HEMATOLOGIA.doc

(58 KB) Pobierz
Interna – hematologia – Żołna

HEMATOLOGIA.

 

3

Szaf.Ir.


Krew po odwirowaniu rozdzieli się na:

·                osocze:

-              białka

·                 albuminy,

·                 globuliny,

·                 fibrynogen

·                elementy morfotyczne:

-              erytrocyty (4,5 mln)

-              leukocyty (4-10 tyś)

-              trombocyty (100-400 tyś)

 

Hematokryt – stosunek elementów morfotycznych do osocza.

·                Hematokryt – ok. 45%.

·                Część płynna – 55%,

Zmiana Ht może świadczyć o zaburzeniach np. odwodnienie:

Ü ilość osocza, Û liczba Ht.

Na Ht trzeba patrzeć krytycznie i brać pod uwagę np.: odwodnienie.

Surowica – osocze pozbawione fibrynogenu. W naszym osoczu jest od 200- 400 mg% fibrynogenu, oraz setki innych substancji np. glukoza.

 

Erytrocyty – ok. 4,5 mln:

·                 wygląd soczewki dwuwklęsłej,

·                 dzięki takiej budowie nie posiada cytoplazmy, co zmniejsza metabolizm, oraz jest lepsze i wydajniejsze przenoszenie tlenu,

·                 transport tlenu,

·                 przy odbudowywaniu szpiku we krwi pojawiają się retikulocyty (prawie dojrzałe erytrocyty), które mają jeszcze siateczkę. 5 – 15 promil, (żeby je oznaczyć trzeba użyć innego barwnika),

·                 w erytrocytach występuje hemoglobina – transport O2.

·                 norma Fe w surowicy krwi to: 80 – 120 μg %.

·                 norma hemoglobiny 12 – 16 g%,

 

Leukocyty – 4 tyś.–10 tyś. (białe krwinki) – składają się na to pojęcie kilka rodzajów komórek podzielonych na grupy:

·                Granulocyty (przy ocenie krwi pod mikroskopem trzeba krew zabarwić i wtedy widać rodzaje granulocytów):

-              obojętnochłonne (neutrofile) - 60 – 70 %

-              kwasochłonne (eozynofile) – do 5%

-              zasadochłonne (bazofile) – do 1%

·                Agranulocyt:

-              Limfocyty - 20 –30%

-              Monocyty – do 8%

Ü leukopenia,

Û leukocytoza,

 

Trombocyty – 100tyś. – 400tyś:

Bezjądrzaste komórki, każdy o innej morfologii, biorą udział w procesie krzepnięcia.

Ü trombocytopenia – małopłytkowość,

Û trombocytoza – nadpłytkowość,

 

Zaburzenia w układzie czerwonokrwinkowym:

Zaburzenia:

·                Ilościowe: Û (poliglobulia) lub Ü (anemia),

·                Jakościowehemoliza (anemia hemolityczna), wtórnie stają się zaburzeniami ilościowymi, erytrocyty żyją krócej <120 dni.

Zaburzenia ilościowe:

·                Poliglobulia pierwotna:

-              szpik kostny w sposób nie kontrolowany produkuje w nadmiarze erytrocy (czerwienica prawdziwa)

·                Poliglobulia wtórna:

-              chorzy z przewlekłymi chorobami układu oddechowego. Uszkodzone płuca nie natleniają wszystkich erytrocytów, a te nie natlenowane docierają do szpiku i szpik wysyła sygnał do produkcji nowych erytrocytów. Krew jest lepka i gęsta.

-              chorzy z chorobami nerek. Nerka jest też gruczołem i wytwarza np.: erytropoetynę. Jeśli nerka jest uszkodzona i nerka wydziela za dużo tego enzymu. Niektóre z guzów nerek powodują właśnie nadmiar tego hormonu i nadkrwistość. Używa się jego jako doping w sporcie. Sportowcom robi się Ht. Jeśli jest za wysoki to wykonuje się test na erytropoetynę. Skutki braku erytropoetyny u ludzi dializowanych to głównie anemia.

 

Stany niedoboru krwinek czerwonych wg. Etiologii.

I.              Anemie z powodu utraty krwi:

1.             ostry krwotok:

-              urazy komunikacyjne,

-              żylaki przełyku,

-              wrzody,

-              choroby wątroby (marskość),

2.             krwawienie przewlekłe:

-              obfite miesiączki,

-              mięśniaki macicy,

-              żylaki odbytu,

-              nowotwory narządów rodnych,

-              wrzody,

-              wrzodziejące zapalenie jelita grubego,

-              krwotoczne zapalenie błony śluzowej żołądka,

II.           Anemia z niedoboru czynników krwiotwórczych (erytropoetycznych):

1.             z niedoboru Fe: związki azotu utleniają Fe++ do Fe+++ które tworzą methemoglobinę (norma Fe 80 – 120 mg%) – najczęstsza!

a)             miesiączki, mięśniaki macicy, krwawienia z przewodu pokarmowego,

b)            nieprawidłowe wchłanianie – resekcja żołądka, przewlekłe biegunki, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroby trzustki, pasożytnicze, zakaźne,

c)             zwiększone zapotrzebowanie – ciąża, okres gwałtownego wzrostu,

d)            zmniejszona podaż – gwałtowny wzrost i niejedzenie (anoreksja, bulimia, bieda),

2.             z niedoboru vit. B12 i kwasu foliowego – anemia megaloblastyczna (duże erytrocyty z jądrem komórkowym), choroba Addisona Birmera – anemia złośliwa. Występuje u ludzi po resekcji żołądka.

3.             z niedoboru vit. C, B6 i białek:

III.        Anemia w przebiegu chorób narządów wewnętrznych (objawowe albo wtórne):

1.             nerki i choroby wątroby – zaburzenia w syntezie białka powodują zaburzenia syntezy erytropoetyny,

2.             choroby nowotworowe – nowotwory i guzy,

3.             zakażenia – przewlekłe są przyczyną wtórnej anemizacji,

IV.        Anemia hemolityczna – przedwczesny rozpad krwinek:

1.             spowodowana czynnikami wewnątrzkrwinkowymi:

a)             owalocytoza, sferocytoza (zaburzenia pompy sodowo-potasowej, mało Na dużo K),

b)            talasemie – choroba o podłożu genetycznym spowodowana wrodzonym defektem biosyntezy łańcuchów globiny (gen produkujący białko jest nieprawidłowy):

·          talasemia minor – układ homozygotyczny,

·          talasemia major – układ heterozygotyczny.

2.             spowodowana czynnikami zewnątrzkrwikowymi:

a)             przetoczenie niezgodnej grupowo krwi,

b)            ostra niewydolność nerek.

V.           Anemie spowodowane:

1.             aplazją szpiku – niewydolność szpiku do produkcji krwinek,

2.             nacieczeniem szpiku komórkami patologicznymi – szpik jest nieprawidłowy (są to najczęściej białaczki szpikowe).

 

Białaczki.

Nieodwracalny nowotworowy rozrost komórek układy białokrwinkowego.

 

Białaczka przewlekła – (namnożenie i dzielenie się na etapie prawie lub dojrzałej komórki):

Występuje w wieku ok. 35 rż. i powyżej, głównie u mężczyzn, dzieci nie chorują. Dotyczy m.in. neutrofilów oraz limfocytów, (granulocyty produkowane w szpiku kostnym a limfocyty w szpiku i układzie krwiotwórczym – węzły chłonne).

·                Limfatyczna:

-              leukocytoza do 200 tyś.

-              powiększenie węzłów chłonnych,

-              słabość, utrudniona krzepliwość,

-              częstsze infekcje, objawy anemizacji.

Jeżeli chory nie umrze w okresie 10 – 15 lat z powodu skazy krwotocznej lub anemizacji dochodzi do przełomu blastycznego.

·                Granulocytowa (szpikowa) – bierze udział śledziona i wątroba, która produkuje granulocyty, następuje powiększenie śledziony do ogromnych rozmiarów z bólami brzucha, brak powiększenia węzłów chłonnych. Najczęściej chorują osoby narażone na promieniowanie GAMMA.

GENETYKA: Jeśli dochodzi do defektu w 21 parze chromosomów, zapadalność na białaczkę jest znacznie większa - (Chromosomy Philadelphia).

 

Białaczka ostra – limfatyczna i szpikowa, (całkowity lub nie całkowity brak komórek dojrzałych):

Organizm zostaje pozbawiony czynnika obronnego.

Objawy choroby są bardzo dramatyczne:

-              częstsze infekcje ostre prowadzące do pogarszania się stany,

-              leukocytoza – 100 do 200 tyś,

-              niedokrwistość,

-              powiększenie śledziony i węzłów chłonnych,

-              nie leczona prowadzi w ciągu kilku miesięcy do śmierci w śród objawów nasilonej skazy krwotocznej, zakażeń i dużej niedokrwistości,

-              leczona może na wiele miesięcy zmniejszyć swe natężenie a nawet pozornie ustąpić (remisja),

-              czas remisji w ciągu trwania choroby jest coraz krótszy,

Leczenie:

-              chemioterapia + cytostatyki (spadek 30 tyś. leukocytów, pozbawienie bakterii i wirusów – remisja),

-              ewentualny przeszczep szpiku.

 

 

Skazy krwotoczne – naczyniowe.

Krzepnięcie krwi – przejście krwi z formy płynnej w stałą.

Odbywa się ono w IV etapach:

I.              aktywacja protrombiny Ú trombinę:

a)             w układzie wewnątrzpochodnym (w naczyniu)

b)            w układzie zewnątrzpochodnym (poza naczyniem)

Ú powstaje tromboplastyna ad:

a)             osoczowa – powstaje w ok.     ale działa ok. 4 – 5 min.

b)            tkankowa – powstaje w ok. 0,8 s ale działa krótko.

II.           Protrombina Ú trombina (enzym), białko protrombina krąży we krwi.

III.        Fibrynogen Ú...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin