OPOWIEŚĆ DRZEWA - ekologia.doc

KONSPEKT ZAJĘĆ Z ZAKRESU EDUKACJI EKOLOGICZNEJ DZIECI CZTEROLETNICH (ZAJĘCIA PZRYRODNICZO – PLASTYCZNE)

Temat: „Opowieść drzewa” – opowiadanie własne nauczycielki.

Cele:

·         zapoznanie dzieci z budową i niektórymi funkcjami drzew

·         wzbogacenie słownika biernego dzieci w pojęcia: korona drzewa, konar, pień

·         wyzwalanie swobodnej ekspresji ruchowej

·         kształtowanie postaw proekologicznych

·         doskonalenie umiejętności wydzierania i przyklejania małych form

Metody:

·         czynne:

- metoda samodzielnych doświadczeń

- metoda kierowania własną aktywnością dziecka

- zadań stawianych do wykonania

·         słowne:

- zagadka

- opowiadanie

- rozmowa

Formy:

·         zbiorowa

·         zespołowa

·         indywidualna

Środki dydaktyczne:

              Zagadka, wycięta z brystolu sylweta drzewa z otworem na twarz dla nauczycielki, opowiadanie własne „Opowieść drzewa”, rolki po papierze toaletowym pomalowane na brązowo, paski brązowego brystolu o wymiarach 1cm x 8cm, papier kolorowy, klej.

Przebieg zajęć:

1. Zagadka:

Choć nie jest królem, lecz ma koronę

Przed słońcem i deszczem daje nam ochronę

Ma pień i gałęzie, co szumią na wietrze

I z różnych brudów oczyszcza powietrze

2. „Opowieść drzewa”. Nauczycielka prosi dzieci by zaczarowały ją w drzewo. Dzieci „czarują”, a nauczycielka w tym czasie zakłada na głowę sylwetę drzewa i chwali dzieci, że tak skutecznie czarują. Następnie snuje opowieść drzewa:

Witajcie moi mili czarodzieje.  Jak widzicie jestem drzewem. Muszę Wam powiedzieć, że bardzo potężne i silne ze mnie drzewo. Popatrzcie, jaką mam wielką koronę. Tak, tak ta część tak właśnie się nazywa. Czasami czuję się naprawdę jak jakiś król bo jestem bardzo ważne. Popatrzcie uważnie – tam gdzie u Was znajduje się brzuszek i nogi ja mam pień, a te grube gałęzie to konary. Przyjrzyjcie mi się – zostało mi już niewiele liści, choć latem miałem ich bardzo dużo i były zielone. Czy wiecie dlaczego zostało ich tak mało? A kolory? Dlaczego są właśnie takie? Macie rację, dlatego, że nadeszła jesień i wieje wiatr, który je strąca. A może ktoś wie, co stanie się ze mną zimą? Stracę wszystkie liście, bo nie będę mogło czerpać pokarmu ze zmarzniętej ziemi i wszystkie głodne listki opadną. Ale nie martwicie się, potem znowu odrosną. Powiedzcie mi, czy wiecie dlaczego drzewa są takie ważne. (dzieci podają odpowiedzi, a nauczycielka dopowiada, np. że z drzew mamy owoce, drzewa chronią przed deszczem i słońcem, drzewa oczyszczają powietrze, z drzew robi się papier, z drewna drzew robi się meble) W takim razie, kiedy już wiecie, że drzewa są tak ważne, mam nadzieję, że będziecie je szanowały. A teraz w nagrodę, że tak pięknie czarowałyście, ja też zaczaruję was w drzewka.

3. „Pochód drzew” – zabawa ruchowa. Dzieci maszerują po obwodzie koła, najpierw jako silne dęby, z rękami wyciągniętymi do góry i mocno stawiają nogi. Następnie idą jak wierzby płaczące – opuszczają ramiona w dół i robią smutne miny. Gdy nauczycielka klaśnie w dłonie „drzewa” zastygają w bezruchu.

4. „Jestem drzewem” – samodzielne wypowiedzi dzieci. Chętne dzieci zakładają na głowę sylwetę drzewa i opowiadają, jak się czują jako drzewo, co lubią, a czego nie.

5. „Jak rośnie drzewo?” – zabawa ruchowa. Dzieci w pozycji skulonej kucają na dywanie. Gdy nauczycielka liczy do pięciu, powoli podnoszą się do góry, tak, aby na pięć stać prosto z rękami podniesionymi do góry. Zabawę należy powtórzyć trzy razy.

6. „Jesienny park” – działalność plastyczna. Dzieci otrzymują rolki po papierze toaletowym oraz paski z brystolu i papier kolorowy. Ich zadaniem jest wykonanie jesiennych drzew. Po skończonej pracy dzieci ustawiają drzewka na stoliku, a nauczycielka podziwia i fotografuje jesienny park.