GENETYKA 02. Dziedziczenie autosomalne dominujące.doc

(44 KB) Pobierz
GENETYKA ćwiczenie 2

GENETYKA ćwiczenie 2              DZIEDZICZENIE AUTOSOMALNE DOMINUJĄCE

Typy dziedziczenia:    Dziedziczenie chromosomowe 4%, wielogenowe 90%, jednogenowe (Mendlowskie) 6%:

-           autosomalne (dominujące, recesywne, kodominujące)

-           sprzężone z płcią

Kryteria dziedziczenia autosomalnego dominującego:

-           pionowy wzór rodowodu

-           jednakowa częstość u obu płci

-           choroba występuje u heterozygot (Aa)

-           50% ryzyko dziedziczenia zmutowanego genu

-           wiek rodziców wpływa na mutacje

 

Cechy specyficzne w chorobach AD

-           zmienna ekspresja (zróżnicowanie objawów choroby, czasu i nasilenia)

-           zmniejszona penetracja (wyraża się odsetkiem osób mających zmutowany allel i kliniczne objawy choroby; jeżeli częstość ekspresji fenotypowej danego genu jest mniejsza od 100%, to mówi się o zmniejszonej penetracji genu; w poszczególnych chorobach może być obliczona:               liczba wszystkich osób z objawami choroby

      liczba osób z allelem danej choroby

-           mozaikowość germinalna (obecność zmutowanych genów tylko w części komórek gonad u 1 z rodziców; efektem tego może być urodzenie się kolejnych chorych dzieci z małżeństwa klinicznie zdrowych osób)

 

HIPERCHOLESTEROLEMIA RODZINNA (Familial Hypercholesterolemy = FH)

-           charakteryzuje się podwyższonym poziomem w surowicy krwi CH związanego z HDL (HDL-CH)

-           częstość występowania:               postać heterozygotyczna 1:500

postać homozygotyczna 1:1mln (w większości populacji)

-           CH → wątroba → VLDL → komórki docelowe → LDL (apoB → receptor LDL) do komórek; gdy nie ma CH w komórkach, to endogenna synteza!

TG                            LDL-CH

norma                            150-250                            75-175

heterozygota              250-400                            200-400

homozygota              > 500                            > 45

 



                                          Patogeneza







              mutacja genu LDL-R              mutacje genu ApoB-100

                                                                     





              defekt receptora LDL              defekt apolipoproteiny B-100







                  zaburzenie wnikania LDL-CH do wnętrza komórek







                            FH                                          FH-FDP (rodzinny defekt apolipoproteiny)

             

-           receptor LDL

o         glikoproteina występująca na powierzchni komórek, składa się z 839 aminokwasów

o         dojrzały receptor składa się z 5 podjednostek: domena wiążąca ligand, domena homologiczna z EGF, domena trzecia, domena czwarta, domena położona wewnątrz cytoplazmy

-           gen dla receptora LDL – LDL-R

o         krótkie ramię chromosomu 19 (19p); obszar 45 tys. par zasad; podzielony na 18 egzonów i 17 intronów

-           mutacje genu LDL-R:

o         dotychczas stwierdzono ponad 200 mutacji

o         większość to mutacje punktowe oraz niewielkie delecje i insercje

o         są rozproszone we wszystkich egzonach, ale najwięcej → egzon 4 genu LDL-R

-           ApoB-100:

o         syntetyzowana w wątrobie

o         masa cząsteczkowa ok. 550kD

o         stanowi rdzeń lipoprotein o niskiej gęstości

o         na jej powierzchni znajduje się miejsce wiążące dla LDL-R

o         odpowiada za komórkowy katabolizm LDL

-           gen: krótkie ramię chromosomu 2 (2p24-p23)

-           mutacje:

o         zaburzenia syntezy białek (hipobetalipoproteinemia)

o         osłabienie zdolności wiążącej apoB100 z LDL-R (FH-FDP)

o         23 różne mutacje: tylko 2 odpowiadają za FH-FDP, pozostałe za hipobetalipoproteinemię: najczęstsza: mutacja punktowa ApoB-3500 Arg-Glu

-           obraz kliniczny

o         postać homozygotyczna

§          ciężki przebieg

§          powikłania: IHD, udary mózgu, zaawansowana miażdżyca naczyń obwodowych (rozpoznawane we wczesnym dzieciństwie)

§          obciążeni rzadko dożywają II dekady życia

o         postać heterozygotyczna

§          przedwczesny rozwój miażdżycy związany z podniesionym poziomem CH (II-IV dekada)

§          złogi CH w ścięgnach (tendon xanthomas), tkance podskórnej, rogówce (corneal arcus)

-           diagnoza FH:

o         dane rodowodowo-kliniczne (homo)

o         wyniki testów biochemicznych (homo)

o         testy DNA (LDL-R i ApoB100) (hetero)

-           leczenie:

o         dieta

o         aktywność ruchowa

o         leczenie farmakologiczne:

§          statyny = inhibitory HMG-CoA: Simvastatyna, Pravastatyna (zahamowanie endogennej syntezy CH)

§          żywice jonowymienne: Cholerystamina (zahamowanie jelitowego wchłaniania CH z pokarmu i krążącego w puli wątrobowo-jelitowej; hamowanie zwrotnego wchłaniania kwasów żółciowych w jelitach)

o         postać homozygotyczna:

§          inhibitor HMG-CoA

§          pozaustrojowa plazmofereza LDL → kilkutygodniowe wyrównanie poziomu CH

§          transplantacja wątroby

§          w przyszłości → terapia genowa (wprowadzenie do hepatocytów prawidłowego genu receptora LDL)

 

WIELOTORBIELOWATOŚĆ NEREK

-           postać dziecięca DAR

-           postać dorosłych DAD o bardzo znacznej penetracji genu

-           częstość 1:1000

-           najczęstsza spośród dziedzicznych nefropatii

-           IV spośród głównych przyczyn przewlekłej niewydolności nerek (7-15%)

-           charakterystyka:

o         zmiany torbielowate dotyczące zawsze obu nerek

o         mogą występować torbiele wątroby, trzustki, śledziony, płuc

o         12% tętniaki tętnic podstawnych mózgu (USG)

o         50-80% nadciśnienie tętnicze

o         pierwszy objaw zwykle IV-V dekada życia

-           rokowanie:

o         średni okres przeżycia od chwili wystąpienia wczesnych objawów niewydolności nerek = 10 lat

o         czynniki przyspieszające rozwój niewydolności nerek:

§          nawracające zakażenia układu moczowego

§          źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze

o         główna przyczyna zgonu = niewydolność nerek, pęknięcie tętniaka

-           heterogenność genetyczna: (te same objawy a różne mutacje):

o         86% mutacje genu policystyny (PKD1) w chromosomie 16; drugie locus na chromosomie 4

 

PLĄSAWICA HUNTINGTONA

-           częstość 0,5:1000

-           obraz kliniczny:

o         hiperkinetyczne zaburzenia ruchu                                                            zależność między penetracją a wiekiem:

o         postępujący zespół otępienny                                                                      wiek              penetracja

o         zaburzenia psychiczne                                                                                    30 lat              10%

o         zaburzenia mowy                                                                                    40 lat              30%

o         charłactwo fizyczne                                                                                    50 lat              60%

o         w końcowych stadiach choroby – sztywność pozapiramidowa                            70 lat              95%

-           postać młodzieńcza (Westphala):

o         ok. 3% (przed 15 r.ż.)

o         od początku dominuje sztywność

o         mogą pojawiać się napady padaczkowe

-           Przebieg choroby postępujący, nieuchronnie prowadzi do śmierci

postać typowa – 15 lat

postać młodzieńcza – 10 lat

-           badania dodatkowe: TK, MR

o         znacznego stopnia zanik jądra ogoniastego z poszerzeniem układu komorowego + zanik kory

o         zmiany neuropatologiczne pojawiają się z opóźnieniem w stosunku do objawów klinicznych

-           leczenie:

o         brak leczenia przyczynowego

o         leczenie objawowe:              - neuroleptyki (haloperidol, pimozyd): zmniejszenie objawów ruchowych bez

  wpływu na postępujący zespół otepienny

- lewodopa lub antagoniści receptorów dopaminowych (leczenie stanów        

  terminalnych i postaci młodzieńczej)

-           gen: 4p16,3 – zawiera polimorficzny trójnukleotyd CAG

błąd genetyczny polega na zwielokrotnieniu replikacji trójnukleotydu CAG:

              - zdrowi: 10-29 powtórzeń (średnio 18)

              - chorzy: 36-120 powtórzeń (średnio 40-55)

gdy mutacja przekazywana jest przez matkę, to liczba powtórzeń CAG nie ulega większym zmianom

gdy mutacja przekazywana jest przez ojca, to WZROST liczby powtórzeń tej sekwencji

 

OTOSKLEROZA

-           częstość 3:1000

-           penetracja genu 25-40% (niska)

-           patogeneza: patologiczne kostnienie błędnika (głównie więzadła pierścieniowatego), unieruchomienie podstawy strzemiączka w okienku przedsionka

-           objawy: postępujące upośledzenie słuchu, szumy uszne nasilające się po wysiłku fizycznym

-           leczenie: operacyjne – jak najszybciej, gdy jedno ucho zajęte i zachowana funkcja ucha wewnętrznego; polega na protezie podstawy strzemiączka

Zgłoś jeśli naruszono regulamin