autyzm_mat_cz_6.pdf

Autyzm u dzieci

– charakterystyka zaburzeń

rozwoju osób z autyzmem

Ewa Pisula

Wydział Psychologii

Uniwersytet Warszawski

Ewa.Pisula@psych.uw.edu.pl

Zaburzenia w odbiorze i przetwarzaniu

bodźców sensorycznych

w zależności od kryteriów stwierdza się je

u 42- 88% osób z autyzmem

William Goldfarb (1956) zaobserwował, że dzieci

z autyzmem częściej posługują się zmysłem węchu,

smaku i dotyku niż wzroku lub słuchu.

Zaburzenia polegają zazwyczaj na

niedowrażliwości lub nadwrażliwości sensorycznej.

Przejawiają się m. in. w:

- fascynacji określonymi obiektami,

- unikaniu pewnej stymulacji,

- paradoksalnych reakcjach na bodźce (siła reakcji

jest niedostosowana do siły stymulacji),

- łatwości doprowadzenia do przestymulowania.

Według Olgi Bogdashiny (2003) osoby z autyzmem

odbierają wiele bodźców, nie interpretując ich i nie

rozumiejąc.

Odbierają świat taki, jaki jest, bez odwoływania się do

swojej wcześniejszej wiedzy lub doświadczeń.

Wg Bogdashiny (2003) zaburzenia dotyczą przede wszystkim:

- fragmentaryczności percepcji (zw. z ograniczoną zdolnością

do odczytywania znaczenia całości),

- „dosłowności” (interpretacji bodźców w jeden, sztywny

sposób, zgodnie z ich podstawowym znaczeniem),

- wyodrębniania figury z tła (dokonywania selekcji informacji

i wychwytywania wśród nich właściwych dla odczytania

znaczenia danej stymulacji),

- czasu percepcji .