Obj2.pdf

William Barclay

OBJAWIENIE

W. JANA

Tom II (Rozdziały 6–22)

Pozna 2002

Tłumaczył: Konstanty Wiazowski

Wydanie poprzednie ukazało si" nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1981 r.

Redakcja: Adam Ciorga

Gdy piecz"cie ksi"gi jedna za drug0 były zdejmowane, przed oczami

Jana ukazywały si" kolejne okresy historii.

Studiuj0c ten fragment zawsze musimy mie7 na uwadze jeden zasad-

niczy fakt, który pozwoli nam lepiej zrozumie7 tre:7 wizji Jana. W swoich

widzeniach Jan jest :wiadkiem koca strachu i s0du, po którym nast0pi

złoty wiek Bo<y.

Zanim przyst0pimy do szczegółowych rozwa<a, zwró7my uwag" na

jeden fakt. W pierwszej cz":ci widzenia Jana (6,1-8) Biblia Gdaska tłu-

maczy grecki zwrot, wypowiadany przez cztery postacie: „Chod> a pa-

trzaj” (w. 1.3.5.7). We wszystkich najlepszych manuskryptach greckich

wyst"puje zwrot, który znaczy „Chod>”, przyj"ty w nowym przekładzie.

Nie jest to bowiem zaproszenie, skierowane do Jana, by przyszedł i zoba-

czył: raczej jest to nakaz skierowany do czterech je>d>ców na koniach,

którzy kolejno ukazuj0 si" na scenie historii.

Zanim przyst0pimy do szczegółowego wyja:nienia tej wizji, zwró7my

uwag" na dwie wa<ne sprawy.

1. Wizja ta ma :cisły zwi0zek z proroctwem Zachariasza 6,1-8. Zacha-

riasz widzi cztery konie, które swobodnie hasaj0 po ziemi wywieraj0c

zemst" nad Babilonem, Egiptem i narodami, które uciskały lud Bo<y.

„Stawiwszy si" przed Panem całej ziemi, wyruszaj0 w cztery strony nie-

ba” (Zach 6,5). Konie s0 symbolem czterech pot"<nych wiatrów, które po

wypuszczeniu przez Boga na wolno:7 b"d0 siały na ziemi zniszczenie. Jan

nie powtarza tych samych szczegółów, ale konie i ich je>d>cy s0 dla niego

instrumentami gro>nych s0dów Bo<ych.

2. Powinni:my wyja:ni7 metod" interpretacji, któr0 musimy tu stoso-

wa7. Cztery konie i ich je>d>cy oznaczaj0 cztery wielkie destrukcyjne

siły, którym :wi"ty gniew Bo<y dopu:ci szale7 w tym zepsutym do reszty

:wiecie. Jan okre:la te siły terminami współczesnych sobie wydarze w

:wiecie pełnym chaosu, rozkładu moralnego i panicznego l"ku. Konie i

ich je>d>cy s0 siłami destrukcyjnymi i reprezentantami gniewu; nie nale<y

ich identyfikowa7 z jakimikolwiek postaciami historycznymi, gdy< we

współczesnych sobie wydarzeniach Jan widział symbole i typy przyszłego

zniszczenia.

Dlatego nasza metoda interpretacji b"dzie polegała na okre:leniu tych

destrukcyjnych sił, reprezentowanych przez poszczególne konie, a na-

st"pnie, gdzie b"dzie to mo<liwe, na znalezieniu współczesnych Janowi

wydarze, b"d0cych symbolem przyszłego zniszczenia. Na kilku przykła-

dach przekonamy si", <e u<yte tu obrazy i poj"cia były powszechnie u<y-

wane przez pisarzy zajmuj0cych si" czasami ostatecznymi.

Gdy ka<da z siedmiu piecz"ci jest łamana i zdejmowana, nowy strach

pada na ziemi". Pierwsze przera<enie okre:lone zostało postaci0 białego

konia i jego je>d>ca. Co reprezentuje ten obraz? Istniej0 dwa wyja:nienia,

z których jedno na pewno nie jest prawdziwe.

1. Niektórzy uwa<aj0, <e je>d>cem na białym koniu jest sam zwyci"-

ski Chrystus. Wniosek ten wynika z identyfikowaniem tego obrazu z Ob-

jawienia 19,11-12, gdzie mówi si" o białym koniu i jego je>d>cy, Wier-

nym i Prawdziwym, na którego głowie znajdowało si" wiele koron – jest

nim zwyci"ski Chrystus. Trzeba jednak zwróci7 uwag" na to, <e wyst"pu-

j0ca w tym tek:cie korona jest inna od tej z Objawienia 19. Tu koron" t"

nazywa si" , jest to korona zwyci"zcy; w Objawieniu 19 wyst"pu-

je czyli korona królewska. Nasz tekst mówi o biedach i nie-

szcz":ciach, co nie mo<e si" wi0za7 z obrazem zwyci"skiego Chrystusa.

Mówi si" tu nie o nadej:ciu zwyci"skiego Chrystusa, lecz o zbli<aniu si"

s0dów gniewu Bo<ego.

2. Biały ko i jego je>dziec na pewno oznaczaj0 podbój wojenny. Gdy

wódz rzymski uczestniczył w triumfie, to znaczy gdy wraz ze swoimi

<ołnierzami i zdobytymi jecami uroczy:cie przechodził ulicami Rzymu,

jego powóz był zaprz"<ony w białe konie, symbol zwyci"stwa.

Ale, jak powiedzieli:my we wst"pie o tego tekstu, Jan ubiera swoje

przepowiednie przyszło:ci w obrazy współczesne, dobrze zrozumiałe

czytelnikom. Je>dziec na białym koniu ma w swoim r"ku . W Starym

Testamencie łuk zawsze jest symbolem militarnej pot"gi. W ostatecznej

kl"sce Babilonu jego bohaterowie zostaj0 wzi"ci do niewoli, a ich łuki –

to znaczy ich militarna pot"ga – s0 złamane (Jr 51,56). Bóg złamie łuk

Izraela w dolinie Jezreel (Oz 1,5). Bóg łamie łuki i kruszy włócznie, wozy

ogniem pali, a wi"c nie mo<e Mu si" przeciwstawi7 <adna moc ludzka (Ps

46,9). Łuk zawsze wi"c jest symbolem siły militarnej. Jest jeszcze jeden

obraz dobrze zrozumiały dla Rzymian i wszystkich mieszkaców Azji.

Jedynym wrogiem, którego Rzymianie powa<nie si" obawiali, byli pot"<-

ni Partowie.

Partowie mieszkali w najdalej wysuni"tych na wschód rejonach impe-

rium i byli utrapieniem Rzymu. W 62 roku wydarzyło si" co: niezwykłe-

go: rzymska armia została pokonana przez Vologezesa, króla Partów.

Partowie je>dzili na białych koniach i byli mistrzami w posługiwaniu si"

łukiem. „Partyjski strzał” wci0< jeszcze znaczy ostateczne, druzgoc0ce

uderzenie, przed którym nie ma <adnego ratunku.

Tak wi"c biały ko i jego je>dziec z łukiem s0 symbolem militaryzmu

i podboju.

Zwró7my tu uwag" na co:, czego przez długie wieki ludzie nie potra-

fili si" nauczy7. Wojskowe podboje zawsze otaczano pewnego rodzaju

splendorem, zawsze szukano w nich jakiego: uroku, podczas gdy zawsze

była to tragedia. Pragn0c przedstawi7 obraz wojny, Eurypides nie wpro-

wadzał na scen" armii ze sztandarami, lecz star0 zgarbion0 niewiast",

prowadz0c0 za r"k" płacz0ce dziecko, które straciło swoich rodziców.

Pewien dziennikarz opowiada, jak to w czasie wojny domowej w Hiszpa-

nii nagle u:wiadomił sobie czym jest wojna. Przebywał w pewnym mie-

:cie, w którym zaciekle walczyły ze sob0 obie wojuj0ce strony. Zobaczył

id0cego chodnikiem chłopczyka, zagubionego i przestraszonego, nios0ce-

go przed sob0 du<0 zabawk", która straciła koła. Nagle sk0d: padł strzał i

mały chłopczyk run0ł na ziemi" martwy. Taka jest wojna. Na pierwszym

miejscu tych strasznych czasów Jan stawia białego konia i wojownika

uzbrojonego w łuk – jest to wizja tragedii militarystycznych podbojów.

Zadaniem drugiego konia i jego je>d>ca jest zabranie z ziemi pokoju.

Obraz ten jest symbolem destrukcyjnych konfliktów mi"dzy lud>mi i na-

rodami w czasach ostatecznego chaosu i zniszczenia. Mo<e on by7 rozpa-

trywany na podwójnym tle.

1. Jan pisał w czasach, gdy cały :wiat walczył ze sob0 na kły i pazury.

W ci0gu trzydziestu lat (67 do 37 r. przed n. Chr.) przed panowaniem

Heroda Wielkiego tylko na terenie samej Palestyny zgin"ło ponad

100.000 ludzi z powodu nieudanych buntów politycznych. W 61 r. po nar.

Chr. wybuchła rebelia zwi0zana z imieniem królowej Boadycei. Rzymia-

nie stłumili ten bunt, Boadycea popełniła samobójstwo, a ponad 150.000

ludzi straciło <ycie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: