gry i zabawy w nauczaniu pn.pdf

(109 KB) Pobierz
Microsoft Word - 14.doc
G ry i zabawy w nauczaniu i doskonaleniu techniki
i taktyki piłki nożnej
Robert Stańczyk
nauczyciel wychowania fizycznego
w Szkole Podstawowej nr 7 w Lesznie
Piłka nożna zaliczana jest do najpopularniejszych dyscyplin sportowych wśród młodzieży.
Popularność ta wynika z niebywałej różnorodności form ruchu, które charakteryzują tę grę,
widowiskowości a także z tego, że bez względu na warunki i poziom grających może być
uprawiana wszędzie i przez wszystkich.
Piłka nożna bardzo wszechstronnie wpływa na rozwój całego organizmu, szczególnie widoczny
jest jej wpływ na układ krążenia, oddechowy, nerwowy oraz kostno-stawowy i mięśniowy. Duże
znaczenie zdrowotne dla osób grających w piłkę nożną ma fakt, że można ją prowadzić przez
większą część roku na świeżym powietrzu, w bliskim kontakcie z przyrodą.
Gra w piłkę nożną uczy koleżeństwa, odpowiedzialności za wynik (losy) całego zespołu,
współpracy, podporządkowania interesów jednostki dla dobra zespołu, dając równocześnie
możliwość wybicia się wybitnym jednostkom.
Z tych powodów warto stosować tę grę na lekcjach wf.
Posługiwanie się kończyną dolną i głową jest bardzo skomplikowane, stąd też wymaga dużego
nakładu pracy zarówno ze strony nauczyciela, przekazującego wiedzę uczniom jak i samych
uczniów, którzy tę wiedzę muszą przyswoić.
Bardzo popularną formą stosowaną w nauczaniu techniki i taktyki gry w piłkę, lubianą przez
uczniów są zabawy i gry wykorzystywane w rozmaitego typu ćwiczeniach współzawodnictwa,
gdzie bezpośredni cel stanowi oswojenie uczestników z przedmiotem zajęć np. z piłkami,
z partnerem, z przeciwnikiem, z elementami techniki piłkarskiej.
Nauczanie w tej formie określonych elementów ruchu odbywa się w sposób naturalny, swobodny
i spontaniczny. Ćwiczący szybciej oswajają się ze sprzętem, a także ze środowiskiem, w którym
toczy się walka sportowa. Zapoznają się również z podstawowymi elementami techniki i taktyki.
Forma zabawowa uczy wyboru sposobu postępowania, wyrabia widzenie peryferyczne, rozbudza
zaangażowanie emocjonalne. Można ją wykorzystywać na wszystkich szczeblach nauczania,
umożliwia sprawdzanie możliwości ćwiczących na tle partnerów, pozwala na wykazanie się
umiejętnościami niezbędnymi dla prawidłowego prowadzenia gry. Kształci i rozwija cechy
osobowości, pozwala na obserwację zachowań ćwiczących i poznanie wychowanków na tle
grupy ćwiczących.
1
Technikę piłki nożnej dzielimy na :
1. ogólną:
a) starty z różnych pozycji,
b) zatrzymania,
c) zmiany tempa i kierunku biegu,
d) wyskoki z miejsca i z rozbiegu.
2. specjalną:
a) uderzenia piłki,
b) przyjęcia piłki,
c) prowadzenie piłki,
d) drybling i zwody,
e) odbieranie piłki przeciwnikowi i gra ciałem.
Zabawy nauczające i doskonalące prowadzenie piłki.
Prowadź za mną - uczy prowadzenia piłki, koordynacji, widzenia peryferycznego,
współdziałania.
Liczba ćwiczących dowolna, parzysta. Piłka na dwóch ćwiczących.
Ćwiczący na ograniczonym polu prowadzi piłkę za partnerem, który bez piłki biegnie zmieniając
kierunek. Tempo biegu niezbyt szybkie. W miarę nabywania umiejętności zwiększać szybkość
biegu. Dodatkowym utrudnieniem może być odczytywanie ilości palców pokazywanych przez
ćwiczącego nie posiadającego piłki.
Zabierz piłkę koledze - uczy prowadzenia piłki oraz orientacji przestrzennej, dryblingu.
Liczba ćwiczących dowolna. Liczba piłek mniejsza o jedną od osób biorących udział w
zabawie.
Ćwiczący na ograniczonym polu prowadzą piłkę stopą. Jeden z uczestników nie posiada piłki.
Na gwizdek prowadzącego zajęcia ćwiczący zostawiają swoją piłkę i starają się przejąć piłkę od
innego ćwiczącego. Osoba, której nie udało się wejść w posiadanie piłki, odpada z zabawy,
a ilość piłek prowadzący zmniejsza o jedną. Tak dzieje się, aż do chwili, gdy na placu pozostaną
dwie osoby z piłkami.
Kto szybciej dookoła - uczy prowadzenia piłki .
Liczba ćwiczących dowolna, każdy posiada piłkę.
Uczestnicy stoją lub siedzą w kole i odliczają do dwóch lub trzech. Na sygnał prowadzącego
podającego cyfrę np. 1 – oznaczeni tą cyfrą biegną jak najszybciej dookoła prowadząc piłkę
nogą. Osoba, która ostatnia stanie na poprzednio zajmowanym miejscu wykonuje ćwiczenie
dodatkowe np. 5 przysiadów.
2
Zabawy w nauczaniu i doskonaleniu uderzeń piłki.
Podania w kole
Liczba uczniów dowolna, jedna piłka.
Uczniowie ustawieni w kole. Posiadający piłkę podaje ją do kolegi, ten do następnego i tak dalej.
Piłki nie wolno podać do osoby od, której się otrzymało podanie. Uczeń który nieprawidłowo lub
niecelnie poda piłkę odpada.
Podanie do wywołanego
Liczba uczniów od 4 do 10, 1 piłka.
Uczniowie ustawieni jak wyżej. Zadaniem ucznia posiadającego piłkę jest jej podanie do partnera
wywołując jego imię. Po podaniu należy pobiec na miejsce podania.
Gra w ,,Główki” – ma zastosowanie w nauczaniu i doskonaleniu techniki podań piłki górnych
i dolnych różnymi częściami stopy, strzałów na bramkę głową i nogą, obrony bramki.
Liczba graczy:3-7
Boisko: jedna połowa boiska do piłki ręcznej z bramką 2x3 m.
Zasady gry.
Na początku każdy z graczy wykonuje żonglerkę piłką. Zawodnik, który podbije najmniejszą
ilość razy staje na bramce. Zadaniem graczy będących na boisku jest strzelić gola bramkarzowi.
Bramkę głową można zdobyć z dowolnego miejsca boiska, natomiast nogą zza linii 6 lub 9
metrów (w zależności od wieku graczy). Za wpuszczoną bramkę zawodnik wykonuje określone
ćwiczenie (przysiady, podskoki itp.). Za utratę gola po uderzeniu głową bramkarz wykonuje np.
10 przysiadów, po strzale nogą 5. Zmiana bramkarza następuje wówczas, gdy piłka opuści boisko
po niecelnym strzale lub podaniu nie dotknięta przez broniącego.
Traf do bramki - gra pomocna w nauczaniu i doskonaleniu strzałów na bramkę
Liczba graczy dowolna. Jedna piłka.
Boisko: jedna połowa boiska do piłki ręcznej z bramką 2x3 m.
Zasady gry:
Na początku gracze ustalają kolejność wykonywania strzałów(w drodze losowania lub po
żonglerce). Pierwszy zawodnik ustawia piłkę na linii 7 m i stara się trafić do bramki. Przy celnym
strzale, a za taki uważa się strzał, w którym piłka trafi w światło bramki lub w słupek czy
poprzeczkę, gracz pozostaje w grze. Drugi zawodnik a za nim kolejni starają się uczynić to samo
jak najszybciej kopiąc odbitą od siatki piłkę. Jeżeli któremuś z graczy to się nie uda zostaje
wyeliminowany. Rozpoczęcie gry następuje ponownie z 7 m.
3
Gry wszechstronnie oddziaływujące na poprawę techniki piłkarskiej.
Gra na utrzymanie piłki tzw. gra w,, Dziada” - ma zastosowanie w nauczaniu i doskonaleniu
uderzenia wewnętrzną częścią stopy, zwodów, wychodzenia na pozycję, widzenia
peryferycznego, odbierania piłki przeciwnikowi, gry na małej przestrzeni, szybkości operowania
piłką.
Liczba graczy 5-6, jedna piłka.
Boisko ma kształt kwadratu o boku ok. 10-12 metrów oznaczone pachołkami Zasady gry: na
obwodzie, w narożnikach boiska znajduje się 4 zawodników, którzy mają za zadanie podawać
między sobą piłkę tak, by nie przechwycił jej przeciwnik będący w środku pola gry.
W momencie przejęcia piłki przez środkowego następuje zmiana ról zawodników.
Do środka wchodzi gracz, który ostatni dotknął piłkę przed jej przechwyceniem, a na obwód
środkowy.
Reguły gry można zmieniać w zależności od stopnia zaawansowania uczniów
Przy słabych umiejętnościach liczba dotknięć piłki przez jednego zawodnika jest dowolna.
Grę można utrudniać ograniczając liczbę dotknięć piłki oraz wprowadzając drugiego
środkowego.
Siatkonoga - gra stos. w nauczaniu i doskonaleniu przyjęć piłki, uderzeń piłki nogą i głową.
Liczba graczy od 2-6 w jednym zespole
Boisko: boisko do siatkówki, siatka na wysokości ok. 1 m od ziemi.
Reguły gry: na sygnał zawodnik jednego z zespołów zagrywa piłkę nogą zza linii końcowej
(w zależności od zaawansowania z powietrza, po koźle lub z ziemi) tak, aby piłka przeszła
bezpośrednio na stronę przeciwnika. Zawodnicy drużyny przeciwnej mogą odbijać piłkę między
sobą, ale trzecie odbicie musi być wykonane na stronę drugiej drużyny. Jeżeli piłka wyjdzie na
aut lub nie przejdzie przez siatkę bezpośrednio na połowę przeciwników drużyna traci punkt.
Dopuszcza się, aby piłka pomiędzy odbiciami dotknęła podłoża 3 razy (nie po sobie).
4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin