Kordian: Okoliczności powstania utworu, czas i miejsce akcji, tytuł OKOLICZNOŚCI POWSTANIA UTWORU Dramat ten powstał w 1833 roku podczas pobytu poety w Szwajcarii, jednak drukiem ukazał się rok później. Początkowo miał być zaledwie oceną powstania listopadowego, które wybuchło w 1830roku, próbą ukazania walki i klęski pokolenia powstańców. Zamiarem poety było stworzenie trylogii o losach bohaterów zrywu narodowościowego. Jednak takie dzieło nigdy nie powstało. CZAS AKCJI · Przygotowanie- noc sylwestrowa 1799r. · AKT I- lata dwudzieste XIX wieku · AKT II- rok 1828 · AKT III- maj 1829, koronacja cara Mikołaja I MIEJSCE AKCJI · Przygotowanie- chata czarnoksiężnika Twardowskiego w Górach Karpackich · AKT I- wiejska posiadłość Kordiana · AKT II- James Park w Londynie, Dover w Anglii, Włochy, Watykan, szczyt góry Mont Blanc, · AKT III- plac przed Zamkiem Królewskim w Warszawie, podziemia katedry Św. Jana, sale Zamku Królewskiego, szpital wariatów, plac Saski, plac Marsowy TYTUŁ Dokładny tytuł dzieła brzmi: Kordian. Część pierwsza trylogii Spisek koronacyjny. Sugerując się tytułem, można by spodziewać się kolejnych części dramatu, jednak nigdy one nie powstały. Kordian: Motto Kordiana Motto Kordiana J. Słowacki zaczerpnął z innego swojego dzieła, mianowicie z Lambra. Brzmi ono następująco: „Więc będę śpiewał i dążył do kresu; Ożywię ogień, jeśli jest w iskierce. Tak Egipcjanin w liście aloesu Obwija zwiędłe umarłego serce; Na liściu pisze zmartwychwstania słowa; Chociaż w tym liściu serce nie ożyje, Lecz od zepsucia wiecznie się zachowa, W proch się rozsypie… Godzina wybije, Kiedy myśl słowa tajemne odgadnie, Wtenczas odpowiedź będzie w sercu – na dnie.” Kordian: Charakterystyka Kordiana KORDIAN - W momencie rozpoczęcia akcji ma 15 lat. Osierocony przez ojca, prawdopodobnie dorastał u boku Grzegorza. Jest znudzony życiem młodzieńcem, nie widzi sensu ludzkiej egzystencji. To melancholik, marzyciel szukający sensu życia w otaczającym go świecie. Poznajemy go podczas młodzieńczej obserwacji i kontemplacji świata. Kordian jest niespokojnym, młodym poetą, romantycznym idealistą o wybujałej wyobraźni. Nieustannie poszukuje właściwej drogi, którą mógłby kroczyć przez życie, nie jest to jednak łatwe, ponieważ trudno mu zrealizować to, o czym marzy. Podobnie jest z jego marzeniami o wielkiej miłości. Piętnastoletni bohater zakochuje się w starszej od siebie Laurze, niestety bez wzajemności. Dlatego wszystkie opisane wyżej problemy bohatera w rezultacie prowadzą do (na szczęście nieudanego) samobójstwa. Powyższe cechy są charakterystyczne dla typowego bohatera romantycznego. Konfrontacja młodzieńczych marzeń i poetyckich mitów z XIX-wieczną rzeczywistością staje się kolejnym etapem losów Kordiana. W II akcie bohater ma około dwudziestu lat, wtedy to rozpoczyna podróż poprzez Wielką Brytanię, Włochy, Szwajcarię. W Londynie przekonuje się, że światem rządzi pieniądz, we Włoszech doznaje rozczarowania stwierdzając, że kobiety również można kupić, gdyż nie potrafią bezinteresownie kochać. W czasie audiencji w Watykanie u papieża stwierdza, że Kościół zamieszany jest w politykę i jest jej podporządkowany. Na górze Mont Blanc odnajduje wreszcie cel swojego życia. Wypowiada znamienne słowa; „Jam jest posąg człowieka, na posągu świata” To właśnie tutaj rozpoczął się zasadniczy etap w życiu Kordiana. Przechodzi wielką ewolucję. Staje się człowiekiem aktywnym, wyznacza sobie konkretny cel. Nie jest już skupiony wyłącznie na sobie, teraz chce poświęcić się ojczyźnie, pragnie walczyć o narodową niepodległość. W akcie III bohater próbuje realizować swoje konkretne zadanie. Jednak nie jest to takie proste. W podziemiach katedry proponuje zgromadzonym spiskowcom popełnienie mordu na carze. Jednakże nie zyskuje poparcia większości zebranych (w tym Księdza i Prezesa). Mimo tego podejmuje się dokonania zamachu na cara Mikołaja I, za co spotyka go surowa kara - wyrok śmierci. Kordian to bohater tragiczny, z góry skazany na porażkę. Zdecydował się na walkę w pojedynkę, nie zdawał sobie sprawy z tego, że zabicie cara i tak niczego nie zmieni. Jego program polityczny okazał się poetyckim marzeniem, wyobraźnia i romantyczna samotność osłabiły wolę działania bohatera w szczytowym momencie. Jest on wrażliwym człowiekiem zbrukanym przez historię. To człowiek, którego z jednej strony cechuje silne poczucie niezależności i odrębności osobistej lecz z drugiej - wielki patriotyzm i zdolność do poświęceń w imię narodu, za który czuje się odpowiedzialny. Kordian: Pozostali bohaterowie: Laura, Grzegorz, Mikołaj I, Wielki Książę Konstanty, Spiskowcy, Szatan, Papież LAURA Narzeczona tytułowego bohatera, która traktuje go bardziej jak swego młodszego brata, a nie jak kochanka. Lekceważy uczucia chłopca, drwi z niego, nie potrafi odwzajemnić jego fascynacji. Potrafi być złośliwa, ironiczna. Nie rozumie wrażliwości Kordiana, jego problemów. Jest obojętna na zaloty kochanka, ale kiedy mężczyzna, mimo późnej pory, nie powraca do domu, niepokoi się o niego. GRZEGORZ Stary sługa na dworze szlacheckim, były legionista. Prawdopodobnie wychowywał Kordiana. Próbuje leczyć wewnętrzne rozdarcie głównego bohatera opowiadając mu trzy historie - bajkę o Janku co psom szył buty, wspomina bitwę Napoleona pod piramidami oraz przygody Kazimierza i jego oddziałów, które brały udział w wyprawie moskiewskiej w 1812roku. Gdy Kordiana prowadzono na rozstrzelanie, pożegnał się z nim przyrzekając, że swego wnuka nawie jego imieniem. MIKOŁAJ I Car Rosji koronowany na króla Polski, który „Przysiągł konstytucyją święcić jak pacierze” znienawidzony przez Polaków. Gdy widzi leżącego pod drzwiami swojej sypialni Kordiana rozkazuje go rozstrzelać, pod warunkiem, że nie zwariował. Jest złym władcą, wymierza surowe kary podwładnym, upokarza swych przeciwników. Własnego brata podejrzewa o próbę zamachu, obawia się, że Konstanty zbuntuje przeciwko niemu naród, dlatego uwalania Kordiana. WIELKI KSIĄŻĘ KONSTANTY Władca Królestwa Polskiego szanujący polskie obyczaje, swoich podwładnych i wojsko. Cieszył się większym poparciem narodu niż jego brat Mikołaj. To właśnie on pomaga uratować życie Kordianowi, któremu obiecuje, że kiedyś jego imieniem nazwie kwiat w swoim ogrodzie. SPISKOWCY Jest ich 155, spotykają się w podziemiach Katedry św. Jana i rozważają czy dokonać zamachu na życie cara. Wszyscy są przebrani, ale największą uwagę zwracają na siebie Prezes, który jest ich przewodniczącym i Ksiądz - przeciwnik dokonania zbrodni. SZATAN Występuje pod wieloma postaciami, chociażby w roli Doktora, który odwiedza Kordiana w szpitalu wariatów. Szyderczo kpi z niego, podsyca w nim uczucie zemsty. Doskonale nim manipuluje, popycha go do zła, chce sprowadzić bohatera na złą drogę. Szatan występuje również pod postaciami bohaterów powstania listopadowego, których Słowacki ukazał jako starców, by budzili zaufanie narodu. PAPIEŻ Grzegorz XVI, do którego przybywa na audiencję Kordian nakazuje, aby naród polski był posłuszny wobec cara. Zapowiada, że w razie nieposłuszeństwa rzuci na nich klątwę. Papież zachowuję się dziwnie (macha chustką), lekceważy przybyłego gościa, nie słucha go. Jakby tego było mało ich rozmowę cały czas przerywa skrzecząca papuga, która usiłuje komentować ich rozmowę. Podczas pobytu w Watykanie Kordian daje Papieżowi w prezencie garść polskiej ziemi.
milena18