Deveraux Jude - Zaproszenie(1).pdf - Romans historyczny(1)11111 - STOPROCENT1000

Deveraux Jude

ZAPROSZENIE

Ksi ħ ga I

Zaproszenie

1934

Jackie prowadziła samolot, wi ħ c była szcz ħĻ liwa.

Unosz Ģ c si ħ wysoko, Ļ cigaj Ģ c z wiatrem, puszczaj Ģ c oko do zachodz Ģ cego sło ı ca,

przeci Ģ gn ħ ła si ħ i samolot te Ň si ħ przeci Ģ gn Ģ ł. Poruszyła si ħ z boku na bok i samolot pomachał

skrzydłami. Kadłub był przedłu Ň eniem jej ciała, wi ħ c władała powietrznym statkiem tak łatwo

jak r ħ k Ģ czy nog Ģ . U Ļ miechn ħ ła si ħ i poło Ň yła maszyn ħ na skrzydło, Ň eby ogarn Ģę wzrokiem

cudowny płaskowy Ň Kolorado.

Nie chciała wierzy ę własnym oczom. W samym Ļ rodku bezludzia wiele mil od

najbli Ň szej drogi, stało auto. Mo Ň e zostało porzucone? - pomy Ļ lała. Zawróciła pod ostrym

k Ģ tem, Ň eby jeszcze raz obejrze ę dziwne zjawisko. Wczoraj pojazdu nie było, wi ħ c mo Ň e kto Ļ

potrzebował pomocy.

Spikowała najni Ň ej, jak si ħ dało, byle tylko wystrzelaj Ģ ce na dwadzie Ļ cia stóp drzewa

pinon nie szorowały po poszyciu kadłuba. Za drugim przelotem zobaczyła człowieka.

Odskoczył od samochodu i pomachał jej r ħ k Ģ . U Ļ miechn ħ ła si ħ i zawróciła do bazy. Wi ħ c nic

si ħ nie stało. Zaraz po wyl Ģ dowaniu na pasie startowym w Eternity zadzwoni do szeryfa, Ň eby

wysłał pomoc podró Ň nikowi, który wpadł w tarapaty.

Zachichotała w duchu. W Kolorado podró Ň nikom cz ħ sto groziły tarapaty. Gapili si ħ na

płaski krajobraz przy drodze i zachciewało si ħ im bli Ň szego kontaktu z natur Ģ . Nie brali

jednak pod uwag ħ kolców długo Ļ ci małego palca i kamieni, których ostrych brzegów nie

starły rz ħ siste zeszłoroczne deszcze.

Mo Ň e dlatego, Ň e si ħ Ļ miała i nie uwa Ň ała, nie spostrzegła ptaszyska wielko Ļ ci

owieczki, które wpadło prosto w Ļ migło. W Ģ tpliwe, by zdołała je omin Ģę , ale przynajmniej by

spróbowała. Tymczasem wypadki potoczyły si ħ bardzo szybko. Jeszcze przed chwil Ģ leciała

spokojnie do domu, a teraz miała gogle zupełnie oblepione okrwawionymi piórami. W

dodatku samolot tracił wysoko Ļę .

Jackie była dobrym pilotem, jednym z najlepszych w Ameryce. Nie brakowało jej

do Ļ wiadczenia. Licencj ħ zdobyła w wieku lat osiemnastu i teraz, maj Ģ c trzydzie Ļ ci osiem była

starym wyg Ģ . Ale cała wiedza i umiej ħ tno Ļ ci na nic si ħ zdały przy tym ptaszysku. Kiedy silnik

zacz Ģ ł przerywa ę , wiedziała, Ň e czeka j Ģ l Ģ dowanie ze zgaszonym motorem, bez ci Ģ gu.

Błyskawicznie zdj ħ ła okulary i rozejrzała si ħ za prowizorycznym pasem startowym Szukała

szerokiej, długiej polany, bez drzew i kamieni, które mogłyby zagrozi ę skrzydłom

Tak Ģ mo Ň liwo Ļę stwarzała jedynie stara droga prowadz Ģ ca do wymarłego miasteczka

Eternity. Nie miała poj ħ cia, co zd ĢŇ yło wyrosn Ģę na szlaku podczas wielu lat nieu Ň ywania ani

czy nie jest zatarasowany, ale nie miała wyboru. W mgnieniu oka ustawiła dziób prosto na pas

i rozpocz ħ ła l Ģ dowanie. Drog ħ kołowania blokował wielki głaz narzutowy, który zapewne

stoczył si ħ tu podczas wiosennej odwil Ň y, i Jackie modliła si ħ , by zatrzyma ę samolot, nim

wyr Ň nie w monstrualny kamie ı .

Fortuna nie była dla niej łaskawa i Jackie wryła si ħ w przeszkod ħ . W chwili katastrofy

usłyszała okropny trzask niszczonego Ļ migła. Potem nic ju Ň do niej nie docierało. Poleciała

głow Ģ w przód i uderzyła o wolant, trac Ģ c przytomno Ļę .

Kiedy si ħ ockn ħ ła, para silnych m ħ skich ramion wynosiła j Ģ z samolotu.

Czy jeste Ļ moim rycerzem wybawc Ģ ? - zapytała sennie. Czuła strumyczek czego Ļ

ciepłego na twarzy. Kiedy próbowała wytrze ę to dłoni Ģ wydało si ħ jej, Ň e widzi krew, ale jej

oczy nie pracowały jak nale Ň y i było ju Ň do Ļę ciemno. - Jestem ci ħŇ ko ranna? - zapytała.

Wiedziała, Ň e nie usłyszy prawdy. Była Ļ wiadkiem kilku katastrof lotniczych. Pogruchotani

Nie s Ģ dz ħ - rzekł m ħŇ czyzna. - Wydaje mi si ħ , Ň e tylko nabiła Ļ sobie guza. To

nieznaczne p ħ kni ħ cie czaszki.

Och, w takim razie nie ma obaw. Mam najtwardsz Ģ głow ħ Ļ wiata.

Wygl Ģ dało na to, Ň e jej ci ħŇ ar wcale nie sprawia mu kłopotu. Walcz Ģ c z mdło Ļ ciami,

uniosła głow ħ , jak mogła najwy Ň ej. W gasn Ģ cym Ļ wietle dnia m ħŇ czyzna prezentował si ħ

wspaniale, ale Jackie natychmiast sobie przypomniała, Ň e wła Ļ nie dorobiła si ħ p ħ kni ħ cia

czaszki, była przekonana, Ň e nieznajomy ma trzy głowy i sze Ļ cioro oczu. Rozbi ę si ħ na

kompletnym pustkowiu i trafi ę na przystojnego wybawc ħ ? O, nie! Takie przychylne zbiegi

okoliczno Ļ ci nie trafiaj Ģ si ħ ,

- Jak si ħ nazywasz? - zapytała z trudem. Nagle poczuła wielk Ģ senno Ļę ,

William Montgomery - odrzekł.

Montgomery z Chandler?

Gdy potwierdził, Jackie przytuliła si ħ mocniej do szerokiej, silnej piersi i westchn ħ ła

błogo. Przynajmniej nie musi si ħ niczego obawia ę . Je Ļ li to Montgomery z Chandler, to jest

szlachetny, prawy i nie wykorzysta tej sytuacji; Montgomery'owie byli uczciwi i godni

zaufania zawsze i wsz ħ dzie.

Wielka szkoda, pomy Ļ lała.

Oddalili si ħ nieco od samolotu i dotarli do auta, które ledwo rysowało si ħ w półmroku.

M ħŇ czyzna łagodnie posadził Jackie na ziemi. Wzi Ģ ł j Ģ pod brod ħ i popatrzył jej w oczy.

-Nie ruszaj si ħ st Ģ d. Zaczekaj na mnie. Wyjm ħ koce z samochodu, a potem rozpal ħ

ognisko Czy kto Ļ zacznie ci ħ szuka ę , je Ļ li nie poka Ň esz si ħ na lotnisku?

Nie szepn ħ ła. Ten głos ten władczy ton był jej miły; pozwalał s Ģ dzi ę Ň e m ħŇ czyzna

zajmie si ħ wszystkim równie Ň ni Ģ .

Planowałem sp ħ dzenie tu nocy wi ħ c mnie te Ň nikt nie b ħ dzie szukał – powiedział.

Kiedy odejd ħ , nie zasypiaj dobrze? Je Ļ li miała Ļ wstrz Ģ s mózgu to po za Ļ ni ħ ciu mo Ň esz ju Ň

nigdy wi ħ cej si ħ nie obudzi ę Rozumiesz?

Sennie pokiwała głow Ģ i popatrzyła za odchodz Ģ cym. Ale przystojniak pomy Ļ lała

kład Ģ c si ħ na boku i natychmiast zapadaj Ģ c w sen.

Kilka sekund pó Ņ niej potrz Ģ sał ni Ģ

- Jackie! Jacqucline! - powtarzał w kółko, a Ň wbrew sobie rozwarła powieki i

popatrzyła na niego

Sk Ģ d wiesz, jak si ħ nazywam? - spytała - Spotkali Ļ my si ħ ju Ň ? Znam tylu

Montgomerych Ň e mi si ħ myl Ģ . Ty jeste Ļ Bill?

William. Tak, spotkali Ļ my si ħ ju Ň ale na pewno mnie nie pami ħ tasz. To nie było

wa Ň ne spotkanie

Wa Ň ne spotkanie - powiedziała zamykaj Ģ c oczy. William uniósł j Ģ do pozycji

siedz Ģ ce, otulił kocem i roztarł jej r ħ ce.

Nie zasypiaj. - Jackie powiedział i usłyszała w jego głosie rozkazuj Ģ cy ton, - Nie

zasypiaj i mów do mnie Opowiadaj mi o Charleyu.

Na wzmiank ħ o nie Ň yj Ģ cym m ħŇ u przestała si ħ u Ļ miecha ę .

- Chariey zmarł dwa lata temu

William rozgl Ģ dał si ħ za drewnem na ognisko równocze Ļ nie obserwuj Ģ c Jackie.

Szybko zapadał zmrok Kaktusy i krzewy były ledwo widoczne. Wielokrotnie spotkał si ħ z jej

m ħŇ em i bardzo przypadł mu do gustu: wielki, t ħ gi, siwy m ħŇ czyzna który Ļ miał si ħ du Ň o,

mówił du Ň o, pił du Ň o i potrafił lata ę na wszystkim co tylko miało Ļ migło.

Patrz Ģ c na senn Ģ Jackie wiedział Ň e musi j Ģ ogrza ę nakarmi ę i powstrzyma ę od

za Ļ ni ħ cia. Była w szoku i po kontuzji, wi ħ c bał si ħ , Ň e je Ļ li przymknie oczy mo Ň e ich ju Ň

nigdy nie otworzy ę .

piloci wydawali ostatnie tchnienie, a wianuszek widzów zaklinał si ħ , Ň e jutro b ħ d Ģ mogli

stan Ģę na nogach.

Jackie! - powiedział ostro. - Opowiedz mi o swoim najwi ħ kszym kłamstwie.

-Nie kłami ħ - rzekła sennie. - Nie umiem kłama ę . Zawsze wpadam

Ale Ň na pewno kłamiesz. Ka Ň dy kłamie. Mówisz jakiej Ļ kobiecie, Ň e ma wspaniały

kapelusz, cho ę jest koszmarny. Nie pytałem, czy w ogóle kiedykolwiek kłamała Ļ . Chc ħ

usłysze ę o twoim najwi ħ kszym kłamstwie. - Rozgl Ģ dał si ħ za drewnem i równocze Ļ nie

wykrzykiwał pytania. Nie mógł pozwoli ę , by zasn ħ ła.

-Cz ħ sto nie przyznawałam si ħ mamie, gdzie byłam.

Sta ę ci ħ na co Ļ lepszego.

Odezwała si ħ głosem tak cichym, Ň e ledwo słyszalnym.

-Powiedziałam Charleyowi, Ň e go kocham.

-A nie kochała Ļ go? - William prowokował j Ģ do dalszego mówienia Cisn Ģ ł nar ħ cze

drew koło jej stóp.

-Nie od razu. Był starszy ode mnie o dwadzie Ļ cia jeden lat i na pocz Ģ tku traktowałam

go jak ojca. Cz ħ sto zwiewałam ze szkoły i sp ħ dzałam popołudnia z nim i z samolotami.

Pokochałam samoloty od pierwszego wejrzenia.

Wi ħ c wyszła Ļ za Charleya, Ň eby by ę bli Ň ej nich.

-Tak - rzekła głosem pełnym poczucia winy. Wyprostowała si ħ i przyło Ň yła dło ı do

zakrwawionej głowy, ale William odsun Ģ ł jej r ħ k ħ , odwrócił głow ħ Jackie ku sobie i

chusteczk Ģ starł krew z jej twarzy.

Mów dalej - powiedział upewniwszy si ħ , Ň e rozci ħ cie jest drobne. - Kiedy

u Ļ wiadomiła Ļ sobie, Ň e go kochasz?

-W ogóle si ħ nad tym nie zastanawiałam. Dopiero w pi ħę lat po Ļ lubie Chariey leciał w

zadymce, zgubił si ħ i kiedy pomy Ļ lałam, Ň e mo Ň e nigdy go nie zobacz ħ , zrozumiałam, jak

bardzo go kocham.

Przez chwil ħ obserwowała Williama. Pochylony nad stosem drewna, usiłował rozpali ę

ogie ı .

-A co z tob Ģ ?

Ja nigdy nie powiedziałem Charleyowi, Ň e go kocham.

Jackie u Ļ miechn ħ ła si ħ .

Ale Ň nie... Jakie jest twoje najwi ħ ksze kłamstwo?

Powiedziałem ojcu, Ň e to nie ja wgniotłem błotnik naszego auta.

- Ho, ho - zakpiła Jackie, czuj Ģ c napływ lekkiego o Ň ywienia. - To wcale nie takie

straszne kłamstwo. Nie sta ę ci ħ na nic lepszego?

Powiedziałem matce, Ň e to nie ja zjadłem placek truskawkowy. Powiedziałem bratu, Ň e

to siostra złamała mu proc ħ . Powiedziałem...

Dobra, dobra! - Za Ļ miała si ħ . - Ju Ň wiem. Jeste Ļ wytrawnym kłamc Ģ . W porz Ģ dku,

mam do ciebie pytanie: co najgorszego kobieta mo Ň e powiedzie ę m ħŇ czy Ņ nie?

William nie zawahał si ħ .

-„Który z tych kompletów sztu ę ców najbardziej chciałby Ļ mie ę ?"

Na twarzy Jackie pojawił si ħ szeroki u Ļ miech. Ten m ħŇ czyzna zaczynał jej si ħ

podoba ę , a ci ħŇ ka ospało Ļę powoli ust ħ powała.

- Co najgorszego m ħŇ czyzna mo Ň e powiedzie ę kobiecie? - zapytał.

Jackie popisała si ħ równie szybk Ģ odpowiedzi Ģ .

-Kiedy s Ģ razem na zakupach i on pyta: „A wła Ļ ciwie to czego szukasz?"

Ze Ļ miechem podszedł do samochodu, otworzył drzwi i zacz Ģ ł wyładowywa ę

ekwipunek obozowy.

- Co najmilszego m ħŇ czyzna mo Ň e powiedzie ę kobiecie?

Kocham ci ħ . To znaczy, je Ļ li mówi szczerze. Je Ļ li kłamie, powinien dosta ę t ħ gie lanie.

A ty? Co według ciebie jest najmilsze?

Tak - rzekł.

Co „tak"?

- „Tak" to najwspanialsze słowo, jakie kobieta mo Ň e powiedzie ę m ħŇ czy Ņ nie.

Jackie wybuchn ħ ła Ļ miechem.

-Na jakiekolwiek pytanie? Bez wzgl ħ du na to, o co zapytałby Ļ kobiet ħ , najbardziej

chciałby Ļ usłysze ę wła Ļ nie to?

„tak".

Przynajmniej od czasu do czasu naprawd ħ miło byłoby usłysze ę z kobiecych ust:

Och, no przesta ı , taki m ħŇ czyzna jak ty w Ň adnej sytuacji nie usłyszał od kobiety:

„tak"?

Obładowany kocami, manierkami i koszem zjedzeniem, u Ļ miechn Ģ ł si ħ do niej szeroko.

Raz czy dwa, ale na tym koniec.

- Dobra, teraz moja kolej. Co zrobiłe Ļ najlepszego w tajemnicy przed wszystkimi?

To byłoby chyba dodanie nowego skrzydła do szpitala w Denver. Posłałem pieni Ģ dze

anonimowo.

O rany - j ħ kn ħ ła. Przypomniała sobie, jak bogaci s Ģ Montgomery'owie.

A ty?

Jackie zacz ħ ła si ħ Ļ mia ę .

Charley i ja byli Ļ my mał Ň e ı stwem od jakich Ļ czterech lat, a przy nim nie było mowy,

by zatrzyma ę si ħ w jednym miejscu na tak długo, Ň eby pozna ę nazwiska s Ģ siadów, co dopiero

zapu Ļ ci ę korzenie Ale tamtego roku wynaj ħ li Ļ my domek z bardzo przytuln Ģ kuchni Ģ wi ħ c na

ĺ wi ħ to Dzi ħ kczynienia postanowiłam zrobi ę Charleyowi wspaniały obiad. Przez dwa

tygodnie nie mówiłam o niczym innym jak tylko o tym obiedzie. Sporz Ģ dziłam list ħ , zrobiłam

zakupy w Ļ wi ħ to wstałam o czwartej rano i zacz ħ łam piec indyka Charley wyszedł z domu

koło południa, ale obiecał zjawi ę si ħ do pi Ģ tej, kiedy wszytko b ħ dzie gotowe do podania. Miał

Ļ ci Ģ gn Ģę do domu kilku pilotów z lotniska. Zapowiadało si ħ przyj ħ cie Zrobiła si ħ pi Ģ ta, a

Charleya ani Ļ ladu. Zrobiła si ħ szósta i po szóstej potem siódma. O północy zasn ħ łam, ale

byłam tak w Ļ ciekła Ň e spałam zwini ħ ta w kł ħ bek na Ļ rodku łó Ň ka. Nast ħ pnego ranka najpierw

zobaczyłam Charleya chrapi Ģ cego na kanapie, a potem ruin ħ mojego wielkiego obiadu.

Wiesz, co zrobiłam?

Dziwi ħ si ħ , Ň e Charley prze Ň ył to wydarzenie.

Nie powinien, ale uznałam, Ň e najgorsz Ģ kar Ģ b ħ dzie pozbawienie go obiadu. Wi ħ c

zawin ħ łam wszystko w jutowe worki, pojechałam na lotnisko, wzi ħ łam samolot Charleya i

poleciałam w góry. Mieszkali Ļ my wtedy w zachodniej Wirginii, wi ħ c to były Smokies.

Wypatrzyłam rozpadaj Ģ c Ģ si ħ chałup ħ na stoku wzgórza - z komina ledwo dymiło. Zrzuciłam

worki prosto na werand ħ . -Podci Ģ gn ħ ła kolana i westchn ħ ła. - Do tej chwili nikomu o tym nie

opowiedziałam. Podobno ta rodzina mówiła pó Ņ niej, Ň e anioł z nieba zrzucił im jedzenie.

W trakcie tego opowiadania William zd ĢŇ ył rozpali ę ogie ı . U Ļ miechn Ģ ł si ħ do niej.

-Podoba mi si ħ ta opowie Ļę . Co powiedział Charley, kiedy nie dostał indyka?

Wzruszyła ramionami.

-Charley był szcz ħĻ liwy jedz Ģ c indyka, i równie szcz ħĻ liwy, kiedy dostawał talerz

fasoli. W sprawach kulinarnych liczyła si ħ dla niego ilo Ļę , nie jako Ļę . - Zmieniła temat. - Co

najgorszego przydarzyło ci si ħ w Ň yciu?

Odpowiedział bez namysłu.

Urodziłem si ħ bogaty. Jackie gwizdn ħ ła cicho.

Mo Ň na by pomy Ļ le ę , Ň e to najlepsza rzecz, jaka ci si ħ zdarzyła.

To prawda. To najlepsze i najgorsze.

- Chyba ci ħ rozumiem.

Zastanawiała si ħ nad tym, a tymczasem William zwil Ň ył chusteczk ħ wod Ģ z manierki i

podtrzymuj Ģ c Jackie za podbródek, wzi Ģ ł si ħ do oczyszczania rany z boku głowy.

Jaki masz najgł ħ bszy, najbardziej mroczny sekret, co Ļ , czego nigdy nikomu nie

Deveraux Jude - Zaproszenie(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: