Jak_byc_asertywnym_Trening_podase.pdf

Jak byæ asertywnym?

Trening

Autor: Randy J. Paterson

T³umaczenie: Ewa Borówka

ISBN: 978-83-246-0691-7

Tytu³ orygina³u : The Assertiveness Workbook

Format: B5, stron: 312

S¹ tacy ludzie, którzy zdaj¹ siê niczym nie przejmowaæ. Stresogenne sytuacje bardziej

ich bawi¹, ni¿ martwi¹. Nic nie mo¿e zachwiaæ ich dobrym samopoczuciem

i buduj¹c¹ radoœci¹. Inni chcieliby reagowaæ tak samo, ale nie potrafi¹ — przemawia

przez nich zw¹tpienie we w³asne si³y.

Samozw¹tpienie i niska samoocena to wyj¹tkowo toksyczne trucizny. Osoby niepewne

swoich si³ s¹ skryte, podejrzliwe i przesadnie troszcz¹ siê o swój status spo³eczny.

Koncentruj¹ siê na tym, co je ogranicza, a problemy wydaj¹ im siê wiêksze, ni¿ s¹

w rzeczywistoœci.

Zachwianie poczucia w³asnej wartoœci mo¿e dotkn¹æ ka¿dego z nas, ale zdecydowanie

nie ka¿dy mo¿e siê z tego wyzwoliæ o w³asnych si³ach. Ksi¹¿ka doktora Glenna

Schiraldiego to pomocna d³oñ wyci¹gniêta w stronê wszystkich w¹tpi¹cych.

Spis treści

Podziękowania

Wprowadzenie

CZĘŚĆ I

P OJĘCIE ASERTYWNOŚCI

Rozdział 1. Czym jest asertywność?

Rozdział 2. Pokonywanie bariery w postaci stresu

Rozdział 3. Pokonywanie bariery społecznej

Rozdział 4. Pokonywanie bariery przekonań

Rozdział 5. Związek z rzeczywistością

Rozdział 6. Za pięć dwunasta — przygotowanie do zmian

111

6 Jak być asertywnym? Trening

CZĘŚĆ II

P OGŁĘBIANIE ASERTYWNOŚCI

Rozdział 7. Wyjść z cienia — zachowanie niewerbalne

127

Rozdział 8. Być obecnym — wyrażanie swojego zdania

147

Rozdział 9. Dobre słowo — przyjmowanie pozytywnej informacji

zwrotnej

159

Rozdział 10. Udzielanie pozytywnej informacji zwrotnej

171

Rozdział 11. Oddzielić ziarno od plew — otrzymywanie negatywnej

informacji zwrotnej

183

Rozdział 12. Konstruktywnie, a nie krytycznie — udzielanie

korygującej informacji zwrotnej

207

Rozdział 13. Asertywna odmowa

225

Rozdział 14. Formułowanie prośby bez próby przejęcia kontroli

239

Rozdział 15. Odliczanie przed konfrontacją

255

Rozdział 16. Konstruktywna konfrontacja

273

Posłowie

297

DODATKI

Wykaz źródeł

303

Arkusze oceny asertywności

305

Czym jest asertywność?

Człowiek to istota społeczna. Każdy z nas nieustannie porozu-

miewa się z innymi: aby dowiedzieć się, jak trafić do najbliższego

sklepu spożywczego, umówić się na randkę, wyrazić niezadowole-

nie, powiedzieć komplement, rozwiązać spór, odrzucić prośbę, czy też na nią

przystać.

Asertywność to styl komunikacji, którym można posłużyć się w każdej

z wyżej wymienionych sytuacji. Jest to jednak tylko jeden z czterech takich sty-

lów. Do pozostałych należą: styl bierny , styl agresywny i styl bierno-agresywny .

Istnieje wiele powodów, dla których korzystamy z każdego z tych stylów.

W większości sytuacji najbardziej efektywny jest styl asertywny. Niestety, więk-

szość z nas nie zachowuje się asertywnie tak często, jak to możliwe. Właśnie

dlatego nasze relacje z innymi są często źródłem niezadowolenia i frustracji.

Przyjrzyjmy się kolejno poszczególnym stylom. W trakcie lektury zechcesz

zapewne określić, który opis najlepiej pasuje do Twojego zachowania. Taka

diagnoza może okazać się pożyteczna. Większość osób wykorzystuje pewien

określony styl częściej niż inne. Pamiętaj jednak, że style te opisują rodzaje

komunikacji , a nie typy osobowości . Wszyscy w pewnych momentach używamy

24 Jak być asertywnym? Trening

każdego z tych czterech stylów. Zastanów się nad sytuacjami, w których posłu-

giwałeś się każdym z nich.

Styl bierny

Nadia sprawiała wrażenie wyczerpanej. Została skierowana do psychologa z objawami

lęku i depresji. Jej twarz wyraźnie zdradzała oznaki obu tych dolegliwości. Przygnębione

osoby czasami przybierają przekonującą maskę pewności siebie, którą mogą pokazać

światu, aby ukryć, co naprawdę przeżywają. Jeśli Nadia w ogóle miała taką maskę,

właśnie zaczynała ona nieodwracalnie pękać.

A oto, jak wyglądało jej życie. Nadia zajmowała urzędnicze stanowisko w niewielkim

biurze rachunkowym i mieszkała z mężem i synem na przedmieściach. Jej matka, która

mieszkała w innej części miasta, była zdrowa, ale polegała na córce w niemal każdej

kwestii: odwiezienia do spotkania, decyzji dotyczących zakupów, sposobu ubierania,

uprawy ogrodu, prac domowych itd. Siostry Nadii nieszczególnie jej w tym pomagały

i nie utrzymywały z nią kontaktów. Krytykowały ją za nadmierne pomaganie matce

i otwarcie oskarżały o starania na rzecz większego spadku.

Dom Nadii bynajmniej nie był oazą spokoju. Wkład jej męża w życie domowe ograni-

czał się do zakupu gazety, w przeciwnym razie musiałby pozbawić się codziennej lektu-

ry. Opisując swojego jedenastoletniego syna, Nadia twierdziła, że jest on dla niej praw-

dziwą pociechą, ale jednocześnie ubolewała nad tym, że ze względu na inne obowiązki nie

może poświęcać mu tyle czasu, ile jej zdaniem potrzebuje dziecko . Trzeba przecież wyprać

ubranka, pościelić mu łóżko, posprzątać pokój i przyrządzić jego ulubione dania. Kiedy

nie udawało jej się sprostać jego wymaganiom, dziecko dąsało się i wyrażało swoje rozcza-

rowanie. Doskonale to rozumiała. Czyż właściwa opieka nad dzieckiem nie jest powinno-

ścią każdej matki?

Praca była źródłem ciągłego stresu. Nadia była jedyną urzędniczką w biurze i z tru-

dem radziła sobie z nawałem pracy i zadań, które stale do niej spływały. Żywiła strasz-

liwe przekonanie o własnej niekompetencji. Cieszyła się, że do jej pracodawców nie dotarło

jeszcze, iż ledwo daje sobie radę. Kiedy wykonała jakieś zadanie, natychmiast dostawała

dwa następne. Zdawała sobie sprawę, że wkrótce zwyczajnie nie będzie już w stanie

wywiązywać się z obowiązków i jej przełożeni będą wstrząśnięci, gdy odkryją, że jest

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: