BETLEJEMSKA DOBRANOCKA - SUPER!!!.doc

(64 KB) Pobierz
OSOBY:

OSOBY:

 

1.     CHÓR ANIOŁÓW                                                           5-latki

2.     MARYJA PANNA                                                            Klara

3.     ŚWIĘTY JÓZEF                                                                      Kuba

4.     CZERWONY KAPTUREK                                          Magda

5.     JAŚ I MAŁGOSIA                                                        Janek i Kasia F.

6.     PINOKIO                                                                                    Mikołaj

7.     DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI              Nina

8.     KOPCIUSZEK                                                                      Kasia K.

9.     SIEROTKA MARYSIA                                          Ola

10. RYBAK ZE ZŁOTĄ RYBKĄ                            Ado

11. PSZCZÓŁKA MAJA                                                        Laura

12. ANIOŁOWIE PRZY ŻŁÓBKU                            Kewin, Justyna, Piotr,

Eryk, Kacper, Dorian, Mati

 

 

PIOTREK

 

Noc ciemna okryła Betlejem. Pogasły światła wokoło. Na polu za Betlejem posnęły baranki, a  pastuszkowie też zaraz ułożą się do snu w cieple dogasającego ogniska. Nikt nie wie, że tam, w oddali spełnił się cud nad cudami. Że na ziemię zeszło Dziecię i czeka na hołd ludzkich serc.

 

DORIAN

 

Chwała Ci Panie, złożony na sianie w biednej stajence. Chwałą Dziewicy, Przeczystej Panience. Witamy Ciebie Jezu Maleńki, coś się narodził tu, wśród stajenki….

 

ERYK

 

Do Dzieciąteczka, w promieniach gwiazdy na głos Aniołów niech spieszy każdy. I wszyscy, wszyscy w tej świętej porze, niech powitają Dzieciątko Boże!

 

KEWIN

 

Któż to taki idzie do Was ciemną nocą?

Jakaś mała postać, która oświeca sobie drogę zapałkami…

 

 

 

CHÓR ANIOŁÓW (na melodię „Przybieżeli do Betlejem…”)

 

To Dziewczynka z zapałkami ku nam idzie.

W jednym bucie, zgrzebnej chuście, ujrzyjcie.

Zuch to dziewczynka, biedna dziecinka z miasteczka, z miasteczka.

 

 

 

DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI - NINA

 

Chociaż to była noc Twych narodzin święta,

Nikt o głodnych, biednych dzieciach nie pamiętał.

Zimna i mroźna wtedy noc była

Gdy pod domem skulona siedziałam.

Zapałką rozgrzałam zziębnięte ręce,

Lecz jak rozpalić zziębnięte ludzkie serce?

Tobie Jezuniu oddam zapałki wszystkie,

Bo chłód i zimno w tej lichej stajence.

Niech Święty Józef ognisko rozpali

Aby się przy nim wszyscy ogrzali.

 

MARYJA PANNA – KLARA

 

Biedna dziewczynko z zapałkami,

Wejdź i zostań tu z nami.

Tu wiatr nie hula i miejsca jest wiele.

Najedz się, ogrzej, maleńki aniele..

 

JÓZEF – KUBA

 

Pan Jezus wie, czego biednym dzieciom trzeba.

Kto pokocha je i nakarmi, ten pójdzie do nieba.

 

JUSTYNKA

 

A tym razem Matko Święta dwoje dzieci idzie naraz!

 

CHÓR („Mędrcy świata”)

 

Jaś z Małgosią ku nam idą

Borem, lasem, drogą.

Baba Jaga zjeść ich chciała,

Lecz w piecu spłonęła.

Powrócili do domu,

Do swojego taty.

Są radośni i szczęśliwi,

Bo to siostra z bratem.

 

JAŚ – JANEK    postępuje kilka kroków do przodu i kłania się

 

Ja jestem Jaś.

 

 

 

MAŁGOSIA – KASIA F.   z lekkim dygnięciem

 

A ja jestem Małgosia.

 

JAŚ

 

Chcę podziękować Bogu za ojcowską troskę,

Za mojego tatę i kochaną siostrę.

Spotkaliśmy w lesie straszną Babę Jagę,

Lecz wspólnie z Małgosią daliśmy jej radę.

Zła ona była i w piecu spłonęła,

Chociaż nas bardzo schrupać pragnęła.

 

MAŁGOSIA

 

Jasio to mój braciszek wspaniały.

Jest dobry i grzeczny, serdeczny i śmiały.

To z chaty Baby Jagi te smaczne pierniki.

Stamtąd też korale i cenne kamyki.

Tobie to Jezu z radością składamy,

Ty dasz najbiedniejszym, bardo Ci ufamy.

 

JÓZEF

 

Cóż za hojne dary! Cóż za dzieci dzielne!

Tu, przy Jezusie jesteście bezpieczne.

Bo Jezus umacnia każde trwożne serce.

Pomoże, zaradzi w życia poniewierce.

On też będzie dzielny, nawet pokona szatana,

By była zbawiona każda dziecina kochana!

 

 

MARYJA

 

O! Jakiś chłopczyk biegnie ku nam w podskokach.

 

CHÓR ANIOŁÓW (Bóg się rodzi..)

 

To Pinokio, chłopczyk z drewna

Przez Dżepetto wystrugany.

Nos ma długi, to od kłamstwa,

Ośle uszy od nieuctwa.

Nie mało broił, nie mało,

Ale jednak się poprawił.

Wrócił do swojego ojca

I szczęśliwie żyją razem.

 

PINOKIO (Mikołaj)

 

Panie Jezu, już nie kłamię

I do szkoły chętnie chodzę.

Choć to może nie do wiary

Już nie chodzę na wagary.

Tu zostawię mój nos długi

I te brzydkie ośle uszy.

Niech innym będzie przestroga

Słuchaj matki, ojca, Boga.

Złota rada przyjaciele:

Kłamstwa wcale, pracy wiele!

 

MARYJA PANNA

 

My Cię Pinokio serdecznie witamy,

I za tę przemianę bardzo też kochamy.

A dla mego synka będziesz także drogi,

Bo porzuciłeś te zgubne nałogi.

 

JÓZEF

 

Pamiętasz, jaki smutny był Dżepetto stary?

Dziś jest radosny, bo jego syn jedyny,

Nie posłuch koleżków, lecz Bożej Dzieciny!.

 

 

 

KACPER

 

Maryjo, zobacz! Dziewczynka do nas idzie w czerwonej czapeczce!

 

CHÓR ANIOŁÓW (Gdy śliczna Panna..)

 

To idzie dziarsko Czerwony Kapturek,

Znajoma ptaków i leśnych wiewiórek.

Niosła w koszyku dla chorej babuni

Ciasto i mleko, słodkie konfitury.

Choć złe wilczysko zjadło ją i babcię,

Dobrze się skończyło, tak jak w pięknej bajce.

 

 

CZERWONY KAPTUREK (Magda)

 

Mam tu w koszyku same smakołyki

Ciasto z kruszonką, słodkie rogaliki,

I paczki i strucle i miód na lekarstwo,

Żeby zdrowiutkie było to Maleństwo.

Szłam lasem ciemnym, drogą i bezdrożem,

Ufając wielce, że Bóg mi pomoże.

Mama mnie posyła, gdzie ludzie w potrzebie.

Za to będę miała nagrodę, tam, w niebie.

 

MARYJA PANNA

 

Józefie, zobacz, co jest w tym koszyku.

Same dobre rzeczy, jest ich tu bez liku.

Mój syn, gdy urośnie to chorych pocieszy,

Uleczy, umocni, z pomocą pospieszy.

Jezus tez pouczy, że chorych odwiedzać trzeba.

Za to w nagrodę przyjmie wprost do nieba.

 

JÓZEF

 

Jakieś dziwne odgłosy zbliżają się od strony łąki.

Nikogo nie widać. Droga jest pusta.

 

CHÓR ANIOŁÓW (Wesoła nowina)

 

Do Bożej stajenki mknie pszczółka Maja,

Też oddać Dziecięciu pokłon by rada.

Jak dzielna to jest pszczoła,

Pracuje w pocie czoła.

Zna ją pole, łąka i biedronka.

Ona miód zbiera z kielichów kwiatów,

Stokrotek, kaczeńców, lipy i maków.

Do ula niebieskiego,

Do plastra złocistego,

By potem nas obdzielić i pocieszyć.

 

PSZCZÓŁKA MAJA  (Laura)

 

Pozdrowienia dla Was od zielonej łąki,

Pokłon oddają motyle, elfy oraz bąki,

Koniki, polne świerszcze i pająki

I koncertem grają błękitne dzwonki.

Wszyscy Boga wychwalamy,

Za świat piękny dla nas dany.

A najbardziej za Boga-Człowieka,

Na którego cały świat czekał.

Tu plaster miodu ozłocony słońcem

Składam ochoczo, a sercem gorącym

Życzę, by Bożej Dziecinie

Żyło się słodko, jak w pszczelej rodzinie.

 

MATEUSZ

 

Ileż radości Maju nam przyniosłaś,

Wejdź tu i choć na chwilę zostań.

Za miód, owoc twej pracy, przyjmij wielkie dzięki

Od Jezusa, Józefa i Niebieskiej Panienki.

 

MARYJA

 

Mój syn też będzie uczciwie pracował.

Od lat najmłodszych nie będzie próżnował.

Będzie pomocny mnie i Józefowi

I pobłogosławi ludzkiemu trudowi.

A ty Maju bądź dzieciom dobrym przykładem:

Kto uczciwie pracuje, ten je chleb z miodem.

 

JÓZEF

 

Cóż ja widzę? Puchatą pierzynkę, a za nią małą dziewczynkę.

 

 

 

CHÓR ANIOŁÓW  (Jezus malusieńki)

 

Sierotka Marysia, co gąski pasała,

Idzie z darem do Jezusa,

Piórek nazbierała.

Kocha gąski swoje,

Broni je przed lisem.

Pasie, strzeże, karmi, poi

Na łące pod lasem.

 

 

 

SIEROTKA MARYSIA  - OLA(pokazując poduszeczkę)

 

Oto poduszeczka dla Jezusa małego

Z drobnych piórek i puchu gęsiego.

Ja jestem sierota i wiem, co to bieda.

Wy też widzę niebogaci, więc się wam to przyda.

Otul Go Maryjo, jak potrafi mama,

Ja wiem, co to zimno, bom na świecie sama.

Gąski na mą prośbę puszek wyskubały.

Niech ciepło ma dziecina, nasz Jezusek mały.

 

MARYJA PANNA

 

Marysiu, sierotko, wejdź do stajeneczki.

Radość będzie wielka z Twojej poduszeczki.

Na dworze jest zimno, chustą Go okryłam,

Tuliłam do siebie i sercem ogrzałam.

Nie będziesz już smutna Marysiu Sierotko,

Teraz ja będę twoją dobra matką.

 

JÓZEF

 

O, to nie dziecko się zbliża.

To jest stary, spracowany człowiek.

 

 

 

 

CHÓR ANIOŁÓW (Wśród nocnej ciszy)

 

To idzie rybak ze złotą rybką,

Zachłanna żona zniszczyła wszystko.

Miała pałac i komnaty,

Piękne futra i brokaty

Lecz jej za mało.

Chodził więc rybak co dzień nad wodę

Z nowym życzeniem danym przez żonę,

Rybka to spełniła,

Co zła żona wymyśliła,

Lecz jej za mało.

 

STARY RYBAK  - Ado

 

Maryjo, Józefie i Ty Boże Dziecię,

Może wy tę złotą rybkę weźmiecie.

Ona wam spełni każde pragnienie,\

Lecz to być musi dobre życzenie.

Moja żona chciwa była,

Zatem wszystko utraciła.

Siedzi znowu w starej chacie

I ze złości jęczy, płacze.

Rybka złota niech tu będzie

I pomoże w waszej biedzie.

 

JÓZEF

 

Rybaku, starcze  mądry i uczciwy.

Zły jest człowiek, kiedy bywa chciwy.

Umiar we wszystkim to jest wielka cnota.

Cenniejsza od pereł, srebra i złota.

 

MARYJA PANNA

 

Któż to do nas idzie tak nieśmiało

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin