WYCHOWANIE I KSZTAŁCENIE W ZREFORMOWANEJ SZKOLE
WYCHOWANIE I KSZTAŁCENIE ZAŁOŻENIA:
Ø Wychowanie i kształcenie powinno stanowić w pracy szkoły integralną całość;
Ø W kształceniu szkolnym powinna być zachowana właściwa proporcja między przekazem informacji a rozwijaniem umiejętności i wychowaniem;
Ø Podmiotem wychowania i kształcenia jest uczeń, punktem wyjścia procesu edukacji powinny być, zatem potrzeby rozwojowe wychowanka, a nie wymogi przedmiotów- odpowiedników dziedzin wiedzy akademickiej;
Ø Edukacja szkolna, szczególnie w początkowych okresach nauczania, powinna w możliwie największym stopniu integrować poszczególne dziedziny wiedzy.
Ø Państwo powinno zapewnić jednolitość systemu szkolnego, stwarzając jednocześnie szerokie pole dla autonomicznych działań szkół, ich dyrektorów i nauczycieli oraz społeczności uczniów i ich rodziców, której szkoły mają służyć;
Ø Istotne jest stworzenie warunków do współpracy całego zespołu nauczycieli edukującego daną grupę uczniów, co umożliwi stworzenie w szkole środowiska wychowawczego i edukację prorozwojową;
Ø W obecnej sytuacji ważnym celem edukacji staje się wyposażenie absolwentów polskich szkół w znajomość przynajmniej jednego języka obcego.
KRYTYKA AKTUALNEJ SYTUACJI WYCHOWAWCZEJ SZKOŁY:
Ø Przerost dydaktyki wypierający myślenie o wychowaniu,
Ø Różnorodność haseł wychowawczych, sprzeczność myśli pedagogicznych,
Ø Chaos w sferze wartości utrudniający młodzieży zdobycie rozeznania etycznego,
Ø Brak współpracy szkoły i domu rodzinnego,
Ø Niski prestiż nauczyciela- wychowawcy.
PRIORYTETY W ZAKRESIE WYCHOWANIA:
1. Pomoc w uzyskaniu orientacji etycznej i hierarchizacja wartości.
2. Personalizacja życia w rodzinie, grupie koleżeńskiej, w szerszej społeczności ( postrzeganie każdego z osobna).
3. Kształtowanie etyki pracy.
Wychowanie w szkole to rozwijanie wszystkich sfer osobowości ucznia:
Ø Rozwój fizyczny,
Ø Kształcenie zmysłów,
Ø Uczenie się kierowania emocjami,
Ø Nabywanie sprawności intelektualnych,
Ø Rozwój moralny,
Ø Ćwiczenia woli,
Ø Rozwój duchowy.
WARUNKI WYCHOWANIA W SZKOLE:
1. Czas na wychowanie
W całym procesie dydaktycznym powinien następować jak najpełniejszy rozwój osobowy młodego człowieka, a to wymaga:
Ø Jak najczęstszych kontaktów osobowych ucznia z wychowawcą i nauczycielami,
Ø Ścisłego związku wychowania z dydaktyką ( wartościowanie, ocenianie, wzorowanie) na każdej godzinie lekcyjnej,
Ø Godzina wychowawcza ( po jednej godz. Lekcyjnej tygodniowo w szkolnictwie podstawowym i ponadpodstawowym potrzebnym do prowadzenia cykli tematycznych z zakresu przyjętego przez szkołę programu wychowania).
2. Liczebność klasy
Klasa szkolna powinna liczyć nie więcej niż 26 osób. Przekroczenie tej liczby utrudnia nauczycielowi indywidualne odniesienia do uczniów. Wskazane jest też dzielenie uczniów na zespoły, powoływane do wykonywania zadań.
3. Zbieżność oddziaływań wychowawczych
Grono pedagogiczne powinno mieć wspólną wizję wychowania. Nie chodzi o stworzenie monolitu programowego, lecz raczej o uzgodnienie aksjologicznych podstaw wychowania, a także formy oddziaływania wychowawczego ( np. uzgodniony zakres swobód, zasady odnoszenia się nauczycieli do uczniów, jednolity system kar i nagród).
2
spodpowieki