Odprowadzanie wód opadowych.pdf

budownictwo

Wody deszczowej zebranej z dachu i podwórza lub wody

gruntowej z drenażu nie można odprowadzać do kanalizacji

sanitarnej. Wody te należy kierować do kanalizacji deszczowej

(lub, jeśli taka jest, ogólnospławnej).

Co jednak robić, kiedy budynek znajduje się na terenie bez

kanalizacji?

Joanna Ryńska

czową lub z drenażu należy skiero-

wać do odbiornika — może nim

być grunt, rów melioracyjny lub rzeka.

Wody z odwodnień mają jednak przewagę

nad innymi ściekami — są na tyle czyste,

że nie wymagają dodatkowych procesów

oczyszczających. Należy jednak osobno

odprowadzać wodę gruntową (z drenażu)

i wodę deszczową (z odwodnienia dachu

i podwórza — wodę z tych dwóch źródeł

można odprowadzać wspólnie).

zbiorcza musi mieć odpowiednią do takich

zadań pojemność.

Od studzienki do..?

Do zagospodarowania jest woda z dwóch

studzienek — zbiorczej studzienki drenar-

skiej i studzienki „deszczowej” (nie jest to

nazwa fachowa!). Jeśli dom znajduje się na

wzniesieniu, wodę ze zbiorczej studzienki

drenarskiej można odprowadzić do rzeki

lub rowu melioracyjnego (za pomocą rur

położnych w gruncie).

Jeśli natomiast warunki terenowe są

niesprzyjające, wodę kieruje się do gruntu,

za pomocą studni chłonnych lub rozkra-

plania. Wybór rozwiązania uzależniony

jest przede wszystkim od warunków grun-

towych.

Skąd odprowadzana jest woda?

Woda z drenażu kierowana jest do dre-

narskiej studzienki zbiorczej i stamtąd

przekazywana do odbiornika. Woda z ka-

nalizacji deszczowej (systemy orynnowa-

nia, wpust dachowy) wyprowadzana jest

rurą spustową poza budynek. Rura może

być zakończona wylewką, z której na-

stępuje bezpośredni wypływ wody, albo

podłączona do instalacji zbierającej wodę.

Jeżeli teren jest nachylony w jednym kie-

runku, woda deszczowa może spłynąć po-

wierzchniowo bezpośrednio do odbiornika

(rów melioracyjny, rzeka). Nie ma wówczas

potrzeby montowania dodatkowej instala-

cji ani stosowania odwodnień liniowych.

Woda z odwodnień liniowych (podwór-

ko, droga) kierowana jest do studzienki

zbiorczej.

Studnia chłonna

jest bardzo dobrym rozwiązaniem, kiedy

pod gruntem nieprzepuszczalnym (np.

ił, glina), znajduje się warstwa gruntu

przepuszczalnego (piasek, żwir). Oprócz

tego musi być niski poziom wód grun-

towych, ponieważ zwierciadło wód musi

być oddalone o 1,0 m od planowanego

dnia studni chłonnej. Jest to związane

z koniecznością podczyszczenia wód

w gruncie (są to jednak wody odpado-

we, a zasilą przecież wody podziemne).

Studnia chłonna ma wysokość ok. 3 m

i średnicę 1 m. Wykonana jest z kręgów

betonowych i przypomina w konstrukcji

tradycyjną studnię. Zasadnicza różnica

polega na wypełnieniu dna warstwą filtra-

cyjną, przez którą woda będzie przesączać

się swobodnie. Warstwa filtracyjna składa

się z dwóch elementów:

— 50 cm drobnego piasku;

— 100 cm żwiru lub pospółki (warstwa

filtracyjna właściwa).

Kręgi betonowe, w których ułożona jest

warstwa filtracyjna, powinny przylegać do

gruntu przepuszczalnego. Muszą mieć na-

wiercone otwory (ok. 30 mm średnicy) po-

zwalające na przepływanie już oczyszczonej

wody do gruntu. Woda doprowadzona

jest do studni chłonnej rurą o średnicy

najczęściej 150 mm, której wylot znajduje

się ok. 20 cm nad warstwą filtracyjną. Do-

datkowo, studnia powinna być przykry-

ta pokrywą z kominkiem natleniającym.

Jeżeli na terenie nieruchomości znajduje się

Odprowadzanie

System odwodnienia dachu

i podwórza

System odwadniania dachu należy połączyć

z instalacją odprowadzającą do odbiornika.

Można zastosować dwa rozwiązania:

— rurę wpustową należy wpuścić w grunt

(poprzez osadnik zanieczyszczeń, np. li-

ści) i połączyć z instalacją, która pozwo-

li na odprowadzenie wody bezpośrednio

do odbiornika;

— pod wylewką rynny powinien znaleźć

się wpust podwórzowy — jego zada-

niem będzie odbieranie wody deszczo-

wej spływającej z dachu i skierowanie

jej do instalacji.

Jeśli na terenie występuje zarówno sy-

stem odwadniania dachu, jak i podwórza,

można je połączyć. W tym celu instalację

odbierającą wodę deszczową trzeba skiero-

wać do studzienki zbiorczej, gromadzącej

wodę z odwodnień liniowych. Studzienka

też studnia wodociągowa, trzeba pamię-

tać, by studnia chłonna była posadowiona

niżej.

Przepisy dotyczące położenia studni

chłonnej mówią, że powinna znajdować

się w odległości 3 m od granicy działki

i 30 m od studni wodociągowej — doty-

czy to jednak studni odbierających ścieki

18 KREATOR – PROJEKTY • 4/2007

4/2007 • KREATOR – PROJEKTY

budownictwo

P odobnie jak każdy ściek, wodę desz-

wód opadowych

budownictwo

sanitarne. W przypadku wody deszczowej

lub pochodzącej z drenażu wymagania nie

są aż tak surowe.

Rozkroplenie można zastosować szcze-

gólnie przy zagospodarowaniu wód pocho-

dzących z drenażu. Metoda ta sprawdza

się, kiedy grunt jest przepuszczalny (pia-

ski, żwiry), zaś poziom wód gruntowych

oddzielony jest od miejsca rozkraplania

warstwą o grubości ok. 1 m. Rozkrapla-

nie przeprowadza się za pomocą układu

specjalnych cienkich rur (najczęściej z two-

rzywa sztucznego — polietylenu). Należy

zrobić to w taki sposób, by odprowadzić

wodę na odległość 20–30 m od krawędzi

budynku.

— 3 m do drzew;

— 2 m do granicy działki, drogi publicznej

lub chodnika przy ulicy;

— 1,5 m do rurociągów gazowych i wo-

dociągowych;

— 0,8 m do kabli elektrycznych;

— 0,5 m do kabli telekomunikacyjnych.

— lepsze pienienie) oraz do mycia samo-

chodu (nie pozostawia białych zacieków).

Woda deszczowa zawiera roztwory słabych

kwasów (przede wszystkim węglowego)

— jest to naturalne i powodowane skła-

dem atmosfery. Nadaje to jednak wodzie

własności korozyjne — oznacza to, że nie

można zastosować w instalacji zbierającej

wodę materiałów, które są podatne na

korozję. Nie będzie więc polecana miedź

ani stal — najlepiej sprawdzą się tworzywa

sztuczne.

wówczas potrzebna pompa o mniejszej

wydajności.

ka. Odpowiednie zabezpieczenia gwarantują

odzysk ok. 60% wody deszczowej. Pozostały

opad odprowadzany jest rurą spustową do

jej wylotu. Takie rozwiązanie pozwala unik-

nąć przelania się wody w zbiorniku (także

w przypadku deszczów nawalnych).

Instalacja pozwalająca na wykorzysta-

nie wody deszczowej jest znacznie bardziej

rozbudowana — od rury spustowej spe-

cjalne przewody doprowadzają wodę do

zbiornika. Dzięki pracy pompy woda ze

zbiornika jest rozprowadzana do odbiorni-

ków (spłuczka, pralka, kran w ogrodzie).

Odpowiednie wyposażenie zbiornika po-

zwala podejmować odpowiednie działania:

dopełnienie zbiornika wodą wodociągową

w przypadku długotrwałej bezdeszczo-

wej pogody lub odprowadzanie nadmiaru

wody do rury spustowej (w przypadku

długotrwałego deszczu, kiedy ilość dopro-

wadzanej wody jest większa niż pojemność

zbiornika).

Rozwiązania

Odzysk deszczówki można przeprowadzić

na kilka sposobów, zależnie od tego, jak

ma być wykorzystana. Najbardziej popu-

larne sposoby to zamontowanie w rurze

spustowej zbieracza deszczówki i wyko-

nanie instalacji zbiornikowej do zbierania

i wykorzystania wody w gospodarstwie

domowym.

Zbieracz deszczówki pozwala na wyko-

rzystanie wody deszczowej praktycznie tyl-

ko do podlewania ogrodu. Jest to element

rury spustowej, a jego wielką zaletą jest to,

ze można go włączyć w istniejący system

orynnowania. Zbieracz jest odcinkiem rury

spustowej z odpowiednim „wyjściem” na

wodę deszczową. Może być to albo specjalne

korytko przelewowe albo króciec do umoco-

wania węża elastycznego. Stamtąd woda od-

prowadzana jest do odpowiedniego zbiorni-

Wykorzystanie deszczówki

W świetle prawa woda deszczowa jest

ściekiem i powinna być zagospodarowana.

Jednakże tradycją jest wykorzystywanie

deszczówki w gospodarstwie domowym.

Można połączyć te dwa fakty — odpowied-

nie wykorzystanie wody deszczowej jest

(z punktu widzenia prawa) jej zagospoda-

rowaniem.

Wskazówki praktyczne

Najlepiej jest zbierać deszczówkę z dachu

pokrytego dachówką, blachodachówką

lub masami bitumicznymi. Takie dachy

pozwalają na zebranie ok. 90% opada-

jącego deszczu. Najmniej opłacalne jest

zbieranie deszczówki z dachu trawiastego

— można zgromadzić ok. 30% opadów.

Kran do podlewania ogrodu lub pralkę

warto zamontować jak najniżej — będzie

Skrzynki rozsączające

tworzą sztuczną warstwą magazynująco

— przepuszczalną. Skrzynki wykona-

ne są z polipropylenu, a ok.40% ścia-

nek pokrytych jest otworami. Skrzyn-

ki mogą być podłączone do rynien,

skąd zbierają wodę deszczową i naj-

pierw ją magazynują, a potem powodu-

ją jej powolne przesączanie do gruntu

(w kierunku poziomym i pionowym).

Skrzynki dobrze sprawdzają się na ma-

łych działkach. Ich wymiary i możliwość

tworzenia różnych konfiguracji (mogą być

układane w warstwy pionowe bądź łączone

w poziomie) pozwalają też na dostosowanie

do określonych warunków gruntowych.

Skrzynki muszą być zabezpieczone ze

wszystkich stron odpowiednimi geowłók-

ninami, obsypane żwirem (otoczakami

— bez ostrych krawędzi) i przykryte co

najmniej 40 cm warstwą gruntu (w terenie

silnie obciążonym — 80 cm). Sprawia to,

że skrzynki pracują efektywnie, a woda

jest dodatkowo oczyszczana. Od układu

skrzynek należy zachować następujące

odległości:

— do budynków mieszkalnych bez izolacji

przeciwwilgociowej — 5 m, z izolacją

— 2 m;

Po co odzyskiwać deszczówkę

Warto zbierać wodę deszczową. Z jed-

nej strony pomaga to rozwiązać prob-

lem odprowadzenia wody z powierzchni,

z drugiej zaś pozwala na oszczędzanie

wody w gospodarstwie domowym. Wodą

deszczową można bowiem zastąpić wodę

czystą w urządzeniach, które zużywają jej

najwięcej.

Tabela poniżej przedstawia zużycie

wody (jednorazowe i dzienne) oraz moż-

liwość oszczędzania wody poprzez sto-

sowanie wody deszczowej. Z zestawie-

nia widać, że można oszczędzić ok. 80 l

wody dziennie — prawie połowę dzien-

nego zużycia, które wynosi ok. 200 l.

W skali roku oszczędza się ok. 29 m 3

wody.

Joanna Ryńska

schemat instalacji odwadniającej

Cechy wody deszczowej

Woda deszczowa nie nadaje się do picia ani

na potrzeby higieniczne, jednakże ma lepszą

jakość niż woda w zbiornikach naturalnych

(takich, w których dozwolona jest kąpiel).

Woda deszczowa jest miękka, tzn. nie

ma w niej związków magnezu i wapnia.

Sprawia to, że znakomicie nadaje się do

prania (oszczędność środków piorących

Oszczędność dzięki

wykorzystaniu deszczówki

czynność

zużycie

jednorazowe

śr. zużycie dzienne

bez deszczówki

śr. zużycie dzienne

z deszczówką

spłukiwanie toalet

6–10 l

do 70 l

0–8 l

pranie w pralce

40–60 l

do 25 l

0–8 l

mycie samochodu,

podlewanie ogrodu

30–80 l

do 10 l

0 l

20 KREATOR – PROJEKTY • 4/2007

4/2007 • KREATOR – PROJEKTY

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: