Zacznik nr1 modul8_5.pdf

(98 KB) Pobierz
untitled
Dobre praktyki z szuflady terapeuty – zabawy kształcące funkcje motoryczne
Ćwiczenia kształcące funkcje motoryczne
Zabawa „Opisz, czego dotykasz” – ćwiczenie ruchowo-zmysłowe (stymulacja dotykowa).
Prowadzący zajęcia pokazuje dzieciom pudełko, w którym znajdują się rozmaite przedmioty
zasypane ryżem. Każde dziecko po kolei wkłada rękę do pudełka i bez patrzenia na przedmiot
próbuje odgadnąć, czego dotyka (manipuluje przedmiotem, określa jak najwięcej jego cech: jaki
jest w dotyku, jaka jest jego temperatura itp.).
Zabawa „Działaj według planu” – ćwiczenie ruchowo-zmysłowe (planowanie przestrzeni,
współdziałanie). Prowadzący zajęcia rozdaje każdemu uczniowi rysunek, na którym jest plan
wykonania zadania. Pierwszy uczeń dowiaduje się, że ma wyjąć z szafy piłeczki, drugi uczeń
ma ułożyć z szarf koło, trzeci uczeń ma stać na zewnątrz koła i podawać innym uczestnikom
zabawy piłkę, czwarty uczeń ma grać na bębenku. Zadaniem grupy jest wspólne zastanowienie
się, jak złożyć kolejne zadania w jedną wspólną zabawę i odpowiednio zorganizować przestrzeń.
Po chwili prowadzący mówi: Chciałbym zobaczyć, czy działacie zgodnie z planem . Uczniowie
prezentują zadanie.
Zabawa „Dotyk” – ćwiczenie ruchowo-zmysłowe (różnicowanie stron lewa–prawa, orientacja
w schemacie ciała, prawidłowa reakcja na dotyk). Uczeń kładzie się na plecach. Ręce leżą
swobodnie wzdłuż ciała. Prowadzący lekko dotyka kolejne kończyny dziecka. Uczeń nieznacznie
unosi dotkniętą rękę lub nogę, a potem wraca do poprzedniej pozycji. Dotykanie odbywa się w
następującej kolejności: lewa ręka, prawa ręka, lewa noga, prawa noga, obie nogi równocześnie,
obie ręce, lewa ręka i lewa noga, prawa ręka i prawa noga, następnie naprzemiennie – ręka
lewa, noga prawa i odwrotnie. Ćwiczenie powtarza się w zróżnicowanej kolejności. Uczeń może
również wykonać to ćwiczenie z zamkniętymi oczami.
Ćwiczenie ruchowo-zmysłowe (pobudzanie układu dotykowego, kształtowanie świadomość
kierunku w przestrzeni). Prowadzący układa na podłodze drogę ze strzałek wykonanych z róż-
nych materiałów (z gazety, kartonu, bibuły, drewna). Zadaniem ucznia jest pokonanie tej drogi
bez butów z głośnym nazywaniem kierunku strzałek. Uczeń mówi na przykład: idę w prawo,
teraz w lewo itd.
W innej wersji tego ćwiczenia nauczyciel kładzie na podłodze kartkę A4 z rysunkiem
przedstawiającym kierunki świata.
Północ
Zachód
Wschód
Południe
1
Moduł 8
WSPARCIE PEDAGOGICZNE – ćwiczenie funkcji motorycznych u uczniów klas IV–VI
742796227.008.png 742796227.009.png 742796227.010.png 742796227.011.png
Podaje uczniowi polecenia: Połóż się na kartce na brzuchu (głowa tam, gdzie północ). Wskaż
dowolną ręką lub nogą główne kierunki świata: północ, południe, wschód, zachód. Wskaż
pośrednie kierunki świata: północny zachód, południowy wschód. Obróć się na plecy (kartka leży
bez zmian, głowa wskazuje północ) i teraz wskaż kierunki: północ, południe, wschód, zachód
oraz północny wschód, południowy wschód itd. Uwaga: zadanie można modyfikować i utrudniać
przez zmienianie położenia ucznia, na przykład leżenie na brzuchu/plecach z głową wskazującą
kierunek południowy, zachodni, wschodni. Za każdym razem nauczyciel formułuje te same
polecenia.
Ćwiczenie „Pokręć się na krześle” – ćwiczenie ruchowo-zmysłowe (pobudzanie układu
dotykowego, przedsionkowego i proprioceptywnego). Uczeń przed odrabianiem lekcji w domu
siada na krzesełku i kręci się przez chwilę, raz w jedną, raz w drugą stronę.
Ćwiczenie „Poskacz na piłce” . Uczeń skacze przez chwilę na dużej piłce sensorycznej, starając
się nie stracić równowagi.
Należy pamiętać, że w niektórych schorzeniach neurologicznych (na przykład w padaczce) istnieją
przeciwwskazania do stymulacji przedsionkowej (kręcenie, wirowanie, kołysanie, podskakiwanie
itd.).
Ćwiczenia manualne
„Zabawa klamerkami” . Uczniowie naciskają klamerkę kolejnymi palcami: kciuk – wskazujący,
kciuk – środkowy, kciuk – serdeczny, kciuk – mały i w odwrotnej kolejności. Podczas naciskania
uczniowie wydychają powietrze.
Zabawa „Ściskaj piłeczkę” . Uczniowie ściskają gumową piłeczkę, dzięki czemu usuwają napięcie
mięśni dłoni i palców. Przy ściskaniu wydychają powietrze.
Zabawa „Ciepło-zimno” . Uczniowie zanurzają ręce raz w zimnej, raz w ciepłej wodzie, określając
wrażenia. Prowadzący zajęcia wyjaśnia uczniom: Ta czynność to nie tylko zabawa, ale także
dobre ćwiczenie przed pisaniem.
Ćwiczenia kształcące funkcje motoryczne zaproponowane w ORTOGRAFFITI. Od dysgrafii do
kaligrafii
Stańcie w kręgu. Pokażcie po kolei ruchami swojego ciała, jaką dyscyplinę sportową lubicie
najbardziej . Po prezentacji indywidualnej każdy uczestnik zajęć pokazuje wszystkie dyscypliny
w kolejności, w jakiej były przedstawiane.
Stańcie w małym rozkroku, ugnijcie lekko nogi. Jedną rękę wyciągnijcie w przód, a głowę połóżcie
na ramieniu wyciągniętej ręki. Kołyszcie się całym ciałem i kreślcie płynnie w przestrzeni obszerne
wzory: koła, linie spiralne i fale. Rysując, patrzcie w dal poza rękę. Zadbajcie o to, aby całe ciało
było rozluźnione. Powtórzcie ćwiczenie dla drugiej ręki.
2
Moduł 8
WSPARCIE PEDAGOGICZNE – ćwiczenie funkcji motorycznych u uczniów klas IV–VI
742796227.001.png 742796227.002.png 742796227.003.png
Jedna osoba z grupy staje naprzeciw pozostałych uczestników i wyobraża sobie, że stoi przed
lustrem. Gestem, ruchem całego ciała pokazuje, co lubi robić w wolnym czasie. Pozostali naśladują
jej ruchy tak, jakby byli lustrzanymi odbiciami, po chwili próbują odgadnąć nazwę tego zajęcia–
hobby.
Jedna osoba z grupy staje naprzeciw pozostałych uczestników i improwizuje gestem, ruchem całego
ciała grę na jakimś instrumencie. Pozostali próbują odgadnąć nazwę tego instrumentu. Na koniec
przy włączonej muzyce, uczestnicy zajęć „grają” na swoich instrumentach, a nauczyciel dyryguje
orkiestrą.
Uczestnicy stoją w rozsypce. Wszyscy wykonują jednocześnie w powietrzu rysunek oburącz na temat
„morze”. Każda osoba po kolei podaje polecenie według własnego pomysłu. Przykład: Pierwsza
osoba mówi: rysujemy fale na morzu…, druga: rysujemy chmury..., trzecia: i słońce... , czwarta: oraz
deszcz…, piąta: a także wielką tęczę…, nauczyciel: a teraz narysujcie wieloryba – ale nie rękoma, tylko
nosem!
Wykonajcie ruchy podobne do maszerowania w miejscu – są to ruchy naprzemienne. Poruszajcie
kolejno raz jedną ręką i przeciwległą nogą, raz drugą ręką i przeciwległą nogą. Ćwiczenie wykonujcie
powoli, równomiernie oddychajcie.
Konie charakteryzują się czterema podstawowymi chodami: stępem, kłusem, galopem i cwałem.
Wykonajcie w pozycji czworaczej kolejność opierania kończyn o podłoże podobnie jak koń w stępie
i kłusie. Stęp: lewa tylna, lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia. Kłus: lewa przednia i prawa
tylna jednocześnie, następnie prawa przednia i lewa tylna równocześnie.
Przedstawcie za pomocą ruchu, rysunku w powietrzu, co należy ze sobą zabrać na pieszą wędrówkę
w góry lub nad morze.
Bumerang to przedmiot, który wymyślili Aborygeni. Jego ciekawa właściwością jest to, że wraca na
miejsce, z którego został wyrzucony. Spróbujcie pobawić się w ten sposób, że jakiś przedmiot, na
przykład ołówek, jest takim bumerangiem. Jedna osoba trzyma bumerang i wodzi nim dynamicznie
przed oczami drugiej osoby tak, jakby latał w różnych kierunkach, to w prawo, to w lewo, do przodu,
do tyłu, do góry i na dół. Druga osoba podąża wzrokiem za bumerangiem i wykonuje ruchy całym
tułowiem.
Stańcie w lekkim rozkroku. Wyobraźcie sobie, że pada śnieg, obserwujecie oczami spadającą z góry
na dół śnieżynkę. Jedna ze śnieżynek zaczepiła się na choince. Patrzcie na nią i nie spuszczając z niej
oczu, wykonajcie następujące ćwiczenia: przysiad, podskok, kręcenie głową na boki, bieg w miejscu.
Stańcie swobodnie w niewielkim rozkroku, głowę zwieście nisko i rozluźnijcie mięśnie szyi. Pozwólcie
głowie swobodnie kołysać się od jednego do drugiego ramienia. Liczcie od 20 do 0.
Dzieci dobierają się w pary (dziewczynka – chłopiec). Jeden z uczestników (rycerz) ma zakryte/
zawiązane oczy, a drugi (dama) chowa gdzieś w pomieszczeniu chusteczkę i odpowiednimi poleceniami
„na prawo”, „na lewo”, „do przodu”, „do tyłu” nakierowuje swojego „rycerza”, by odnalazł ukrytą
chustkę.
3
Moduł 8
WSPARCIE PEDAGOGICZNE – ćwiczenie funkcji motorycznych u uczniów klas IV–VI
742796227.004.png 742796227.005.png
Stańcie w niewielkim rozkroku i wykonajcie ćwiczenie doskonalące koordynację ruchową. Obiema
rękami jednocześnie dotykajcie na przemian ucha i nosa. Gdy lewa ręka trzyma nos, to prawa ręka
trzyma lewe ucho. Zmiana – teraz prawa ręka trzyma nos, a lewa ręka trzyma prawe ucho. Ćwiczenie
można wykonywać coraz szybciej.
Podzielcie się na małe zespoły (na przykład trzyosobowe). Zademonstrujcie działanie jakiegoś
urządzenia, maszyny. Niech zespół obserwujący poda nawę waszej maszyny.
Zaprezentujcie ruchem ciała umiejętności rycerskie: strzelanie z łuku, rzucanie włócznią, ubieranie się
w zbroję.
Czy znacie jakiegoś psa lub kota – bohatera z kreskówek lub bajki? Spróbujcie naśladować go ruchem
ciała, gestem i mimiką. Ciekawe, czy inni potrafią odgadnąć jego imię.
4
Moduł 8
WSPARCIE PEDAGOGICZNE – ćwiczenie funkcji motorycznych u uczniów klas IV–VI
742796227.006.png 742796227.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin