wyk5.pdf

(130 KB) Pobierz
Entalpia swobodna
Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)
1. Związek pomiędzy zmianą entalpii swobodnej a zmianami
entropii
Całkowita zmiana entropii wywołana jakimś procesem jest równa
sumie zmiany entropii układu i otoczenia:
Sca
=
D
Suk
+
D
ot
gdzie:
ΔS ca - - całkowita zmiana entropii
Δs uk - zmiana entropii układu
Δs ot - zmiana entropii otoczenia
Dla procesów samorzutnych, całkowita zmiana entropii jest większa
od zera:
ñ
0
Gdy proces przebiega w układzie pod stałym ciśnieniem i w
temperaturze takiej samej jak temperatura otoczenia, wówczas zmiana
entropii otoczenia wynosi:
D
Sot D
=
-
H
T
gdyż zmiana entalpii otoczenia , jest równa entalpii ukladu ze
znakiem przeciwnym:
D H ot = - D H uk
stąd D S całkowite = D S uk - D H uk /T
W ostatnim równaniu, całkowita entropia układu i otoczenia została
wyrażona wyłącznie za pomocą wielkości odnoszących się do układu.
Jedynym ograniczeniem tego równania jest to by proces przebiegał w
stałej temperaturze i pod stałym ciśnieniem.
Powyższe równanie ( po wymnożeniu przez, - T ) przyjmuje postać:
D
D Scal
12557193.002.png
-T D S całkowite = - T D S ukł + D H ukl
Ponieważ, D H - T D S = D G
stad: D G uk = - T D S całkowite
W warunkach stałej temperatury i ciśnienia, zmiana entalpii
swobodnej układu, jest proporcjonalna do całkowitej zmiany
entropii układu wraz z otoczeniem.
2.Właściwości entalpii swobodnej.
2.1 Zmiana entalpii procseu (izotermiczno izobarycznego) jako miara jego
samorzutnośći
Z równania określającego związek pomiędzy zmianą entalpii układu, a
zmianą entropii układu i otoczenia wynika, że wielkości te ( DG ukł i D S całk )
- różnią się co do znaku.;
D G uk = - T D S cal P,T const
Ogólny warunek samorzutności procesu:
D S( cał) > 0
w przypadku procesów izotermiczno – izobarycznych, zmienia się na
warunek:
D G uk < 0
Tak więc, w wyniku przebiegu procesu samorzutnego w warunkach
izotermiczno – izobarycznych, entalpia swobodna układu maleje.
 
Wszystkie reakcje chemiczne, zachodzące samorzutnie w warunkach
stałego ciśnienia i temperatury,są więc reakcjami:
- dążącymi do zmniejszenia entalpii swobodnej układu
- lub (co jest równoznaczne) do zwiększenia entropii układu i
otoczenia.
2.2. Zmiana entalpii swobodnej ( potencjału termodynamicznego),
a praca nieobjętościowa
Wartość zmiany entalpii swobodnej procesu izotermiczno
izobarycznego, może być równa maksymalnej pracy
nieobjętościowej, jaką może dostarczyć układ w którym przebiega
ten proces ( patrz wykład poprzedni).
Praca nieobjętościowa W 0 ( jak wiemy ) jest to każdy
rodzaj pracy inny niż związany z powiększeniem objętości. Całkowitą
pracę można przedstawić jako sumę pracy objętościowej ( - p zewn dV) i
pracy nieobjetościowej ( W 0 ) :
W = - p zewn dV + W 0
D G = W 0
G =
W
max
Np. entalpia swobodna reakcji tworzenia 1 mola ciekłej wody w
temperaturze 25 C p =1atm wynosi –237kJ
D G
=
- 237kJ
D
12557193.003.png
Oznacza to, że w reakcji wodoru z tlenem na każdy mol utworzonej
wody można otrzymać na sposób pracy nieobjętościowej 237kJ
energii.
Gdy reakcja ta zachodzi w ogniwie paliwowym może dostarczyć
237kJ – energii elektrycznej ( na każdy mol utworzonej wody ).
Z kolei entalpia (D H - towarzysząca powstawaniu 1 mol H 2 0 ) wynos
- 286kJ, to znaczy, że przy każdym wytworzonym molu wody może
wydzielić się 286kJ ciepła.
Podsumowując możemy powiedzieć:
W przypadku syntezy 1 mola wody
1. Jeżeli reakcję syntezy wody przeprowadzamy w zwykłym reaktorze
(nie staramy się pozyskać energii na sposób pracy) to wydzieli się
286kJ ciepła ( DH- energii, jako ciepło ).
2. Alternatywnie, jeżeli 1 mol wody powstaje w ogniwie paliwowym(
pobieramy pewną energię jako pracę), to na sposób pracy
nieobjętościowej możemy uzyskać 237kJ energii ( DG energii - jako
praca elektryczna).
2.3. Entalpia swobodna reakcji
Zmiana entalpii swobodnej w wyniku reakcji chemicznej nosi
nazwę entalpii swobodnej reakcji.
Wyróżniamy wyraźnie dwa pojęcia :
1. Entalpia swobodna reakcji w warunkach standardowych.
2. Entalpia swobodna w dowolnych innych warunkach.
 
Warunki przeprowadzenia reakcji określa się jako
standardowe , a odpowiadające im entalpie swobodne nazywa się
standardowymi entalpiami swobodnymi reakcji jeżeli,
jako stan wyjściowy układu przyjmnie się czyste, nie zmieszane
jeszcze substraty, a jako stan końcowy - czyste, już rozdzielone,
produkty, w tej samej temperaturze i objętości (ciśnienia).
Często wprowadza się dodatkowo warunek, by reagenty znajdowały
się pod ciśnieniem 1 atmosfery i w teperaturze 279K.
Standardową entalpię swobodną reakcji dla tak określonego stanu
wyjściowego i końcowego układu oznacza się zwykle jako D G o (r) .
Standardowa entalpia swobodna reakcji D G o (r) – zdefiniowana jest
jako suma algebraiczna standardowych entalpii molowych reagentów
pomnożonych przez ich współczynniki stechiometryczne:
D
G
0
=
å
n
i G
0
i
i
Należy przy tym pamiętać, że współczynniki stechiometryczne
produktów mają znak dodatni a substratów ujemny.
Lub inaczej, sandardowa entalpia swobodna reakcji c jest równa
różnicy standardowych molowych entalpii swobodnych produktów i
substratów pomnożonych przez bezwzględne wartości
współczynników stechiometrycznych.
D
G
0
=
å
n
D
G
0
(
produktów
)
-
å
n
×
D
G
0
(
substratów
)
r
i
r
i
r
i
i
Ujemna wartość, D G o (r) , mówi nam, że reakcja (A→B),
w warunkach standardowych, j est samorzutna. Dodatnia wartość,
D G o (r) - wskazuje, że reakcja ta jest niemożliwa.
Standardowa molowa entalpia swobodna związku chemicznego
jest standardową entalpię swobodną reakcji syntezy 1 mola tego
związku z pierwiastków w ich stanach podstawowych
×
12557193.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin