8. Parcie i odpór gruntu.pdf

(121 KB) Pobierz
PARCIE CZYNNE I BIERNE GRUNTU
Parcie gruntu jest jego oddziaływaniem na konstrukcję podpierającą (ściany i mury oporowe,
ścianki szczelne, itp). Znajomość wartości tego oddziaływania jest konieczna przy
projektowaniu tych konstrukcji.
Podane poniżej szczegółowe rozwiązania dotyczące tego zagadnienia uwzględniają szereg
założeń upraszczających:
- ściana konstrukcji podpierającej jest pionowa,
-
nie występuje tarcie pomiędzy ścianą a gruntem, z czego wynika, że kierunek siły parcia
jest poziomy,
-
naziom ze ścianą jest poziomy i nieobciążony,
-
podstawa klina odłamu jest płaszczyzną nachyloną pod kątem α do poziomu.
Jednostkowe parcie czynne ( e a ) oraz parcie bierne ( e p ) za ścianą oporową oblicza się ze
wzorów wynikających z analizy stanu granicznego w gruncie (rozwiązanie Rankine'a):
e
K
2
c
K
a
z
a
a
e
K
+
2
c
K
p
z
p
p
gdzie:
σ z – naprężenie pionowe w gruncie, σ z = γ z , [kPa]
K a – współczynnik parcia czynnego
(
)
2
o
K
=
tg
45
φ
/
2
, [ - ]
a
(
)
K p – współczynnik parcia biernego
2
o
, [ - ]
K
=
tg
45
+
φ
/
2
p
c – spójność gruntu [kPa].
Należy zauważyć, że K a < 1 i K p > 1 z czego wynika, że w tym samym gruncie i na tej samej
głębokości "z" poniżej naziomu jednostkowe parcie czynne posiada znacznie mniejszą
wartość niż odpór gruntu ( e a e p ).
Wykresy jednostkowego parcia w jednorodnym gruncie niespoistym:
Parcie czynne
Parcie bierne
H
e γ
=
HK
e γ
=
HK
p
p
a
a
782259991.049.png 782259991.058.png 782259991.059.png 782259991.060.png
Wykresy jednostkowego parcia w jednorodnym gruncie spoistym:
Parcie bierne
Parcie czynne
2
c
K
2
c
K
p
a
H c
H
e
HK
2
c
K
e
HK
+
2
c
K
a
a
a
p
p
p
Głębokość H c na wykresie parcia czynnego gruntu spoistego wyznaczamy z warunku e a = 0,
H
⋅γ
K
2
c
K
=
0
, z czego wynika, że:
c
a
a
2
c
H
=
c
γ
K
a
Całkowita siła parcia gruntu na mur oporowy jest równa objętości bryły parcia i wynosi:
parcie czynne gruntu niespoistego:
2
γ
H
E
=
K
a
a
2
parcie bierne gruntu niespoistego:
γ
H
2
E
=
K
p
p
2
parcie czynne gruntu spoistego (nie uwzględnia się części wykresu parcia do głębokości H c ):
(
) (
)
H
H
H
γ
K
2
c
K
2
2
γ
H
2
c
c
a
a
E
=
=
K
2
cH
K
+
a
a
a
2
2
γ
parcie bierne gruntu spoistego:
4
c
K
+
H
γ
K
γ
H
2
p
p
E
=
H
=
K
+
2
cH
K
p
p
p
2
2
Wypadkowa siła parcia czynnego i biernego w jednorodnym gruncie niespoistym jest
położona w odległości H/3 od podstawy bryły parcia, w przypadku parcia czynnego
782259991.001.png 782259991.002.png 782259991.003.png 782259991.004.png 782259991.005.png 782259991.006.png 782259991.007.png 782259991.008.png 782259991.009.png 782259991.010.png 782259991.011.png 782259991.012.png
 
jednorodnego gruntu spoistego, wypadkowa ta znajduje się w odległości (H–H c )/3 od
podstawy bryły parcia.
Ustalenie położenia wypadkowej siły parcia biernego dla gruntu spoistego można
przeprowadzić według następującego schematu:
2
c
K
2
c
K
p
p
E p1
H
E p
E p2
H/2
H w
H/3
e
=
γ
HK
e
HK
+
2
c
K
p
p
p
p
p
wykorzystując równanie równowagi momentów mamy:
E
H
=
E
+
E
, skąd:
H
H
2
3
p
w
P
1
P
2
E
+
E
H
H
2
3
H
=
P
1
P
2
w
E
P
gdzie:
E
=
H
2
c
K
,
P
1
p
γ
H
2
E
=
K
,
P
2
p
2
4
c
K
+
H
γ
K
p
p
E
=
H
p
2
W przypadku, gdy za ścianą oporową znajduje się grunt uwarstwiony, na granicy warstw
dochodzi do skokowych zmian wartości parcia jednostkowego. Wartość skokowych zmian
jednostkowego
parcia
jest
uzależniona
od
wzajemnych
relacji
parametrów
wytrzymałościowych (kąta tarcia wewnętrznego i kohezji) w sąsiadujących warstwach
geotechnicznych, co przedstawia kilka poniższych przykładów:
782259991.013.png 782259991.014.png 782259991.015.png 782259991.016.png 782259991.017.png 782259991.018.png 782259991.019.png 782259991.020.png 782259991.021.png 782259991.022.png 782259991.023.png 782259991.024.png 782259991.025.png 782259991.026.png 782259991.027.png 782259991.028.png 782259991.029.png 782259991.030.png 782259991.031.png 782259991.032.png 782259991.033.png 782259991.034.png
 
Wykresy parcia czynnego w gruncie niespoistym, uwarstwionym:
γ 1 Φ 1
γ 1 Φ 1
Φ 1 > Φ 2
Φ 1 < Φ 2
γ 2
Φ 2
γ 2
Φ 2
Wykresy parcia biernego w gruncie niespoistym, uwarstwionym:
γ 1
Φ 1
γ 1
Φ 1
Φ 1 < Φ 2
Φ 1 > Φ 2
γ 2 Φ 2
γ 2 Φ 2
Wykresy jednostkowego parcia biernego w gruncie spoistym, uwarstwionym:
γ 1 Φ 1 = 17 o
c 1
γ 1
Φ 1 = 17 o
c 1
Φ 1 = Φ 2
c 1 >c 2
Φ 1 = Φ 2
c 1 <c 2
γ 2
Φ 2 = 17 o
c 2
γ 2
Φ 2 = 17 o
c 2
782259991.035.png 782259991.036.png 782259991.037.png 782259991.038.png 782259991.039.png 782259991.040.png 782259991.041.png 782259991.042.png
W przypadku ścianki szczelnej zagłębionej w gruncie poniżej dna wykopu, po prawej stronie
ścianki działa parcie czynne gruntu (grunt przemieszcza ściankę do wykopu), zaś po lewej
stronie ścianki (poniżej dna wykopu) występuje parcie bierne (ścianka jest dociskana do
gruntu).
H
Wykop
e γ
=
HK
a
a
Parcie
czynne
D
Parcie
bierne
e p = γ DK p
e
(
H
+
D
)
K
a
a
Wykres sumarycznego parcia jednostkowego gruntu na ściankę otrzymuje się odejmując od
wartości parcia czynnego parcie bierne na określonej głębokości poniżej dna wykopu jak na
wykresie:
H
Parcie
czynne
Wykop
e γ
=
HK
a
a
z o
D
Parcie
bierne
e p = γ DK p γ (H+D)K a
782259991.043.png 782259991.044.png 782259991.045.png 782259991.046.png 782259991.047.png 782259991.048.png 782259991.050.png 782259991.051.png 782259991.052.png 782259991.053.png 782259991.054.png 782259991.055.png 782259991.056.png 782259991.057.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin