01 spawanie.pdf

Charakterystyka połączeń spawanych

Połączenia spawane powstają w wyniku nadtopienia brzegów topionych części i wprowadzenia stopionego materiału

dodatkowego (spoiwa) w miejscu łączenia; materiały te po ostygnięciu tworzą spoinę – wiążącą część w jedną całość.

Połączenie to wykorzystuje zjawisko kohezji (spójność międzycząsteczkowa), w miejscu podziału powierzchnia ulega

zanikowi – połączenie nierozłączne - bezpośrednie.

Zalety połączeń spawanych:

- pozwalają na dowolne ustawienie łączonych ścianek, nie wprowadzając elementów pomocniczych;

- nie osłabiają przekrojów otworami na nity;

- nie wymagają dodatkowych zabiegów w celu uzyskania szczelności łączenia;

- wymagają mniej robocizny, mniejszego wyposażenia, mniejsza powierzchnia warsztatu.

Wady:

- wysoka temperatura – naprężenia, zmiany strukturalne i paczenie.

W zależności od źródła ciepła rozróżniamy spawanie:

- gazowe – coraz mniejszy zakres stosowania. Temperatura uzyskiwana - 3200

C. Płomień uzyskujemy – acetylen +

tlen.

- łukowe – powstanie łuku przez zetknięcie biegunów na skutek wielkich oporów omowych występujących w miejscu

styku dwóch biegunów. Miejsca te silnie się nagrzewają.

Rodzaje spawania łukowego:

- elektrodą stapiającą się lub niestapiającą;

- jedną lub dwiema elektrodami, w strumieniu argonu lub helu;

- łukiem bezpośrednim lub pośrednim;

- prądem zmiennym lub stałym;

- łukiem otwartym z ochroną żużlową lub gazową;

- z metalem dodatkowym lub bez;

- ręczne, automatyczne lub półautomatyczne.

Stosowane są bardziej nowoczesne rodzaje spawania:

- spawanie atomowe;

- spawanie plazmowe;

- spawanie elektronowe;

- spawanie laserowe;

- spawanie gorącym powietrzem tworzyw termoplastycznych.

Rodzaje spoin i ich oznaczenie

Rozróżniamy:

- spoiny nośne (mocne);

- spoiny szczelne;

- spoiny złączne (szczepne).

Połączenia zgrzewane

Rys. 1 Zgrzewanie oporowe: a) punktowe, b) liniowe, c) czołowe: 1 – transformator, 2 – elektrody, 3 – części łączone