ćwiczenie 2 - formowanie ręczne.doc

(24 KB) Pobierz
Nazwisko

Nazwisko

Maciej Matuszewski

Wydział

BMiZ

Kierunek/grupa

IM

Semestr

VI

Data wykonania ćwiczenia

01.04.2005

Zaliczający ćwiczenie

Ocena

Nazwa ćwiczenia

Formowanie ręczne

 

 

              Przygotowanie formy zaczyna się od znalezienia właściwej, najodpowiedniejszej linii podziału modelu i od właściwego ułożenia modelu lub jego części na płycie podmodelowej, tak  aby zapewnić wystarczającą ilość miejsca na układ wlewowy, belki rozprowadzające, doprowadzające i układ przelewowy.

              Wykonanie dolnej połowy formy, zaczyna się od posypania ułożonego na płycie modelu pudrem formierskim, mającym na celu ułatwienie oddzielenia formy od ubitej masy. Przesianą przez sito masę formierską, ubija się wstępnie ubijakiem klinowym, a następnie zagęszcza się płaską częścią ubijaka, w celu uzyskania formy o odpowiedniej wytrzymałości i przepuszczalności. Po obróceniu skrzynki o 180°, zakłada się na nią drugą skrzynkę, umieszcza się druga cześć modelu, posypuje się pudrem formierskim i umieszcza się z boku modelu kanał główny, rozprowadzający a nad modelem umieszczamy nadlew. Zasypuje się masą formierską i całość ubija. Następnie rozkłada się skrzynki formierskie, wyciąga model odlewu a kanały doprowadzające wygładza się i oczyszcza z drobin masy formierskiej. Następnie nakłuwa się formę w celu lepszego odprowadzania gazów.

              Wykonuje się także rdzeń, który umieszczony w rdzennikach odtworzy wewnętrzne powierzchnie odlewu. Kanał doprowadzający wygładzamy gładzikiem, zwiększając w ten sposób wytrzymałość tej powierzchni która będzie miała kontakt z ciekłym metalem, dzięki czemu minimalizujemy prawdopodobieństwo porwania masy wraz z ciekłym metalem. Następnie skręca się formy ze sobą i zalewa ciekłym metalem (aluminium). Po zakrzepnięciu metalu, odlew wybija się z formy.

 

Wnioski:

 

Uzyskany odlew posiadał na swojej powierzchni zanieczyszczenia pochodzące z masy formierskiej (a więc zapewne z niedokładnego wygładzenia i wyczyszczenia kanału doprowadzającego), a także wady powierzchniowe wynikające z niskiej przepuszczalności formy. Na stan powierzchni odlewu miał wpływ stan modelu (wyeksploatowanie), służącego do uzyskania formy. Jama skurczowa powstała w nadlewie i nie rozprzestrzeniła się na odlew, stad wiadomo, że odpowiednio została dobrana jego wielkość.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin