Wymowa i transkrypcja jezyka francuskiego.pdf
(
78 KB
)
Pobierz
(anonymous)
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
1
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
Wymowa
Do graficznego zapisu wymowy stosuje się znaki
międzynarodowego alfabetu fonetycznego
(MAF), umieszczane
między nawiasami kwadratowymi
[1]
Uwaga 1. W języku francuskim
akcent toniczy p
ada zawsze na ostatnią sylabę
[2]
.
Uwaga 2. Dwukropek po literze oznacza jej wydłużenie, np. âne [
ɑ
:n]
–
osioł
.
Uwaga 3. Dla oznaczenia podziału na sylaby stosuje się kropkę (np. Amérique [a.me.
ʀ
ik]).
Wzór wymowy można znależć na różnych witrynach internetowych, np. tu:
[3],
a całych wyrazów tu:
[4]
[
5]
Artykuł
Klasyfikacja spółgłosek
omawia spółgłoski w przekroju międzynarodowym, a
Klasyfikacja samogłosek
omawia samogłoski w przekroju międzynarodowym, odsyła do przykładów w kilku językach
[6]
.
Transkrypcja języka francuskiego według
MAF
• a
–
wymowa [a] , występuje częściej niż [
ɑ
]
[7]
np.
–
avoir [avwa:
ʀ
]
–
mieć
, bal [bal]
–
bal
• a
–
[
ɑ
], np. bas
–
[b
ɑ
] lub [ba]
[8]
–
niski
, [b
ɑ
:s]
–
niska
, patte [pat]
–
łapa (zwierzęcia)
• à
–
[a], np. voilà [vwala]
–
oto
• â
–
[
ɑ
], np. âge [
ɑ
:
ʒ
]
–
wiek
, pâte [p
ɑ
:t]
–
ciasto (surowe)
• ai
–
[
ɛ
], ("e"
półotwarte)
np. j'aime [
ʒ
ε:m]
–
kocham
• ai
–
[e]
[9]
, ("e"
półprzymknięte)
np.j'ai [
ʒ
e]
–
ja mam
[10]
• aï
–
[ai], np. haïr [ai:
ʀ
]
–
nienawidzić
[11]
• ail, aille
–
[aj], [
ɑ
j]
[12]
, np. bail [baj]
–
umowa najmu
, paille [p
ɑ
:j]
–
słoma
• aim, ain
–
[
ɛ̃
] (
e
nosowe)
, np. main [mε
̃
]
–
dłoń
, nain [nε
̃
]
–
krasnoludek
• am, an
–
[
ɑ̃
] ("a"
nosowe)
, camp [k
ɑ̃
]
–
obóz
, banque [b
ɑ̃
:k]
–
bank
• au
–
[
ɔ
] ("o"
półotwarte
), np. auto [
ɔ
t
ɔ
]
–
auto
, lub [o] ("o"
półprzymknięte)
, np. baume [bo:m]
–
maść
(balsam)
• ay
–
[
ɛ
], [εi], [ei], [
ɛ
j], np. saynète [sεnεt]
–
skecz
(lub
scenka
), pays [pei] lub [pεi]
–
kraj
, crayon [k
ʀɛ
j
ɔ̃
]
–
ołówek
• b
–
[b]
[13]
, Barbie [ba
ʀ
bi]
–
(lalka) Barbie
• c
–
[k]
–
przed a, o, u, spółgłoską i na końcu wyrazu
[14]
, np. cave [ka:v]
–
piwnica
, code [k
ɔ
d]
–
kod
, culte [kylt]
–
kult
, nocturne [n
ɔ
kty
ʀ
n]
nokturn
, bloc [bl
ɔ
k]
–
blok (bryła nieforemna)
• c
–
[s]
–
przed e, é, è, i, y, np. mécène [mes
ɛ
n]
–
mecenas
• ç
–
[s], np. ça [sa]
–
to
(skrócone cela [s
ə
la]
–
to
)
• ch
–
[
ʃ
], np. chat [
ʃ
a]
–
kot
, chien [
ʃ
j
ɛ̃
]
pies
[15]
• d
–
[d] na początku i w środku wyrazu, np. date [dat]
–
data
, nie wymawia się na końcu wyrazu, np. nid [ni]
–
gniazdo
• dd
–
addition [addisi
ɔ̃
]
–
rachunek, dodawanie
• e
–
[
ɛ
], w sylabie akcentowanej (końcowej) przed spółgłoską wymawianą, np. bec [bεk]
–
dziób
i w części
niewymawianych, np. ballet [balε]
–
balet
, mets [mε]
–
włóż
,
• e
–
[e], w sylabie akcentowanej (końcowej) przed spółgłoską niewymawianą
r
i
z
, np. aller [ale]
–
iść
, chez
[
ʃ
e]
–
u
(przyimek)
• e
–
[e], zawsze w krótkich słowach, gdy e poprzedzone jest spłógłoską, np. je [
ʒə
]
–
ja
, le (rodzajnik
określony męski), de [d
ə
]
–
(przyimek), me [m
ə
]
–
mnie, mi
itd.
• e
–
niewymawiane, niemal niewymawiane lub [
ə
]
[16]
, w sylabie nieakcentowanej, między spółgłoskami, np.
petit [p
ə
ti] lub [p'ti]
[17]
–
mały
, roulement [
ʀ
ulm
ɑ̃
]
–
obrót
, attachement [ata
ʃ
m
ɑ̃
]
–
przywiązanie
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
2
• e
–
[e] lub [
ɛ
] przed podwojoną spółgłoską
[18]
• é
–
[e], zawsze wymawiane, np. allée [ale]
–
aleja
, orienté [
ɔʀ
j
ɑ̃
te]
–
skierowany
, parlé [pa
ʀ
le]
–
mówiony
• è
–
[
ɛ
], zawsze wymawiane, np. photosphère [fotosf
ɛʀ
]
–
fotosfera
,
accès [aksε]
–
dostęp
• ê
–
[
ɛ
], np. gêne [
ʒɛ
n]
–
żenada
• ë
–
[
ɛ
], np. Noël [no
ɛ
l]
–
(
Boże Narodzenie
)
• eau
–
[o], np. beau [bo]
–
piękny
• ei, eî
–
[
ɛ
], neige [nε:
ʒ
]
–
śnieg
[19]
• eil
–
[
ɛ
j], soleil [s
ɔ
lεj]
–
słońce
• eim, ein
–
[
ɛ̃
], np.
Reims
[
ʀ
ε
̃
s], peintre [pε
̃
:t
ʀ
]
–
malarz
• em, en
–
[
ɑ̃
], np. temps [t
ɑ̃
]
–
czas
, entendre [
ɑ̃
t
ɑ̃
:d
ʀ
]
–
słyszeć
• en
–
[
ɛ̃
], np. mien [mj
ɛ̃
]
–
mój
• enne
–
[
ɛ
n], np. mienne [mj
ɛ
n]
–
moja
• eu
–
[ø], np. bleu [blø]
–
niebieski
• euil, euille, eur
–
[œ], np. chevreuil [
ʃə
v
ʀ
œj]
–
sarna
, feuille [fœj]
–
liść
, valeur [valœ:
ʀ
]
–
wartość
• exa, exe, exi
–
początkowe [gz], np. examen [εgzamε
̃
] lub [egzamε
̃
]
–
egzamin
, exercice [εgzε
ʀ
sis]
–
ćwiczenie
, exister [εgziste]
–
istnieć
• f
–
[f], np. mafia, maffia [mafja]
–
mafia
• g
–
[g], przed spółgłoską oraz samogłoskami: a, o. u, np. Ganymède [G
ɑ
nim
ɛ
d]
Ganimed
,
égal [egal]
–
równy
,
gothique [g
ɔ
tik]
–
gotyk
, aigu [egy] lub [εgy]
–
ostry
• g
–
[
ʒ
] , przed e, i, y
–
géant [
ʒ
e
ɑ̃
]
–
ogromny
,
gigantyczny
, tige [ti
ʒ
]
–
łodyga
, gymnastique [
ʒ
imnastik]
–
gimnastyka
• gn
–
[
ɳ
], magnifique [ma
ɳ
ifik]
–
cudowny
, Pologne [polo
ɳ
]
–
Polska
• h
–
nie wymawiane
[20]
• i
–
[i] w funkcji sylabicznej: np. ici [i.si]
–
tutaj
oraz w sylabie akcentowanej, gdy jest fonetycznie końcowe, np.
vie [vi]
–
życie
, préavis [p
ʀ
e.a.vi]
–
wymówienie
,
zawiadomienie (z góry)
• i
–
[j] w funkcji niesylabicznej lub przed samogłoską, np aïeul [ajœl]
–
przodek
• i, ï
–
[j] bez względu na położenie, jeśli pisane jest przed samogłoską, np. miel [mjεl]
–
miód
, hiérarchie
[je.
ʀ
a
ʀ
.
ʃ
i]
• i
–
[ij] gdy jest poprzedzone grupą liter zakończoną "l" lub "r", oublier [ublije]
–
zapomnieć
, trier [t
ʀ
ije]
–
układać
(coś wg kategorii)
• ill
–
[ij] po spółgłosce lub przed samogłoską, np. million [milj
ɔ̃
]
–
milion
, tilleul [tijœl]
–
lipa (roślina)
, rouille
[
ʀ
uj]
–
rdza
[21]
• ill
–
[il] na początku wyrazu, np. illusion [ilyzi
ɔ̃
]
–
złudzenie
• im, in
–
[ε
̃
] końcowe lub przed spółgłoską, np. impôt [ε
̃
po]
–
podatek
, cumin [kymε
̃
]
–
kmin rzymski
• im, in
–
[im], [in] przed samogłoską, np. mime [mim]
–
mim
, cinéma [sinema]
–
kino
• j
–
[
ʒ
], np.
Jupiter [
ʒ
ypit
ɛʀ
]
• l
–
[l], np. couleur [kulœ:
ʀ
]
–
kolor
• m
–
[m], np. mamie [mami]
babcia
; (grupy aim, am, aim, em, um
–
omówione przy odpowiednich samogłoskach
początkowych)
• n
–
[n] , np. neige [nε:
ʒ
]
–
śnieg
, canine [kanin]
–
kieł
; (grupy an, ain, en, enne, un
–
omówione przy
odpowiednich samogłoskach początkowych)
• o
–
[o] lub [
ɔ
], opis wymowy, patrz wyżej: "au", przykłady wymowy: pot [po]
[22]
–
garnek
, moment [m
ɔ
m
ɑ̃
]
–
chwila
• œ
–
[œ] , np. œuvre [oe:v
ʀ
]
–
dzieło
• oi, oy
–
[wa] , np. boisson [bwas
ɔ̃
]
–
napój
, royal [
ʀ
wajal]
–
królewski
• om, on
–
[
ɔ̃
] przed spółgłoską lub fonetycznie końcowe, np. tombe [t
ɔ̃
:b]
–
grób
, laiton [lεt
ɔ̃
]
–
mosiądz
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
3
• om, on
–
[om], [
ɔ
m], [on], [
ɔ
n] przed samogłoską, np. atome [ato:m]
–
atom
, tome [to:m] lub [t
ɔ
m]
tom
,
cyclone [siklo:n]
–
cyklon
,
niż
, tonalité [t
ɔ
nalite]
–
tonacja
• ou, où, oû
–
[u] , np. (la) tour [tu:
ʀ
]
wieża
, où [u]
–
gdzie' dokąd
, goûter [gute]
–
podwieczorek
, voûte [vut]
–
sklepienie
• p
–
[p], np. prendre [p
ʀɑ̃
:d
ʀ
]
–
brać
• ph
–
[f], np. phare [fa:
ʀ
]
–
latarnia morska
• pt
–
[t] w ramach jednej sylaby, [pt] w sybalach sąsiadujących, np. sculpture[skyl.ty:
ʀ
]
–
rzeźba
, septembre
[sεp.t
ɑ̃
:b
ʀ
]
–
wrzesień
• q
–
[k], np. cinq [sε
̃
k]
–
pięć
, cinquième [sε
̃
kjεm]
–
piąty
• r
–
[
ʀ
], np. terrain [tε
ʀ
ε
̃
]
–
teren
• s
–
[s] początkowe i przed samogłoską lub spółgłoską, np. Slave, reste [
ʀ
εst]
–
reszta
, salle [sal]
–
sala
• s
–
[z] między samogłoskami, np. prison [p
ʀ
iz
ɔ̃
]
–
więzienie
• t
–
[t], sottise [s
ɔ
ti:z]
–
głupota
• tion [sj
ɔ̃
], np. émotion [emosj
ɔ̃
]
–
emocja
• u
–
[y]
[23]
[24]
• ui
–
[
ɥ
], np. nuire [n
ɥ
i:
ʀ
]
szkodzić
[25]
• um, un
–
[œ
̃
], np. parfum [pa
ʀ
fœ
̃
]
zapach
, brin [b
ʀ
œ
̃
]
źdźbło
• um
–
[
ɔ
m] w niektórych słowach pochodzenia łacińskiego, np. forum [f
ɔʀɔ
m], muzeum [myze
ɔ
m]
[26]
• v
–
[v], np. venir [v
ə
ni:
ʀ
]
–
przychodzić
• w
–
[v], np. wagon [vag
ɔ̃
]
–
wagon
• w
–
[w], np. tramway
–
[t
ʀ
amwε]
[27]
• x
–
[ks] wewnątrz i na końcu wyrazu, np. taxi [taksi]
–
taksówka
, vexer [vεkse]
–
obrazić
, thorax [t
ɔʀ
aks]
–
klatka piersiowa
[28]
• x
–
[gz] gdy x występuje przed "a" lub "e" na początku wyrazu, np. xénophobie [gzen
ɔ
f
ɔ
bi]
–
ksenofobia
,
Xavier [gzavie]
–
Ksawery
oraz w słowie hexagone [εgzag
ɔ
n]
–
sześciobok
• y
–
[j] payer [peje]; [pεje]
–
płacić
• ym, yn
–
[ε
̃
], np. symbole [sε
̃
b
ɔ
l]
–
symbol
, lynch [lε
̃
:
ʃ
]
–
samosąd
• [z]
–
[z] na początku wyrazu, np. zèbre [zε:b
ʀ
]
–
zebra
• * [z]
–
niewymawiane na końcu wyrazu, np. assez [ase]
–
dość
Przypisy
[1] wg Henryk Łebek, Zarys gramatyki francuskiej, PWN Warszawa 1967, s. 15-98; wg Kazimierz Kupisz, Bolesław Kielski, Podręczny
Słownik Francusko-Polski, Wiedza Powszechna, 1971, wyd II, s. XVIII-XXVIII; słowniki w Internecie
(http:/
/
www.
lexilogos.
com/
francais_langue_dictionnaires.
htm)
; wg Le Nouveau Petit Robert, wyd. Dictinnaires Lerobert, Paryż, 1994, s. XXII; .
[2] W transkrypcji ogólnej czasem stawia się przed nią znak [']. Podawanie tego oznaczenia w języku francuskim nie jest obowiązkowe a nawet
może być mylące, ponieważ postawiony za literą oznacza
spółgłoskę ejektywną,
np. [p
ʼ
] i graficznie przypomina znak ['].
[3]
http:/
/
www.
youtube.
com/
watch?v=RJVxe4inqyg
[4]
http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra
[5] W witrynie
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra)
należy wpisać dowolne słowo, np. wskazane w tym artykule
[6] Brak wzorów wymowy czysto francuskiej, ale przybliżenie jest wystarczająco bliskie standardów francuskich, co można zauważyć przez
porównanie z
(http:/
/
www.
youtube.
com/
watch?v=RJVxe4inqyg) l
ub inną prezentacją w Internecie
[7] wg. Kazimierz Kupisz, Bolesław Kielski, Podręczny Słownik Francusko-Polski, Wiedza Powszechna, 1971, wyd II, s. XVIII
[8] Wzor wymowy:
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra) F
rank Denis wymawia [
ɑ
], natomiast Vion Nicolas
–
[ba]
[9] Ułożyć usta do "y", wypowiedzieć "e"
[10] Wzor wymowy mieszanej: aimer [eme] (Vion Nicolas) lub [
ɛ
me] (Frank Denis):
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra)
–
kochać
[11] w grupie dwuliterowej służy do oddzielenia wymowy samogłosek a-i, porównaj: maïs [mais]
–
kukurydza
, mais [m
ɛ
]
–
ale
[12] Gdy występuje na fonetycznym końcu wyrazu, np. rail [
ʀɑ
:j], [
ʀ
aj]
–
szyna
lub przed samogłoską, np. travailler, travaillons, (je, tu)
travaillerais [t
ʀ
avaje], [t
ʀ
avaj
ɔ̃
], ([
ʒə
], [ty]) [t
ʀ
avaj
ʀɛ
]
[13]
spółgłoska dwuwargowa
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
4
[14] wyjątkowo wymawia się -ct końcowe [kt], np. correct [k
ɔ
(r)rεkt]
–
poprawny
[15] wyjątki, np. chaos [kao] grupa -ch- wymawia się [k] : ,,w niektórych słowach pochodzenia greckiego lub łacińskiego: chalazion, chalcis,
chalybé, chanérops, chamédrys, chaos, chaotique, charax, cheiranthus, cheiromys, chélidon, chemosis, chermés, chétodon, chi, chiasma,
chionis, chiton, choléra, chorus, itd. (w wyd. Fouché "Prononction", 1959, s. 271
[16] Usta ułożyć do "a", wymówić "e"
[17] Forma krótsza występuje najczęściej w wyrazach złożonych lub mowie potocznej
[18] [e] przed podwojoną spółgłoską np. "c", "f", "r" itd.: effet [e.fε]
–
skutek
, Cebbala [sebala]
–
miasto w
Tunezji
, terrasse [te
ʀ
as]
–
taras
; ale
przed podwojonym "r" czasem obowiązuje wymowa [ε], np. terre [tε
ʀ
]
–
ziemia
, a nawet mogą wystąpić obie wymowy: terrible [tε
ʀ
ibl],
[te
ʀ
ibl; przed podwojonym "t" zawsze [
ɛ
], np. muette [m
ɥ
εt] lub [myεt]
–
niema
(przymiotnik). Wg. Kazimierz Kupisz, Bolesław Kielski,
Podręczny Słownik Francusko-Polski, Wiedza Powszechna, 1971, wyd II, s. XX
[19] W sylabie nieakcentowanej, jeśli w sylabie akcentowanej występuje "e", "i" "u" [y]
[20] "h nieme" podlega łączeniu międzywyrazowemu, co można podkreślić w transkrypcji znakiem
‿
, np. les hommes [lez
‿ɔ
m]; "h
przydechowe" nie dopuszcza takiego łączenia ani elizji, np. le héros [le e
ʀ
o]
–
bohater
; wg Henryk Łebek, Zarys gramatyki francuskiej, PWN
Warszawa 1967, s. 77
[21] Francuski zna trzy wyjątki od tej zasady: mille, ville, tranquille [mil], [vil], [t
ʀɑ̃
kil]
–
tysiąc
,
miasto
,
spokojny
[22] wymowa:
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra)
[23] wymowa zbliżona do niemieckiego ü, wzór wymowy wg
MAF
dżwięku [y:] tutaj
(http:/
/
upload.
wikimedia.
org/
wikipedia/
commons/
e/
ea/
Close_front_rounded_vowel.
ogg)
[24] W serwisie
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra)
można wpisać dowolne słowo zawierające "u", np. "menu", "amuser", "accusation"
[25] W serwisie
(http:/
/
swac-collections.
org/
?lang=fra)
można wpisać dowolne słowo zawierające "ui", np. "puisque", "huit"
[26] w znaczeniu specjalnym (antyk; obecnie we Francji: muzem przyrodnicze o charakterze muzeum i uczelni), powszechne określenie
muzeum
: musée [myze]
[27] Wymowa jak w w "louis" [lwi] lub "oui" [wi]
[28] w niektórych słowach "x' końcowe nie jest wymawiane, np. paix [pε]
–
pokój
, taux [to]
–
taryfa, kurs [walutowy], poziom podatkowy
Źródła i autorzy artykułu
5
Źródła i autorzy artykułu
Wymowa i transkrypcja języka francuskiego
Źródło
: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=24252066
Autorzy
: Cichacz, Fizykaa, Ilmatar, Marcin Łukasz Kiejzik, PMG
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/
/
creativecommons.
org/
licenses/
by-sa/
3.
0/
Plik z chomika:
kprzemek5
Inne pliki z tego folderu:
Beaumarchais - Wesele Figara.doc
(69 KB)
epoki literackie.rar
(35 KB)
Wymowa i transkrypcja jezyka francuskiego.pdf
(78 KB)
Wolter (Voltaire) - Kandyd - opracowanie.doc
(21 KB)
Gra milosci i przypadku.pdf
(2517 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pliki dostępne do 19.01.2025
Biologia
Dokumenty
Filmy
Galeria
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin