OBJAWY ZABURZEŃ SENSORYCZNYCH U OSÓB Z AUTYZMEM.doc

(62 KB) Pobierz
OBJAWY ZABURZEŃ SENSORYCZNYCH U OSÓB Z AUTYZMEM wg C

 

 

OBJAWY ZABURZEŃ SENSORYCZNYCH U OSÓB Z AUTYZMEM wg C. DELACATO

 

 

 

DOTYK

 

odczuwanie:

                     bólu

                     temperatury

                     nacisku

                     propriocepcja

 

Nadwrażliwość dotykowa:

                     reagowanie niepokojem na doznania dotykowe, które są poza kontrolą, unikanie dotyku

                     eliminowanie sztywnych, szorstkich, ciasnych ubrań (odświętnych)

                     wszelkie próby kontaktu fizycznego są dla tych osób trudne, stad należy postępować ostrożnie i delikatnie

                     osoby te boją się bólu (bólu zęba, lekkie skaleczenie, coś co uwiera)

                     trudności z kąpielą, czasem niechętnie wychodzi na dwór (wrażliwość na temperaturę, zmiany ciśnienia)

                     krzyk, protest przy obcinaniu paznokci i włosów

                     odczuwanie gorąca w reakcji na dotyk

                     łatwo się poci

                     autostymulacja: delikatne głaskanie się, opukiwanie, kołysanie

 

Zbyt mała wrażliwość na dotyk:

                     lubią kiedy się je ściska, mocno obejmuje, łaskocze

                     mocne, rytmiczne ruchy ciałem

                     uderzanie się, szczypanie, tarcie dłońmi o różnego rodzaju powierzchnie, wszystko to przeważnie bardzo mocno wykonywane

                     częste zgrubienia, zmiany skóry w miejscach uszkadzanych

                     obniżona wrażliwość na ból

                     często nie dopuszczają do gojenia powstałych ran

                     brak reakcji na zmiany temperatury

 

Dotyk – biały szum

 

                     trudności z różnicowaniem wrażeń pochodzących z własnego organizmu od wrażeń z zewnątrz

                     drapanie się  po ciele jakby coś swędziało

                     czasem przechodzi po ich  ciele dreszcz, często widoczna „gęsia skórka”

                     potrafią być przez pewien czas ciche, spokojne, aż następuje „wybuch” różnych, nagromadzonych taktylizmów

 

WĘCH

 

Nadwrażliwość węchowa:

                     wyczuwanie zapachów osób, które dawno wyszły z pomieszczenia

                     wyczuwanie zapachów innych osób i nawet bardzo drobnych zmian w tych zapachach ( w ciągu dnia, miesiąca)

                     niemożność ignorowania zapachów: jedne zapachy przyciągają, inne odpychają)

                     ponieważ zapach jest niewidoczny, uwagę osoby przyciąga nieuchwytny dla nas bodziec

                     „maskowanie” zapachów jest nieskuteczne

                     częste nudności wymioty jako reakcja na zapach własnego moczu lub kału, stad czasem powstrzymywanie się od wydalania

                     osoby te często były dziećmi, dla których karmienie piersią było nieprzyjemne

                     gwałtowne reakcje na oddech innych osób

                     problemy z jedzeniem wynikają często z nieprzyjemnego zpachu potraw

                     łatwość duszenia się (reakcja na silny zapach)

 

Zbyt mała wrażliwość węchowa

                     są to osoby poszukujące silnych wrażeń zapachowych

                     dużą radość sprawia im przebywanie w towarzystwie silnych , znajomych zapachów

                     zabawy moczem, rozmazywanie kału

                     przyjemność sprawia im przebywanie w toalecie, nie zgadzają się na spuszczanie wody

                     obwąchiwanie przedmiotów, ludzi

                     zabawy śliną, ślinienie rąk

                     dużą przyjemność sprawiają silne zapachy towarzyszące gotowaniu

                     częste jedzenie niejadalnych rzeczy

 

Węch – biały szum

                     ciągłe odczuwanie jakiegoś zapachu 9wenetrzny zapach, który są w stanie wyczuć)

                     częste zasłanianie ust i nosa, dmuchanie w kierunku nosa, by poczuć zapach własnego oddechu

                     wtykanie nosa do niewielkich przedmiotów, po to żeby zmienić sam proces wąchania

                     często trudności z podjęciem decyzji czy zapach jest przykry czy przyjemny

                     duże napięcie towarzyszące przeziębieniu czy katarowi

 

 

 

SŁUCH

 

Nadwrażliwość słuchowa

                     osoby te znoszą zupełnie dobrze hałasy, które same wywołują (maskowanie dźwięków z zewnątrz)

                     unikanie lub nieodbieranie dźwięków (uciekanie od hałasu, zatykanie uszu rękami, ignorowanie dźwięku; czasem sprawia wrażenie głuchego, co mogą potwierdzić testy)

                     słuchanie własnych dźwięków sprawia tej osobie przyjemność

                     skór bardzo blada

                     czasem zwracają się w kierunku źródła dźwięku, jeśli jest on łagodny (np. szept)

                     słyszenie dźwięków z bardzo dużej odległości lub  o częstotliwości dla nas niesłyszalnej

                     problemy ze snem (bardzo lekki sen, czasem nie śpi w ogóle)

                     lęk przed zwierzętami (nie mogą przewidzieć wydawanych przez nie dźwięków)

                     silny protest przy strzyżeniu włosów

                     wszystkie czynności wykonywane w pobliżu uszu (np. mycie uszu) wywołują lęk

                     lek przed tłumem, ruchem ulicznym, klaksonami, karetkami itp.

                     lęk, silne pobudzenie w czasie deszczu, burzy

                     opady śniegu tłumią dźwięki, stad czasem siedzi jakby w transie wsłuchując się w ciszę

                     chowanie pod łóżko, koc

                     uspokajająco działa szelest kartek, czasopism, książek

                     źle znoszą klimatyzację, c.o.

                     przeważnie nie lubią przebywać nad morzem – szum fal jest zbyt uciążliwy

 

Zbyt mała wrażliwość słuchowa

                     świat jest dla tych osób za cichy, stąd sami wytwarzają dużo hałasu (trzaskanie drzwiami, rozrzucanie przedmiotów, krzyczenie)

                     lubią wibrujące dźwięki i powierzchnie (przykłada ucho do pralki, miksera); godzinami przysłuchują się dźwiękom wydawanym przez urządzenia elektryczne

                     lubią przebywać w kuchni i w łazience , szczególnie jeśli są wyłożone glazurą;ciągle spuszczają  wodę w łazience, odkręcają krany

                     „echosonda” - osoba krąży wokół ściany wydając dźwięki i nasłuchując jak zmieniają odbite od jej powierzchni

                     lubią morze, szum fal

                     fascynują je karetki, wozy strażackie, śmieciarki

                     lubią drzeć i miąć w rękach papier, zwłaszcza sztywny

                     często otwierają i zamykają drzwi z różną siłą

                     poszukując dźwięków często są destrukcyjne

                     interesują je przedmioty głównie ze względu na wydawane przez nie odgłosy

 

Słuch – biały szum

                     osoby te sprawiają wrażenie zaabsorbowanych własnymi wewnętrznymi dźwiękami (po biegu siadają i wsłuchują się w bicie swego serca, po posiłku wsłuchują się w prace układu trawiennego)

                     często oddychają gwałtownie, wsłuchując się w wydawane przy tym dźwięki, zmieniają tempo oddychania

                     czasem wybuchają krzykiem bez widocznej przyczyny

                     kołyszą głową i całym ciałem, jakby sprawdzały czy zmienia się dźwięk, który słyszą

                     często szukają pozycji z głowa w dół

                     stale wydają jakieś ciche dźwięki i przysłuchują się nim

 

Smak

 

Nadwrażliwość smakowa

                     często wypluwają jedzenie

                     są bardzo wybredne smakowo, niektórym na skutek nadwrażliwości ledwie udaje się przeżyć

                     mają bardzo niską tolerancję na różne smaki (np. nie lubią gazowanych napojów)

 

Zbyt mała wrażliwość na smak

                     „śmietnik” - mogą zjeść wszystko,  nawet rzeczy nie nadające się do jedzenia, byleby miały silny smak

                     biorą wszystko do ust

                     często trafiają do szpitala na płukanie żołądka

 

Smak – biały szum

                     osoby te ciągle czuja w ustach jakiś smak

                     ssą własny język i policzki, zęby wydobyć ich smak; dlatego często mają spuchnięty język

                     zwracają zjedzony pokarm a następnie znów go jedzą

                     nie zwracają uwagi na jedzenie, pozwalają się karmić, ale rzadko robią to samodzielnie

 

 

Wzrok

 

Nadwrażliwość wzrokowa

                     osoby ciągle przyglądające się mikroskopijnym pyłkom kurzu lub maleńkim punkcikom w swoim otoczeniu; potrafią godzinami zbierać paproszki z dywanu

                     charakterystyczne dla tych osób są nagłe, ale kontrolowane ruchy ciałem – mogą to być ruchy na bok potęgujące ruchy gałek ocznych, lub w przód i w tył, pozwalające osobie zbliżać i oddalać się od obiektu

                     fascynacja kołami, zegarami, wirującymi, kręcącymi się przedmiotami (płyty, bączki) – wszystkim co obserwowane zbyt długo i zbyt uważnie daje złudzenie optyczne

                     bardzo dobra pamięć wzrokowa – potrafią odtworzyć wszystko co kiedyś widziały (np. książkę telefoniczną), wykazują fenomenalne zdolności w zakresie czytania

                     lubią przyglądać się kropelce śliny rozpiętej pomiędzy palcami, używają jej jak szkła powiększającego, pryzmatu

                     fascynują je małe, skomplikowane przedmioty

                     zazwyczaj nie lubią luster, oglądania własnego odbicia, nawet fotografii

                     często układają lub rysują bardzo skomplikowane wzory

                     lubią patrzeć na gwiazdy, księżyc, samoloty i dalekie mosty

                     zazwyczaj boją się ciemności

                     nie lubią silnego światła, przestraszyć je może nagły błysk

 

Zbyt mała wrażliwość wzrokowa

                     charakterystyczne jest dla tych osób kołysanie się

                     fascynacja źródłami światła (od słońca po małe świecące przedmioty); patrzy nie tylko na słońce ale też na cienie

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin