Kazus I
Jan K. pilnie potrzebował pieniędzy, dlatego też udał się do swojego przyjaciela Romana D. z prośbą o pożyczkę w wysokości 300.000 zł. Roman D. z chęcią zgodził się na udzielenie pożyczki, jednakże zastrzegł, że celem jej zabezpieczenia Jan K. udzieli mu nieodwołalnego pełnomocnictwa do sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność Jana K. i stanowiącej jedyny składnik jego majątku o znacznej wartości (około 350.000 zł), porównywalnej z wielkością długu. Strony w formie pisemnej zawarły umowę pożyczki w dniu 25 maja 2009 r. z terminem spłaty w całości w dniu 1 lutego 2010 r. z odsetkami 3 % w skali roku i w tym samym dokumencie Jan K. udzielił Romanowi D. nieodwołalnego pełnomocnictwa pod warunkiem zawieszającym, że do dnia 1 lutego 2010 r. Jan K. nie spłaci pożyczki. Równocześnie zastrzeżono, że z ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości przez Romana D., która winna być ceną rynkową, Roman D. zaspokoi swoją należność, a pozostałą kwotę niezwłocznie zwróci Janowi K. Jan K. zdawał sobie sprawę, że nie zdoła spłacić pożyczki, jednakże nie chciał stracić nieruchomości. Dlatego też umówił się ze swoim przyjacielem Pawłem S., że zawrą pozorną umowę pożyczki. W dniu 18 czerwca 2009 r. Jan K. zawarł z Pawłem S. taką umowę na kwotę 500.000 zł i ustanowił na rzecz Pawła S. hipotekę na swojej nieruchomości na kwotę 500.000 zł licząc na to, że jeżeli nieruchomość będzie obciążona hipoteką, to Roman D. jej nie sprzeda. Jan K. nie spłacił pożyczki do dnia 1 lutego 2010 r. Z tego względu Roman D., działając jako jego pełnomocnik, zawarł w dniu 15 lutego 2010 r. w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości (za cenę odpowiadającą jej rynkowej wartości) z Marcinem C. Gdy o całej sytuacji dowiedziała się żona Jana K., z którą pozostawał on w ustroju wspólności ustawowej, niezwłocznie sprzeciwiła się umowie sprzedaży.
Przedstaw problemy pojawiające się na tle powyższego stanu faktycznego i zaproponuj ich rozwiązanie.
Kazus II
Andrzej i Karol prowadzili przedsiębiorstwa transportowe. Zawarli pisemną umowę sprzedaży samochodu ciężarowego, w której umówili się, że zapłata ceny nastąpi w trzech ratach. Karol nie zapłacił jednak drugiej i trzeciej raty, wobec czego Andrzej wyznaczył Karolowi dodatkowy termin do zapłaty zaległych rat z zagrożeniem, że odstąpi od umowy. Gdy termin upłynął bezskutecznie, Andrzej wysłał Karolowi faks z oświadczeniem, że odstępuje od umowy sprzedaży. Następnie Andrzej zawarł umowę sprzedaży tego samochodu z Januszem, który zażądał od Karola wydania samochodu. Karol odmawia wydania samochodu, twierdząc, że nie zapłacił dwóch rat Andrzejowi, gdyż samochód miał znacznie większy przebieg, niż wynikało to z zapewnień Andrzeja a ponadto liczne usterki, które wymagały naprawy. Karol nie poinformował jednak o tym Andrzeja.
Czy żądanie Janusza wydania samochodu przez Karola jest zasadne?
Kazus III
Spółka z o.o. Mazda zawarła ze spółką z o.o. Matros 10 kwietnia 2009 umowę, na mocy której Spółka Matros sprzedała Spółce Mazda 10 używanych pomp do wypompowywania wody. Strony uzgodniły, że cena za wszystkie pompy zostanie zapłacona przez spółkę Mazda w terminie 1 miesiąca, a pompy miały być dostarczone do kupującego, do jego siedziby ciągu 2 tygodni od zawarcia umowy. 5 Pomp zostało dostarczonych w terminie, co do pozostałych sprzedawca powiadomił kupującego, że będą dostarczone 1 miesiąc później. Kupujący nie uiścił w terminie zapłaty za żadną pompę, powiadamiając, że dokona zapłaty jak zostanie mu dostarczony w całości towar. Sprzedawca z kolei poinformował kupującego, że żąda zwrotu przesłanych 5 pomp, które stanowią jego własność z powodu nie zapłaconej ceny. Jedna z przesłanych pomp okazała się na dodatek wadliwa i w czasie wykonywania prac na budowie doszło do spięcia i pożaru – pompa uległa zniszczeniu. Sprzedawca poinformował kupującego zgodnie z przepisami o odpowiedzialności za produkt niebezpieczny o osobie producenta.
1. Czy sprzedawca może żądać zwrotu przesłanych pomp?
2. W jaki sposób sprzedawca mógł się zabezpieczyć przed brakiem zapłaty w terminie ?
3. Czy sprzedawca odpowiada za zniszczenie pompy i na jakiej podstawie ?
Kazus IV
Częściowo ubezwłasnowolniony Karol (ubezwłasnowolnienie nastąpiło z powodu skłonności do hazardu) poślubił w 2003 r. Barbarę, która nie wiedziała, że jest on ubezwłasnowolniony. Dowiedziała się o tym, gdy w roku 2004 przypadkowo przeczytała doręczone pocztą orzeczenie sądu (wydane 22.02.2004) o uchyleniu ubezwłasnowolnienia. Małżeństwo początkowo układało się dobrze. Małżonkowie w roku 2005 zakupili nieruchomość lokalową (płacąc część ceny z kredytu bankowego) i samochód. Niestety Karol w 2008 wrócił do hazardu. Zaprzestał spłacania kredytu, a ponadto chcąc spłacić długi karciane sprzedał Romanowi, w tajemnicy przed Barbarą, samochód. Barbara nie wiedziała o ekscesach Karola, gdyż zajęła się wychowywaniem dzieci, „powierzając” sprawy finansowe rodziny mężowi. Wobec faktu, że Karol nie spłacał kredytu, bank wszczął postępowanie egzekucyjne i wtedy Barbara dowiedziała się o całej sprawie. Jednocześnie dowiedziała się, że Karol sprzedał samochód Romanowi.
Barbara uznając, że Karol postąpił wobec niej wyjątkowo nielojalnie postanowiła zakończyć małżeństwo. Znajomy doradził jej, aby wystąpiła o unieważnienie małżeństwa, (bo będzie to łatwiejsze niż uzyskanie rozwodu) z tego powodu, że przy jego zawieraniu Karol był ubezwłasnowolniony, co przed nią zataił.
Barbara postanowiła też odzyskać samochód, więc poinformowała Romana, że nie wiedziała o umowie, jaką zawarł z nim Karol, a więc umowa ta jest nieważna i zażądała od Romana zwrotu samochodu.
Proszę ocenić zasadność żądania z jakim zwróciła się Barbara do Romana (wydania samochodu).
W jaki sposób Roman może się bronić przed tym żądaniem?
Czy małżeństwo Barbary i Karola mogło zostać unieważnione z tego powodu, że przy jego zawieraniu Karol był ubezwłasnowolniony?
dulkwic