03,01 Jezeli maz porzuci swa zone, a ona odejdzie od niego i poslubi innego meza, czy moze on jeszcze do niej wrócic? Czy ta ziemia nie zostala calokowicie zbezczeszczona? A ty, cos z wielu przyjaciólmi cudzolozyla, masz wrócic do Mnie? - wyrocznia Pana. 03,02 Podnies oczy na pagórki i patrz: gdzie jest miejsce, na którym nie dopuszczalas sie nierzadu? Na drogach siadywalas, [czekajac] na nich, jak Arab na pustyni, i zbezczescilas ziemie swym nierzadem i swa przewrotnoscia. 03,03 Ustaly zimowe ulewy i deszcze wiosenne nie spadly; mimo to mialas nadal czolo niewiasty cudzoloznej - nie chcialas sie zawstydzic. 03,04 Czy nawet wtedy nie wolalas do Mnie: Mój Ojcze! Tys przyjacielem mojej mlodosci! 03,05 Czy bedziesz sie gniewal na wieki albo na zawsze zywil uraze? Tak mówilas, a popelnialas przewrotnosci i udawalo sie tobie. 03,06 Rzekl do mnie Pan za dni króla Jozjasza: Czy widziales, co zrobil Izrael-Odstepca? Chodzil na kazda wysoka góre i pod kazde zielone drzewo i uprawial tam nierzad. 03,07 Pomyslalem: Po tym wszystkim, co uczynil, powróci on do Mnie; ale nie powrócil. I zobaczyla to niegodziwa siostra jego, Juda. 03,08 Zobaczyla, ze za wszystkie czyny nierzadne, jakie popelnil Izrael-Odstepca, odrzucilem go, dajac mu list rozwodowy. Lecz nie zatrwozyla sie niegodziwa siostra jego; poszla takze i ona cudzolozyc. 03,09 Przez lekkomyslnosc swoja stala sie cudzoloznica i zbezczescila ziemie, dopuszczajac sie nierzadu z kamieniem i drzewem. 03,10 Takze z tego wszystkiego nie nawrócila sie do Mnie niegodziwa siostra jego, Juda, calym sercem, lecz pozornie - wyrocznia Pana. 03,11 Wtedy Pan powiedzial do mnie: Izrael-Odstepca okazal sie sprawiedliwszy niz niegodziwy Juda. 03,12 Idz i glos nastepujace slowa ku pólnocy: Wróc, Izraelu-Odstepco - wyrocznia Pana. Nie okaze wam oblicza surowego, bo milosierny jestem - wyrocznia Pana - nie bede palal gniewem na wieki. 03,13 Tylko uznaj swoja wine, ze zbuntowalas sie przeciw Panu, Bogu swemu, i wlóczylas sie po wszystkich drogach [ku obcym] - pod kazdym zielonym debem, a glosu mojego nie sluchalas - wyrocznia Pana. 03,14 Wróccie, synowie wiarolomni - wyrocznia Pana - bo jestem Panem waszym i przyjme was, po jednym z kazdego miasta, po dwóch z kazdego rodu, by zaprowadzic na Syjon. 03,15 I dam wam pasterzy wedlug mego serca, by was pasli rozsadnie i roztropnie. 03,16 A gdy sie rozmnozycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w tamtych dniach - wyrocznia Pana - nikt nie bedzie juz mówil: Arka Przymierza Panskiego! Nikt juz nie bedzie o niej myslal ani jej wspominal, odczuwal jej braku, ani tez nie uczyni nowej. 03,17 W tamtych czasach Jerozolima bedzie sie nazywala Tronem Pana. Zgromadza sie w niej wszystkie narody w imie Pana i nie beda juz postepowaly wedlug zatwardzialosci swych przewrotnych serc. 03,18 W owych dniach pójdzie dom Judy do domu Izraela i przyjda zgodnie z kraju pólnocnego do ziemi, która dalem na dziedzictwo waszym przodkom. 03,19 Ja zas powiedzialem sobie: Jakze chcialbym cie zaliczyc do synów i dac ci przepiekna ziemie, najwspanialsza posród posiadlosci narodów! Myslalem: bedziesz Mnie nazywal: Mój Ojcze! i nie odwrócisz sie ode Mnie. 03,20 Ale jak niewiasta nie dotrzymuje wiary swemu oblubiencowi, tak nie dotrzymaliscie Mi wiary wy, domu Izraela - wyrocznia Pana. 03,21 Posluchaj, na wyzynach daje sie slyszec pelen blagania lament synów Izraela, iz skazili przewrotnoscia swe postepowanie, zapomnieli o Panu, Bogu swoim. 03,22 Powróccie, zbuntowani synowie, ulecze wasze odstepstwa. Oto jestesmy, przychodzimy do Ciebie, bo jestes Panem, Bogiem naszym. 03,23 Rzeczywiscie, zwodnicze sa wyzyny i tumult na górach. Rzeczywiscie, w Panu, Bogu naszym, jest zbawienie Izraela. 03,24 Baal pochlanial od zarania naszej mlodosci owoc pracy naszych przodków, ich drobna trzode i bydlo, ich synów i córki. 03,25 Lezec musimy w hanbie i wstyd nas okrywa, bo zgrzeszylismy wobec Pana, Boga naszego, my i przodkowie nasi, poczawszy od mlodosci az do dzis; nie sluchalismy glosu Pana, Boga naszego.
dorotarozalia