A-3 Skywarrior.doc

(54 KB) Pobierz

 

Douglas

A-3 Skywarrior



 

A-3 Skywarrior jest najcięższym i największym samolotem jaki został zaprojektowany do operowania z lotniskowców. Jest też on pierwszym dwusilnikowym bombowcem wykorzystywanym przez Marynarkę USA do uderzeń nuklearnych.
Służył on US Navy przez ponad dwadzieścia lat. Projektowanie A-3 rozpoczęto na początku 1947 r. Podstawowym kryterium przy pracach konstrukcyjnych była możliwość przenoszenia bomby nuklearnej o wadze 4,5 tony nad cel odległy o 3700 km. Maszyna gotowa do startu miała mieć masę nie większą niż 45360 kg. Napędem miały być silniki dające co najmniej  4536 kg każdy.
Głównym problemem podczas prac konstrukcyjnych było umieszczenie komory bombowej tak aby mogła być dostępna z kokpitu w celu kontroli i uzbrojenia ładunków nuklearnych. Zaowocowało to samolotem w układzie górnopłata (dźwigary skrzydła ponad komorą bombową), ze skośnymi skrzydłami, oraz kokpitem dla trzy osobowej załogi w górnej części kadłuba tuż za i ponad owiewką nosową mieszczącą radar nawigacyjny i bombowy.
Układ górnopłata uniemożliwił zamontowanie podwozia na skrzydłach, dlatego też główne zespoły podwozia znajdują się w tylniej części kadłuba, tuż za lukiem bombowym.
Dwa silniki umieszczono na oddzielnych pylonach pod skrzydłami.
Jak to często bywa przy pracach nad samolotem dla lotnictwa pokładowego konstruktorzy szybko przekroczyli maksymalną zakładaną wagę. W ramach oszczędności usunęli fotele wyrzucane załogi co okazało się brzemienne w skutki podczas konfliktu wietnamskiego. Ich brak był genezą niechęci pilotów do tego samolotu.

Pierwszy lot odbył się 28 października 1952 r. w bazie Edwards. Pierwsze egzemplarze dostarczono do jednostki w Jackonsville 31 marca 1956 r. Pierwsze modele dostarczone marynarce nosiły oznaczenie A3D (nie przeprowadzono jeszcze unifikacji oznaczeń). 
Podczas wojny w Wietnamie większość A-3 nie wykonywało już zadań bombowych. Istniejące egzemplarze zmodyfikowano do wersji KA-3 (tankowiec), lub EKA-3 (tankowiec / walka radioelektroniczna). Większe sukcesy odnotowała wersja A-3B dla Sił Powietrznych B-66 i RB-66 Destroyer. Głównie pełniły zadania WRE, ale także pilotowały formacje bombowe nad cele w Wietnamie Północnym i wykonywały zadania rozpoznawcze.
Wprowadzenie do służby nowych wersji bombowców A-6: EA-6A, EA-6B walka radioelektroniczna, KA-6D- tankowiec oraz koniec Wojny Wietnamskiej były gwoździem do trumny dla A-3. Ostatni odlot z pokładu lotniskowca nastąpił w 1976 r.

Pomimo swojej niechlubnej kariery A-3 wart jest uwagi na rekord masy startowej samolotu, który wystartował z pokładu lotniskowca 38102 kg.



 

Specyfikacja :

Model/Typ/Wersja

A-3B

Załoga

3

Model Silnika

2 x P&W J57-P-10

Ciąg 

4763 kg

bez dopalania

Rozpiętość skrzydeł całkowita

22,10 m

Długość całkowita

23,27 m

Wysokość całkowita

6,95 m

Powerzchnia Skrzydeł

75,43 m2

Masa pustego

17876 kg

Masa startowa bojowa

31751 kg

Masa maksymalna
uzbrojenia podwieszanego

 

Masa startowa maksymalna

37195 kg

Ilość paliwa wewn max

 

Ilość paliwa wewn + zewn max

 

Max prędkość przelotowa

982 km/h

Max prędkość wznoszenia

 

Limity przeciążeń

 

Pułap operacyjny

12495 m

Zasięg bojowy

 

Zasięg maksymalny
bez uzupełniania paliwa w locie

3381 km

Rozbieg

 

Dobieg

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin