Fizyka_modul_04.pdf

(2011 KB) Pobierz
Fizyka dla Inżynierów
FIZYKA
dla
INŻYNIERÓW
Zbigniew Kąkol
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Akademia Górniczo-Hutnicza
Kraków 2006
MODUŁ IV
Moduł IV – Fale w ośrodkach sprężystych
13 Fale w ośrodkach sprężystych
Ruch falowy jest bardzo rozpowszechniony w przyrodzie. Na co dzień doświadczamy
obecności fal dźwiękowych i fal świetlnych. Powszechnie też wykorzystujemy fale
elektromagnetyczne do przekazywania informacji za pomocą radia, telewizji czy
przenośnych telefonów.
Fale dźwiękowe czy też fale jakie obserwujemy na powierzchni wody posiadają jednak
inną naturę niż fale elektromagnetyczne. Światło będące przykładem fali
elektromagnetycznej rozchodzi się nie tylko w ośrodkach materialnych ale również
w próżni. Przykładem jest docierające do nas światło słoneczne. Natomiast do
rozchodzenia się fal dźwiękowych niezbędny jest ośrodek materialny.
W tym rozdziale poznamy właściwości fal powstających w ośrodkach sprężystych (takich
jak fale dźwiękowe), które nazywamy falami mechanicznymi .
13.1 Fale mechaniczne
Jeżeli wychylimy jakiś fragment ośrodka sprężystego z jego położenia równowagi to
w następstwie będzie on wykonywał drgania wokół tego położenia. Te drgania, dzięki
właściwościom sprężystym ośrodka, są przekazywane na kolejne części ośrodka, które
zaczynają drgać. W t
en sposób zaburzenie przechodzi przez cały ośrode
k.
Definicja
Ruchem falowym nazywamy rozchodzenie się zaburzenia w ośrodku.
przykładem są tu fale na powierzchni wody: przedmioty pływające na
powierzchni wody wykonują ruch drgający w rytm fal natomiast same fale rozchodzą się
ruchem jednostajnym.
Fala dobiegając do danego punktu ośrodka wprawia go w ruch drgaj cy przekazując mu
energię, która jest dostarczana przez źródło drgań. Energ
ą
ia fal to
rzekazywać energię na duże
odległości przy czym cechą charakterystyczną jest to, że fale przenoszą energię poprzez
ośrodek dzięki przesuwaniu się zaburzenia w oś dku, a nie dzięki ruchowi postępowemu
samego ośrodka. Jak wynika z powyższego, do rozchodzenia się fal mechanicznych
potrzebny jest ośrodek. To właściwości sprężyste ośrodka decydują o prędkości
rozchodzenia się fali.
energia kinetyczna
i potencjalna cząstek ośrodka. Za pomocą fal można p
ro
13.1.1 Rodzaje fal
i fale poprzeczne .
ala jest podłużna gdy kierunek drgań cząstek ośrodka jest równoległy do kierunku
rozchodzenia się fali i zarazem kierunku transportu energii (rysunek 13.1). Przykładem są
fale dźwiękowe w powietrzu czy też drgania naprzemiennie ściskanej i rozciąganej
ężyny.
F
tu
spr
152
Zwróćmy uwagę, że sam ośrodek nie przesuwa się, a jedynie jego elementy wykonują
drgania. Dobrym
Ze względu na kierunek drgań cząstek ośrodka względem kierunku rozchodzenia się
fale dzielimy na fale podłużne
1676216.005.png
Moduł IV – Fale w ośrodkach sprężystych
Rys. 13.1. Fala podłużna
Fala jest poprzeczna gdy kierunek drgań cząstek o odka jest prostopadły do kierunku
rozchodzenia się fali i zarazem kierunku transportu energii (rysunek 13.2). Przykładem
mogą tu być drgania naprężonego sznura, którego końcem poruszamy cyklicznie w górę
w dół.
śr
i
Rys. 13.2. Fala poprzeczna
ę
i fala harmoniczna .
Impuls falowy powstaje gdy źródłem jest jednorazowe zaburzenie w ośrodku: na przykład
gdy wrzucimy kamień do wody lub gdy jednorazowo odchylimy koniec napiętej liny
(rysunek 13.3).
Rys. 13.3. Impuls falowy
Fala harm
c
oniczna powstaje gdy źródło wykonuje drgania harmoniczne: na przykład gdy
yklicz
nie wychylamy koniec napiętej liny (rysunek13.4)
153
Możemy również dokonać podziału ze wzgl du na rodzaj zaburzenia. Ważnymi
przykładami są impuls falowy
1676216.006.png 1676216.007.png
Moduł IV – Fale w ośrodkach sprężystych
Rys. 13.4. Fala harmoniczna
Wprowadzimy teraz pojęcie czoła fali i promienia fali . Jeżeli w przestrzeni rozchodzi
łączącą punkty, do których
w tej właśnie chwili dotarła ta fala. Przesuwanie się tej powierzchni obrazuje rozchodzenie
się fali. Właśnie taką powierzchnię nazywamy czołem fali (lub powierzchnią f
a każdą linię prostą, prostopadłą do czoła fali, wskazującą kierunek ruchu fali nazywamy
alową),
promieniem fali.
Ze względu na ks
ztałt powierzchni falowej możemy wyróżnić fale płaskie
i fale
kuliste .
W przypadku fal płaskich zaburzenie rozchodzi się w jednym kierunku, a powierzchnie
falowe są płaszczyznami prostopadłymi do kierunku ruchu fali tak jak na rysunku 13.5
poniżej.
Rys. 13.5. Powierzchnie falowe (płaszczyzny) i promienie fali płaskiej
Dla fal kulistych zaburzenie rozchodzi się ze źródła we wszystkich kierunkach,
a powierzchnie falowe są sferami jak na rysunku 13.6 poniżej.
Rys. 13.6. Fala kulista rozc
hodząca się ze źródła Z ; wycinki powłok s
ferycznych przedstawiają
powierzchnie falowe
154
się fala to możemy w każdej chwili utworzyć powierzchnię
1676216.008.png 1676216.001.png 1676216.002.png 1676216.003.png 1676216.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin