streszczania pewnych myśli czy wychwalania mówcy. Celem uwag końcowych powinno być wzmocnienie w słuchaczach pragnienia przyjścia na dalsze przemówienia lub na inne zebrania miejscowego zboru oraz zachęcenie ich do porozmawiania z obecnymi na sali świadkami Jehowy i do zapoznani a się z nimi.
8 Na zgromadzenia obwodowe i okręgowe oraz na konwencje urządzane przez Towarzystwo przewodniczącego mianuje Towarzystwo. Powinien on przed rozpoczęciem zgromadzenia postarać się o egzemplarz programu i opracować sobie „program przewodniczącego”. Powinien się dokładnie dowiedzieć, jakie pieśni mają być śpiewane przy każdym punkcie programu, powiadamiając o tym sługę zajmującego się muzyką. Ustali z góry, których braci ma zamiar zaprosić do przewodniczenia w modlitwie, i poprosi ich o zajęcie miejsca w pobliżu podium, aby w czasie modlitwy mogli korzystać z instalacji głośnikowej. Musi postanowić braci, którzy mają przeprowadzić poszczególne punkty programu, to znaczy, powinien ustalić, kto ma przewodniczyć przy każdym punkcie programu. Potem powinien pouczyć tych braci, jak należy przeprowadzić dany punkt programu, czy mają wprowadzić każdego mówcę, czy też - w niektórych wypadkach, gdy następuje seria przemówień - mówca przemawiający wpierw ma wprowadzić następnego. Ewentualne ogłoszenia powinny być zatwierdzone przez przewodniczącego zgromadzenia.
9 Będąc zainteresowany gładkim przebiegiem programu, musi się uprzednio upewnić, czy wszyscy biorący udział w programie są przygotowani i czy są pod ręką przed rozpoczęciem punktu programu, w którym występują. W ten sposób uniknie się kłopotliwych sytuacji czy luk w programie. Biorący udział w programie powinni się zgłaszać przed rozpoczęciem punktu, w którym mają uczestniczyć.
10 Przewodniczący powinien być dokładnie poinformowany o rozmieszczeniu poszczególnych wydziałów konwencyjnych. Powinien wiedzieć, jaka działalność ma być przeprowadzona na danej konwencji, aby był przygotowany do ewentualnego udzielania wywiadów dziennikarzom. Powinien być w stanie rozmawiać z nimi o ogólnoświatowej działalności Towarzystwa, o działalności miejscowego obwodu, okręgu i oddziału, o naukach Towarzystwa itd. Jest bardzo ważne, aby oświadczenia, które on składa dziennikarzom czy sprawozdawcom radiowym, były dokładne i taktowne, bo mogą one być opublikowane stawiając pracę świadków Jehowy w kraju w dobrym lub złym świetle.
11 Po opracowaniu swego programu i stwierdzeniu, czego i kiedy każdy z biorących widział w programie potrzebuje na podium, powinien sporządzić kopię tych informacji i dać je słudze instalacji głośnikowej oraz słudze podium, aby dokładnie wiedzieli, co pod względem mikrofonów i innego wyposażenia będzie potrzebne do każdego punktu programu.
12 Zatem przewodniczący, który dobrze wypełnia swoje zadanie, dużo się przyczynia do zharmonizowania programu i do sprawnego działania wszystkiego, co ma słuchaczom przekazać pouczenie. Jest on w rzeczywistości gospodarzem przyjmującym gości i powinien uważać się za takiego, czujnie bacząc, żeby z należną uprzejmością traktowano wszystkich obecnych, urzędników, dziennikarzy i inne osoby, mające do czynienia ze zgromadzeniem. Powinien też czuwać, żeby instalacja głośnikowa była używana z pożytkiem dla konwencji i żeby jej nie przeciążano wielką liczbą ogłoszeń osobistych.
13 Wszystkie te obowiązki wymagają od przewodniczącego uprzedniego starannego przygotowania i stałej czujności, lecz to przyczynia się do sprawnego przebiegu zebrań konwencji świadków Jehowy ku radości obecnych i zdumieniu świata.
_____
PRZEGLĄD MATERIAŁU: 1. Dlaczego obowiązki przewodniczącego mają wielkie znaczenie? 2, 3. Na co przewodniczący musi zwrócić uwagę w związku z salą na wykłady publiczne? 4, 5. Jakie przygotowania poczyni w związku z podium, muzyką i literaturą? 6. Do czego ograniczą się jego uwagi wstępne? 7. Co będzie treścią i celem jego uwag końcowych? 8. Jak ma być opracowany „program przewodniczącego” na większe zgromadzenia? 9. Co powinien sprawdzić przed każdym punktem programu zgromadzenia? 10. O czy powinien być poinformowany? Dlaczego? 11. Jakich informacji powinien dostarczyć słudze instalacji głośnikowej i słudze podium? 12, 13. Jaką rolę na zgromadzeniu odgrywa w rzeczywistości przewodniczący?
ZADANIE: Przygotuj wstępne i końcowe uwagi do wygłoszenia na wykładzie publicznym.
Studium 22
WYKŁADY PUBLICZNE
1 Wykłady publiczne odgrywają dużą role w kazaniu na całym świecie dobrej nowiny o Królestwie. Umożliwiły świadkom Jehowy dotarcie do wielu ludzi, którzy inaczej nie usłyszeliby poselstwa Królestwa, oraz wielce pomogły w rozprzestrzenianiu się Społeczeństwa. Nowego Świata do wszystkich krajów i we wszystkich językach. Cel wykładów publicznych jest dwojaki: po pierwsze, danie ludziom możliwości przysłuchania się wyłuszczeniu prawd Królestwa i zasmakowania w biblijnej wiedzy świadków Jehowy, czyniącej ich najszczęśliwszym ludem na ziemi; po drugie, na terenie, gdzie się odbywają wykłady publiczne, mają one na celu założenie nowych studiów biblijnych lub utwierdzenie studiów już istniejących. Przysłuchując się wyłuszczeniu prawdy na wykładzie publicznym, ludzie nabierają ochoty i zostają pociągnięci do rozpoczęcia własnego studium Biblii lub do przychodzenia na studium Biblii urządzane przez zbór.
2 Zgodnie z wyżej opisanym celem wykładów publicznych powinno się je urządzać możliwie w każdej części terenu. Nie wystarczy urządzać wykłady tylko w jednym miejscu i oczekiwać od ludzi, żeby przychodzili tam z dalszych okolic. Nie, jeśli wykłady publiczne mają ludziom przynieść pożytek, musimy je urządzać w ich sąsiedztwie, aby byli świadomi tego, że wykład na zapowiadany temat ma być wygłoszony w pobliżu i że mogą tam być obecni bez potrzeby odbycia dłuższej drogi. Podobnie jak nie sadowimy się w jakiejś budowli i nie czekamy, aż ludzie do nas przyjdą, ale odwiedzamy ich idąc od domu do domu, tak też nie wyczekujemy w jednej części terenu, żeby ludzie przyszli na nasze wykłady publiczne, ale, na ile to jest możliwe, udajemy się do nich z wykładami.
3 Nader ważną sprawą pozostającą w związku z wykładem publicznym jest zapowiedzenie go w pracy od domu do domu. Umożliwia to każdemu, głosicielowi wzięcie czynnego udziału w działalność i związanej z wykładami publicznymi, czyni go częścią składową tej działalności. Po zapowiedzeniu wykładu naszym następnym zadaniem jest zachęcenie ludzi do przyjścia na zebranie. W tym celu świadkowie Jehowy muszą przede wszystkim opracować teren, na którym ma się odbyć wykład, aby ludzie otrzymujący zaproszenie mieli rzeczywistą możność przyjścia, jeśli sobie tego życzą. Następnie muszą jak najbardziej udogodnić ludziom przyjście na wykład. Świadkowie Jehowy zdają sobie sprawę z ważności tego zebrania i z ważności tego, co tam będzie mówione, powinni więc podjąć inicjatywę, czyniąc coś od siebie dla utorowania drogi ludziom dobrej woli, żeby mogli być obecni. Najlepiej można to zrobić przez zaproponowanie im, że się po nich przyjdzie, aby razem z nimi pójść na wykład. Szczególnie osoby, z którymi prowadzimy domowe studia biblijne, powinny chodzić na wykłady publiczne, ponieważ te zebrania są często pierwszym kontaktem, który ludzie dobrej woli nawiązują z organizacją Jehowy. Na wykładzie publicznym zaczynają się zapoznawać ze świadkami Jehowy i wchodzą w zażyły stosunek z organizacją Jehowy. Takich ludzi powinno się przeto specjalnie zachęcać i wszelkimi możliwymi sposobami pomagać im do przychodzenia na wykłady.
4 Na ogól uważa się, że główny ciężar wykładu publicznego spoczywa na mówcy. Jednak bardzo ważną rolę odgrywa głosiciel już przez samą obecność na tych zebraniach. Przede wszystkim, słuchając przemówienia może się czegoś nauczyć. Styka się z nowymi myślami i z nowymi sposobami wyrażania prawd Królestwa. Nadto może się przywitać z obecnymi tam ludźmi dobrej woli i przyczynić się do tego, żeby się czuli jak w domu, a potem pomóc im w znalezieniu odpowiedzi na pytania, które mogły się im nasunąć podczas wykładu. Może im pokazać różne szczegóły Sali Królestwa, przedstawić ich sługom innym głosicielom, pokazać literaturę wydawaną przez Towarzystwo oraz ogólnie budzić ich zainteresowanie dla Społeczeństwa Nowego Świata i uczucie ścisłej łączności z nim. Często życzliwość i serdeczność, okazywana przez świadków Jehowy na wykładzie, wywiera większe wrażenie niż to, co powiedział mówca. Również sam fakt, że świadkowie Jehowy są obecni i słuchają przemówienia, świadczy o ważności zebrania i o jego wartości wychowawczej. Ludzie dobrej woli zobaczą ich tam i dojdą do wniosku, że i oni powinni słuchać i uczyć się kierować swe myśli ku nowemu światu. - Mich. 4:1, 2.
5 Czujny mówca będzie bardzo staranny w doborze i przygotowaniu materiału do swego przemówienia. Uważne przeczytanie szkicu wydanego przez Towarzystwo będzie mu pomocne przy zbieraniu materiału. Może spostrzec, jakie punkty należy szczególnie uwypuklić. Może sobie dobrze uzmysłowić sam temat oraz to, jak szkic rozwija ten temat i na co kładzie nacisk. Zanim mówca przystąpi do opracowania samego przemówienia, powinien wbić sobie w pamięć temat i szkic. Po ustaleniu, które myśli mają być przedstawione jako punkty główne, może przystąpić do wyszukania stosownego materiału. Weźmie też przy tym pod uwagę wydarzenia światowe, zaznaczając w gazetach artykuły mające związek z tematem i rozmyślając nad odpowiednimi argumentami biblijnymi, aby mógł swe przemówienie dostosować do czasu i do problemów naszych dni. - Izaj. 50:4.
6 Przy opracowywaniu swego wykładu zawsze powinien trzymać się ściśle szkicu dostarczonego przez Towarzystwo, ponieważ właściwe rozwinięcie szkicu sprawi, że przemówienie będzie najskuteczniejsze. Będzie wtedy zgodne z innymi wykładami publicznymi wygłaszanymi na całym świecie w celu przekazania ludziom aktualnego, wyraźnego oraz dobitnego świadectwa i ostrzeżenia. Najlepsi mówcy publiczni układają swe przemówienia całkiem prosto, dążąc głównie do tego, by ich wywody były jasne i zrozumiałe. Taki wykład jest przewidziany przede wszystkim dla publiczności i dla ludzi dobrej woli, a ci potrzebują prostego mleka Słowa Bożego, nie mogąc jeszcze znieść twardego pokarmu w postaci głębszych prawd Bożych. Wyśmienitym środkiem są przykłady, które dodadzą przemówieniu życia i urozmaicenia oraz uczynią je bardziej zrozumiałym. Najlepsze są przykłady biblijne.
7 Oprócz publiczności i ludzi dobrej woli na wykładach są też obecni świadkowie Jehowy. Dobrze jest przysłuchać się ponownie prawdom powtarzanym, nawet w formie prostych wyjaśnień. To odświeża nasz umysł, daje doskonały przegląd materiału z publikacji Towarzystwa i pomaga stać się bardziej skutecznymi w wyjaśnianiu prawdy drugim. Przy opracowywaniu wykładu mówca powinien też pamiętać o braciach, którzy będą obecni. Może wpleść jakiś argument, wyjaśnienie lub ilustrację, którymi głosiciele mogliby się posłużyć w służbie polowej. Zastosowanie tekstów biblijnych, rozpatrywanie jakiegoś twierdzenia z nowego punktu widzenia i w związku z tym nowe sposoby dowodzenia będą im bardzo pomocne. W ten sposób mówca pomaga nie tylko publiczności, ale i samym braciom w ich służbie kaznodziejskiej.
8 Mówca przekona się, że wygłosi lepsze przemówienie, że będzie bardziej pałał duchem, jeśli przed wygłoszeniem wykładu spędzi dzień na służbie polowej. Wtedy jego umysł będzie przebudzony i będzie mówił z takim uczuciem i zapałem oraz tak będzie panował nad tematem, jakby dalej wydawał świadectwo; a przez to jego słowa trafią do umysłów słuchaczy. Będzie przedstawiał prawdę w sposób bardziej przyjazny, ujmujący za serce. Powinien zdawać sobie sprawę z powagi i znaczenia wykładów publicznych i przedstawić się jak najlepiej nie tylko pod względem wyglądu, ale i pod względem wartości, czyli jakości swej mowy. Będzie unikał posługiwania się gwarą Wiecha, wulgarnymi czy gminnymi wyrażeniami. Nadmiarem humoru lub materiału nieteokratycznego można osłabić przemówienie. Albo też mówca może wzbudzić uczucie znudzenia, przeładowując wykład faktami i danymi statystycznymi. Skuteczny mówca utrzyma swe wywody na wysokim poziomie biblijnym, co jest. powinnością sługi Bożego, i będzie polegał na pociągającej sile, którą ma dla drugich owiec Słowo Boże. Dobry wykład przyniesie cześć imieniu Jehowy, a nie mówcy. - Hebr. 4:12; l Kor. 2:1-5.
9 Podczas gdy wykład publiczny należy wygłosić z godnością i w odpowiednim nastroju, to przemówienia wygłaszane w mieszkaniach, jak np. w ośrodkach służby, mogą być bardziej swobodne. Nie da się tu przesadzić w życzliwości, prostocie, jasności i w konwersacyjnym charakterze mowy. Takie przemówienie sprawi, że słuchacze - zwłaszcza ci nowi - będą się czuć ściśle złączeni z innymi i zostaną zachęceni do uczęszczania na zborowe studium książki. Takie przemówienia na zborowych studiach książki są zwykle ograniczone do około 45 minut, po czym następuje krótkie pokazowe studium książki, aby obecni mogli się przyjrzeć naszej metodzie studiowania. Być może zechcą odtąd stale przychodzić.
10 Widzimy więc, że wykłady publiczne wymagają bacznej uwagi ze strony sługi zboru, przewodniczącego, mówcy i wszystkich świadków Jehowy w zborze. Współpracujmy wszyscy w jedności, aby one miały powodzenie.
PRZEGLĄD MATERIAŁU: l. Co jest celem wykładów publicznych? 2. Gdzie należy urządzać wykłady publiczne, aby teren odniósł największy pożytek? 3. (a) Co jest nader ważną częścią działalności związanej z wykładami publicznymi? (b) Jakie korzyści daje podejmowanie wszelkich wysiłków w celu sprowadzenia na wykład ludzi dobrej woli? ...
WTLibrary