Iljuszyn
Ił-76 Candid
Prace projektowe nad Iłem-76, czterosilnikowym odrzutowym samolotem transportowym, rozpoczęto pod koniec lat 60. Przewodził im G.V.Noworzilow. Nowy samolot miał zastąpić turbośmigłowego An-12. Pierwszy lot prototypu odbył się 25 marca 1971 r. W zakładach GAZ-30 w Chodynce zbudowano trzy prototypy i trzy kadłuby do prób naziemnych. Po raz pierwszy oficjalnie pokazano go na filmie w 1974 r. jako samolot desantowy dla spadochroniarzy. Był on wyposażony w podwójne działko defensywne na ogonie. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1975 r. Na początku 1994 r. wyprodukowano 800 egz. Ostatnio samoloty te produkowano w zakładach GAZ 34 w Taszkiencie w Uzbekistanie. Konstrukcja Ił-76 opiera się na założeniach górnopłata z usterzeniem typu T. Tylna rampa załadunkowa z dwoma drzwiami otwieranymi na boki. Skrzydła o skosie 250 o konstrukcji przekładkowej. Sterowanie wspomagane hydraulicznie z awaryjnym sterowaniem ręcznym (!!!). Klapy i sloty na krawędzi natarcia. Konstrukcja całkowicie metalowa. Centropłat zintegrowany z kadłubem. Kadłub klasyczny półskorupowy. Podwozie wciągane hydraulicznie, trójzespołowe. Kółko nosowe sterowane z dwiema parami kół obok siebie. Zespoły główne podwójne dwukołowe tandem (4 koło w zespole). Przedni chowane do tyłu, główne do barbet burtowych. Amortyzatory olejowo gazowe. Hamulce hydrauliczne. Napędem są cztery silniki turbowentylatorowe Aviadwigatel D-30KP o ciągu 11200 kg każdy w indywidualnych pylonach podskrzydłowych wyposażone w płytowe odwracacze ciągu. Wewnętrzne zbiorniki paliwa w skrzydłach o pojemności całkowitej 109480 l. Załoga siedmioosobowa z dwoma specjalistami załadunku. Kokpit z siedzeniami pilota i drugiego pilota obok siebie. Stanowisko nawigatora na w przeszklonym dziobie. Kabina ładunkowa z podłogą wzmocnioną stopami tytanu wyposażona w rolki, ciśnieniowa. W skład awioniki wchodzi radar pogodowy w części nosowej, radar mapowania terenu i nawigacyjny w owiewce podkadłubowej. Systemy do latania w każdych warunkach pogodowych w dzień i w nocy. Komputer do lotu automatycznego i automatycznej kontroli podejścia. Generator APU w prawej barbecie burtowej.
Wersje:
· Ił-76 (Candid-A): Wstępna, pierwsza wersja produkcyjna
· Ił-76T (Candid-A): Cywilna wersja oparta na podstawowej, z powiększonymi zbiornikami w centropłacie, nad kadłubem. Zwiększony udźwig, brak uzbrojenia.
· Ił-76M (Candid-B): Wersja wojskowa, zawierająca usprawnienia z Il-76T. Może przewozić do 140 żołnierzy lub 125 spadochroniarzy lub ładunek na paletach. Tylna wieżyczka obronna z dwoma działkami GSh-23L kal 23 mm, podstawowy ECM, wyrzutniki flar.
· Ił-76K: Wersja treningowa dla kosmonautów do treningu w warunkach obniżonej grawitacji.
· Ił-76TD (Candid-A): Nieuzbrojona wersja podobna do Ił-76T o wzmocnionych skrzydłach i centralnej części kadłuba, silniki turbowentylatorowe Aviadvigatiel D-30KP-2 co zwiększyło maksymalną masę startową. Dodatkowe zbiorniki paliwa o pojemności 10000 kg zwiększyły zasięg o 1200 km. Poprawiona awionika. Pierwszy raz zidentyfikowany nad lotniskiem Shannon w Irlandii w listopadzie 1982 r. Gotowość operacyjną osiągnął w lipcu 1983 r. Jeden samolot przebudowano przez wyciszenie, dodanie 94 foteli w kabinie ładunkowej, kambuza, toalety i stanowisk pracy dla ekspedycji antarktycznej. Samolot przewoził także 14000 kg sprzętu, ładunku i bagaży.
· Ił76MD (Candid-B): Zbudowana na podstawie wersji Il-76M, ale z usprawnieniami z wersji Il-76TD. Wersja wojskowa.
· Ił-76MDK: Adaptacja wersji MD dla kosmonautów do treningu w warunkach obniżonej grawitacji.
· Ił-76TDm: Projektowa wersja Il-76TD z czterema nowymi zachodnimi silnikami turbowentylatorowymi CFM56 o ciągu 14152 kg każdy, zasięgu zwiększonym o około 20-30% zwiększonej ekonomice lotu.
· Ił-76MF: Powiększona wersja wojskowa z czterema silnikami trubowentylatorowymi Aviadwigatel PS-90AN o ciągu 16000 każdy. Wyciszone o obniżonej emisji zbliżone do standardu ICAO. Nowa awionika. Kabina ładunkowa wydłużona o 6,6 m przez dodanie dwóch segmentów (przed i za skrzydłem). Długość całkowita 53,19 m, wysokość całkowita 14,45 m, maksymalna masa startowa zwiększona. Możliwość przenoszenia palet: 4x YAK-10 lub YAK-20 lub 9x YAK-5 lub YAK-6. Zasięg z ładunkiem 40000 kg wynosi 5200 km. Pierwszy lot odbył się 1 sierpnia 1995 r. Opcjonalnie silniki CFM56.
· Ił-76TF: Wersja cywilna opracowana na podstawie Ił-76MF.
· Ił-76MDP: Wersja strażacka przenosząca 44000 kg substancji gaśniczej
· Ił-76LL: Latające stanowisko badawcze silników o ciągu do 24993 kg.
· Ił-76VPK: Latające stanowisko dowodzenia zbudowane na podstawie Ił-76MD. Duże owiewki na kadłubie przed skrzydłem skrywające anteny komunikacji satelitarnej. Liczne inne owiewki, anteny i wloty powietrza do instalacji chłodzącej. Oznaczenie wojskowe Il-82.
· Ił-76SK:Powietrzne stanowisko dowodzenie dla Tu-160SK współpracującego z pojazdem kosmicznym Burłak
· A-50 (Mainstay): Powietrzne stanowsko wykrywania i dowodzenia AEW&C zmodyfikowane w zakładach Beriewa.
· Be-976: samolot radarowy zmodyfikowany w zakładach Beriewa.
· Ił-78 (Midas): Tankowiec
· Adnan 1: Iracka modyfikacja do samolotu wczesnego ostrzegania AEW&C i tankowca.
Specyfikacja :
Model/Typ/Wersja
Ił-76 (Candid-A)
Model Silnika
Aviadwigatel D-30KP
Ciąg
11200 kg
Rozpiętość skrzydeł całkowita
50,50 m
Długość całkowita
46,59 m
Wysokość całkowita
14,76 m
Masa pustego
Masa startowa bojowa
Masa maksymalna uzbrojenia podwieszanego
tomek291