Douglas Kristina - Fallen 01 - Raziel.pdf - Douglas Kristina - agusiaw77

Tłumaczenie nieoficjalne wykidajlo

POCZĄTEK

Jestem RAZIEL, jeden z dwudziestu upadłych aniołów, o których mówił Henoch w

starych księgach. Razem z innymi upadłymi żyję w ukrytym świecie Sheol. Nikt nie

ma pojęcia o naszym istnieniu i egzystujemy w ten sposób od czasu upadku, który

miał miejsce tysiąclecia temu.

Powinienem był wiedzieć, że na horyzoncie pojawiły się kłopoty. Mogłem wyczuć

je w swojej krwi, bo nie ma niczego potężniejszego niż krew. Ale nauczyłem się

ignorować to uczucie w tym samym czasie, w którym nauczyłem się ignorować

wszystko, co sprzysięgło się, by mnie zdradzić.

Gdybym go posłuchał, wszystko mogłoby potoczyć się inaczej.

Tego dnia wstałem i w słabym świetle wczesnego poranka rozpostarłem skrzydła.

Nadchodziła burza; czułem jej pulsowanie w swoich żyłach, głęboko w kościach. W

tym momencie ocean był spokojny, nadchodził przypływ i gruba, ciepła mgła

okrywała wszystko opiekuńczymi objęciami, ale gwałtowność natury wisiała w

ciężkim powietrzu.

Natury? Czy Uriela?

Znowu spałem na zewnątrz. Zasnąłem w jednym z drewnianych krzeseł, opiekując

się butelką Jacka Daniela. To była jedna z moich stałych przyjemności, od jakiegoś

wieku albo coś koło tego. Zbyt wielu było tych Jacków, jeśli mam być szczery. Nie

pragnąłem nadejścia tego dnia, ale trudno się temu dziwić, w końcu nie byłem

przecież fanem poranków.

To był tylko kolejny dzień na wygnaniu, bez żadnej nadziei ... na co? Ucieczkę?

Powrót? Nigdy nie mogłem wrócić. Widziałem zbyt dużo, zbyt wiele uczyniłem.

Byłem uwiązany tu, jak inni. Przez wiele lat. Tyle lat, że przestały mieć znaczenie.

Zagubiony w mrokach dziejów, żyłem samotnie na tej ziemi na mocy klątwy, która

nigdy nie zostanie zniesiona.

Istnienie było łatwiejsze, kiedy miałem towarzyszkę. Ale straciłem ich zbyt wiele

przez minione lata, ból i miłość były po prostu częścią naszego przekleństwa.

Tak długo, jak byłem powściągliwy, mogłem pozbawić Uriela tego jednego ze

sposobów, którym mógł mnie torturować. Celibat był tego niewielką ceną i byłem

gotów ją zapłacić.

Odkryłem, że im dłużej obywałem się bez seksu, tym spokojniej to znosiłem i

wystarczały mi sporadyczne fizyczne kontakty. Aż do czasu, kiedy parę dni temu,

pragnienie kobiety niespodziewanie zaczęło ryczeć we mnie z ogromną siłą,

najpierw tylko w moich niepokornych snach, później również na jawie. Nic, co

robiłem nie pozwalało mi zapomnieć o tym uczuciu... gorącym, rozpalonym głodzie,

którego nigdy nie zdołałem zaspokoić.

Przynajmniej nie wtedy, gdy wszystkie kobiety wokół mnie były związane. Mój

głód nie był na tyle silny, żebym przekroczył tą granicę...mogłem patrzeć na żony

moich towarzyszy, czyste i piękne i nic nie czułem. Potrzebowałem kogoś, kto istniał

tylko w moich snach.

A dopóki tam pozostawała, mogłem skoncentrować się na innych sprawach.

Złożyłem z powrotem swoje skrzydła i sięgnąłem po koszulę. Pomimo, że tego nie

znosiłem, musiałem dziś iść do pracy. To była moja kolej i jedyny sposób na

chwilowe odprężenie. Tak długo, jak postępowaliśmy zgodnie z poleceniami Uriela,

panował kruchy spokój.

Ja i drugi Upadły musieliśmy poprowadzić kolejne dusze ku ich przeznaczeniu.

Wezwał nas strzegący bram niebios...Uriel.

Tym właśnie jesteśmy. Przewodnikami dusz zmarłych, żywiącymi się krwią,

skazanymi na wieczne życie... Upadłymi Aniołami.

Kiedy słońce wzeszło ponad górami, powoli ruszyłem w stronę Wielkiego Domu.

Położyłem swoją rękę na żeliwnej klamce i przystanąłem na chwilę, odwracając się,

by popatrzeć na ocean, wrzące, słone morze, które wzywało mnie, jak pewna

tajemnicza, niebezpiecznie kusząca kobieta, która stale nawiedzała moje sny.

To był moment, w którym ktoś miał umrzeć.

Jam jest URIEL, najwyższy archanioł, który nigdy nie upadł, nigdy nie zawiódł,

który w imieniu okrutnego majestatu Pana , karze grzeszników, zamienia w gruz i pył

miasta, w których mieszkają ci, którzy się Jemu sprzeciwili, a ciekawskie kobiety

zmienia w słupy soli. Jam jest Jego najbardziej zaufanym sługą, Jego wysłannikiem,

głosem na pustkowiu, Jego dzierżącą miecz dłonią. Jeśli zajdzie taka potrzeba,

żywym ogniem wypalę ten brudny, nikczemny świat i zacznę wszystko od początku.

Wypalę bożym biczem wszystko, po czym sprowadzę potop i ponownie zaludnię

ziemię.

Nie jestem Bogiem.

Jestem jedynie przez N iego wyznaczony, do tego, by zagwarantować, że J ego

przykazania będą przestrzegane. Więc czuwam.

Najwyższy jest nieomylny. Gdyby nie to, musiałbym myśleć, że osądzenie Upadłych

było jego największą omyłką i zmieść ich w proch. Zostali przeklęci i skazani na

wieczne męki, a mimo to, do tej pory jeszcze prawdziwie nie cierpieli. Było wolą

Boga , że przeżyją swoją niekończącą się egzystencję w podły sposób i nie zaznają

radości. Jednak jakoś, pomimo rzuconej na nich czarnej klątwy, oni wciąż znajdowali

szczęście.

Ale prędzej czy później, posuną się za daleko. I dołączą do Pierwszego, Niosącego

Światło... Rebela, w bezdennych czeluściach ziemi, do końca świata uwięzieni w

samotność i ciszy.

Jam jest Uriel. Żałujcie za grzechy i strzeżcie się mojego gniewu.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Byłam spóźniona, co nie był żadnym zaskoczeniem. Zawsze musiałam gdzieś się

spieszyć... tym razem było to spotkanie z moimi wydawcami, w połowie drogi na

Manhattan. Miałam również zrobić wpłatę przed końcem dniówki. Moje wysokie

obcasy mnie zabijały i byłam tak głodna, że mogłabym zacząć jeść szkło i metalowe

biurko, przy którym pracowałam dorywczo dla Pitt Fundament.

Musiałam załatwić mnóstwo spraw… i nie byłam w stanie tego ogarnąć. Ludzie,

którzy znali moją tendencję do wiecznego spóźniania się; na przykład sekretarka z

MacSimmons Publishers, byli na tyle rozsądni, żeby planować moje spotkania, a

następnie powiadamiać mnie, że zaczynają się pół godziny wcześniej niż w

rzeczywistości. To była gierka, w którą ostatnio graliśmy... ale niestety odkąd

poznałam jej zasady, przybywałam zazwyczaj godzinę później, rujnując ich sprytne

przygotowania.

Tym gorzej dla nich.

Mogli tylko próbować pracować nade mną… byłam niezawodna we wszystkich

innych sprawach. Nigdy nie spóźniłam się z rękopisem i moja praca rzadko

potrzebowała więcej niż minimalnej korekty. Mieli szczęście, że mnie mieli, nawet

jeśli powieści kryminalne z biblijnymi wątkami nie były dużym przebojem

rynkowym, szczególnie, jeśli pisane były pisane w ostrym, pikantnym stylu.

„Truciciel Salomona” przyniósł jeszcze większy zysk niż poprzednie książki.

Douglas Kristina - Fallen 01 - Raziel.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: