JH-7 Flying Panther, B-7.doc

JH-7 jest naddźwiękowym samolotem szturmowym, przeznaczonym dla marynarki wojennej Chin. Siły powietrzne wybrały rosyjską konstrukcję opartą na Su-27. Po raz pierwszy zaprezentowano go we wrześniu 1988 (model na międzynarodowej wystawie w Farnborough. Pierwszy lot odbył się pod koniec 1988 lub na początku 1989 r. Na początku kilkanaście samolotów weszło do służby w Marynarce.

Konstrukcja napędzana jest dwoma silnikami turboodrzutowymi WS-9 z dopalaniem o ciągu maksymalnym 9305 kg na silnik. Przewidziane jest zastosowanie w bliskiej przyszłości dużo mocniejszej jednostki napędowej. Skrzydła o dużym wydłużeniu i skosie zamontowane w układzie górnopłata. Kokpit dwuosobowy z fotelami wyrzucanymi typu 0-0. Uzbrojenie stałe składa się z dwu-lufowego działka kalibru 23 mm pod nosem maszyny. Pod każdym skrzydłem zamontowane są dwa pylony na dodatkowe uzbrojenie. Dodatkowo na końcówkach skrzydeł można podczepić po jednej rakiecie powietrze - powietrze bliskiego zasięgu PL-5 (na podczerwień). Typowym uzbrojeniem w działaniach wsparcia marynarki są dwie przeciwokrętowe rakiety manewrujące C-801 lub C-802 oraz dwa dodatkowe zbiorniki paliwa.

W planowanej wersji JH-7A zostaną prawdopodobnie zamontowane mocniejsze silniki AL-31F, nowy radar o zasięgu około 100 km, mogący śledzić równocześnie 14 celów i atakować 4-6 z nich. Tak zmodyfikowany model będzie następcą chińskich Q-5 i H-5. Jednakże, w obecnej sytuacji (Chiny zakupują duża ilość Su-27 w różnych podwersjach, z opcją na budowę licencyjną) takie rozwiązanie jest coraz mniej realne.

W 1998 r. zaprezentowano JH-7 z silnikami brytyjskimi Rolls-Royce Spey Mk-202. Mają one znacznie większą moc o silnika chińskiego, co pozwala zwiększyć maksymalny udźwig.

???

bez dopalania

9305 kg

z dopalaniem