WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.pdf

(939 KB) Pobierz
282182977 UNPDF
WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.
http://zguw.ibb.waw.pl/%7Eknbm/bmwi/podrek/biotech/biotech3.html
WEKTOR PO ŁACIIE ZACZY PRZEWOŹIK.
WEKTOR cząsteczka DNA mogąca być nośnikiem interesującego nas kawałka
DNA , która posiada zdolność do autonomicznej replikacji w danym typie komórek.
Zapewnia powielanie wprowadzonego fragmentu DNA czyli klonowanie a czasami
także wydajną synt ezę kodowanego przez gen białka (transkrypcję i translację oraz
jego stabilność) jak to ma miejsce w tzw. wektorach ekspresyjnych. Są różne typy
wektorów a dobranie odpowiedniego zależy m.in. od tego w jakich komórkach
zamierzamy klonować gen. Najważniejszym elementem warunkującym specyficzność
wektora są sekwencje odpowiedzialne za inicjację replikacji tzw. sekwencje ori.
Najprostsze wektory posiadały wyłącznie jedno , unikalne miejsce restrykcyjne , w
które można było wprowa dzić obcy DNA. Obecnie najczęściej jest to tzw. polilinker
syntetyczny odcinek DNA , w którym znajduje się zwykle kilkanaście miejsc
rozpoznawanych
przez
różne
restryktazy.
Pozwala to na swobodniejszy dobór odpowiedniego do klonowania enzymu. Wektory
zazwyczaj posiadają również geny markerowe czyli geny kodujące białka
odpowiedzialne za łatwo wyróżnialne cechy fenotypowe. Wektor mus i być tak
skonstruowany aby istniała możliwość selekcji tych komórek , do których wniknął.
Jego budowa powinna pozwalać także na odróżnienie wektora zrekombinowanego od
takiego , który zamknął się bez ligacji z fragmentem DNA.
WEKTORY PLAZMIDOWE BAKTERYJE.
Budowa nieduże , koliste cząsteczki DNA zawierające ori replikacji , gen markera
selekcyjnego (najczęściej oporność na antybiotyk) oraz miejsce do klonowania.
Wektory plazmidowe wprowadzane są do
komórek bakterii przy wykorzystaniu
zjawiska transformacji. W przypadku
stosowanej najczęściej bakterii E.coli
wymaga to zwiększenia przepuszczalności
błon komórkowych czyli
ukompetentnienia. W tym c elu wystawia
się komórki na wysoką koncentrację
pewnych dwuwartościowych kationów. W
typowej procedurze komórki traktuje się
1 z 10
20100404 13:31
282182977.011.png 282182977.012.png 282182977.013.png 282182977.014.png 282182977.001.png 282182977.002.png 282182977.003.png
WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.
http://zguw.ibb.waw.pl/%7Eknbm/bmwi/podrek/biotech/biotech3.html
roztworem chlorku wapnia. Zazwyczaj 1
komórka na milion zostaje stransformowana. 1 cząsteczka na tysiąc
zrekombinowanych plazmidów transformuje komórkę bakteryjną. Każda
kompetentna komórka inkorporuje tylko jeden plazmid. Selekcję zazwyczaj uzyskuje
się na dwa sposoby. Pierwszy z nich to obecność w plazmidzie dwóch genów
oporności na dwa różne antybiotyki przy czym w j ednym z nich znajduje się miejsce
do klonowania. Komórka , która nie pobrała plazmidu będzie wrażliwa na obydwa
antybiotyki , taka , która pobrała plazmid niezrekombinowany będzie oporna na
obydwa. Komórka , która ma plazmid z fragmentem obcego DNA będzie wrażliwa na
antybiotyk , w którego genie było miejsce restrykcyjne , ponieważ ciągłość genu
zostanie przerwana co unieczynni produkowane białko. Drugi sposób to system
selekcji opierający się na tzw. teście alfakomplementacji. Polilinkery większości wek
torów umiejscowione są w obrębie genu kodującego a peptyd bgalaktozydazy.
Transformowane są bakterie , które mają mutację akurat we fragmencie genu
kodującym tą część enzymu. Umożliwia to selekcję na odpowiedniej pożywce bakterii
, które pobrały zrekombi nowany plazmid ponieważ tylko one będą białe w
odróżnieniu od tych , w których zaszła komplementacja mutacji i sprawny enzym
rozkłada substrat dodany w pożywce co powoduje niebieskie zabarwienie kolonii.
Pojedyncze komórki bakteryjne , utworzą kolonie a wszystkie plazmidy w takiej
kolonii będą pochodziły od jednego plazmidu wprowadzonego do komórki , która tą
kolonię założyła. Powstanie więc klon a fragment DNA na plazmidzie to sklonowany
DNA.
2 z 10
20100404 13:31
282182977.004.png 282182977.005.png
WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.
http://zguw.ibb.waw.pl/%7Eknbm/bmwi/podrek/biotech/biotech3.html
Pojemność wektorów plazmidowych ograniczona jest sposobem wprowadzania
rekombinacyjnych cząstek DNA do komórek gospodarza. Przy klasycznej
transformacji wielkość wstawki nie powinna być większa niż około 10 kb.
Warto zwrócić jeszcze uwagę na ilość kopii wektora w komórce. Istnieją wektory
niskokopijne i wysokokopijne co uzależnione jest od rodzaju ori.
3 z 10
20100404 13:31
282182977.006.png 282182977.007.png
WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.
http://zguw.ibb.waw.pl/%7Eknbm/bmwi/podrek/biotech/biotech3.html
Klonowanie w wektorze plazmidowym polega na przecięciu go stosownym enzymem
restrykcyjnym , defosforylacji jego końców w celu wyeliminowania możliwości
recyrkularyzacji samego wektora oraz ligacji , którą to reakcję przeprowadza ligaza
DNA tworz ąca standardowe wiązanie fosfodiestrowe , z odpowiednio wcześniej
przygotowanymi fragmentami DNA , które chcemy sklonować , pociętymi tą samą
restryktazą lub dającą komplementarne końce.
WEKTORY POCHODE BAKTERIOFAGÓW :
LAMBDOWE pochodne faga l.
Można w nich klonować większe fragmenty DNA. Inną zaletą jest wyższa wydajność
infekcji cząstkami bakteriofagów w porównaniu do wydajności transformacji.
Budowa
:
4 z 10
20100404 13:31
282182977.008.png 282182977.009.png
WEKTOR PO ŁACINIE ZNACZY PRZEWOŹNIK.
http://zguw.ibb.waw.pl/%7Eknbm/bmwi/podrek/biotech/biotech3.html
odpowiednio
zmodyfikowany bakt
eriofag
l.
Wprowadzono
mutacje punktowe w
niektórych genach zmieniające właściwości ich produktów : krótkie delecje oraz
niekiedy usunięcie środkowego regionu DNA odpowiedzialnego za cykl lizogenny. Z
DNA faga można usunąć około 30% genomu pozostawiając j ego lewe i prawe ramię
zawierające wszystkie geny niezbędne w cyklu litycznym. Dzięki 12 nukleotydowym
, wzajemnie komplementarnym , jednoniciowym fragmentom DNA na końcach
cząsteczki DNA faga tzw. sekwencjom cos możliwe jest przybranie przez D NA
faga w komórce bakteryjnej formy kolistej oraz zapakowanie go w białkową główkę.
Również w te wektory wstawione są polilinkery , geny markerowe , silne promotory i
inne.
Są dwa rodzaje wektorów lambdowych , co spowodowane jest faktem , że do
białkowej główki pakowane jest DNA długości 75% do 105% długości DNA faga
typu dzikiego :
replacement tak skonstruowane , że centralny region jest oflankowany
identycznym zestawem miejsc restrykcyjnych tak , że przecięcie daną
restryktazą wycina ten region z wektora. Na jego miejsce może być wstawiony
obcy DNA długości 925 kb. Klonow anie polega na izolacji poszczególnych
ramion po wycięciu regionu centralnego i ligacji ze zdefosforylowanymi
fragmentami obcego DNA (co uniemożliwia wstawienie dwóch różnych
odcinków DNA do jednego wektora) w warunkach sprzyjających tworzeniu
konkata merów , następnie pakowaniu in vitro w kapsydy faga i infekcji
komórek E.coli.
5 z 10
20100404 13:31
282182977.010.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin