program glotto.pdf

„Małe dzieci chcą się uczyć tak bardzo,

że nie potrafią odróżnić nauki od

zabawy.

Pozostają w tym nastawieniu,

dopóki my dorośli nie przekonamy ich,

że nauka nie jest zabawą”

G.Doman 1992, s.49

Program nauki czytania dla dzieci 4-5 letnich

Pobawmy się wyrazami i literami

Misja programu:

wspomaganie rozwoju dziecka i jego twórczej osobowości

Autor: mgr Elżbieta Dudek

WPROWADZENIE

Jednym z zadań wychowania przedszkolnego, określonych w podstawie

programowej jest tworzenie warunków do nabywania i rozwijania przez dzieci

umiejętności czytania i pisania. Nie jest to zadanie nowe, bowiem elementarna

nauka czytania dzieci sześcioletnich wprowadzona została do obowiązującego

programu wychowania przedszkolnego w 1977r. Opracowano wówczas i przyjęto

do powszechnego stosowania zasady przedszkolnej nauki czytania z

zastosowaniem metody analityczno-syntetycznej. Aby cel został osiągnięty,

w zajęciach uczestniczą wszystkie dzieci danej grupy i korzystają z jednakowych

podręczników do czytania i ćwiczeń. Pojawiające się trudności nauczyciel

pomaga dziecku przezwyciężać pracą indywidualną, jednak na ogół korzystając

z tego samego materiału dydaktycznego, który zastosował dla całej grupy.

Stosowane metody nie pozwalają na dobrowolność uczestnictwa dziecka

w proponowanych przez nauczyciela zajęciach. Nauczyciel czuje się niejako

zobligowany przez program i późniejsze wymagania szkolne do wyćwiczenia

pewnych sprawności dziecka ułatwiających czytanie (analiza i synteza słuchowo-

wzrokowa) i do zaznajomienia z dwudziestoma dwoma literami alfabetu.

Specyfika rozwoju i uczenia się dziecka w wieku przedszkolnym polega m.in. na

tym, że uczy się ono spontanicznie w różnych sytuacjach, często przypadkowo

i mimowolnie. Jako wieloletni praktyk zgadzam się z wieloma teoretykami

pedagogiki rozwojowej, którzy przekonują, że zabawa jest podstawą formą

aktywności dziecka w wieku przedszkolnym i uważam, że to właśnie zabawa

powinna towarzyszyć nauce czytania.

Powinnością edukacyjną nauczyciela przedszkola jest stymulowanie

i organizowanie aktywności zabawowej dzieci. Nauka czytania powinna

odbywać się przy okazji zabawy. Celem pracy pedagogicznej nauczyciela

przedszkola nie jest i nie powinna być wyłącznie nauka czytania, liczenia itp.

a to zjawisko w czasach pogoni za wiedzą stało się dość powszechne w praktyce

przedszkolnej. Celem pracy jest i być powinna zabawa dzieci, a przy okazji

nauka, w tym także czytania.

A zatem nasuwa się pytanie : Jakie metody stosować, i jak

organizować proces nauki czytania, aby każde dziecko osiągnęło w tym

zakresie pożądany efekt?

Próbą odpowiedzi na to pytanie jest program Pobawmy się wyrazami

i literami, który należy traktować, jako przymierze metod i próbę adaptacji

metod globalnych i syntetyczno- analitycznych.

Adresatami programu są dzieci 4-5 letnie z przedszkola w Zespole Szkół

Różewie, którym pragnę stworzyć możliwości t akich działań , by nauka

stanowiła fascynację, przygodę, zabawę i dawała im radość i satysfakcję.

PROGRAMU

CELE GŁÓWNE

1. Pobudzanie i pogłębianie motywacji dzieci w młodszym wieku

przedszkolnym do nauki czytania poprzez stwarzanie optymalnych

warunków do rozwijania ich zainteresowań czytelniczych oraz

nabywania umiejętności czytania.

2. Wykorzystanie i stymulowanie możliwości rozwojowych dzieci od

czwartego roku życia oraz stworzenie w przedszkolu warunków

dojrzewania do obowiązków szkolnych w atmosferze radosnej zabawy.

CELE SZCZEGÓŁOWE

- stworzenie dzieciom 4-5-letnim warunków do naturalnego odkrywania

alfabetycznej struktury pisma,

- stymulowanie rozwoju aktywności dzieci poprzez prowadzenie

różnorodnych ćwiczeń i zabaw prowadzących do nabycia umiejętności

czytelniczych,

CELE

- wyzwalanie pozytywnych emocji wpływających na rozwinięcie

zainteresowania kodem literowym,

- wczesne wykształcenie kompetencji czytelniczych w wieku

przedszkolnym i uwolnienie tego procesu od stresu,

- wyrównanie startu dzieci wiejskich w zakresie nauki czytania.

CELE OPERACYJNE

Dziecko:

- odczytuje własne imię i rozpoznaje je wśród innych,

- dokonuje syntezy i analizy własnego imienia z sylab bądź z głosek,

- odczytuje imię kolegi ,

- układa swoje imię z rozsypanki literowej wg wzoru lub z pamięci,

- odszukuje i zaznacza wskazane przez nauczyciela litery w swoim

imieniu,

- zna litery alfabetu,

- dokonuje syntezy i analizy wyrazów,

- dzieli wyraz na sylaby,

- wyróżnia głoskę w nagłosie i wygłosie,

- globalnie rozpoznaje wyrazy w zakresie przerabianego słownictwa.

CZAS REALIZACJI: wrzesień 2008r –czerwiec 2009r

MIEJSCE REALIZACJI: Zespół Szkół w Różewie - Przedszkole

METODY

Kierując się słowami E. Malmquista: " Nie ma takiej metody, która jest

najlepsza dla wszystkich dzieci, a nawet dla jednego dziecka w różnych

okresach nauki. " wykorzystam wielorakie i różnorodne metody, dzięki którym

zajęcia staną się bardziej atrakcyjne, a treści, łatwiej i szybciej przyswajalne.

Będą to:

METODY WIODĄCE:

1. Metoda Glenna Domana

Jest to metoda „czytania bez liter” opracowana przez

amerykańskiego neurologa i terapeutę. Oparta jest na zabawie w

czytanie. Nauka czytania przebiega etapami:

I - pojedyncze słowa

II - wyrażenia dwuwyrazowe

III - proste zdania

IV - rozbudowane zdania

V - książki

Metoda polega na organizowaniu z dziećmi tzw. sesji , podczas których

w szybkim tempie, głośno odczytuje się słowo z tzw. ,,Karty migawkowej”,

napisanej czerwonym, a w późniejszej fazie czarnym drukiem. Doman podkreśla

znaczenie systematyczności i atmosfery zabawy. „ Im więcej zabawy, tym więcej

nauki ” – zaznacza.

Z metody Domana do realizacji programu, wybrałam trzy pierwsze

etapy proponowanej przez autora ścieżki czytania.

2. Odimienna metoda nauki czytania Ireny Majchrzak

Imię dziecka jest słowem otwierającym świat pisma. Słowo – klucz, za

pomocą którego dziecko może w sposób dla siebie najłatwiejszy i najbardziej

naturalny odkryć strukturę pisma czyli relację między wyrazem napisanym

a słowem mówionym i relację brzmieniową między literą a fonemem . Według

autorki nauka rozpoczyna się od czytania globalnego własnego imienia,

a dziecko jednocześnie dostrzega różnicę miedzy kształtem poszczególnych liter

w zapisie własnego imienia. Autorka podkreśla, że dziecko uczy się liter poprzez

obserwację. W związku z tym po inicjacji z imionami następują kolejne etapy

nauki czytania:

- ściana pełna liter

- targ liter

- nazywanie świata.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: